Τα χρόνια μας παιδέψαμε με δύσκολα
και παίξαμε παιχνίδι κυνηγώντας την αλήθεια,
στα όμορφα δοθήκαμε, στους δρόμους πορευθήκαμε,
το όνειρο για μας είναι συνήθεια.
Εμείς ερωτευθήκαμε και εκείνα που δεν ζήσαμε,
το πάθος, για το άγνωστο μεγάλο.
Τον κόσμο αν δεν αλλάξαμε μια πέτρα του πετάξαμε,
στο μέλλον, για να κάνουμε σινιάλο
Τις μέρες δεν κουράσαμε και τις στιγμές που αράξαμε,
στη θάλασσα πετώντας τα χαλίκια.
Πάνω σε αφρούς και κύματα τα πρώτα μας σκιρτήματα
και βράδια για του σώματος ξενύχτια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.