Με θάρρος και αξιοπρέπεια θα βρούμε το Όραμα

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη

Η οικονομική κατάσταση γίνεται ολοένα πιο δραματική συμπαρασύροντας όλα τα ανοικτά μέτωπα σε χρεωκοπία –κοινωνική, πολιτιστική, γεωπολιτική. Όλα τα όρνια των διεθνών «αγορών» και του νεοταξικού φασισμού έπεσαν επάνω μας να μας ξεκάνουν, μέσα από έναν συνεχή βομβαρδισμό γκεμπελικής παραπληροφόρησης και εκβιασμών. «Τέτοιο ψέμα, τέτοια κοροϊδία, τέτοιο δούλεμα δεν έχει ξαναγίνει στον ελληνικό λαό», όπως είπε χαρακτηριστικά η Γραμματέας του ΚΚΕ στην Βουλή. Η απίστευτη καταγγελία του Αλέξη Μητρόπουλου στον ΑΝΤ1, την Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου, ότι κάποια «παπαγαλάκια» των καναλιών τα παίρνουν από την Τρόϊκα για να προωθούν τα μέτρα, έκανε άνω-κάτω τον δημοσιογραφικό κόσμο. Οι σύμβουλοι των ψυχολογικών επιχειρήσεων του ΔΝΤ οργανώνουν την προπαγάνδα με τις στρατηγικές της cognitive dissonance. Όταν το μυαλό βομβαρδίζεται από πολλές, αντιφατικές μεταβλητές, παραλύει.

Στο μέσον μιας παγκόσμιας κρίσης, η περίπτωση της Ελλάδας είναι ξεχωριστή. Οι άσπονδοι φίλοι μας στην Ε.Ε. σκοπεύουν να μας περιθωριοποιήσουν σαν χώρα για να ξεκινήσει από την Ελλάδα η καταστροφή, στην οποία πολλά σκοτεινά διεθνή κέντρα έχουν «τζογάρει».

Όπως η Ελλάδα αποτέλεσε το πειραματικό εργαστήριο του Ψυχρού Πολέμου, από τον εμφύλιο μέχρι την Περεστρόϊκα, έτσι και σήμερα έχει δοθεί το «πράσινο φως» για να αρχίσει το παληό δόγμα ordo ab chao (νέα τάξη εκ του χάους) από την χώρα μας.

Η Ελλάδα είναι ο ιδανικός τόπος για να υλοποιηθεί η σύγκρουση των νέων γεωπολιτικών αξόνων που τείνουν να δημιουργηθούν. Η Γερμανία διεκδικεί την αναπτυγμένη βιομηχανικά ευρωζώνη, οι Αγγλοσάξονες ένα «κομμάτι» ευρωπαϊκό του νότου εκτός ευρώ, οι Γάλλοι πάλι «πουρκουάδες», και ο σιωνισμός με τον νεο-οθωμανισμό συγκρούονται για την μοιρασιά της Ανατολικής Μεσογείου. Μέσα σε αυτές τις συμπληγάδες, η συγκρότηση ενός «αντιμνημονιακού» μετώπου είναι, εκ των πραγμάτων, το πρώτο βήμα ενός νέου μεγάλου εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Ο αγώνας αυτός δεν θα είναι εύκολος αλλά το διακύβευμα, η επιβίωση του Ελληνισμού, αξίζει κάθε θυσία. Μπορεί όλα αυτά να φαίνονται αυτή την στιγμή βερμπαλιστικά, ουτοπικά και ανέφικτα με δεδομένο το σμπαράλιασμα, ψυχολογικό και αξιακό, που έχει γίνει στην κοινωνία.

Πιστεύω όμως πως θα υπερισχύσει τελικά αυτό που διαπιστώνει ο καθηγητής Βασίλης Καραποστόλης στο τελευταίο του βιβλίο «Περί της Πολιτικής Ηθικής των Ελλήνων» (Διχασμός και Εξιλέωση, εκδ. Πατάκη, 2010).

Ότι, «ποτέ δεν ρίζωσε στο λαό η αίσθηση ότι είναι αναπότρεπτη η σταδιακή ελάττωση της επιθυμίας για ζωή, ποτέ δεν ήρθε εκείνος ο κορεσμός από ζωή που το επόμενο στάδιό του είναι η αποδοχή των γηρατειών και του τέλους». Χάρη σ’ αυτό το συναίσθημα, «οι Έλληνες υπερέχουν έναντι του ίδιου τους του εαυτού, του αναγκασμένου σε συμβιβασμούς και σε ποταπές πράξεις, χάρη σ’ αυτή τη ζωτική φαντασίωση κατόρθωσαν συχνά να αντικρίσουν τον θάνατο χωρίς τρόμο … και με τον αγέρωχο τρόπο ενός λαού νέου στην ψυχή και υπέργηρου μόνο στα χαρτιά, που δεν έχει προλάβει ακόμη να χαρεί και θυμώνει αφάνταστα γι’ αυτό».

Μέσα από αυτό τον θυμό, με θάρρος και αξιοπρέπεια θα γεννηθεί η νέα αντίσταση απέναντι στον εφιάλτη του ιστορικού τέλους.

Μέσα από την συλλογική δράση, τις νέες πρωτοβουλίες, τα νέα κινήματα γειτονιάς και αλληλεγγύης, θα χτιστούν οι νέες σχέσεις, θα βρεθούν οι μεγάλες αξίες και η αγωνιστική ηθική, θα φανούν οι νέοι ηγέτες, το νέο Όραμα. Οποιαδήποτε ρητορεία είτε «υπερπατριωτική» είτε «υπεραριστερή», που νοθεύει μια τέτοια προσπάθεια και την διασπά, θα παραμερισθεί από τον εθνικό συναγερμό. Έτσι, από την αντίσταση των Ελλήνων θα ξεκινήσει πάλι το «Στάλινγκραντ» της Νέας Τάξης.

  [ Aπό το HELLENIC NEXUS, Ιαν.2011, τ.48 ]