mlive.com
Αγωνία τέλος, λοιπόν. Η Αμερική απέφυγε τη χρεοκοπία και διατηρεί την κορυφαία αξιολόγηση του ΑΑΑ. Ευτυχώς, δηλαδή, διότι πώς αλλιώς θα πορευόταν ο μέσος Αμερικανός; Ο άνεργος πολίτης που χάνει το σπίτι του, βορά στις τράπεζες; Πώς θα μπορούσε να συνεχίσει τον αναξιοπρεπή βίο του χωρίς αυτή την πρωτοκλασάτη βαθμολογία; Αλίμονο: Η συμφωνία επετεύχθη, αλλά οι αναλυτές στις ΗΠΑ αναζητούν ακόμη τους ωφελημένους.
Τους ωφελημένους μεταξύ των Αμερικανών, δηλαδή, γιατί σε κάθε περίπτωση και τα δύο κόμματα βγήκαν χαμένα από τη διαπραγμάτευση: Ο Μπάρακ Ομπάμα σχεδόν συνθηκολόγησε. Οι Δημοκρατικοί συναίνεσαν σε όσα είχαν απορρίψει και οι Ρεπουμπλικάνοι έβγαλαν τις μάσκες και έδειξαν το αληθινό τους πρόσωπο. Το άγριο πρόσωπο της δεξιάς του «Πάρτι του Τσαγιού»:
«Τους τελευταίους μήνες παρακολουθούμε με τρόπο το «Πάρτι του Τσαγιού» να εξαπολύει τζιχάντ στον αμερικανικό λαό», γράφει στην International Herald Tribune o Τζο Νοσέρα, σε άρθρο του με τίτλο «Ο πόλεμος του Πάρτι του Τσαγιού εναντίον της Αμερικής». Το άρθρο αφορά βεβαίως τη συμφωνία για την αύξηση του ορίου δανεισμού, που με τόσο κόπο επετεύχθη την περασμένη Κυριακή και εγκρίθηκε τάχιστα από Βουλή και Γερουσία. Είναι αλήθεια ότι η συμφωνία, ως αποτέλεσμα σκληρού συμβιβασμού, δεν βρίσκει και πολλούς οπαδούς εκτός Λευκού Οίκου. Ωστόσο, ο Νοσέρα δεν στέκεται στους τύπους. Προχωρεί στην ουσία.
«Οι αδιάλλακτες απαιτήσεις τους για βαθιά περικοπή δαπανών, μαζί με τη σχεδόν εύθυμη διάθεσή τους να καταστρέψουν την ανεκτίμητη αξία της, την πίστη και το κύρος της, αποδείχθηκαν εξαιρετικά ανεύθυνες», γράφει. Και εξηγείται πάραυτα. «Την επομένη της συμφωνίας όλοι ασχολήθηκαν με το πώς η συμφωνία θα επηρεάσει τα κόμματα. Θα έπρεπε να ασχολούνται με το πώς θα επηρεάσει, όχι τους φτωχούς και τη μεσαία τάξη που θα πληρώσουν το τίμημα για τις περικοπές, αλλά την ήδη εύθραυστη οικονομία». Ο Νοσέρα εκφράζει τον εντονότατο φόβο ότι η συμφωνία όχι μόνον δεν θα οδηγήσει την αμερικανική οικονομία σε ανάπτυξη αλλά θα την καταδικάσει σε ύφεση. Ειδικά αν η ειδική επιτροπή του Κογκρέσου δεν καταλήξει μέχρι το Δεκέμβριο σε συμφωνία για περαιτέρω περικοπές 1,2 τρισ. δολ., οπότε θα τεθούν αυτομάτως σε ισχύ περικοπές σε όλο το φάσμα της οικονομικής δραστηριότητας.
«Αυτές οι περικοπές θα βυθίσουν την ανάπτυξη και θα οδηγήσουν τη χώρα στην ύφεση», γράφει. Και θυμίζει την ιστορία: «Οταν ο Ρούζβελτ θεώρησε ότι η ύφεση είχε παρέλθει, προχώρησε σε περικοπές δαπανών που τελικά οδήγησαν στη Μεγάλη Υφεση, όπου και έμεινε έως ότου ήρθε το πακέτο οικονομικών κινήτρων, γνωστό αλλιώς και ως… Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος». Ας το σημειώσουμε, ίσως αποδειχθεί προφητικό…
Ούτως ή άλλως, το «Πάρτι του Τσαγιού» έχει πολεμικές διαθέσεις. Εάν εξαπολύει τζιχάντ εναντίον των Αμερικανών πολιτών, όπως ισχυρίζεται ο Νοσέρα και όχι μόνον, άραγε τι θα κάνει από τη θέση ισχύος του Οβάλ Γραφείου; Ειδικά υπό την πίεση μίας στάσιμης οικονομίας και μάλιστα στον αντίποδα της ταχύτατα αναδυόμενης οικονομίας της Κίνας;
Ο Ομπάμα, σημειώνει ο Νοσέρα, θα μπορούσε να επικαλεστεί την 14η τροποποίηση του Συντάγματος και να διατάξει μονομερώς την αύξηση του ορίου δανεισμού των ΗΠΑ. Μπορούσε αλλά δεν το έκανε, φοβούμενος προφανώς το πολιτικό κόστος. Και άνοιξε, έτσι, την πόρτα στη Δεξιά του Πάρτι του Τσαγιού, που, όπως περιγράφει ο Νοσέρα, «ζώστηκε τα εκρηκτικά, έτοιμη να ανατινάξει τις ΗΠΑ». «Προς το παρόν, οι Ρεπουμπλικάνοι έβγαλαν τα εκρηκτικά από πάνω τους. Αλλά σύντομα θα τα ζωστούν ξανά, ούτως ή άλλως, είχαν την απαιτούμενη ενθάρρυνση»…
Ημερησία Γράφει η Ελένα Μπέλλη http://www.inprecor.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.