Από την Καθημερινή
Της Ζέζας Ζήκου
Ο κοινωνικός διάλογος εξπρές, που ξεκίνησε ύστερα από πρόσκληση του πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου, έχει στόχο τη δημιουργίακοινού μετώπου και κυρίως συγκεκριμένων θέσεων και προτάσεων εν όψει της έλευσης της τρόικας στις 16 Ιανουαρίου, που επιμένει να ζητεί βίαια μέτρα και περαιτέρω αποδιάρθρωση της αγοράς εργασίας, θέτοντας θέμα μείωσης του κατώτατου μισθού, ενίσχυση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, ενώ δεν έχει ξεχάσει και την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα. Αυτά διαρρέουν...
Ωστόσο ο πρωθυπουργός φέρεται να είπε ότι «δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές» στη συνάντησή τους με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ. Προφανώς η αναζήτηση κοινών θέσεων αποτελεί στόχο της κυβέρνησης εν όψει της επίσκεψης της τρόικας. Αλλά δεν ξεκαθάρισε αν θα προχωρήσει η κυβέρνηση σε νομοθετική ρύθμιση σε περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία των κοινωνικών εταίρων για τα ζητήματα που θέτει η τρόικα.
Έκκληση στους κοινωνικούς εταίρους να προχωρήσουν και να ολοκληρώσουν μέσα στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα τις διαπραγματεύσεις για τη βελτίωση (!) της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας απηύθυνε ο πρωθυπουργός κατά την εισήγησή του στις συναντήσεις που είχε χθες το πρωί με τους κοινωνικούς εταίρους.
«Η συνάντηση με τον πρωθυπουργό ήταν κρίσιμη και χρήσιμη. Έχουμε πολύ στενά χρονικά περιθώρια και αρκετούς περιορισμούς, οι κοινωνικοί εταίροι να κάτσουμε στο τραπέζι του διαλόγου και να επανεξετάσουμε πολλά από τα εργασιακά θέματα. Θέλω να πιστεύω ότι θα έχουμε τουλάχιστον την ευελιξία οι αποφάσεις μας να γίνουν σεβαστές», δήλωσε ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Βασίλης Κορκίδης.
«Οποιαδήποτε πρόθεση για οιονεί κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων μάς γυρίζει πολλά χρόνια πίσω» σημείωσαν οι εκπρόσωποι της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) στον πρωθυπουργό.
Ύπουλες, αλλά με ακρίβεια κυνικής λογικής, οι νέες ρυθμίσεις που ετοιμάζονται θα πλήξουν τα ισόγεια και τα υπόγεια του κοινωνικού ιστού της χώρας και οι εργασιακές «μεταρρυθμίσεις» που επιβάλλονται θα εξασθενίσουν τους εργαζόμενους και θα αναδιανείμουν το εισόδημα προς όφελος των πλουσιότερων για πολλές γενιές.
Αλλά όλη αυτή η σχεδόν συμπαντική γνώση - άγνοια των διαβόητων «μεταρρυθμίσεων» απορρέει από όσους έχουν ήδη υποστεί τη γενετική μετάλλαξη των απόψεών τους. Όπως ότι οι κοινωνίες αναπτύσσονται μόνον όταν η σχέση κεφαλαίου - εργασίας είναι κραυγαλέα ετεροβαρής, υπέρ του πρώτου φυσικά.
● Ότι για να βρίσκουν ευκολότερα δουλειά οι άνεργοι πρέπει να απολύονται ευκολότερα οι εργαζόμενοι.
● Ότι, για να αυξηθεί το εισόδημα των μισθωτών, πρέπει πρώτα να μειωθεί.
● Ότι, για να επιβιώσει το ασφαλιστικό σύστημα, πρέπει να μην επιβιώνουν οι ασφαλισμένοι, όχι και μέχρι τα 80, βρε αδερφέ!
Αδιαφορώ αν οι αντιλήψεις αυτές χρειάζονται απαραίτητα μερικά χρόνια στα πανεπιστημιακά έδρανα, μεταπτυχιακά και «πλαστές»διατριβές. Όμως, το γκράφιτι στον τοίχο τα έλεγε όλα αυτά με μιαν απλή, απλούστατη φράση: «Δουλέψτε να ζήσουμε γιατί θα πεθάνετε» (προσέξτε την εναλλαγή: δεύτερο πληθυντικό, πρώτο πληθυντικό, δεύτερο πληθυντικό).
Βέβαια πρόκειται για μια προσομοίωση άγριου, original καπιταλισμού που ορίζει με ακρίβεια ποιοι οφείλουν να δουλέψουν μέχρι τελικής πτώσεως, ποιοι οφείλουν να πεθάνουν μια ώρα αρχύτερα για να μην καταρρεύσει το ασφαλιστικό σύστημα και ποιοι δικαιούνται να ζήσουν, διότι κάποιος πρέπει να ωφελείται από τις υπερχειλίσεις πλούτου που παράγουν λίγες ώρες παραπάνω δουλειάς, λίγα χρόνια παραπάνω εργάσιμου βίου.
Επί σειράν ετών οι «προβεβλημένοι» (ελέω τηλεοράσεως, πρωτίστως) πολιτικοί των δύο μεγάλων κομμάτων υποβάλλουν στο κοινό την άποψη ότι, ναι, είναι δυνατόν
● να κινείται ομαλώς, άνευ μεγάλων προβλημάτων, η χώρα εντός της ευρωζώνης,
● να επεκτείνονται οι πολιτικές δυνάμεις και επιρροές της ελεύθερης αγοράς,
● να μην πραγματοποιούνται σοβαρές μεταρρυθμίσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, στις εργασιακές σχέσεις, στο ασφαλιστικό,
● ότι είναι δυνατόν να γίνονται όλες οι αλλαγές που υπαγορεύονται από τις Βρυξέλλες, αλλά ότι όλα τούτα μπορεί να συμβαίνουν άνευ σοβαρών συνεπειών – χωρίς τίποτε το σημαντικό να αλλάζει στη λειτουργία των οικονομικών - κοινωνικών πραγμάτων της χώρας,χωρίς να θίγεται ιδιαιτέρως καμιά από τις δυνάμεις που μετέχουν στην παραγωγική μηχανή.
Κατασκευή μιας φανταστικής ισορροπίας υπό τον τρόμο του διαβόητου «πολιτικού κόστους» από επαγγελματίες της ιδεολογικής ανοησίας, ευνοημένους ενός συστήματος που έφτιαξαν στα μέτρα τους κατορθώνοντας στην πορεία να καταστρέψουν τόσο την ανώτατη εκπαίδευση όσο και την επιχειρηματικότητα και να οδηγήσουν την Ελλάδα στο σημερινό σημείο όπου μοιάζει με εκείνο που απέφυγε να γίνει, δηλαδή με χώρα του (πρώην) ανατολικού μπλοκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.