«Η Ελλάδα είναι πρόσχημα για μία επίθεση κατά του ευρώ»

Του Δημήτρη Μυ

«Η Ελλάδα είναι πρόσχημα για μία επίθεση κατά του ευρώ» σημείωσε  ο υπουργός Οικονομικών και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευ. Βενιζέλος σε συνέντευξη Τύπου την Τρίτη, μία ημέρα μετά την σύνοδο του Eurogroup. Με τον τρόπο αυτό Ελληνας υπουργός σκιαγράφησε τη μάχη- γιγάντων— στο επίκεντρο της οποίας βρίσκεται η Ελλάδα.
Από την πλευρά του ο πρωθυπουργός Γ.  Παπανδρέου επανέλαβε ότι η Ευρώπη πρέπει να πάρει αποφάσεις ιστορικής σημασίας, προσθέτοντας ότι η Ελλάδα οφείλει να είναι συνεπής στην τήρηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει. 

Ο πρωθυπουργός υποστήριξε  ακόμα ότι η ελληνική κυβέρνηση είχε επισημάνει από την αρχή ότι η κρίση δεν είναι μόνο ελληνική, προτείνοντας συγκεκριμένους τρόπους παρέμβασης της Ευρώπης. «Τώρα, όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει» υπογράμμισε ο πρωθυπουργός.

Για το τι ακριβώς συμβαίνει περισσότερο αποκαλυπτικός υπήρξε ο Ευ. Βενιζέλος, ο οποίος σημείωσε: «Όλοι γνωρίζουν ότι η Ελλάδα δεν είναι το πρόβλημα, είναι ένα πρόσχημα για μία επίθεση κατά του ευρώ» υπογράμμισε ο υπουργός. Ό,τι και αν κάνει η χώρα, οι αγορές δεν θα είναι ποτέ ικανοποιημένες».

Οι παραπάνω τοποθετήσεις, καθώς και η εμφανέστατη διχογνωμία των Ευρωπαίων Εταίρων και η αδυναμία τους (ή καλύτερα η σύγκρουση συμφερόντων τους) να καταλήξουν σε μέτρα άμυνας απέναντι στις «αγορές» συνοψίζουν το μεγάλο παιχνίδι  που παίζεται στην ευρωπαική σκακιέρα. Πρόκειται για ένα παιχνίδι που από τη σφαίρα της οικονομίας  επεκτείνεται στο γεωπολιτικό πεδίο: Από την μία πλευρά οι ΗΠΑ και ειδικότερα οι κυρίαρχες εκεί, νεοφιλελεύθερες δυνάμεις όπως εκφράζονται μέσα από τους αξιολόγησης. Από την άλλη η Γερμανία και η προσπάθειά της να επιβάλλει την ηγεμονία της στην Ευρώπη.

Αυτό που λένε οι ΗΠΑ (οι αγορές) στην Γερμανία, είναι πως αν επιμείνει στην προσπάθεια ηγεμονίας θα πρέπει να καταβάλει το οικονομικό κόστος που συνεπάγεται, πληρώνοντας, για να αντιμετωπιστεί η κρίση χρέους, στην Ευρωζώνη. Σύμφωνα με τη νεοφιλελεύθερη λογική των αγορών (ΗΠΑ), τα κέρδη ιδιωτικοποιούνται και οι ζημιές κοινωνικοποιούνται. Με άλλα λόγια, οι ιδιώτες (τράπεζες) δεν πρέπει να συμμετέχουν στην αναδιάρθρωση του χρέους. Τη χασούρα που συνεπάγεται μια αναδιάρθρωση θα πρέπει να την αναλάβουν τα κράτη, δηλαδή οι κοινωνίες.

Που θα καταλήξει αυτός ο πόλεμος είναι αδύνατο να προβλέψει κανείς. Αυτό ωστόσο που είναι ολοφάνερο, είναι ότι η Ελλάδα τραυματίστηκε βαρύτατα από τις πρώτες κιόλας αψιμαχίες καθώς ο Γ. Παπανδρέου έσπευσε να διευκολύνει τον αμερικανικό οικονομικό μηχανισμό παγκόσμιου ελέγχου να διεισδύσει στην ευρωζώνη...http://www.topontiki.gr/