Χιλιάδες είναι οι Έλληνες που αναζητούν δουλειά στο εξωτερικό –ή βρίσκονται ήδη εκεί-, για μια καλύτερη ζωή μακριά από την Ελλάδα. Αυτό είναι πάρα πολύ θετικό για την Ελλάδα, αφού όσο λιγότεροι Έλληνες υπάρχουν στην Ελλάδα τόσο το καλύτερο γι’ αυτήν. Τα άρθρα των εφημερίδων γράφουν πως οι Έλληνες φεύγουν στο εξωτερικό αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Δεν φεύγουν οι Έλληνες – τους διώχνει η Ελλάδα. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο.
Άλλο «φεύγω για να γνωρίσω τον κόσμο και να αποκτήσω εμπειρίες» κι άλλο «φεύγω γιατί δεν έχω ζωή εδώ και σε λίγο θα βρομάει το χνώτο μου από την πείνα και δεν θα ‘χω βρακί ν’ αλλάξω».
Το πρόβλημα είναι πως φεύγουν αυτοί που μπορούν να αλλάξουν τη χώρα και μένουν όλα τα λαμόγια που την ξέσκισαν αλλά αυτό είναι το μεγαλείο της Ελλάδας.
Άλλωστε, δεν πρέπει να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο να μετανιώσουν όλοι αυτοί οι καριόληδες που έσκισαν τα ράμματα της Ελλάδας -και μετάφεραν τα κλεμμένα χρήματά τους στο εξωτερικό-, να τους φωτίσει η Παναγία, να βάλουν τα δυνατά τους και να έχουμε ξανά κάνα χρυσό αιώνα του Περικλέους.
Αυτοί που φεύγουν από την Ελλάδα είναι –στην πλειοψηφία τους- φτωχομπινέδες, γιατί, αν ο μπαμπάς σου ήταν κάνας βρομιάρης πασόκος ή νεοδημοκράτης, θα είχε καβατζώσει χρήματα για εκατό ζωές, οπότε δεν θα χρειαζόταν εσύ τώρα να τρέχεις να κάνεις το σερβιτόρο στην Αυστραλία.
Για πολλούς νέους Έλληνες, η φυγή στο εξωτερικό είναι μια ευκαιρία να μάθουν από κοντά τι πέρασαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες τους που μετανάστευσαν στο εξωτερικό και έκαναν το σκατό τους παξιμάδι. Έτσι, θα εκτιμήσουν περισσότερο τον παππού και τη γιαγιά που –όσο ζούσαν- τους είχαν γραμμένους στ’ αρχίδια τους.
Από την άλλη, ένας λαός που είχε κάνει σύνθημα –χωρίς λόγο και αιτία- το «Δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ, Αλβανέ» του αξίζει να μεταναστεύσει ολόκληρος στη Σιβηρία και να σπάει πέτρες μέχρι να πεθάνει.
Η προσαρμογή σε μια χώρα του εξωτερικού είναι πάντα δύσκολη για έναν Έλληνα αλλά και στην Ελλάδα είναι δύσκολη η προσαρμογή για έναν Έλληνα – πολλοί πεθαίνουν σε βαθιά γεράματα και δεν έχουν καταφέρει να προσαρμοστούν ακόμα. Είμαστε κάπως απροσάρμοστοι.
Οι συμπατριώτες που θα δουλέψουν στο εξωτερικό καλό είναι να ξέρουν πως δεν πρέπει να αρχίσουν να λένε στους ξένους τα «εγώ είμαι Έλληνας και, όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες, εσείς ήσασταν ακόμα στις σπηλιές», γιατί αυτά είναι μόνο για εσωτερική κατανάλωση. Οπότε να βγάλουν τον σκασμό και να σκάβουν γιατί –διαφορετικά- μπορεί να τους απελάσουν.
Ένα πρόβλημα που είναι πιθανό να αντιμετωπίσουν οι Έλληνες που θα δουλέψουν στο εξωτερικό είναι η γλώσσα. Βέβαια, και στην Ελλάδα δεν τα κατάφερναν πολύ καλά με τα ελληνικά, οπότε, τουλάχιστον τώρα, τους δίνεται η ευκαιρία να μάθουν μια γλώσσα σωστά.
Μέχρι να μάθετε τη γλώσσα, θα είστε σαν αυτούς τους μετανάστες που κοροϊδεύατε στην Ελλάδα επειδή μιλούσαν σπαστά ελληνικά. Τότε θα αντιληφθείτε πόσο ζώα ήσασταν.
Το κακό με τους Έλληνες που φεύγουν στο εξωτερικό είναι πως δεν θα μείνουν εκεί για πάντα αλλά θα γυρίσουν πίσω κάποια στιγμή και θα μας τα κάνουν τσουρέκια με το «τι καλά που τα κάνουν όλα αυτοί οι ξένοι», ενώ, παράλληλα, θα μιλάνε ελληνικά σαν τη Νάνα Μούσχουρη.
(Το σύνθημα στους τοίχους της Αθήνα γράφει «Οι παππούδες μας πρόσφυγες, οι γονείς μας μετανάστες, εμείς ρατσιστές;». Τώρα, και ρατσιστές, και μετανάστες. Γιατί είμαστε Έλληνες.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια δημοσιεύονται με μια καθυστέρηση και αφού τα δει κάποιος από τη διαχείριση...και όχι για λογοκρισία αλλά έλεγχο για: μη αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, τηλέφωνα, διευθύνσεις, προσβλητικά, υποτιμητικά και υβριστικά μηνύματα ή δεσμούς (Link) με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Τα σχόλια, οι απόψεις των σχολιαστών δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του ιστολογίου μας και δεν φέρουμε καμία ευθύνη γι’ αυτά.
Προειδοποίηση: Περιεχόμενο Αυστηρώς Ακατάλληλο για εκείνους που νομίζουν ότι θίγονται προσωπικά στην ανάρτηση κειμένου αντίθετο με την ιδεολογική τους ταυτότητα ή άποψη, σε αυτούς λέμε ότι ποτέ δεν τους υποχρεώσαμε να διαβάσουν το περιεχόμενο του ιστολογίου μας.