Δημήτρης Καζάκης στο pallerios: «Δεν πρέπει να φοβόμαστε, ούτε να κάνουμε πίσω. Αντεπίθεση»!

pallerios.blogspot.com

Για συγκρότηση δωσιλογικής κυβέρνησης για τη διευθέτηση της επίσημης πτώχευσης της χώρας και το ξεπούλημά της μιλάει στοpallerios και στον Παύλο Γ. Σφέτσα ο οικονομολόγος – αναλυτής, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής του ΕΠΑΜ, Δημήτρης Καζάκης. Για μια ακόμη φορά ξεκαθαρίζει πως η έκτη δόση προορίζεται για τοκοχρεωλύσια και όχι για μισθούς και συντάξεις, όπως επίσης και το ότι «μπορούμε να ζήσουμε με εθνικό νόμισμα αρκεί να ελέγξουμε την οικονομία μας και να αξιοποιήσουμε τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους πόρους που έχει η οικονομία», μιας και «με το ευρώ ο Έλληνας μετατράπηκε σε τουρίστα στην ίδια του τη χώρα». Παράλληλα εξηγεί ότι με την συμφωνία της 26^ης Οκτωβρίου ο μισθός και η σύνταξη θα μετατραπούν σε επίδομα, η χώρα θα ξεπουληθεί σαν τεράστιο οικόπεδο, γι’ αυτό και δεν πρόκειται να αφήσουν στο λαό δημοκρατικά περιθώρια ώστε να εκφραστεί. Αναφέρει ακόμη ότι «αν καταρρεύσουν οι τράπεζες και τις χρεωκοπήσει μια εξουσία που προστατεύει τα συμφέροντα του λαού, τότε ο λαός μόνο οφέλη θα δει», και καλεί τον ελληνικό λαό σε συνέχιση και ένταση των κινητοποιήσεων.

Καταρχάς θα ήθελα ένα σχόλιο για τις εξελίξεις στο πολιτικό, ή καλύτερα στο κομματικό σκηνικό…

Μετά την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος αυτό που έγινε ήταν να ξεμασκαρευτούν πάρα πολλοί. Έπεσαν οι μάσκες για πάρα πολλούς γιατί τελικά η αντιμνημονιακή φιλολογία της Νέας Δημοκρατίας ήταν για τα μάτια του κόσμου. Στην ουσία για να πουλήσει δήθεν διαφορετικότητα, αλλά στην ουσία συμφωνούσε απόλυτα με τις κεντρικές κατευθύνσεις της κατάστασης. Δεύτερον αποκάλυψε ότι δεν ενδιαφέρεται για την τύχη του τόπου, αλλά για την υποταγή σε συγκεκριμένες εντολές που έρχονται απ’ έξω. Το ίδιο και το ΛΑΟΣ. Η πατριδοκαπηλία είχε όρια και αποδείχτηκε τελικά ότι το μόνο που κάνουνε είναι να υπακούουν σε έξωθεν και άνωθεν εντολές. Αυτό που παρατηρούμε σήμερα, για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι η συγκρότηση δωσιλογικής κυβέρνησης. Διότι πρόκειται για μια δωσιλογική κυβέρνηση κατ’ εντολή των Μέρκελ και Σαρκοζί, προκειμένου να μπορέσουν να διευθετήσουν –ερήμην του λαού και της χώρας- τη συμφωνία της 26^ης Οκτωβρίου, που αποτελεί την επίσημη πτώχευση της χώρας.

Άρα πρόκειται για συγκυβέρνηση δωσιλογισμού ότι θα έχουμε πρωθυπουργό και κυβέρνηση εκλεγμένο από κόμματα και όχι απ’ το λαό…

Απόλυτα. Και μάλιστα κατά παράβαση και του τυπικού γράμματος του Συντάγματος, το οποίο δεν προβλέπει καμιά τέτοιου είδους διαδικασία.

Έτσι κι αλλιώς το Σύνταγμα το έχουν κάνει κουρελόχαρτο…

Αυτό ακριβώς. Από ‘κει και πέρα έχουμε μια δοτή κυβέρνηση μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει τους δανειστές και τις ξένες δυνάμεις στην Ελλάδα. Όποιος συνεργάζεται μ’ αυτή την κυβέρνηση, όποιος συμβάλει στη δημιουργία της ή την ανέχεται ακόμη και με την ψήφο του, είναι συνεργάτης δωσιλογισμού! Καθαρά πράγματα.

Το πρόβλημα του κόσμου αυτή τη στιγμή πρέπει να είναι οι τσακωμοί των πολιτικών αρχηγών για τη συναίνεση ή ο τρόπος που θα απαλλαχθεί από κάθε είδους εκβιασμό;

Στην πραγματικότητα είναι ότι πρέπει να ανακτήσουμε την κυριαρχία μας ως λαός και ως κράτος, δηλαδή να πάψουμε να είμαστε υπόδουλοι.

Με ποιο τρόπο μπορεί να γίνει αυτό;

Πρώτα και κύρια να πούμε στην κα Μέρκελ και στον κο Σαρκοζί«ευχαριστούμε πάρα πολύ, δεν πρόκειται να συνεχιστεί αυτό που γίνεται». Δεν χρειαζόμαστε την έκτη δόση τους και αν δεν την πάρουμε, αυτοί θα πάθουνε λαχτάρα. Γιατί η έκτη δόση προορίζεται για τοκοχρεωλύσια και όχι για μισθούς και συντάξεις.

Πάντως δεν δείχνει διατεθειμένος κανένας πολιτικός αρχηγός να το πει αυτό…

Γι’ αυτό χρειάζεται να τους σαρώσουμε! Αυτό το πολιτικό σύστημα, το δωσιλογικό, το σύνολο των πολιτικών κομμάτων -που αυτή τη στιγμή συνδράμουν στη Μέρκελ, τον Σαρκοζί και τους τραπεζίτες τον εξανδραποδισμό της χώρας- να σαρωθούν από προσώπου γης, προκειμένου να μπορέσουν να γεννηθούν νέα πολιτικά μορφώματα ή πολιτικές εκφράσεις του ίδιου του λαού, που θα μπορέσουν να αναλάβουν πραγματικά την έξοδο από την κρίση.

Πως εξηγείται το γεγονός σε μια χώρα που είναι χρεωμένη μέχρι το λαιμό, σε μια χώρα που κόβονται τα πάντα, να βρίσκονται 100 δις για τις τράπεζες;

120 σύμφωνα με τον Βενιζέλο κι αυτή τη στιγμή προορίζονται να τους δώσουν άλλα 60 δις. 30 ως εγγυήσεις και 30 για ρευστότητα από το νέο πακέτο μέτρων που υποσχέθηκε η ευρωζώνη, που βέβαια πάνε στις τράπεζες. Τα υπόλοιπα 70 απ’ τα 130 δις, που υποτίθεται ότι θα δώσουν, θα πάνε σε πληρωμή τοκοχρεωλυσίων. Το αποτέλεσμα δεν θα είναι μείωση ή απομείωση του χρέους, όπως λένε επίσημα, αλλά η τρομακτική αύξησή του. Με πρόχειρες εκτιμήσεις, στο τέλος του 2014 αν όλα πάνε ρολόι -όπως υπόσχονται-, εμείς θα βρισκόμαστε με δημόσιο χρέος 464 δις από 360. Σήμερα, αν υποθέσουμε ότι είναι 360, δηλαδή κοντά στο 260% του ΑΕΠ. Αυτό ετοιμάζουν προκειμένου να μας δέσουν χειροπόδαρα με μεγαλύτερο χρέος, μόνο και μόνο για να μπορέσουν να ξεπουλήσουν τη χώρα, και να υποδουλώσουν το λαό μετατρέποντάς τον σε δουλοπάροικο.

Άρα αυτό που αποφασίστηκε είναι χρεωκοπία…

Επίσημη χρεωκοπία.

Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητα του πολίτη;

Αυτό σημαίνει ότι στην πραγματικότητα δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής πλέον ούτε για το ελάχιστο μεροκάματο που μπορεί να παίρνει αυτή τη στιγμή. Όχι μόνο για τις καταθέσεις και τη δουλειά του, ούτε καν για το μεροκάματό του. Η όλη φιλοσοφία που έχουν συμφωνήσει να περάσουν από την σημερινή δοτή βουλή είναι να μετατραπεί ο μισθός και η σύνταξη σε επίδομα, με κατάργηση του ασφαλιστικού συστήματος έστω και τυπικά, και μετατροπή ολόκληρης της χώρας σε ένα τεράστιο οικόπεδο που θα τεμαχιστεί και θα πουληθεί σε ξένα επενδυτικά συμφέροντα. Αυτή είναι η περίφημη συμφωνία, γι’ αυτό δεν θέλουν να την ανακοινώσουν στο λαό, ούτε να τον αφήσουν να έχει άποψη.

Τελικά ο λαός εκφράζεται μόνο με εκλογές, όχι με δημοψήφισμα; Και γιατί όχι και τα δύο μαζί;

Έπρεπε πρώτα και κύρια να γίνει δημοψήφισμα. Αργά βέβαια, αλλά έστω και τώρα έπρεπε να γίνει. Και μη νομίζεις ότι θα πάμε για εκλογές…

Θα «τραβήξει» δηλαδή αυτή η κυβέρνηση;

Βεβαίως. Στις γραπτές εγγυήσεις που ζήτησαν Ρεν και Γιούνκερ και λοιποί στην ευρωζώνη, ανάμεσά τους είναι και η απαίτηση, η κυβέρνηση που θα γεννηθεί να είναι αορίστου χρόνου. Εδώ δεν ετέθη το δημοψήφισμα, θα επιτρέψουν εκλογές;

Τόσο πολύ φοβούνται οι «δημοκράτες» το λαό στη δημοκρατία;

Βέβαια. Δεν επιτρέπουν να τεθεί υπό αμφισβήτηση η μεθοδευμένη καταστροφή της χώρας! Γιατί γνωρίζουν ότι σ’ αυτή την περίπτωση ο ελληνικός λαός θα ανατρέψει όλα τα δεδομένα. Δεν πρόκειται να του αφήσουν δημοκρατικά περιθώρια ώστε να εκφραστεί. Αυτό είναι το δράμα της ιστορίας. Ο μόνος τρόπος για να πάμε σε δημοψήφισμα και εκλογές είναι να το επιβάλει ο λαός. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Και το επιβάλει ο λαός αν δεν επιτρέψει οποιοδήποτε κυβερνητικό εξάμβλωμα βγει σήμερα το βράδυ ή αύριο να κυβερνήσει. Αυτό είναι το θέμα. Δεν πρέπει να το αφήσουμε να κυβερνήσει. Ό,τι και να περάσει στη βουλή, ό,τι και ψηφίσουν, το ανατρέπουμε ανά πάσα στιγμή.

Τι μπορεί να κάνει ο λαός; Πως μπορεί να ανατρέψει αυτή την κυβέρνηση;

Καταρχήν να συνεχιστούν οι κινητοποιήσεις του λαού, να συνεχιστούν οι καταλήψεις των υπουργείων και των δημοσίων υπηρεσιών και να συνεχιστεί η ογκούμενη δυσαρέσκεια και κοινωνική οργή, ώστε να μπορέσουμε να οδηγήσουμε σε κατάρρευση το ταχύτερο δυνατό αυτή τη βουλή και την όποια κυβέρνηση παραχθεί. Στο κάτω κάτω της γραφής ότι κατέρρευσε η κυβέρνηση Παπανδρέου οφείλεται πρώτα και κύρια στην κοινωνική αντίδραση. Είναι επιτυχία του λαού αυτή.

Εννοείς τις κινητοποιήσεις στις 28 Οκτωβρίου;

Ακριβώς. Ήταν η κορύφωση των κινητοποιήσεων. Έχουμε καταλήψεις υπουργείων, περιφερειών και το αποκορύφωμα είναι αυτό το πράγμα, όπου εκεί δεν φοβήθηκαν μόνο τη μαζικότητα των λαϊκών αντιδράσεων, αλλά και το γεγονός ότι για πρώτη φορά οι ένοπλες δυνάμεις του έθνους στάθηκαν στο πλευρό του λαού. Εξ ου και οι καρατομήσεις στις ένοπλες δυνάμεις, εξ ου και το γεγονός ότι ο πρώην ή και νυν –δεν ξέρουμε- υπό παραίτηση πρωθυπουργός της χώρας, κ. Παπανδρέου, πήγε στο εξωτερικό να διαβάλει το λαό και τη χώρα λέγοντας ότι ετοιμάζεται πραξικόπημα, ενώ στην πραγματικότητα το μόνο πραξικόπημα που ζούμε εδώ και δύο χρόνια είναι το πραξικόπημα αυτής της κυβέρνησης.

Ακούμε πάλι ότι θα πεινάσει ο κόσμος, κάτι που συμβαίνει όμως ήδη με το ευρώ. Πάλι ακούμε για τις συντάξεις και τους μισθούς. Πως το σχολιάζεις;

Κοίταξε να δεις το ζήτημα με τη δραχμή είναι καθαρά πολιτικό. Προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του και να προχωρήσει με τις δικές του δυνάμεις. Ότι σώνει και καλά χρειάζεται πατερίτσες και προστάτες. Η απάντηση που έχει δώσει ο ελληνικός λαός σ’ αυτό το ερώτημα είναι ξεκάθαρο από την εποχή του 1821. Αν ακολουθούσαμε αυτή τη λογική, θα ‘μασταν ακόμα υπόδουλοι στους Οθωμανούς. Η δραχμή ή το εθνικό νόμισμα σωστότερα δεν έχει να κάνει με την οικονομία ή όχι, αλλά με τη δυνατότητα ενός λαού να ελέγχει την οικονομία και την κοινωνία του, να χρησιμοποιήσει την οικονομία και τους πλουτοπαραγωγικούς του πόρους προς όφελος δικό του και να μην το δίνει χαράμι σε ξένους επενδυτές λαμόγια, τραπεζίτες και χρηματιστές. Αυτό είναι το θέμα.

Άρα η Ελλάδα μπορεί να ζήσει μόνη της, έχει αυτή την αυτάρκεια…

Βεβαίως. Εμείς μπορούμε να ζήσουμε με εθνικό νόμισμα αρκεί να ελέγξουμε την οικονομία μας και να αξιοποιήσουμε τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους πόρους που έχει η οικονομία. Είναι ευλογημένος αυτός ο τόπος. Αυτή που δεν θα μπορεί να επιβιώσει χωρίς την Ελλάδα είναι η ευρωζώνη.

Υπάρχει σχέδιο παραγωγικότητας σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο από τις υπάρχουσες κομματικές δυνάμεις;

Όχι, γι’ αυτό άλλωστε επειδή έχουνε πουλήσει τη χώρα, και την έχουνε πουλήσει με τις υπογραφές τους την εποχή που μας βάλανε στο ευρώ, λένε ότι δεν θέλουν να θέσουν με κανένα τρόπο αυτό το δίλημμα στο λαό να αποφασίσει ο ίδιος. Έχουν εκχωρήσει τόσο την κυριαρχία της χώρας, όσο και τον ορυκτό και τον φυσικό της πλούτο, αλλά και το εργατικό δυναμικό που υπάρχει εδώ στους επικυρίαρχους της ευρωζώνης. Το ‘χουν εκχωρήσει με υπογραφή τους από την εποχή της εισόδου της χώρας στο ευρώ. Γι’ αυτό δεν θέλουν και μιλάνε για κεκτημένο. Τι κεκτημένο; Το μόνο κεκτημένο που είδε ο λαός στο ευρώ είναι η φτώχεια, η ανεργία και τώρα η χρεωκοπία. Και φυσικά τα δάνεια. Ο υπερδανεισμός και η χρεωκοπία των νοικοκυριών. Ποιο χαΐρι και προκοπή; Με το ευρώ ο Έλληνας μετατράπηκε σε τουρίστα στην ίδια του τη χώρα. Αυτή τη στιγμή θέλουν να μας μετατρέψουν από μετανάστη ή τουρίστα σε δουλοπάροικο. Αυτή είναι η επιλογή μας. Έως πότε αυτό;

Οι πολιτικοί βλέπουμε να προτιμούν τη χρεωκοπία των νοικοκυριών για τη διασφάλιση, όπως λένε, του τραπεζικού συστήματος. Τι θα σήμαινε μια χρεωκοπία του τραπεζικού συστήματος; Τι θα συμβεί αν καταρρεύσουν οι τράπεζες;

Τίποτα απολύτως δεν θα συμβεί αν έχει ο λαός την εξουσία. Αν καταρρεύσουν οι τράπεζες και τις χρεωκοπήσει μια εξουσία που προστατεύει τα συμφέροντα του λαού, τότε ο λαός μόνο οφέλη θα δει. Θα δει τα δάνειά του να διαγράφονται, θα δει επιτέλους τις καταθέσεις του να αναπληρώνονται γιατί τις έχουνε «φάει» οι τραπεζίτες, θα δει επιτέλους οι τράπεζες να ανοικοδομούνται σε καινούρια βάση που δεν θα είναι μηχανισμοί τοκογλυφίας και σαράφικης συμπεριφοράς απέναντι σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις και θα αναταχθεί ένα τραπεζικό σύστημα το οποίο θα βοηθάει την οικονομία, δεν θα τη λιντσάρει όπως γίνεται σήμερα. Το πρόβλημά τους είναι ότι αυτή τη στιγμή οι τραπεζίτες έχουν «φάει» 20 φορές το μέγεθος των καταθέσεων των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων που υπάρχουν στις τράπεζες. Γι’ αυτό νοιάζεται το πολιτικό προσωπικό των τραπεζιτών, για να προστατεύσουν τους τραπεζίτες γιατί κανονικά αυτοί πρέπει να καθίσουν στο σκαμνί για τη λεηλασία των καταθέσεων των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Και φυσικά τη λεηλασία όλης της ελληνικής οικονομίας μέσω τοκογλυφικών επιτοκίων και τοκογλυφικών όρων δανεισμού. Αυτό πάει να προστατεύσει το πολιτικό προσωπικό.

Με ποιο τρόπο θα έρθει ο λαός στην εξουσία, επαναστατικά με τα όπλα ή με δημοκρατικές διαδικασίες;

Δημοκρατικά. Ο λαός είναι ο εγγυητής της νομιμότητας και της συνταγματικής έννομης τάξης της χώρας.

Δεν υπάρχει κάποιο κόμμα ωστόσο που να εκφράζει αυτές τις απόψεις. Δηλαδή και το ΕΠΑΜ που δημιούργησες δεν είναι κόμμα ώστε να εφαρμόσει αυτές τις πολιτικές…

Το θέμα για μας δεν είναι το θέμα του κόμματος. Ποια είναι η διαφορά του κόμματος απ’ την πολιτική κίνηση που κάναμε; Το ΕΠΑΜ είναι κάτι πολύ ευρύτερο από ένα κόμμα, με την έννοια ότι εντάσσονται δυνάμεις και άνθρωποι με διαφορετικά πολιτικά πιστεύω στον κοινό στόχο, την απελευθέρωση της χώρας. Αυτό που κάνουμε είναι να διεκδικούμε την εξουσία με κάθε μέσο. Με πρώτο και κύριο μέσο βέβαια την οργάνωση του λαού στον τόπο που δουλεύει ή κατοικεί. Και δεν το κάνουμε κόμμα, γιατί αν το κάνουμε, αυτόματα περιορίζουμε το εύρος αναφοράς του. Το περιορίζουμε μόνο σε μία μερίδα του λαού που θα πιστεύει στην ιδεολογία και την πολιτική αυτού του κόμματος. Εμείς θέλουμε όλοι μαζί, από όλες τις πολιτικές παρατάξεις, από όλες τις ιδεολογικές συνιστώσες του ελληνικού λαού να μπορούν να επικεντρώσουν στο γενικό καθήκον, που είναι να απελευθερώσουμε αυτόν τον τόπο.

Κλείνοντας θα ήθελα δυο λόγια για τις οργανώσεις του ΕΠΑΜ σε όλη την Ελλάδα…

Αυτή τη στιγμή η οργάνωση του ΕΠΑΜ καλπάζει κυριολεκτικά! Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε στο Μέτωπο αυτή τη στιγμή είναι ότι έχουμε πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή απλού κόσμου από τις δυνατότητές μας να το οργανώσουμε. Επειδή οι περισσότεροι από εμάς είμαστε αρχάριοι στην πολιτική, κανένας μας δεν είναι επαγγελματίας στην πολιτική, γι’ αυτό και καθυστερούμε, έχουμε προβλήματα οργάνωσης, αλλά είναι φυσιολογικό πράγμα. Αυτό αποδεικνύει την αυθεντικότητα του Ενιαίου Μετώπου, δηλαδή ότι είναι πραγματικά Παλλαϊκό, ότι αφορά τον ίδιο το λαό. Ο ίδιος ο λαός το οικοδομεί και όχι κάποιοι που έχουν αναλάβει να φτιάξουνε μια νέα στρούγκα για να μας χώσουν όλους σαν πρόβατα μέσα.

Πως θα ήθελες να κλείσουμε αυτή τη συνέντευξη;

Με το ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε. Το ότι παραπαίει το πολιτικό σύστημα και έχει πανικοβληθεί η ευρωζώνη είναι επιτυχία του ελληνικού λαού, είναι κατάκτησή του. Δεν πρέπει να φοβόμαστε, ούτε να κάνουμε πίσω. Τώρα είναι που πρέπει να κάνουμε αντεπίθεση, που λέει κι η κα Παπαρήγα αλλά δεν το εννοεί.

Στο δρόμο λοιπόν που χάραξε η 28^η Οκτωβρίου 2011;

Μπράβο, αυτό ακριβώς.