Αυτόνομο Κουρδιστάν

ΠΗΓΗ ardin.gr

Συγγραφέας: 

Αντιφωνητής

Στην Τουρκία το Κουρδικό ζήτημα πάει από το καλό στο καλύτερο αλλά τα καθεστωτικά μέσα αποχαύνωσης ασχολούνται (από το “asshole”) μόνο με ό,τι μπορεί να απογοητεύσει τον Έλληνα - πώς αλλιώς θα υποταχθεί στη μοίρα που του ετοιμάζουν; Χάρη στον «Ινφογνώμωνα» του Σάββα Καλεντερίδη πληροφορούμαστε λοιπόν τις γεωλογικές μεταβολές στο πολιτικό τοπίο της γείτονος, όπου το Συνέδριο Δημοκρατικής Αυτονομίας της Κουρδικής Εθνοσυνέλευσης Δημοκρατικής Κοινωνίας (DTK) συνήλθε στις 21 Δεκεμβρίου στο Ντιγιαρμπακίρ (Άμεντ) κι ενέκρινε το «Προσχέδιο του Μοντέλου Δημοκρατικής Αυτονομίας του Κουρδιστάν»! Στο κείμενο αναφέρεται ως ο σημαντικότερος στόχος η «οικοδόμηση του Δημοκρατικού Αυτόνομου Κουρδιστάν» κι ότι «η Εθνοσυνέλευση της Δημοκρατικής Κοινωνίας του Αυτόνομου Κουρδιστάν θα ενσωματωθεί στις πολιτικές της κοινής πατρίδας, στέλνοντας τους δικούς της εκπροσώπους στο κοινοβούλιο της Δημοκρατίας της Τουρκίας.

Το Δημοκρατικό Αυτόνομο Κουρδιστάν έχει τη δική του σημαία και τα δικά του σύμβολα που το εκφράζουν και το εκπροσωπούν». Στο ίδιο κείμενο γίνεται λόγος και για πιο προωθημένα πράγματα: «Η αυτοάμυνα είναι η πολιτική ασφάλειας μιας ηθικής, έντιμης και πολιτικοποιημένης κοινωνίας. Η αυτοάμυνα δεν θα πρέπει να περιορίζεται ως έννοια στην άμυνα που σχετίζεται με την ύπαρξη ενόπλων δυνάμεων. Πρόκειται για έννοια που είναι ταυτισμένη με την προστασία της εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας των εθνικών ομάδων, με την πολιτικοποίηση και τον εκδημοκρατισμό του λαού και της κοινωνίας... Όλοι οι λαοί και οι ομάδες που ζουν στις πόλεις, τις κωμοπόλεις, τις γειτονιές και τα χωριά, θα πρέπει να είναι οργανωμένες και συνειδητοποιημένες για να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε φασιστική, οπισθοδρομική και γενοκτονική επίθεση. Αυτό θα γίνεται μέσα στα πλαίσια της αυτοάμυνας της κοινωνίας και θα εκφράζει την κοινωνική αντίσταση σε τέτοιου είδους επιθέσεις. Η αυτοάμυνα είναι ένα δικαίωμα που αναγνωρίζεται από τις διεθνείς συνθήκες και από τον ΟΗΕ. (...) Η κουρδική γλώσσα να διδάσκεται σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, από το νηπιαγωγείο μέχρι το πανεπιστήμιο, και να χρησιμοποιείται στις υπηρεσίες. Επίσης να επανέλθουν σε επίσημη χρήση όλα τα παλιά τοπωνύμια και οι ονομασίες των πόλεων και των χωριών...».

Το ζήτημα της δημόσιας χρήσης της κουρδικής γλώσσας είναι διαρκώς στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Πρόσφατα ο Τούρκος πρόεδρος Γκιουλ έδωσε το πράσινο φως για τη χρήση της στην καθημερινή (μόνο) ζωή, όμως το Γενικό Επιτελείο των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων παρενέβη προειδοποιώντας ότι η επίσημη γλώσσα παραμένει η τουρκική και λέγοντας ότι αντιτίθεται στη χρήση της κουρδικής εντός της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης.

Οι διεργασίες για το Κουρδικό εκτείνονται κι εκτός τουρκικών συνόρων. Ο ηγέτης των Κούρδων του Ιράκ, Τζελάλ Ταλαμπανί, επισκεπτόμενος την Τουρκία, συναντήθηκε με τον Τούρκο πρόεδρο Αμπντουλλάχ Γκιούλ και τον Ερντογάν, αλλά είδε και την ηγετική ομάδα της Εθνοσυνέλευσης του DTK: τον πρόεδρο Αχμέτ Τουρκ, την αντιπρόεδρο Αϊσέλ Τουγλούκ και τον βουλευτή του BDP Σιρί Σακίκ. Σε δηλώσεις του ο Ταλαμπανί στο τουρκικό κανάλι NTV, είπε για το Κουρδικό: «Ο ένοπλος αγώνας τελείωσε, τώρα είναι καιρός για πολιτικό αγώνα. Συμβουλεύω τους αντάρτες που είναι ακόμα στα βουνά να αφήσουν τα όπλα τους. Και ο Οτζαλάν είχε την ίδια άποψη με μένα στο θέμα του ένοπλου αγώνα. Η πρόταση της κυβέρνησης (προς τους Κούρδους) είναι μια ιστορική πρόταση, πρέπει να την αξιολογήσουν».

Μπορεί ο Ταλαμπανί να ενήργησε με τη σύμφωνη γνώμη των Τούρκων. Μπορεί πράγματι η κυβέρνηση Ερντογάν να πασχίζει να ελέγξει τις εξελίξεις στο θέμα, διατηρώντας άτυπους διόδους και με τον Οτζαλάν. Όμως η πραγματικότητα δεν αλλάζει και οι τουρκικοί σχεδιασμοί δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα ευοδωθούν. Η κουρδική κοινωνία βράζει. Σε διαδήλωση στη περιοχή της λίμνης Βαν πετροβόλησαν μαγαζιά και υπηρεσίες που είχαν κρεμασμένη την τουρκική σημαία, μέχρι που επενέβη η Αστυνομία με νερό υπό πίεση και δακρυγόνα. Προσθέστε τα κουρδικά τραγούδια του κόσμου, τα «παράνομα» συνθήματα υπέρ του ΡΚΚ και τις αφίσες του Αμπντουλλάχ Οτζαλάν και του φοιτητή Αϊντίν Ερντέμ που είχε χάσει την ζωή του σε περσινά γεγονότα.

Άλλο: Στο Ντιαρμπακίρ ο πρόεδρος του κουρδικού κόμματος BDP, Σελλαχατίν Ντεμιρτάς, αφού επισκέφτηκε ένα σχολείο, βγαίνοντας απάντησε στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων κι αναφέρθηκε σε πρόσφατες δηλώσεις του πρωθυπουργού Ερντογάν στη Βουλή: «...Αυτοί που κρέμασαν τον Σεΐχη Σαίτ το 1925, αυτοί που βομβάρδισαν το Ντέρσιμ το 1938, που βασάνισαν του Κούρδους την εποχή της 12ης Σεπτεμβρίου (...) Το κόμμα ΑΚΡ αποτελεί συνέχεια αυτής της νοοτροπίας. Δεν υπάρχει καμμία διαφορά ανάμεσα τους. Κι αυτό το αποκαλούνε“εκδημοκρατισμό της Τουρκίας”. Το μόνο που άλλαξε είναι ότι παλιά όταν μας βαρούσαν στο κεφάλι με το ξύλο άφηναν δακτυλικά αποτυπώματα. Τώρα επί ΑΚΡ προσπαθούνε να μην αφήνουνε δακτυλικά αποτυπώματα φορώντας γάντια την ώρα που κρατάνε το ξύλο»! Επίσης, στον δήμο Ερέντεπε της περιοχής Μους, δίπλα στις τουρκικές πινακίδες τοποθετήθηκαν και πινακίδες στα κουρδικά, σε εφαρμογή του «Σχεδίου δύο γλωσσών», μετά τη σχετική ανακοίνωση του Ντεμιρτάς!

Τι κάνουν από την άλλη μεριά οι Τούρκοι; Οι εθνικιστές έχουν φυσικά λυσσάξει! Χαρακτηριστικά στην Προύσα μια «Συμμαχία» 170 συλλόγων με τον εύγλωττο τίτλο «Είμαστε όλοι στρατιώτες» κατηγορεί τον Στρατό για απάθεια τη στιγμή που η χώρα διαιρείται κι αναρωτιέται «πού βρίσκονται όσοι οδηγούν τα άρματα μάχης»!

Ένας θέσει στρατηγικός σύμμαχος της Ελλάδας ανδρώνεται στην Ανατολία, δίνει μαθήματα θάρρους και δεν δικαιούμαστε να τον αγνοούμε!