Οι δημοσκοπήσεις του Σαββατοκύριακου έδειξαν για άλλη μια φορά την απαξίωση του πολιτικού συστήματος από τους πολίτες. Oτι ο δικομματισμός αθροιστικά δεν σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση ότι ο κανένας είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός. Παράλληλα, στα κυριακάτικα φύλλα άρχισε να εντείνεται η φημολογία για ενδεχόμενη στάση πληρωμών –καθώς η τρόικα εκβιάζει με την καταβολή της 5ης δόσης του δανείου– και να διακινείται ανοιχτά το σενάριο των πρόωρων εκλογών. Ούτε λίγο ούτε πολύ πλησιάζουμε στο σημείο μηδέν, αν δε το έχουμε περάσει ήδη.
Στην Ισπανία το ΔΝΤ δεν πήγε ακόμα. Oμως οι Ισπανοί το βλέπουν να πλησιάζει και βγήκαν στις πλατείες. Προτού φτάσουν στο σημείο μηδέν, έθεσαν ζητήματα… Ιδού ορισμένα:
Πρώτον, κατάργηση των προνομίων της πολιτικής τάξης. Αυστηρός έλεγχος του πόθεν έσχες όσων κατέχουν κυβερνητικές θέσεις και ειδικές ποινές για παράβαση καθήκοντος. Κατάργηση προνομίων στη φορολογία τους, τα συντάξιμα έτη και τις πολλαπλές συντάξεις, της ασυλίας και της παραγραφής σε αδικήματα διαφθοράς. Δεν θυμίζει αρκετά Ελλάδα;
Δεύτερον, μέτρα κατά της ανεργίας. Σύνταξη στα 65 και καμία αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης μέχρι να εξαλειφθεί η ανεργία των νέων. Ευνοϊκές ρυθμίσεις για εταιρίες με λιγότερο από 10% προσωρινές συμβάσεις. Σταθερή δουλειά με απαγόρευση ομαδικών απολύσεων σε κερδοφόρες επιχειρήσεις και έλεγχος των επιχειρήσεων για να μην καλύπτουν με προσωρινά εργαζόμενους θέσεις μονίμων. Δεν θυμίζει αρκετά Ελλάδα;
Τρίτον, ποιοτικές δημόσιες υπηρεσίες. Προσλήψεις προσωπικού υγείας, για να εξαφανιστούν οι λίστες αναμονής ασθενών. Προσλήψεις καθηγητών που θα εγγυώνται μικρό αριθμό μαθητών ανά τάξη, πρόσθετες ώρες και ενισχυτική διδασκαλία. Φθηνές δημόσιες συγκοινωνίες, καλής ποιότητας και φιλικές προς το περιβάλλον. Δεν θυμίζει αρκετά Ελλάδα;
Τέταρτον, έλεγχος των τραπεζικών οργανισμών. Απαγόρευση οικονομικής διάσωσης ή ενέσεις κεφαλαίων με κρατικές εγγυήσεις. Oσες τράπεζες έχουν δυσκολίες ας χρεοκοπήσουν ή ας κρατικοποιηθούν για να δημιουργηθεί δημόσιο τραπεζικό σύστημα κάτω από κοινωνικό έλεγχο. Αύξηση της φορολογίας των τραπεζών με τρόπο ευθέως ανάλογο με τα κοινωνικά έξοδα που προξενούνται λόγω της κρίσης που δημιούργησε η πολιτική τους. Να επιστρέψουν οι τράπεζες στα δημόσια ταμεία όλα τα κεφάλαια που πήραν από το Δημόσιο. Δεν θυμίζει αρκετά Ελλάδα;
Πέμπτον, φορολογία. Αύξηση φορολόγησης των μεγάλων εισοδημάτων και των τραπεζικών οργανισμών. Κατάργηση φοροαπαλλαγών ανώνυμων εταιριών. Επαναφορά του φόρου περιουσίας. Αληθινός και αποτελεσματικός έλεγχος της φοροδιαφυγής και της φυγής κεφαλαίων σε φορολογικούς παραδείσους. Δεν θυμίζει αρκετά Ελλάδα;
Βλέπετε οι Eλληνες δεν είμαστε μόνοι. Και οι Ισπανοί μοιράζονται πανομοιότυπα προβλήματα. Aρα κάπου αλλού είναι το πρόβλημα. Εμείς ακόμα συζητάμε. Εκείνοι προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.