Εχει σημασία να φύγουν διωγμένοι!

15 Ιούνη, για όσους

 δεν θυμούνται,

 επάνω στα

 οδοφράγματα

 ήρθε η είδηση

 ότι η κυβέρνηση

 κλυδωνίζεται.

 Πέφτουν, εκλογές,

 συγκυβέρνηση!

 Πισωγύρισμα τελικά. 

Μια ψήφος

 εμπιστοσύνης

 μάζεψε τους 

πασοκτζήδες από

 τους δρόμους!

Σήμερα δεν θα γύριζαν ούτε οι πασοκτζήδες!

 Γιατί τι να γυρίσουν να κάνουν στην εφεδρεία;

Σήμερα όμως που είμαστε πιο κοντά

 στο πρώτο βήμα προς τη Νίκη από

 ποτέ αντί να είμαστε στους δρόμους,

 ρυθμιστές των καταστάσεων, 

περιμένουμε τις εξελίξεις από τηλεοράσεως

 και το ΚΚΕ να πάει στη Βουλή την 

Παρασκευή με ραντεβού σαν στον

 οδοντίατρο για να καρπωθεί μηνών

 αγώνες, χιλιάδες δακρυγόνα και τα

 σπασμένα μας κεφάλια.

Σήμερα έπρεπε να πλημμυρίζει το

 Σύνταγμα από κόσμο! Σήμερα!

 Χωρίς σημαίες! Με ένα μόνο πανό!

 Στα τσακίδια. Και πάμε για τους

 επόμενους. Εχει σημασία να φύγουν

 διωγμένοι! Έχει σημασία να φύγουν

 με τα γιούχα μας στ’ αυτιά τους. 

Και γι’αυτούς και για τους επόμενους

 που θα ρίξουμε. Γιατί έχουμε λίγη 

δουλίτσα ακόμη!


Γι’ αυτό, καλοί οι αγώνες για τα χαράτσια,

 καλά τα επιμέρους κινήματα αλλά ο 

στόχος είναι πιο κεντρικός! ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ!

 και ενώ φτιάχνουν βαλίτσες, εμείς που

 τους φέραμε μέχρι την πόρτα, μαζευόμαστε

 στα κουκούλια μας. Κάνουμε cocooning

 και παραγγέλνουμε πίτσες για να δούμε

 στην τηλεόραση τι θα πει η Καϊλή.

 Τι να σου πει η Καϊλή; Το πολύ πολύ

 ότι έκλεισε ο Χόντος!

Όταν πλησιάζουμε στη Νίκη ξεχνάμε

 το ρόλο μας; Ότι είμαστε ρυθμιστές!

 Αντί να συμπεριφερόμαστε ως ενήλικες,

 ως ρυθμιστές, να διεκδικούμε ακόμη πιο

 μαχητικά, επανερχόμαστε στο ρόλο

 του τηλεθεατή! Τι είπαν οι αγορές; 

Τι είπε ο Σαρκοζί, πώς αντέδρασε η 

Μέρκελ. Μα τόσον καιρό όλοι αυτοί 

δεν έλεγαν; Δεν είναι κι αυτά που 

συμβαίνουν η αναμενόμενη φάση

 μιας σχεδιασμένης από εμάς πορείας

 ή κάνω λάθος;

Και τότε γιατί λιώναμε τα παπούτσια μας 

και όχι μόνο στους δρόμους αυτόν τον καιρό!

 Για ν’ ανέβει η τηλεθέαση τη μέρα της πτώσης; 

Της πρώτης πτώσης.

Εχει σημασία να φύγουν διωγμένοι! 

Έχει σημασία να φύγουν καταποντισμένοι!

 Με κόσμο στους δρόμους! Με τα γιούχα

 ν’ αντηχούν στ’ αυτιά τους για χρόνια.

 Χωρίς μούρη ν’ αντικρύσουν τα παιδιά τους,

 το γείτονα, το συνεργάτη. Αυτοί που ψήφισαν

 το Μεσοπρόθεσμο. Αυτό θα είναι

 μάθημα και για τους επόμενους.

Ολοι στους δρόμους! Ολοι στον αγώνα! 





 http://anarhogatoulis.blogspot.com