Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Τίποτα από όσα συµβαίνουν σήµερα στην Τυνησία δεν µας είναι ξένο.


Οι Τυνήσιοι…
… επιµένουν ακόµη. αντίθετα µε όσα προέβλεπαν οι «ειδικοί». Μετά την πτώση του Μπεν αλι, από τοΜαρόκο µέχρι την αίγυπτο και τη Συρία, οι λαοί αυτών των αµετακίνητων δικτατορικών καθεστώτων, που χρωστούν τη διάρκειά τους στη δυτική υποστήριξη, αρχίζουν να αντικρύζουν µε πιο τολµηρό βλέµµα τις κυβερνήσεις τους. αυτό όµως που κάποτε θα το βλέπαµε απλώς σαν µια περιφερειακή κρίση, δεν είναι πια. οι Τυνήσιοι και οιάλλοι είναι κι αυτοί οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας.

Από τη Φίατ…
… του Τορίνου µέχρι την Κοντινένταλ της Τουλούζης, οι µεγάλες επιχειρήσεις επιβάλλουν στους εργαζοµένους ολοένα και πιο επισφαλείς συνθήκες εργασίας, ώσπου να γίνουν ίδιες µε αυτές εναντίον των οποίων µόλις τώρα ξεσηκώνονται οι εργαζόµενοι της Κίνας και της Ινδίας. «ακολουθώντας το παράδειγµα της αµερικής, η Ευρώπη κατασκευάζει έναν τρίτο κόσµο µέσα στο ίδιο της το σπίτι», λέει ο συγγραφέας Σερζ Καντρουπανί στο περιοδικό «Article11».
«Η διάκριση ανάµεσα στον φτωχόνότο και τον πλούσιο Βορρά, τις µεγάλες δυτικές µητροπόλεις και τις αχανείς τριτοκοσµικές παραγκουπόλεις, δεν έχει πια κανένα νόηµα». Και τις µενκαι τις δε, τις βλέπουµε σήµερα µόλις ανοίξουµε τηνπόρτα µας. Παντού, οι άνθρωποι που ζουν σε αυτές βρίσκονται µπροστά µας. Ζούµε µαζί τους, µοιράζονται µαζί µας το ίδιο φαΐ, τα ίδια µπλόκα της αστυνοµίας, την ίδια µισαλλοδοξία, τον ίδιο ρατσισµό. Είναι η φωνή που διαλαλεί στο πεζοδρόµιο τα φθηνά µπλουζάκια, η σιλουέτα που το βάζει στα πόδια µε τα παράνοµα CD στονώµο, το κορµί που εντοιχίζεται στις µνηµειακές κατασκευές του αµετροεπούς πολιτισµού µας. Είναι αυτοί που συναντούµε στην καυτή άµµο έναν µήνα τονχρόνο, ύστερα από έντεκα µήνες ψυχρών οικονοµικών υπολογισµών. οι διαδηλώσεις τους µοιάζουν µετις δικές µας, όπως καιοι φωτογραφίες τους και τα κινητά τους, που υπερφαλαγγίζουν τα κατεστηµένα µέσα ενηµέρωσης για να διαδώσουν τη δική τους φωνή.
Τίποτα…
… από όσα συµβαίνουν σήµερα στην Τυνησία δεν µας είναι ξένο. ούτε η διαφθορά των ελίτ. Είναι πια ένα παγκόσµιο φαινόµενο. Και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα, κάθε φορά που κινδυνεύει ένα καθεστώς, από τη σύγκλιση συµφερόντων την οποία αισθάνονται αυτοµάτως οι απανταχού υποστηρικτές του, µια σύγκλιση που περνάει µέσα από πανάκριβες βίλες και σκοτεινές ροές κεφαλαίων, ένα αίσθηµα πως όλοι αυτοί ανήκουν στην ίδια λέσχη που κρατάει στα χέρια της τις τύχες του κόσµου. Είναι όµως ένα αίσθηµα που διαψεύστηκε πολλές φορές από την Ιστορία. οι Τυνήσιοι επιχειρούν να το διαψεύσουν άλλη µία.
Τα πυρποληµένα…
… ερείπια της Καρχηδόνας, πουέχουν γίνει σήµερα προάστιο τωνπλουσίων, δέχονται κάθε χρόνο χιλιάδες ευρωπαίους επισκέπτες. Η µυρωδιά όµως απότη φωτιά δεν θα φτάσει ποτέ στα ρουθούνια τους, λέει ο Καντρουπανί, όσοακόµη θα αρκούνται σε ένα µαύρισµα στους «low cost» τουριστικούςπαραδείσους έναν µήνα τον χρόνο,σε αντάλλαγµα γιατην απόλυτη υποταγή τους τούς υπόλοιπους έντεκα. ΡΟΥΣΣΟΣ ΒΡΑΝΑΣ , rvranas@dolnet.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.