ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ
ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
1) Για την διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, οι οποίες είναι απαιτητές από την 1-1-1996, οπότε έληξαν οι αναστολές που δόθηκαν με απόφαση των Συμμάχων (Λονδίνο 1953) και την οριστική Συνθήκη Ειρήνης του 1990 ( 50 ετών η πρώτη και 5 ετών η δεύτερη), οι Ελληνικές Κυβερνήσεις δεν έκαναν μέχρι σήμερα καμία ουσιαστική ενέργεια. Ερωτηθείς για το θέμα αυτό στη Βουλή ο Πρωθυπουργός, τον Δεκέμβριο του 2009, έχοντας καταθέσει τον αντιλαϊκό προϋπολογισμό και προετοιμάζοντας τα μέτρα που οδήγησαν στο Μνημόνιο, περιορίστηκε να δηλώσει ότι «το θέμα παραμένει ανοικτό». Αλλά το θέμα αυτό, εν όψει του κινδύνου της χρεωκοπίας, που απειλούσε και απειλεί τη χώρα μας, δεν αρκεί να είναι ανοικτό, αλλά είναι επείγον, αφ’ ενός μεν για τη σωτηρία της Χώρας, αφ’ ετέρου δε γιατί από 1/1/1996 άρχισε να τρέχει ο χρόνος της παραγραφής, και πρέπει όχι μόνο να τεθεί επιτακτικά και ανυποχώρητα αλλά και να διεκπεραιωθεί το συντομότερο δυνατόν.
2) Ένα μικρό μέρος αυτού του χρέους, η απαίτηση των κατοίκων του Διστόμου για τη δικαστική δαπάνη της περίφημης δίκης που άρχισε το 1997 στο Πρωτοδικείο Λειβαδιάς και τελείωσε το 2002 στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, έχει γίνει απαιτητό, αλλά η Ελληνική Κυβέρνηση κατέστησε αδύνατη την είσπραξή του, απαγορεύοντας την κατάσχεση περιουσίας του Γερμανικού Κράτους που βρίσκεται στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, οι εκάστοτε Υπουργοί Δικαιοσύνης δεν χορηγούν την προβλεπόμενη από το άρθρο 923 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας άδεια.
Για το λόγο αυτό, οι κάτοικοι του Διστόμου κατέσχεσαν περιουσιακά στοιχεία του Γερμανικού Δημοσίου που βρίσκονται στη Φλωρεντία της Ιταλίας, κάνοντας χρήση του άρθρου 44 του Καταστατικού Χάρτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά το οποίο δικαστική απόφαση εκτελεστή σε μια χώρα της Ένωσης εκτελείται και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της. Προσφυγές του Γερμανικού Δημοσίου ενώπιον του Πρωτοδικείου και του Εφετείου της Φλωρεντίας, αλλά και του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της Ιταλίας απορρίφθηκαν και η Γερμανία έχει τώρα προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το οποίο θα δικάσει την υπόθεση τον Ιούνιο 2011.
3) Η Ελληνική Κυβέρνηση δικαιούται να παρέμβει σε αυτή τη δίκη υπέρ της Ιταλίας, να ζητήσει δηλαδή την απόρριψη της γερμανικής ένστασης περί ετεροδικίας. Αν ασκήσει το δικαίωμά της αυτό, όχι μόνο θα βοηθήσει τις οικογένειες των θυμάτων του Διστόμου να εισπράξουν το ελάχιστο ποσό της αποζημίωσης (της δικαστικής δαπάνης) αλλά και θ’ απαλλάξει τη Χώρα μας από τις συνέπειες του ολέθριου λάθους του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου που δέχθηκε την ένσταση της γερμανικής ετεροδικίας με την υπ. Αριθ. 6/2002 απόφασή του.
Δυστυχώς όμως η προθεσμία λήγει μεθαύριο στις 14 Ιανουαρίου και η Κυβέρνηση δεν έχει κάνει ακόμη καμία σχετική κίνηση. Την καλούμε την ύστατη αυτή στιγμή να τολμήσει και να θέσει τέρμα στην πολιτική της εξευτελιστικής υποτέλειας έναντι της Γερμανίας όλων των προκατόχων της. Αλλιώς θα είναι υπόλογη απέναντι στον Ελληνικό Λαό και στην Ιστορία για συνέργεια στον ενταφιασμό των απαιτήσεων των θυμάτων των εγκλημάτων πολέμου που διαπράχθηκαν από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής κατά του Λαού μας από το 1941 έως το 1944. Καλούμε, τέλος, την Αξιωματική Αντιπολίτευση και όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης καθώς και όλους τους Βουλευτές προσωπικά να εξαντλήσουν την επιρροή τους, ασκώντας το πατριωτικό τους καθήκον και τιμώντας την εντολή του Ελληνικού Λαού και τον όρκο τους.
Αθήνα, 10 Ιανουαρίου 2011
ο Πρόεδρος | ο Γενικός Γραμματέας |
Μανώλης Γλέζος | Ευάγγελος Μαχαίρας |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.