26η Οκτώβρη: «Ιστορική» ημέρα για τους… τοκογλύφους!

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ο προϋπολογισμός για το 2012 που παρουσίασε η κυβέρνηση των ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑ.Ο.Σ. ανάμεσα στα πολλά «εθνοσωτήριας» κατευθύνσεως μεγέθη περιλαμβάνει και τα εξής:

• Μέτρα φοροεισπρακτικά, χαράτσια και άλλα επαχθή που θα πλήξουν τα λαϊκά στρώματα και ανέρχονται σε 11 δισ. ευρώ.
• Την ίδια ώρα, στον ίδιο προϋπολογισμό (σελίδα 57) καταγράφεται ότι μόνο για τόκους ο ελληνικός λαός καλείται εντός του 2012 να πληρώσει προς κάθε λογής τοκογλύφους, κερδοσκόπους, ομολογιούχους, ντόπιους και ξένους κεφαλαιοκράτες, το ποσό των 12,750 δισ. ευρώ.

Σημειωτέον ότι:

Αυτό το ιλλιγιώδες νούμερο των 12,750 δισ. ευρώ που θα πάει μόνο για τόκους (δηλαδή εδώ δεν περιλαμβάνονται τα χρεολύσια), είναι εκείνο το… «ευνοϊκό» ποσό που προέκυψε μετά τις «ιστορικές» αποφάσεις της 26ης Οκτώβρη…

Ας δούμε, λοιπόν, με βάση τα προηγούμενα τι κρύβεται πίσω από τις «παράτες» για την κυβέρνηση Παπαδήμου,

τι κρύβεται πίσω από τις «επευφημίες» για το γεγονός ότι αυτή η κυβέρνηση θα εφαρμόσει τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου.

Ας δούμε, δηλαδή, τι σημαίνουν αυτές καθ’ αυτές οι αποφάσεις της 26ης Οκτώβρη:

1) Ακόμα κι αν οι «σωτήρες», μέσα από τις αυξήσεις των φόρων, τα χαράτσια και τις μειώσεις των κοινωνικών δαπανών, μαζέψουν αυτά τα επιπλέον 11 δισ. ευρώ που προβλέπει ο προϋπολογισμός τους,

ακόμα, δηλαδή, κι αν εκτελέσουν το λαό

- αφού αυτά τα μέτρα ισοδυναμούν ακριβώς με εκτέλεση -

τότε ο (εκτελεσμένος) λαός και πάλι θα συνεχίσει να τους… «χρωστάει» ένα ποσό περί τα 2 δισ. ευρώ ακόμα, μέχρι δηλαδή να συμπληρωθούν τα 12,750 δισ. που απαιτεί να εισπράξει με τη μορφή τόκων η πλουτοκρατία εντός του 2012!

Με άλλα λόγια:

Οι περίφημες «θυσίες που πιάνουν τόπο» δεν είναι απλώς ένα ψέμα. Είναι ένα έγκλημα. Μέσα από τα ίδια τα στοιχεία της κυβέρνησης αποδεικνύεται ότι πρόκειται

για «θυσίες χωρίς τέλος».

Για θυσίες χωρίς αντίκρισμα.

Για θυσίες που δε γίνονται στο βωμό της «σωτηρίας» του τόπου, αλλά στο βωμό της σωτηρίας του κεφαλαίου διά της μεταβίβασης του κόστους της δικής του κρίσης στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων.

Αυτό που αποδεικνύεται σε κάθε βήμα αυτής της πολιτικής, κάθε μέρα, κάθε στιγμή, και με όποια κυβέρνηση, είναι ότι, τελικά:

α) Η πολιτική που περικόπτει εισοδήματα και καταργεί κοινωνικά δικαιώματα είναι (σύμφωνα με τον προϋπολογισμό τους) μια πολιτική που κρατάει τον ελληνικό λαό δεσμώτη – αιώνια – της φτώχειας, της ανέχειας και του χρέους.

β) Κάθε χρόνος εφαρμογής αυτής της πολιτικής είναι η εγγύηση – το λένε τα δικά τους τα νούμερα – πως ο επόμενος χρόνος θα είναι ακόμα πιο δραματικός.

γ) Κάθε εξοντωτικό μέτρο που παίρνουν δεν είναι το «έσχατο», αλλά ο προθάλαμος του επόμενου!

δ) Κάθε νέο χαράτσι δεν είναι το «τέλος», είναι η αρχή μιας σειράς νέων, ακόμα πιο δυσβάσταχτων, χαρατσιών.

Χαράτσια που όχι μόνο δε μειώνουν τα μελλοντικά βάρη για τους εργαζόμενους,

αλλά τα πολλαπλασιάζουν!

2) Τα 12,750 δισ. ευρώ για τους τόκους που «πρέπει» να πληρώσει ο λαός (και «πρέπει» να τα πληρώσει στο όνομα ενός χρέους που μόνο οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν το προκάλεσαν)

ισούνται με το 6% του ΑΕΠ της χώρας, όπως το υπολογίζει ο προϋπολογισμός για το 2012.

Αξίζει εδώ να θυμηθούμε το εξής:

Το 2007, δηλαδή τη χρονιά πριν την εκδήλωση της κρίσης, η Ελλάδα πλήρωνε σε τόκους το 4,2% του ΑΕΠ της.

Συνεπώς:

Ολη την περίοδο της εφαρμογής των μνημονίων, των μεσοπρόθεσμων, των εφαρμοστικών, των χαρατσιών, των μειώσεων μισθών, των κεφαλικών φόρων, των εκατοντάδων χιλιάδων απολύσεων κ.ο.κ.,

οι «σωτήρες» του τόπου, αυτό που έχουν καταφέρει είναι

ο ελληνικός λαός να πληρώνει… 50% περισσότερους τόκουςως ποσοστό του ΑΕΠ απ’ ό,τι πλήρωνε πριν από τα Μνημόνια και πριν από τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου 2011!

Αποδεικνύεται, δηλαδή, ότι:

Μετά απ’ όλα αυτά τα μέτρα που αφανίζουν το λαό, μετά απ’ όλα αυτά τα μέτρα και τις «ιστορικές» αποφάσεις που υποτίθεται ότι λαμβάνονται για να μειωθούν τα βάρη από το χρέος,

τα βάρη όχι μόνο δε μειώνονται, όχι μόνο δε σταθεροποιούνται,

αλλά… αυξάνονται με ρυθμούς της τάξης του 50%!

ΠΗΓΗ: rizospastis.gr