Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Σαν να μην πέρασε μια μέρα ...



«Οι δυνάμεις του κακού τροφοδοτημένες από το διεθνή ιμπεριαλισμό έχουν αποθηριώσει την εγχώρια κερδοσκοπία. Τίποτα δεν είναι ανήθικο, τίποτα δεν είναι άθλιο, τίποτα δεν είναι απαγορευμένο προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για τις επιδιώξεις της. Σταθερή της γραμμή είναι η διατήρηση του εκβιαστικού αυτού οικονομικού καθεστώτος που της επιτρέπει την ασυδοσία και της αποδίνει κέρδη.
Ο σιγουρότερος τρόπος γι' αυτή τη διατήρηση είναι το χάρισμα τού εθνικού μας πλούτου στους ξένους και ή οικονομική και πολιτική ηγεμονία των ξένων πάνω στον τόπο μας … Παλαίμαχοι της κερδοσκοπίας και νεογέννητοι οικονομολόγοι συναντιούνται σήμερα στο ίδιο πεδίο για να υποστηρίξουν θεωρητικά το ανεπανόρθωτο σκλάβωμα του λαού αυτού
, που η ιστορία της εθνικής του ζωής είναι ιστορία αδιάκοπου ηρωικού αγώνα για την ελευθέρια
».

Τα παραπάνω γράφτηκαν στις 30 Μάρτη του 1947 και είναι ένα μέρος του προλόγου που έκανε ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Νίκος Κιτσίκης στο καταπληκτικό βιβλίο του κομμουνιστή διανοουμένου Δημήτρη Μπάτση «Η Βαριά Βιομηχανία στην Ελλάδα».

 Εχουμε αναφερθεί και σε προηγούμενη ανάρτησή μας σ’ αυτό αλλά τώρα επανερχόμαστε γιατί στην ιστοσελίδα μας θα παραθέσουμε σε συνέχεις ολόκληρο το βιβλίο. Εχουμε αναρτήσει ήδη την παρουσίαση που έκανε στην επανέκδοσή του το 1997 η Ελλη Παππά και το πρώτο μέρος του με την εισαγωγή του συγγραφέα και τον πρόλογο του Νίκου Κιτσίκη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.