Ευνόητο είναι το γεγονός ότι όλοι οι Έλληνες ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με τα δεινά που επιφέρει στο λαό μας η οικονομική πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου κατ’ εντολήν της ΕΕ και του ΔΝΤ, καθώς μάλιστα αυτή οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια την Ελλάδα στην χρεοκοπία μέσω των απαιτήσεων του διαβόητου πλέον Μνημονίου. Οι αυτοδιοικητικές εκλογές με τα σοβαρά πολιτικά μηνύματα επέτειναν το κλείσιμο της ελληνικής κοινωνίας στον εαυτό της, μέσα σε ένα κλίμα φόβου και αγωνίας για το άμεσο μέλλον. Η «Ελλάδα της μιζέριας», που δημιούργησε η πολιτική συνεργασία κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ δείχνει φυσιολογικά ελάχιστη διάθεση να ασχοληθεί με τα όσα συμβαίνουν στον υπόλοιπο κόσμο και πρωτίστως στην Ευρώπη. Αν οι Έλληνες έστρεφαν το βλέμμα τους προς τα έξω, η αλήθεια είναι ότι θα ανησυχούσαν πολύ περισσότερο. Δεν αναφερόμαστε μόνο στην πραγματικά ανατριχιαστική διαδικασία μέσω της οποίας οι Γερμανοί, η ΕΕ και Άγγλοι έλιωσαν την Ιρλανδία, πειθαναγκάζοντάς την να υπαχθεί στον ατιμωτικό μηχανισμό «διάσωσης» παρά τη σθεναρή αντίσταση ακόμη και της κυβέρνησης της, η οποία πιθανότατα σύντομα θα ανατραπεί.
Παγκόσμια ανησυχία
Η παγκόσμια οικονομική κρίση προκάλεσε μια κατάσταση η οποία προκαλεί πλέον σοβαρότατες ανησυχίες όχι μόνο οικονομικές και νομισματικές, αλλά και πολιτικές. Ο παράγοντας που διαταράσσει τους συσχετισμούς δυνάμεων είναι η Γερμανία- όχι μόνο, αλλά πρωτίστως. Είκοσι χρόνια μετά την ενοποίηση της ως αποτέλεσμα της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης και του στρατοπέδου του «υπαρκτού σοσιαλισμού», η Γερμανία αισθάνεται παντοδύναμη στην Ευρώπη. Αξιοποιώντας την ΕΕ και το ευρώ υπέρ της, η Γερμανία ενίσχυσε αποφασιστικά τον ηγεμονικό της ρόλο στη Γηραιά Ήπειρο. Περιθωριοποίησε εντελώς τη Βρετανία, εγκατέλειψε την προνομιακή μεταχείριση που έδειχνε προς τη Γαλλία επί σαράντα ολόκληρα χρόνια μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, προκειμένου να την αξιοποιεί ως φύλλο συκής για να μην προκαλέσει αντιδράσεις στους ευρωπαϊκούς λαούς η εκ νέου γιγάντωση της Γερμανίας, η οποία έπνιξε την Ευρώπη στους ωκεανούς αίματος των δυο παγκόσμιων πολέμων του 20ού αιώνα. Αποτίναξε τα στρατιωτικά δεσμά των ΗΠΑ που ήταν υποχρεωμένη να ανέχεται όσο υπήρχε η ΕΣΣΔ και ο κίνδυνος πολέμου των δυο συστημάτων.
Το Δ’ Ράιχ
Η ΕΟΚ και η ΕΕ στη συνέχεια, οι οποίες υποτίθεται ότι θα τιθάσευαν τη γερμανική επιθετικότητα και θα την εγκλώβιζαν στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής ενοποίησης μιας πολύπλευρης συνεργασίας των ευρωπαϊκών κρατών, απέτυχαν παταγωδώς σε αυτή την αποστολή τους. Το Βερολίνο ανέχτηκε αρχικά μια ΕΟΚ συνεργασίας ευρωπαϊκών εθνών. Στη συνέχεια όμως μετέτρεψε την ΕΟΚ και κυρίως την ΕΕ (από το 1992 κι έπειτα) σε μοχλό ενίσχυσης της κυριαρχίας της Γερμανίας στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Σήμερα φτάσαμε πλέον στο σημείο όπου η γερμανική ηγεσία δείχνει αποφασισμένη να εγκαταλείψει ακόμη και τα προσχήματα. Αρνείται τον επίπονο και σαφώς πιο δαπανηρό δρόμο της συγκρότησης ενός ευρωπαϊκού πόλου στο διεθνές σκηνικό, ενός πόλου που αυτονόητο είναι ότι θα βρίσκεται υπό γερμανική ηγεμονία, αλλά ταυτόχρονα θα ενέχει σοβαρά στοιχεία συνεταιρισμού με τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις και παράλληλα θα φροντίζει να χρηματοδοτεί μια πορεία σύγκλισης προς τα άνω του βιοτικού επιπέδου των ευρωπαϊκών χωρών. Το Βερολίνο δείχνει αποφασισμένο να μεταλλάξει την ΕΕ σε ένα πλήρως πειθαρχημένο προς της γερμανική ηγεσία στρατόπεδο. Από την «Ευρώπη των εθνών» που ονειρευόταν και υποστήριζε ο Γάλλος πρόεδρος Σαρλ ντε Γκολ τις δεκαετίες του 1950 και του 1960, οδηγηθήκαμε στη «ΕΕ των κρατών περιορισμένης εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας» και τώρα οι Γερμανοί απαιτούν να μετατρέψουν τα ευρωπαϊκά κράτη σε… «επαρχίες του Δ’ Ράιχ»!
«Δημοσιονομικό Νταχάου»
Η νέα στρατηγική της Γερμανίας εμπεριέχει ορισμένες πολύ σοβαρές αλλαγές. Πρώτον, το Βερολίνο δεν επιθυμεί πλέον η ηγεμονία του να κατοχυρώνεται μέσω της ταχύτερης γερμανικής ανάπτυξης εντός ενός πλαισίου γενικευμένης ευρωπαϊκής ευημερίας. Αντιθέτως, όπως αποδεικνύεται από την υστερία επιβολής προγραμμάτων λιτότητας σε όλη την ΕΕ κατ’ απαίτηση της Γερμανίας, η σημερινή κυβέρνηση του Βερολίνου επιδιώκει την καθολική πτώση (!) του βιοτικού επιπέδου όλων των λαών της Ευρώπης. Η γερμανική ηγεσία μετατρέπει έτσι ολόκληρη την Ευρωζώνη και την ΕΕ σε ένα απέραντο… «δημοσιονομικό Νταχάου», όπου θα ρίχνονται ο ένας μετά τον άλλο οι ευρωπαϊκοί λαοί προκειμένου να «αναμορφωθούν» σε έναν πολύ πιο «σπαρτιατικό» τρόπο ζωής. Μέσω της πτώσης των αμοιβών, των μισθών και των τιμών στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, επιδιώκει το Βερολίνο να επεκτείνει στις χώρες αυτές την επιχειρηματική δραστηριότητα, την κατοχή περιουσιών από Γερμανούς και την απόλαυση υπηρεσιών με χαμηλότερα γερμανικά έξοδα. Δεύτερον, η Γερμανία δεν τάσσεται πλέον υπέρ της εύκολης διεύρυνσης της ΕΕ με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, στις οποίες φυσικά δεν συμπεριλαμβάνεται η Τουρκία. Τρίτον, αλλάζει η γερμανική γραμμή και στο θέμα του ευρώ. Ενώ μέχρι τώρα ίσχυε η πολιτική βούληση του Βερολίνου να εντάσσεται αμέσως στο ευρώ όποια χώρα ήθελε, τώρα η Γερμανία θέλει το ευρώ πιο σκληρό, σε βαθμό που όχι μόνο η ένταξη μιας χώρας στην Ευρωζώνη δυσκολεύει αισθητά, αλλά και τίθεται πλέον επί τάπητος το θέμα αποβολής μιας χώρας από το ευρώ, αν αυτή αρνείται ή αδυνατεί να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του γερμανικού «δημοσιονομικού Νταχάου» της ΕΕ!
«Συντεταγμένη χρεοκοπία»
Η συμπεριφορά της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα και την Ιρλανδία αποσκοπεί βεβαίως πρωτίστως στον παραδειγματισμό των υπόλοιπων χωρών της Ευρωζώνης και της ΕΕ και στον εξαναγκασμό τους να αποδεχτούν την υποβάθμιση του βιοτικού τους επιπέδου. Η υπόθεση όμως δεν σταματά εκεί. Το Βερολίνο δελεάζεται από την ιδέα ακόμη και να πετάξει έξω από το ευρώ κάποιες μικρές χώρες που τις θεωρεί «άχρηστες», προκειμένου να αποδεχτούν εκούσες ακούσες οι υπόλοιπες να μεταβληθούν σε πειθαρχημένες επαρχίες του Δ’ Ράιχ! Στην Ευρώπη μαίνεται πλέον η συζήτηση αν το ευρώ θα επιβιώσει με τη σημερινή του μορφή ή αν θα μετατραπεί σε νόμισμα μόνο μιας ομάδας χωρών του νέου γερμανικού Ράιχ. Όσο για την ανυπαρξία από το ευρώ, αυτή παρακάμπτεται μέσω της «συντεταγμένης χρεοκοπίας» κρατών που εισηγούνται οι Γερμανοί και την οποία θα περάσουν με πραξικοπηματικό τρόπο στην ΕΕ. Η «συντεταγμένη χρεοκοπία» αποσκοπεί ακριβώς στην εξόντωση των χωρών της ΕΕ που θα εμφανίζονται απρόθυμες να εκτελέσουν τις εντολές του Βερολίνου.
Παρίσι – Λονδίνο
Η γερμανική στρατηγική αναστατώνει όχι μόνο τις χώρες της ΕΕ, αλλά και τη Γαλλία και τη Βρετανία, οι οποίες διαβλέπουν τους κινδύνους. Παρά τις αβυσσαλέες αντιθέσεις τους, Παρίσι και Λονδίνο προέβησαν τον περασμένο μήνα σε μια πρωτοφανή κίνηση με σαφή αντιγερμανική αιχμή. Αποφάσισαν μέτρα και διαδικασίες συντονισμού των πυρηνικών οπλοστασίων τους! Με δεδομένο ότι στη Γερμανία έχει απαγορευτεί η κατοχή πυρηνικών όπλων ως απόρροια της ήττας της στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η αγγλογαλλλική πυρηνική συνεργασία, η οποία δεν είχε σημειωθεί ούτε στις πιο επικίνδυνες στιγμές του «Ψυχρού Πολέμου», στοχεύει στο να υπενθυμίσει στο Βερολίνο πως η οικονομική και πολιτική κυριαρχία του στην Ευρώπη έχει ως αντίβαρο σε έσχατη ανάγκη την αγγλογαλλική στρατιωτική υπεροχή στον πυρηνικό τομέα! Κανείς φυσικά δεν διανοείται στρατιωτική σύγκρουση στην Ευρώπη σε αυτό το επίπεδο μεγάλων χωρών. Ούτε απειλείται τέτοια σύγκρουση. Και μόνο όμως ο συμβολισμός της κίνησης των Γαλλοβρετανών επιβεβαιώνει πόσο αρρωστημένο είναι σήμερα το πολιτικό και οικονομικό κλίμα στην Ευρώπη, θυμίζοντας εκείνη την απεχθή εποχή του Μεσοπολέμου…
- Πηγή: www.sofokleous10.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.