ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟ ΔΝΤ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Σήμερα, στην Ελλάδα του καθεστώτος υποδούλωσης στο «Μνημόνιο», το θεσμικό και πολιτικό ξεχαρβάλωμα γίνεται άμεσα ορατό μετά τις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές, η οικονομική χρεωκοπία είναι επί θύραις και η αντίστοιχη γεωπολιτική διαφαίνεται σε βραχύ ορίζοντα ως συνεπακόλουθο των προηγουμένων. Γι’ αυτό γίνεται ιδιαίτερα επιτακτική η ανάγκη να γίνουμε εμείς οι ίδιοι, οι ανεξάρτητοι Έλληνες πολίτες, Ελευθερωτές του εαυτού μας.

Η επίθεση που υφίσταται σήμερα η Ελλάδα όχι μόνο από το ΔΝΤ, την «τρόϊκα» και τους «κερδοσκόπους», αλλά από τους δυτικούς πολιτικούς Επικυρίαρχους και τους τοπικούς διαμεσολαβητές τους, είναι, με κοινωνικο-οικονομικούς και γεωπολιτικούς όρους, κάτι ανάλογο με τη στρατιωτική επίθεση που δέχτηκε από τις ίδιες δυνάμεις της Νέας Τάξης πριν λίγα χρόνια η διαμελισμένη Γιουγκοσλαβία και η δαιμονοποιημένη Σερβία.

Ο Βραζιλιάνος πολιτικός Luis Ignacio Silva είχε προειδοποιήσει εγκαίρως ότι: «ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ήδη αρχίσει. Είναι ένας σιωπηρός πόλεμος, αλλά όχι λιγότερο απεχθής… Είναι ένας πόλεμος που γίνεται για χάρη του εθνικού χρέους, με κύριο όπλο του τα επιτόκια, ένα όπλο πιο θανατηφόρο από την ατομική βόμβα…».

Είναι οφθαλμοφανές, όσο και αν τα παπαγαλάκια του συστήματος το αποσιωπούν, ότι ο καθεστωτικός ελληνικός «Τιτανικός» πλησιάζει ολοταχώς το παγόβουνο και η «ισχυρή Ελλάδα» των σαλταδόρων και των «κοινοτικών επιχορηγήσεων» κινδυνεύει να βυθισθεί αύτανδρη.

Τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών οδηγούν από μόνα τους σε παρατεταμένη αστάθεια του υπάρχοντος κυβερνητικού σχήματος αφού το ΠΑΣΟΚ, μέσα σε έναν μόλις χρόνο, έχασε 10 ποσοστιαίες μονάδες (34,67% έναντι 44% τον Οκτώβριο του 2009) και οι αντι-μνημονιακοί συνδυασμοί συγκέντρωσαν σχεδόν τα 2/3 των έγκυρων ψηφοδελτίων.

Συνυπολογίζοντας το γεγονός ότι η αποχή κορυφώθηκε σε ποσοστά 55%-65% ανάλογα με την περιφέρεια σε όλη την επικράτεια, καταλαβαίνουμε ότι, όσο κι αν η κατοχική εξουσία και τα διάφορα «εξαπτέρυγά» της προσπαθήσουν να συγκρατήσουν τις ραγδαίες εξελίξεις, το 2011 θα είναι έτος νέων εκλογών.

Η χώρα πλέον κυβερνιέται και επίσημα από μια πολιτική μειοψηφία, η οποία έχει παραβιάσει την συνταγματική νομιμότητα με την ψήφιση του Μνημονίου, το πολιτικό σύστημα πνέει τα λοίσθια με το 55%-65% του εκλογικού σώματος να το αποστρέφεται και ο λαός, μέσα από μια γενικευμένη ανασφάλεια και διογκούμενη οργή, οδηγείται σε μεγάλη Ανυπακοή και αυθόρμητες εξεγέρσεις.

Αυτό είναι το πιθανότερο να συμβεί, στον βαθμό που δεν αναδύεται στον ορίζοντα μια νέα πατριωτική, δυναμική, ξεκάθαρη και εναλλακτική πρόταση απέναντι στη νεοταξική κατοχή με ευρύτερο οραματισμό για την επιβίωση του ελληνικού λαού και για μια πορεία αναγέννησης της χώρας μέσα από τις εθνοκτόνες συμπληγάδες του άμεσου μέλλοντος.

Με βάση την σημερινή πραγματικότητα, δεν περιμένει κανείς από ανίκανες και ψοφοδεείς πολιτικές ηγεσίες να πάρουν ιστορικής σημασίας πολιτικές πρωτοβουλίες, όχι για τον λαό και το έθνος, αλλά ούτε για το συμφέρον των κοινωνικών ομάδων που υποτίθεται πως εξυπηρετούν.

Γι’ αυτό σήμερα ο ελληνικός λαός δεν έχει άλλη επιλογή από την καθολική αντίσταση κατά του «Μνημονίου» για να επιβιώσει ελεύθερος, να μην εκποιηθούν εθνικά του δικαιώματα, να μην διαλυθεί η χώρα από τον «Καλλικράτη», να περισωθεί η Κυπριακή δημοκρατία.

Απέναντί μας έχουμε μια κυνική πολιτική εξουσία που διασύρει την χώρα λέγοντας μόνη της ότι το κράτος είναι χρεωκοπημένο, οι υπάλληλοι τεμπέληδες, οι αξιωματικοί αντιπαραγωγικοί, η κοινωνία διεφθαρμένη. Μια νομενκλατούρα που υπηρετεί δουλικά τους παγκόσμιους δυνάστες, με το αζημίωτο φυσικά, και γι’ αυτό αρνήθηκε το ζεστό χρήμα που μας έδινε ο Πούτιν για να πάρει σε αντάλλαγμα το Νεώριο της Σύρου και βάσεις ελλιμενισμού στο Αιγαίο.

Αυτοί εκτελούν μια νέα μορφή γενοκτονίας για να ολοκληρώσουν τα σχέδια του Κίσσινγκερ, του Σόρος, της Goldman Sachs και των υπερεθνικών μαφιόζων. Δεν θέλουν άλλους ελεύθερους Έλληνες, ούτε στο γένος ούτε στον πολιτισμό. Γι’ αυτό επέβαλαν απίστευτους «όρους Σάϋλοκ» με το κατάπτυστο Μνημόνιο, υπογράφοντας μάλιστα ότι ακόμα και αν οποιοδήποτε δικαστήριο στον κόσμο καταργήσει το μνημόνιο, οι Έλληνες είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν…

Ταυτόχρονα τίθεται υπό άμεση αμφισβήτηση ο δημόσιος χαρακτήρας του εδάφους και, έμμεσα, η δημόσια ακίνητη περιουσία. Οι δανειστές μας (δηλαδή το ΔΝΤ και οι τράπεζες), με το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα του Μαΐου, έχουν αποκτήσει εν δυνάμει νομικά δικαιώματα επί της γης, έτσι ώστε το ίδιο το έδαφος να αποτελεί την εγγύηση της αποζημίωσης των τοκογλύφων από τους νεοαποικιοκρατούμενους και εν δυνάμει δουλοπάροικους Έλληνες, που από εδώ και στο εξής καλούνται να ζήσουν ως δανειολήπτες σε μια διακατεχόμενη, ιδιοκτησιακά «γκρίζα ζώνη», χάνοντας το κύριο υπόβαθρο της πολιτικής τους ανεξαρτησίας.

Το φαινόμενο που πρέπει κυρίως να μας απασχολεί είναι η πολυδιάσπαση του αντιστασιακού-αντιμνημονιακού χώρου σε «πατριώτες» και «αριστερούς», σε αυτούς που προτάσσουν το εθνικό ή εκείνους που βλέπουν μόνο το ταξικό κοινωνικό πρόβλημα. Γι’ αυτό η πρώτη προτεραιότητα είναι να ξεπεραστεί αυτή η διάσταση μέσα από μια ευρύτερη εθνικο-λαϊκή προσέγγιση που θα χτιστεί σε συγκεκριμένους στόχους, όπως α) η άρνηση αναγνώρισης και αποπληρωμής του χρέους, β) η έξοδος από το ευρώ και η επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, γ) η εθνικοποίηση των μεγάλων τραπεζών, δ) η εξυγίανση του κράτους και η ανάδειξή του σε μοχλό παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, ε) η ενίσχυση της δημοκρατίας, της λαϊκής και της εθνικής κυριαρχίας και, στ) η αλλαγή του μονομερούς προσανατολισμού της εξωτερικής μας πολιτικής και των σχέσεων της χώρας.

Οφείλουν όλοι να καταλάβουν ότι ο αγώνας κατά του Μνημονίου δεν γίνεται για «την τσέπη» μας αλλά για την πατρίδα μας. Η αύξηση της κοινωνικής ανισότητας και η ανεργία δεν συνιστά μόνο οικονομικό πρόβλημα αλλά είναι ζήτημα ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Η ατομική αυτοεκτίμηση, η κοινωνική ισορροπία και η εθνική ενότητα θα διαταραχθούν ανεπανόρθωτα και θα οδηγηθούμε σε μεγάλη πόλωση εσωτερικά και ενδοτισμό στα εξωτερικά μέτωπα εάν δεν αντισταθούμε με κάθε τρόπο στην εφαρμογή των εντολών του ΔΝΤ.

Ούτε ο κοινωνικός ιστός ούτε τα όρια της ελληνικής επικράτειας θα είναι όπως τα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα εάν αυτή η κατοχή μας οδηγήσει σε καθεστώς ανοχύρωτης «μπανανίας» σε λίγα χρόνια.

Σε λίγο καιρό ο Έλληνας πολίτης, ο αγρότης, ο εργαζόμενος, ο κάθε πατριώτης θα στοχοποιείται ως subversivo (ανατρεπτικό στοιχείο), σύμφωνα με την Λατινοαμερικανική εμπειρία του ΔΝΤ, εφ’ όσον θα θέλει να υπερασπιστεί την περιουσία του και την χώρα και θα διώκεται από τις δυνάμεις της Ευρω-αστυνομίας και από το ΝΑΤΟ που, σύμφωνα με το νέο κανονισμό του, θα παρεμβαίνει σε περίπτωση «εσωτερικής αποσταθεροποίησης».

Αν δεν μετατρέψουμε γρήγορα τις αντιδράσεις μας σε γενικό Ξεσηκωμό, θα κατρακυλήσουμε σε ένα αχαλίνωτο ξεπεσμό χωρίς πάτο, με την χώρα υποθηκευμένη στα ξένα συμφέροντα και ανοικτή την δυνατότητα να μεταβιβασθεί η απαίτηση του χρέους, ή μέρους αυτού, σε ξένο κράτος –όπως, φερ’ ειπείν, η Τουρκία- σύμφωνα με τους όρους του Μνημονίου.

ΓΙ’ ΑΥΤΟ Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΝΕΟ ΕΘΝΙΚΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, ΜΙΑ ΝΕΑ ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΧΟ: ΤΟΝ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ.

Λεωνίδας Χ. Αποσκίτης

Εισήγηση που έγινε στην Οργανωτική Συνάντηση της Πρωτοβουλίας ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ

21-11-2010

Ένωση Ελλήνων Σκηνοθετών, Τοσίτσα 11, 11:00 π.μ.

(2^η Συνάντηση μετά την Ααβόρα, 17-10-2010)