Τι είναι το ΕΠΑΜ

Του Παντελή Ραδίση

μέλους του Δ.Σ

του Δικηγορικού Συλλόγου

Θεσσαλονίκης

Οι εξελίξεις όχι μόνο στην πατρίδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη αποκτούν καταιγιστικό ρυθμό. Ο πανικός των Γερμανών και των Γάλλων αξιωματούχων είναι ενδεικτικός του τρόπου διαχείρισης του Ευρωπαϊκού προβλήματος από τους ανθρώπους των τραπεζιτών και των ραντιέριδων, οι οποίοι κρατούν, προς το παρόν, στα χέρια τους τις τύχες των λαών της Ευρώπης. Η «υπακοή» της Πορτογαλίας, «υπακοή» που πριν μία εβδομάδα διαφημίζονταν από την Ευρωπαϊκή ελίτ ως τον μοναδικό δρόμο για την διέξοδο από την κρίση, δείχνει να μην είναι αρκετή.

Η υποταγή της Ελληνικής ελίτ και του πολιτικού της προσωπικού με την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου, φέρνει την χρεοκοπία ακόμη πιο κοντά. Τα γεγονότα τρέχουν. Μία μερίδα των συμπολιτών μας παρακολουθεί τις εξελίξεις μουδιασμένα, μία μερίδα θέλει να αντιδράσει και ψάχνει να βρει τον τρόπο. Ο χρόνο δείχνει να είναι απελπιστικά λίγος, αυτά που πρέπει να γίνουν φαντάζουν υπερβολικά πολλά.

Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της πατρίδας, μετά την περίοδο της Γερμανικής κατοχής που το παραδοσιακό πολιτικό προσωπικό είναι πλέον ανύπαρκτο. Με άναρθρες κραυγές προσπαθεί το πολιτικό προσωπικό να καταδικάσει τις επιθέσεις που δέχονται οι βουλευτές και μέλη του σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας. Αρνείται να κατανοήσει ότι η δημοκρατία και η ελευθερία για να έχουν περιεχόμενο πρέπει να περιλαμβάνουν το δικαίωμα στη ζωή, στη μόρφωση και στην υγεία. Εάν δεν τα περιλαμβάνουν η δημοκρατία εκπίπτει σε φλυαρία και η ελευθερία παύει να είναι η ελευθερία των ελεύθερων πολιτών και εκπίπτει στην ελευθερία των ιδιοκτητών. Είναι ειρωνεία της ιστορίας, ότι όλοι αυτοί που προπαγάνδιζαν ενάντια στις ιδέες της ελευθερίας και της δημοκρατίας, επισείοντας το φόβητρο της απαλλοτρίωσης της ατομικής ιδιοκτησίας, είναι οι ίδιοι που σήμερα απαλλοτριώνουν την ατομική ιδιοκτησία των Ελλήνων και μάλιστα με τον πιο κυνικό τρόπο.  Γιατί τι άλλο είναι η εκμηδένιση των μισθών, η εκχώρηση του δικαιώματος της απαλλοτρίωσης της ατομικής ιδιοκτησίας των πολιτών και μάλιστα με δικές τους δαπάνες, όπως προβλέπεται στο μεσοπρόθεσμο, η αφαίρεση της ελπίδας από τους Έλληνες και τα παιδιά τους;

Έχει γραφτεί κατά κόρον ότι η χώρα τελεί υπό καθεστώς ανελευθερίας. Οι πολίτες της εν είδει ανδραπόδων, παραδίδονται στους ξένους. Η υγεία διαλύεται και η παιδεία ιδιωτικοποιείται. Η περιουσία των Ελλήνων ανήκει στους αόρατους δανειστές. Δεν μπαίνουν καν στον κόπο να μας ενημερώσουν σε ποιους χρωστάμε από ποια αιτία, τι ποσό αντιστοιχεί σε κεφάλαιο και τι σε τόκους. Υπεύθυνο γι’ αυτό είναι το πολιτικό προσωπικό είτε δρα είτε σιωπά. Το τελευταίο πράγμα που επιζητούν από εμάς είναι η συναίνεσή μας. Είναι η απαλλοτρίωση της ελπίδας. Πρέπει να τους αφήσουμε ήσυχους να κάνουν ότι θέλουν με εμάς, αλλά κυρίως με τα παιδιά μας. Πρέπει να τους αφήσουμε ήσυχους να «εκτελέσουν» ψυχολογικά τους συνανθρώπους μας, να οδηγήσουν τους συμπολίτες μας στην αναξιοπρέπεια. Όλα αυτά προτείνονται με την διαστροφή των εννοιών και των λέξεων, όλα αυτά επιχειρούνται με την ενστάλαξη στον νου των ανθρώπων του πιο πρωτόγονου φόβου, με την καλλιέργεια των πιο πρωτόγονων συναισθημάτων, συναισθημάτων που πλήττουν βάναυσα τον πολιτισμό της πατρίδας, τον πολιτισμό της ανθρωπότητας. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι το «πείραμα» δεν θα πετύχει εάν δεν μετατρέψουν τους ελεύθερους ανθρώπους σε υπανθρώπους, που θα είναι διατεθειμένοι για κάθε έγκλημα και μόνο με την υποψία της προσωπικής επιβίωσης.  

Ο λαός μας έχει μεγάλη παράδοση αγώνων. Έχει χύσει ποταμούς αίματος υπερασπιζόμενος όχι μόνο το δικαίωμά του να μπορεί να κατοικεί σε αυτή τη γωνιά του πλανήτη, αλλά υπερασπιζόμενος τον παγκόσμιο πολιτισμό, τον παγκόσμιο ανθρωπισμό. Ο σημερινός του αγώνας για ψωμί, ελευθερία και δημοκρατία είναι αγώνας για τα ίδια δικαιώματα του Γερμανού, του Γάλλου, του Ιταλού εργαζόμενου. Παλεύοντας για την πατρίδα μας σήμερα, παλεύουμε για τις πατρίδες όλων των λαών της Ευρώπης. Το «πείραμα», στο οποίο έχουμε υποβληθεί δεν αφορά μόνο εμάς, αλλά όλους τους λαούς της Ευρώπης, όλους τους λαούς του κόσμου.

Σήμερα, καθήκον όλων των σκεπτόμενων πολιτών είναι διεξάγοντας αγώνα μαχητικού διαφωτισμού να ξαναπάρουμε την πατρίδα μας πίσω, να εμποδίσουμε την αρπαγή των πατρίδων των λαών της Ευρώπης. Το ΕΠΑΜ ως εγχείρημα, οφείλει να δημιουργήσει την ραχοκοκαλιά του αγώνα. Τον αγώνα των ελεύθερων ανθρώπων που στον ατομισμό, την μοιρολατρία και τον κοσμοπολιτισμό θα αντιτάξουν τον ανθρωπισμό, την αλληλεγγύη και τον διεθνισμό. Λίγη σημασία έχει το ποιοι και το πώς. Ας αρχίσουμε από την αρχή και σιγά-σιγά, στην αρχή του νέου αιώνα ας επαναφέρουμε στην πατρίδα μας τις πανανθρώπινες αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της κοινωνικής απελευθέρωσης. Ας προσπαθήσουμε να αντικαταστήσουμε τους ιδιώτες με πολίτες, τους μερισματούχους με ανθρώπους. Η συμβολή σε αυτόν τον αγώνα θα είναι η μεγαλύτερη προσφορά στην πατρίδα, στους εαυτούς μας, στους οικείους μας, στα παιδιά μας και στους πολίτες όλου του κόσμου.