«Τρόικα»: Ανίκανοι, ή οικονομικοί δολοφόνοι;

ermhs-gr.blogspot.com

Έχουμε συνηθίσει να ρίχνουμε στην κυβέρνηση, την αντιπολίτευση και στο κακό ριζικό αυτού του τόπου όλες τις ευθύνες για την αποτυχία εφαρμογής του μνημονίου. Είναι όμως ηλίου φαεινότερο πλέον ότι οι ίδιοι οι «τροϊκανοί» επιτηρητές αποδεικνύονται εντελώς ανίκανοι στη δουλειά τους και φέρουν τουλάχιστον τη μισή ευθύνη της αποτυχίας -εκτός αν μιλάμε για μια σκόπιμη εξώθηση του προγράμματος σε αποτυχία, που εξυπηρετεί άλλους σκοπούς…

Ας καταγράψουμε μερικά μόνο από τα ολέθρια σφάλματα των ίδιων των επιτηρητών και όσα ολέθρια σφάλματα της κυβέρνησης δεν θέλησαν να αποτρέψουν, αν και είχαν κάθε δυνατότητα (αν όχι υποχρέωση) να το πράξουν:

n  Το ίδιο το «στήσιμο» του προγράμματος και οι στόχοι του ήταν εξαρχής εντελώς πραγματικότητας, όχι μόνο ελληνικής, αλλά και διεθνούς: πώς είναι δυνατόν μια χώρα να μειώσει κατά 12% του ΑΕΠ το έλλειμμά της μέσα σε τρία χρόνια σε συνθήκες βαριάς ύφεσης; Πώς είναι δυνατόν να περιμένουν στα σοβαρά αυτό το θαύμα που δεν έχει πετύχει ΚΑΜΙΑ άλλη χώρα, αναπτυγμένη ή αναπτυσσόμενη, να το πετύχει η πιο απείθαρχη δημοσιονομικά χώρα της ευρωζώνης, με ένα από τα πιο διεφθαρμένα πολιτικά συστήματα και μια από τις πιο αναποτελεσματικές δημόσιες διοικήσεις του πλανήτη; Ας το ομολογήσουν οι «τροϊκανοί» φίλοι μας: εξαρχής αυτό το πρόγραμμα ήταν απλώς το «φύλλο συκής» για να διασωθούν με δάνεια από τους φορολογούμενους της Βόρειας Ευρώπης οι άφρονες τραπεζίτες των ίδιων χωρών, που δημιούργησαν (με το αζημίωτο…) τις πολύχρωμες «φούσκες» του ευρωπαϊκού Νότου. Εξαρχής όλοι γνώριζαν ότι το πρόγραμμα θα καταλήξει σε ναυάγιο, αλλά το μόνο που τους ενδιέφερε πέρσι τον Μάιο ήταν η σωτηρία των τραπεζών, όχι η διάσωση της Ελλάδας.

n  Η ίδια η διαδικασία επιτήρησης αποδείχθηκε άκρως προβληματική: όταν η κυβέρνηση με το φορολογικό νόμο του 2010 περνούσε διάταξη που αμνήστευε ΟΛΟΥΣ τους μεγάλους φοροφυγάδες (μιλάμε για μια περαίωση για… καρχαρίες) ουδείς τροϊκανός σκέφθηκε να βάλει βέτο σε αυτή την άθλια διάταξη, που αν και δεν συζητήθηκε πολύ ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την «αιμορραγία» εσόδων που βλέπουμε εδώ και μήνες. Πώς να βάλουν «βέτο», όμως, όταν οι πρώτοι που ωφελήθηκαν από αυτή τη διάταξη ήταν οι πολυεθνικές (μόνο για μια γερμανική πολυεθνική που έχει πρωταγωνιστήσει σε ουκ ολίγα σκάνδαλα το κέρδος από αυτή την «αμνηστία» ήταν σχεδόν 50 εκατ. ευρώ, που είχαν ήδη βεβαιωθεί από φορολογικό έλεγχο παλαιών χρήσεων); Όταν η κυβέρνηση αποφάσιζε τις περιβόητες οριζόντιες, «χασάπικες» μειώσεις μισθών και συντάξεων, που «γονάτισαν» την οικονομία, χωρίς να εξυγιάνουν τα οικονομικά του Δημοσίου, οι «τροϊκανοί» επιτηρητές χειροκροτούσαν, αντί να ζητήσουν μια στοχευμένη επίθεση στη σπατάλη, με κατάρτιση προϋπολογισμού από μηδενική βάση, κατάργηση άχρηστων φορέων και δαπανών και -γιατί όχι;- απόλυση άχρηστων υπαλλήλων. Τώρα που η οικονομία έχει «γονατίσει» χωρίς η σπατάλη στο Δημόσιο να έχει αντιμετωπισθεί, η τρόικα διαπιστώνει αίφνης ότι κάτι έχει πάει στραβά, λες και τόσον καιρό επιτηρούσαν κάποια άλλη χώρα.

Η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση και το κακό ριζικό του τόπου ασφαλώς και έχουν το δικό μερίδιο ευθύνης για την αποτυχία. Εξίσου σοβαρή όμως (ας το αναγνωρίσουμε, επιτέλους) ήταν η ευθύνη της ίδιας της τρόικας για το «ναυάγιο». Και επειδή στα υψηλά κλιμάκια της Κομισιόν, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ είναι αδύνατο να βρίσκουμε μαζεμένη τόση ανικανότητα, το μόνο λογικό συμπέρασμα στο οποίο μπορούμε να οδηγηθούμε είναι άλλο: δυστυχώς, το ελληνικό «ναυάγιο» ήταν εξαρχής προγραμματισμένο και μεθοδευμένο και θα ερχόταν όσο και αν προσπαθούσε η κυβέρνηση για το αντίθετο. Οι ισχυροί του διεθνούς τραπεζικού συστήματος, αφού «ξεκοκάλισαν» τράπεζες (βλ. Lehman, Bear Sterns) και κρατικά προγράμματα στήριξης ήλθε η ώρα να αρχίσουν να «ξεκοκαλίζουν» κράτη. Δυστυχώς για την Ελλάδα, τα προβλήματα που τόσο χρόνια έκρυβε κάτω από το «χαλί» της δήθεν «ισχυρής οικονομίας» έδωσαν μια θαυμάσια ευκαιρία να μετατραπεί η χώρα στο πρώτο πείραμα αυτής της νέας στρατηγικής. Οι «τροϊκανοί» φίλοι μας ήταν απλώς οι ατζέντηδες μιας εξαιρετικά επικερδούς καταστροφής…Πηγή: www.banksnews.gr/ ΑΠΟ ΤΟ Inprecor