Το γελοίον του παρα-κράτους

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Ο χθεσινός ισχυρισμός του υπουργού Προστασίας του Πολίτη ότι η ΕΛ.ΑΣ. την Τετάρτη απέτρεψε είσοδο στη Βουλή, παρεμπόδιση ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου και χρεοκοπία της χώρας προφανώς εκφεύγει των ορίων της φαιδρότητας. Παρομοίως η απόπειρά του να συνδέσει την έναρξη επεισοδίων με δήλωση του... Μίκη Θεοδωράκη! Δείγμα κι αυτό της ποιότητας, της αντίληψης και των ικανοτήτων του διαθέσιμου πολιτικού προσωπικού της χώρας.

Φυσικά δεν έχει νόημα να επιχειρηθεί καμιά σοβαρή αντίκρουση τέτοιων – αυταπόδεικτων άλλωστε – ανοησιών. Ιδιαιτέρως όταν η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή δεν ήταν τίποτε άλλο από μια κακόγουστη και κακοστημένη παράσταση με προφανή σκοπό να μην συζητηθεί επί της ουσίας το αντικείμενο της χθεσινής συνεδρίασης: η ψήφιση του εφαρμοστικού νόμου του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Προσαρμογής.

Μερικές από τις πιο βάναυσες, προκλητικές και εξευτελιστικές προβλέψεις του εφαρμοστικού νόμου παρέθεσε ήδη χθες αναλυτικά στο άρθρο του ο Δημήτρης Μυς, ενώ στο χθεσινό φύλλο του «Π» ο Δημήτρης Καζάκης δίνει μια περισσότερο σφαιρική εικόνα του ρόλου που καλείται να επιτελέσει το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο.

Ίσως ακόμη έχετε δει το ίδιο το κείμενο του εφαρμοστικού νόμου στην ιστοσελίδα του περιοδικού Επίκαιρακαι μάλιστα με αναλυτικό σχολιασμό.

Αν έχετε δει όλα αυτά, τα οποία συνιστούν την πιο ηχηρή επιβεβαίωση των περισσότερων από τα οποία εδώ και πολλούς μήνες προειδοποιούμε ότι θα επιφέρει η υποταγή της Ελλάδας στις απαιτήσεις της τρόικας και της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου, μπορεί ίσως πολύ εύκολα να ερμηνεύσει για ποιο λόγο την Τρίτη και, κυρίως, την Τετάρτη 28 και 29 Ιουνίου το ελληνικό κράτος μασκαρεύτηκε άτεχνα και χοντροκομμένα σε παρα-κράτος.

Κτηνωδία και βαρβαρότητα

Αν σε κάποιους ο χαρακτηρισμός «παρα-κράτος» μοιάζει βαρύς, αναρωτιέμαι πώς θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει:

● Την απρόκλητη αστυνομική βία εναντίον ανύποπτων και ειρηνικών διαδηλωτών με αδιανόητες ποσότητες χημικών, των οποίων μάλιστα η βασική σύσταση κατηγορείται – αν δεν ενοχοποιείται – για πρόκληση σοβαρότατων έως θανατηφόρων σωματικών βλαβών. Τα οποία μάλιστα έχουν απαγορευθεί με διεθνείς συμβάσεις ακόμη και για χρήση σε περίοδο πολέμου.

● Τις αγριότητες και τις δολοφονικές εν ψυχρώ επιθέσεις που έχουν καταγραφεί από κάμερες – και έχουν πλημμυρίσει το διαδίκτυο – εναντίον ανθρώπων που μόνο «κουκουλοφόροι» δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.

● Τις ωμές επιθέσεις, με τα ίδια χημικά, εναντίον θαμώνων – ηλικιωμένων, γυναικών, παιδιών, τουριστών – σε καφετέριες και σουβλατζίδικα στο Μοναστηράκι. Πάρα πολύ μακριά από το «θέατρο» της υποτιθέμενης σύγκρουσης μεταξύ «κουκουλοφόρων» και ΜΑΤ.

● Το μανιασμένο ανθρωποκυνηγητό στο Μοναστηράκι και την Πλάκα από τα καμάρια του Παπουτσή και τις φρικαλέες υπανθρώπινες συμπεριφορές που επέδειξαν – ένα τέτοιο περιστατικό μάς άφησε κυριολεκτικά άφωνους, καθώς είχε θύμα πολίτη ο οποίος πήγε να βοηθήσει αστυνομικό ύστερα από ατύχημα και βρέθηκε λιωμένος από άγριο ομαδικό ξύλο, χωρίς επαφή με το περιβάλλον και με χειροπέδες σαν εγκληματίας.

● Την άθλια αστυνομική συμπεριφορά σε γιατρούς που έδειχναν τις ταυτότητές τους και ζητούσαν να περάσουν μέσα από τις γραμμές των ματατζήδων για να βοηθήσουν τραυματίες και εγκλωβισμένους στο μετρό, το οποίο η ΕΛ.ΑΣ. είχε μετατρέψει σε θάλαμο αερίων βάζοντας – για πολλοστή μεν φορά, αλλά πρώτη σε τέτοια έκταση – σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές.

Τα περιστατικά κτηνωδίας και βαρβαρότητας είναι αμέτρητα – όπως και οι καταγγελίες και καταδίκες επιστημόνων, κομμάτων, νομικών και ανθρωπιστικών οργανώσεων –, ωστόσο επιμένουμε κυρίως σε αυτά που μαρτυρούν την πραγματική πρόθεση της κυβέρνησης: ο κόσμος που τόλμησε να την αμφισβητήσει έπρεπε να δει κατά πρόσωπο τον τρόμο και να αποσυρθεί μια και καλή ηττημένος και έμφοβος.

Μόνο που οι κυνικοί σχεδιαστές της επιχείρησης κατατρομοκράτησης του ελληνικού λαού βρίσκονται μάλλον εκτός τόπου και χρόνου.

Η «πελατεία» γίνεται... «πλατεία»

Η κυβέρνηση βρίσκεται σε εξαιρετικά δυσάρεστη θέση, η οποία συνοψίζεται σε δύο στοιχεία:

1. Την έχει καταλάβει πανικός. Η απόρριψη της ίδιας και των εγκληματικών επιλογών της έχει πάρει μορφή χιονοστιβάδας και έχει πλέον μετατραπεί σε αμφισβήτηση του συνόλου του πολιτικού συστήματος, με κύριους αποδέκτες τους δύο πόλους του επονομαζόμενου και «δικομματισμού».

Τα διλήμματα και οι εκβιασμοί της συνεχώς απαξιώνονται. Ως αποτέλεσμα αυτού είναι ανίκανη να ψηφίσει ή να εφαρμόσει οποιοδήποτε μέτρο χωρίς να αντιμετωπίσει τη γενική κατακραυγή.

Η ραγδαία πτώση των ποσοστών της και του συνόλου των γενικών και επιμέρους ποιοτικών δεικτών σε όλες τις έρευνες της κοινής γνώμης καθιστά αδύνατη τη συνέχιση της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ – ενώ ταυτοχρόνως δείχνει να έχει εξαφανιστεί η όποια δυνατότητα και της Ν.Δ. να προσελκύσει και να ενσωματώσει την κοινωνική διαμαρτυρία.

Κάθε της κίνηση πια έχει τεράστιο κόστος όχι μόνο στην κοινωνική της αποδοχή και ανοχή, αλλά και στην εσωτερική – κυβερνητική και κομματική συνοχή.

2. Προφανώς αδυνατεί να αντιληφθεί στοιχειώδη πράγματα. Ένα απ’ αυτά είναι ότι η εποχή έχει πια αλλάξει. Κάνει το τεράστιο λάθος να αντιμετωπίζει ακόμη και σήμερα τον ελληνικό λαό σαν πελάτη, συνένοχο και επομένως σαν ένα εκβιάσιμο υποχείριό της.

Η σφοδρότητα με την οποία αμφισβητούνται και η κυβέρνηση και ο επικεφαλής της δείχνει να την ξαφνιάζει. Αυτή τη φορά η «πελατεία» απογαλακτίζεται και γίνεται «πλατεία», και μάλιστα με ασυνήθιστη ένταση και επιμονή. Ούτε τα συνεχή παιχνίδια με – αυθεντικούς και ιμιτασιόν, αυτόβουλους ή υποκινούμενους – «κουκουλοφόρους» δείχνουν ικανά να τρομάξουν τον κόσμο. Αντιθέτως τον πεισμώνουν και, τώρα πλέον, τον εξοργίζουν.

Όπως έχουμε ξαναπεί, το αόρατο φράγμα μεταξύ καναπέ και πλατείας έχει διαρραγεί. Επιπλέον όλο και περισσότεροι σταματούν να «ενημερώνονται» από τα συνήθη τηλεοπτικά και έντυπα φερέφωνα και στρέφονται σε άλλου τύπου Μέσα Ενημέρωσης: διαδικτυακά κυρίως, με όλους τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται.

Έτσι ούτε ο εκβιασμός ούτε ο εκφοβισμός έχουν το αποτέλεσμα που η κυβέρνηση θα επιθυμούσε. Ακόμη και η κτηνώδης χρήση βίας δεν απέτρεψε χιλιάδες ανθρώπους την επομένη του αιματοκυλίσματος να επιστρέψει στην πλατεία Συντάγματος. Κι αν κάποιοι ολιγοφρενείς σκεφτούν ότι πρέπει να εντείνουν την αστυνομοκρατία, ας κατανοήσουν καλύτερα ότι δεν έχουν απέναντί τους ούτε τις συνήθεις κότες τις οποίες με άνεση κατατροπώνουν στα δύσκολα ούτε τους μονίμως ελεγχόμενους λαγούς που κρύβονται σε κάθε δύσκολη στιγμή.

Αυτή τη φορά έχουν απέναντί τους μια κοινωνία κατάφωρα αδικημένη, αισχρά εξαπατημένη και με συνεχώς αυξανόμενη διάθεση να τους στείλει στον αγύριστο – και όχι μόνο την κυβέρνηση.

Όσο μάλιστα διευρύνεται η κοινωνική και ανθρωπιστική καταστροφή, όσο θεριεύει η απόγνωση, τόσο περισσότερο θα λειτουργούν οι εκβιασμοί και τα «διλήμματα». Πώς να απειλήσεις με πτώχευση αυτόν που όχι μόνο έχει ήδη πτωχεύσει, αλλά έχει χάσει κάθε ελπίδα ανάκαμψης;

Τα περισσότερα απ’ αυτά που επισημαίνουμε η κυβέρνηση δεν τα αγνοεί – ακόμη κι αν δεν μπορεί να αντιληφθεί το μέγεθος της οργής και της απόγνωσης. Απλώς, ενώ ο ελληνικός λαός αλλάζει ταχύτατα, αυτή συνεχίζει να σκέπτεται και να δρα με παλιούς όρους. Γι’ αυτό άλλωστε καταφεύγει σε γνωστές από το χειρότερό μας παρελθόν τρισάθλιες μεθόδους – ρισκάροντας την εκτροπή σε δρόμους που πιστεύαμε ότι δεν θα ξαναδιαβούμε.

«Κίνδυνος εκτροπών από το πολίτευμα»

Ήδη οι έγκυρες και σοβαρές προειδοποιήσεις πέφτουν βροχή. Μία απ’ αυτές, η οποία εκφέρεται από έναν κατ’ εξοχήν σοβαρό θεσμικό παράγοντα, είναι δραματική. Μιλάμε για την ολομέλεια των προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, ο οποίος, με ανακοίνωσή του την Τετάρτη, προειδοποιεί:

«Αδυνατούμε να πιστέψουμε πως υπήρξε επιχειρησιακή εντολή σε κεντρικό επίπεδο προκειμένου να αντιμετωπιστούν με το βάναυσο αυτό τρόπο που όλοι διαπιστώσαμε συμπολίτες μας οι οποίοι ασκούσαν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του συνέρχεσθαι.

Δυστυχώς οι ενέργειες της αστυνομίας, της οποίας το δικαίωμα να καταστέλλει τη βία και να επιβάλλει την τάξη είναι αδιαμφισβήτητο σε μια ευνομούμενη πολιτεία, είχαν ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό δεκάδων συμπολιτών μας που βρέθηκαν αντιμέτωποι με βάναυσες συμπεριφορές αστυνομικών οργάνων και με υπερβολική και αλόγιστη χρήση χημικών τα οποία εξαπολύονταν αδιακρίτως προς κάθε κατεύθυνση ακόμα και σε κλειστούς χώρους.

Η «αδυναμία» των αστυνομικών οργάνων να απομονώσουν τους ελάχιστους ταραξίες οι οποίοι υπονόμευαν τη μαζικού χαρακτήρα και ειρηνική συγκέντρωση συμπολιτών μας που αγωνιούν για το αύριο της χώρας, δεν είναι σε καμία περίπτωση επιτρεπτό να αποβαίνει σε βάρος πολιτών που ασκούν συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματά τους, διακινδυνεύοντας ακόμα και την ίδια τους τη ζωή.

(...) Ωστόσο τα χθεσινά θλιβερά γεγονότα δεν μπορούν παρά να ιδωθούν και από πολιτική σκοπιά. Σε στιγμές κατά τις οποίες η οικονομία και η ίδια η επιβίωση της χώρας δοκιμάζονται, το σύνολο του πολιτικού οικοδομήματος βυθίζεται στην αμφισβήτηση και στην απαξίωση.

Κρατικές επιλογές όπως οι χθεσινές πλήττουν κατ' αποτέλεσμα το ίδιο το δημοκρατικό μας πολίτευμα, καθώς βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση από τη βασική αρχή πως οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις και οι πολιτικές τους νομιμοποιούνται μόνο μέσω της λαϊκής βούλησης και μοναδικός ισχυροποιητικός για την εδραίωσή τους παράγοντας επιτρέπεται να είναι η εμπιστοσύνη με την οποία τις περιβάλλει ο λαός.

Οποιαδήποτε άλλη λογική, με όποιο πρόσχημα και αν υιοθετείται, βαίνει εκτός των δημοκρατικών μας κατακτήσεων με κινδύνους σοβαρότατων εκτροπών για το πολίτευμά μας, αντίστοιχων αυτών που γίναμε μάρτυρες σε εποχές κατάλυσης της Δημοκρατίας.

Κατανοούμε σε ανθρώπινο επίπεδο την αγωνία και τη σπουδή των κυβερνώντων να υλοποιήσουν αποφάσεις «έξωθεν» επιβαλλόμενες έχοντας απέναντί τους το σύνολο σχεδόν του Ελληνικού λαού, ωστόσο θεωρούμε ανεπίτρεπτο να επιχειρείται με τόσο βάναυσο και πρωτοφανή τρόπο η καταστολή ειρηνικών διαδηλώσεων, σε μια προφανή εν τέλει προσπάθεια καταστολής συνειδήσεων και τρομοκράτησης της κοινωνίας μας».

Προφανώς η κυβέρνηση βιάζεται να ικανοποιήσει τους εντολείς της: τοκογλύφους, μιζαδόρους, εγχώρια και διεθνή λαμόγια κάθε είδους. Επείγεται, σε συνεργασία μες τους πρόθυμους συμπαραστάτες της, να τους παραδώσει τα πάντα: τη χώρα, τον πλούτο, ακόμη και τους ανθρώπους της. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα προλάβει, όσες αθλιότητες κι αν πρόκειται να επιστρατεύσει. Ακόμη κι αν αναλάβει το βάρος να χύσει αίμα. Ένα ενδεχόμενο που μόλις μετά βίας αποφεύχθηκε την Τετάρτη...http://www.topontiki.gr/