ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ: ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ;

της ΦΛΩΡΑΣ  ΠΑΠΑΔΕΔΕ*

Ένα χρόνο μετά την υπογραφή του μνημονίου και το «κούρεμα» των λαϊκών εισοδημάτων και δικαιωμάτων, το μόνο οικονομικό μέγεθος που παρουσιάζει άνοδο είναι το δημόσιο χρέος! Από 127,1% του ΑΕΠ που ήταν το 2009, το 2010 εκτοξεύτηκε στο 142,8%!! Τρόικα και «ελληνική» κυβέρνηση παίρνουν κάθε μέτρο για να εξασφαλίσουν ότι το χρέος είναι εδώ για να μείνει. Τα πακέτα «διάσωσης» και τα απανωτά μνημόνια σημειώνουν μεγάλες επιτυχίες στην κατάσβεση της οικονομίας και την αναζωπύρωση της υπερχρέωσης. Ο μηχανισμός του χρέους αποδεικνύεται ο βασικός μοχλός για την εκποίηση του δημόσιου πλούτου. Για την παράδοση ολόκληρης της χώρας και του λαού μας στο πολυεθνικό χρηματιστικό κεφάλαιο, ή όπως το ίδιο αυτοαποκαλείται: «στις αγορές»

.

Όταν η χώρα μας μπήκε στην Ε.Ε., διατηρούσε ακόμη μια κάποια βιομηχανική και αγροτική παραγωγή. 20 χρόνια ευρωπαϊκών οδηγιών και απελευθερώσεων των αγορών, κατόρθωσαν πραγματικά να μεταμορφώσουν την Ελλάδα σε χώρα παροχής υπηρεσιών, ή όπως λεγόταν τη δεκαετία του ’80 σε «γκαρσόνι της Ευρώπης». Η αγροτική παραγωγή εξαφανίζεται και τα χωράφια μετατρέπονται σε αγορά των βιομηχανιών που κατασκευάζουν φωτοβολταϊκά. Ολόκληροι βιομηχανικοί κλάδοι εξαρθρώθηκαν κι η πλειοψηφία όσων απέμειναν παραπαίει. Όπως το λέει απλά, αλλά όχι απλοϊκά, ένας καλός συνάδελφος, συνδικαλιστής της ΔΑΚΕ: «Τι απέμεινε σ’ αυτή τη χώρα; Μόνο τουρισμός κι η ΔΕΗ».

Σήμερα, διαλύεται ακριβώς το τελευταίο μεγάλο και συγκεντρωμένο κομμάτι της εγχώριας παραγωγικής υποδομής: Η ΔΕΗ.

Η απόσχιση και η ιδιωτικοποίηση των δικτύων Μεταφοράς και Διανομής, η πώληση και το κλείσιμο λιγνιτικών μονάδων και ορυχείων, η παράδοση των κοιτασμάτων Βεύης-Ελασσόνας-Δράμας, η παραχώρηση των υδροηλεκτρικών, η αναγόρευση της «ανεξάρτητης» ΡΑΕ σε γκαουλάιτερ, δεν αφήνουν αμφιβολία ούτε στον πλέον καλόπιστο: στόχος της συνέχισης της πολιτικής των απελευθερώσεων-ιδιωτικοποιήσεων είναι η διάλυση κι η εξαφάνιση της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού. Γιατί η ύπαρξή της συνεχίζει να θυμίζει στον ελληνικό λαό ότι το ηλεκτρικό ρεύμα, όπως το νερό, οι συγκοινωνίες, η παιδεία, η υγεία, είναι κοινωνικό αγαθό.

Αυτά τα κοινωνικά δικαιώματα επιδιώκουν να καταργήσουν τα απανωτά «μνημόνια», η απελευθέρωση κι οι ιδιωτικοποιήσεις. Εκεί στοχεύουν κι οι επαΐοντες τύπου ΙΣΤΑΜΕ, όπως ο κος Μόσιαλος (Βουλευτής ΠΑΣΟΚ-Πρόεδρος ΙΣΤΑΜΕ, “Real News», 15/5/2011) που δηλώνει: «Η κόρη ενός εργάτη δεν θα ανέβει κοινωνικά αν καταναλώνει κρατικά παραγόμενο ρεύμα, αλλά επειδή έχει πρόσβαση σε ποιοτικό σύστημα παιδείας.» Ή ο κος Σιακαντάρης (Επιστημονικός Δ/ντής ΙΣΤΑΜΕ, «ΤΑ ΝΕΑ», 11/5/2011) που αρνείται «συναίνεση» σε όσους «βλέπουν το κράτος ως φορέα που πουλάει φως, νερό, τηλέφωνα και οικόπεδα µε θέα». Δεν περιμέναμε τίποτα καλύτερο από αυτούς που βλέπουν τη ΔΕΗ, δηλ. 60 χρόνια συσσωρευμένου κόπου και υστερήματος ενός ολόκληρου λαού, ως «φιλέτο» προς πώληση. Κι είναι φανερό ότι το μόνο «δικαίωμα» που αναγνωρίζουν στις κόρες των εργατών είναι να διαβάζουν για την «άνοδο» της πτωχής, πλην τίμιας κόρης στο Άρλεκιν και να…. ξεχνιούνται!

Εμείς που είμαστε παιδιά εργατών, γνωρίζουμε ότι χωρίς τo δικαίωμα σε φθηνό, κρατικά παραγόμενο ρεύμα και τηλέφωνο δεν μπορεί να υπάρξει ούτε το δικαίωμα στη μόρφωση. Το διάβασμα με κερί είναι αναμφισβήτητα ρομαντικό, αλλά το σχολικό πρόγραμμα από το Δημοτικό απαιτεί ηλεκτρικό και Internet. Όσο για τα σχολεία που βρίσκονται κοντά στα χωρίς θέα σπίτια μας, καθημερινά γίνεται όλο και πιο δυσβάστακτο να πληρώσουν τις αυξήσεις στο ρεύμα που επιβάλλει η «αγορά». Η δυνατότητα των παιδιών μας να μορφωθούν περιορίζεται ευθέως ανάλογα με τις περικοπές των μισθών μας, την «ποιοτική» υποβάθμιση της δημόσιας Εκπαίδευσης δια συνενώσεων και μειώσεων προσωπικού, το πετσόκομμα των δημοσίων δαπανών για την Παιδεία που κι αυτή ιδιωτικοποιείται…

Οι εργαζόμενοι, οι μοναδικοί παραγωγοί κάθε πλούτου και οι μοναδικοί φορολογούμενοι σε αυτή τη χώρα, δικαιούμαστε αξιοπρεπή ζωή. Και χωρίς φως, νερό και τηλέφωνο δεν υπάρχει αξιοπρέπεια.

ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ Ή ΕΚΠΟΙΗΣΗ

Τρόικα και δανειστές «αποτίμησαν» ήδη τα περιουσιακά μας στοιχεία και αποφάνθηκαν ότι δεν τους αρκεί το πωλητήριο που ανάρτησε η κυβέρνηση για το 17% της ΔΕΗ και η παράδοση στους ιδιώτες του 66% της επιχείρησης, αλλά απαιτούν να εκποιηθεί εδώ και τώρα το 100%!!! Κι όπως ενημερώνει ο κος Όλι Ρεν, η Ε.Ε. ανάγει το ξεπούλημα της μεγαλύτερης βιομηχανικής επιχείρησης της χώρας σε «test αξιοπιστίας» του εν Ελλάδι πολιτικού της προσωπικού, δηλ. των κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Η Ιερά Συμμαχία των σημερινών «αγορών» ζητά ότι κι η προκάτοχός της το 1825. Για να «εκταμιεύσει το δάνειο» απαιτεί μια αντίστοιχη «Πράξη Υποτέλειας». Κι οι σύγχρονοι μνημονιακοί κι «αντιμνημονιακοί» Μαυροκορδάτοι συναγωνίζονται σε προθυμία και προδοσία. Βγάζουν στο σφυρί τη δημόσια υποδομή, τον εθνικό φυσικό πλούτο, το μέλλον και την αξιοπρέπεια ενός ολόκληρου λαού.

Ο Γ.Α.Π., υπεραμυνόμενος στη Βουλή (6/5/2011) του ξεπουλήματος της ΔΕΗ, δήλωσε «ότι είναι αναγκαία η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας διότι τα προηγούμενα χρόνια που δεν την αξιοποιούσαμε δεν κερδίσαμε τίποτα, παρά χάσαμε όλοι.» Προφανώς ερμήνευσε κατά γράμμα την παλιά δήλωση Μητσοτάκη ότι ο λαός μας δεν διαθέτει μνήμη… Νομίζει ότι απευθύνεται σε 11 εκατομμύρια πάσχοντες από Alzheimer!

Από το 1992 (ήτοι τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, για όσους διαθέτουν μνήμη!), η δημόσια περιουσία «αξιοποιείται» οργανωμένα, συστηματικά και ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που προτείνει και σήμερα ο «έλληνας» πρωθυπουργός. Οι κρατικές τράπεζες ξεπουλήθηκαν ολοσχερώς. Στην Εθνική, το ελληνικό δημόσιο κατέχει το 5%, στην Τράπεζα της Ελλάδας το 8%! Ο ΟΤΕ παραχωρήθηκε στη Deutche Telecom, τα κέρδη και τα assets του στα γερμανικά ταμεία της. Η Ολυμπιακή εξαφανίστηκε και το δημόσιο επιδοτεί τώρα αδρά το μονοπώλιο Βγενόπουλου, για να πραγματοποιεί τα μισά δρομολόγια απ’ όσα έκανε η «επάρατη» δημόσια επιχείρηση. Τα ναυπηγεία έκλεισαν. Κι όσα δεν έκλεισαν πουλήθηκαν για να εκβιάζει η κάθε Thüssen. Τα ΕΛΠΕ «αξιοποιούνται» από τον Όμιλο Λάτση. Το αεροδρόμιο από τη Χόχτιφ. Και ο μακρύς κατάλογος των «αξιοποιήσεων» συνεχίζεται με «εθνικές» οδούς, λιμάνια, ΕΥΔΑΠ, κ.ο.κ. Τη δεκαετία 2001-2010, οι «αξιοποιήσεις» αυτές απέφεραν στο ελληνικό δημόσιο 11 δις €! Δηλ. το ένα δέκατο των 108 δις € με τα οποία στήριξε τις ιδιωτικοποιημένες τράπεζες τα τρία τελευταία χρόνια!!

Ναι, η χώρα, οι εργαζόμενοι, ολόκληρος ο ελληνικός λαός έχασαν. Κέρδισαν «οι αγορές», τα ξένα και ντόπια μονοπώλια που απέσπασαν και συνεχίζουν να αποσπούν τεράστια υπερκέρδη από το ξεπούλημα και τη λεηλασία της δημόσιας περιουσίας. Από αυτή ακριβώς την πολιτική που διόγκωσε και διογκώνει τα ελλείμματα και το χρέος.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΗ;

Η περίπτωση της ΔΕΗ είναι η πιο χαρακτηριστική, εξαιτίας του μεγέθους και του στρατηγικού της ρόλου στην αναπτυξιακή προοπτική της χώρας και τους όρους διαβίωσης του λαού της.

Ο ετήσιος κύκλος των εργασιών της συνιστά το 3% του ΑΕΠ της χώρας! Τα λιγνιτικά κοιτάσματα που διαχειρίζεται αποτιμώνται σε τουλάχιστον 60 δις €. Διαχειρίζεται έναν ανεκτίμητης αξίας φυσικό πόρο: το νερό, αξιοποιώντας σημαντικό όγκο των υδάτων της χώρας για έργα πολλαπλού σκοπού (υδροηλεκτρική παραγωγή, άρδευση, ύδρευση, εξοικονόμηση). Τα πάγιά της (εγκαταστάσεις κι εξοπλισμός) ανέρχονται σε πάνω από 26 δις €, από τα οποία 11,9 δις € αποτελούν ενσωματωμένη περιουσία των εργαζομένων της, που από το 1966 ως το 1999 πρόσφεραν τις ασφαλιστικές τους εισφορές για επενδύσεις. Αυτή η τεράστια δημόσια περιουσία «αξιοποιήθηκε» ήδη τρεις φορές από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Ο πίνακας δείχνει τι κέρδισε το ελληνικό δημόσιο.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ «ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ» ΤΗΣ ΔΕΗ

ΕΤΗ 2001-2010

(Σε δις ευρώ)

ΔΕΗ Α.Ε. ΚΕΡΔΗ  ΠΡΟ ΦΟΡΩΝ	ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ ΕΛΛ. ΔΗΜΟΣΙΟΥ
	ΠΩΛΗΣΗ 49% ΜΕΤΟΧΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ	ΜΕΡΙΣΜΑΤΑ	ΦΟΡΟΙ (25%)*
4,5	1,4	0,65	1,1
	3,15
ΠΗΓΗ: ΙΟΒΕ, ΕΤΗΣΙΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΔΕΗ Α.Ε. * Παρ’ ότι η φορολογία των Α.Ε. μειώθηκε σε 20%, η καταβολή του φόρου αναβάλλεται αρκετά μετά το έτος χρήσης, υπάρχουν εκπτώσεις, κ.α., στον υπολογισμό θεωρούμε ότι οι φόροι καταβλήθηκαν ήδη και στο ακέραιο με βάση το φορολογικό συντελεστή των Α.Ε. τη δεκαετία 2001-2010.

Από τα στοιχεία προκύπτουν δύο απλές διαπιστώσεις:

-       Αν η ΔΕΗ είχε παραμείνει 100% Δημόσια, το δημόσιο θα είχε εισπράξει την 10ετία 2001-2010 από κέρδη και φόρους: 4,5 δις € και ο ελληνικός λαός θα κατείχε στο ακέραιο την περιουσία του.

-       Η μετοχοποίηση του 49% της ΔΕΗ απέφερε στο δημόσιο από πώληση, μερίσματα και φόρους συνολικά 3,15 δις € και χάρισε στο ιδιωτικό κεφάλαιο τη μισή από την τεράστια αυτή λαϊκή περιουσία!

Μετά από αυτά, κάθε πολίτης που δεν πάσχει από Alzheimer, θα έλεγε: «Ευχαριστούμε πολύ. Φτάνει τόση «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας. Είναι φανερό ότι αυτή η πολιτική διόγκωσε έλλειμμα και χρέος και προφανώς, αν συνεχιστεί η ίδια θεραπεία δεν θα έχουμε ίαση, αλλά κατάληξη.»  

Όμως, Ε.Ε., ΕΚΤ, ΔΝΤ και οι κυβερνήσεις του δικομματισμού που λεηλάτησαν και ρήμαξαν τη χώρα με την πολιτική των απελευθερώσεων των αγορών και των ιδιωτικοποιήσεων του δημόσιου πλούτου, μελετούν ακόμα μια «αξιοποίηση» της ΔΕΗ. Καθώς η χρηματιστηριακή πώληση του 17% της, θα αποφέρει μόνο 427 εκ.€, «αναζητούν» στρατηγικό επενδυτή (κι οι πέτρες γνωρίζουν πως είναι η γερμανική RWE) για να ξεπουλήσουν στα 500 εκ.€! Δηλ. λιγότερα από όσο θα κοστίσει στη ΔΕΗ η κατασκευή της Μονάδας Μεγαλόπολη V, που προϋπολογίστηκε στα 550 εκ.€!! Δεν πουλάνε. Χαρίζουνε!!!

Τελικά, τα κρατικά μονοπώλια στην ηλεκτρική ενέργεια, στις μεταφορές, κλπ, αποδείχτηκαν πιο οικονομικά από τις «απελευθερωμένες αγορές». Τυχαίο; Δεν νομίζουμε. Είναι φανερό πως αν ο ηλεκτρενεργειακός τομέας της χώρας αναπτυσσόταν μέσα από εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό, προγράμματα δημοσίων επενδύσεων, αξιοποίηση των εγχώριων πηγών ενέργειας και χωρίς να χρηματοδοτεί αδρά «εθνικούς» προμηθευτές, μεγαλοβιομήχανους και «ανταγωνιστές», σίγουρα η εικόνα του δημόσιου ελλείμματος και του χρέους θα ήταν διαφορετική από τη σημερινή. Θα μπορούσαν να δημιουργηθούν οικονομίες κλίμακος, χιλιάδες θέσεις εργασίας, στεφάνη δραστηριοτήτων κι επιχειρήσεων με συνολική επίδραση στην αναζωογόνηση της εθνικής οικονομίας.

Γι’ αυτό και σήμερα, περισσότερο από ποτέ, λύση και στον ηλεκτρενεργειακό τομέα αποτελεί μόνο η Επανεθνικοποίηση του συνόλου της ηλεκτρικής ενέργειας σε μία 100% δημόσια επιχείρηση με αποκλειστικότητα σε Παραγωγή, Μεταφορά, Διανομή η.ε. Μια ΔΕΗ αμιγώς κρατική που θα λειτουργεί για την ευημερία του λαού και την ανάπτυξη του τόπου. Μόνο μια τέτοια ΔΕΗ μπορεί να εγγυηθεί φθηνό ρεύμα στο λαό, στρατηγική στήριξη της εθνικής παραγωγής, αξιοποίηση του φυσικού πλούτου με σεβασμό στο περιβάλλον, θέσεις εργασίας με δικαιώματα σε χιλιάδες εργαζόμενους.

Η παράδοση της Δημόσιας Περιουσίας στη συντεχνία των αγορών δεν λέγεται αξιοποίηση, αλλά ξεπούλημα! Αξιοποίηση νοείται μόνο όταν η Δημόσια Περιουσία εξυπηρετεί το Δημόσιο Συμφέρον και διατίθεται για την κοινή ωφέλεια όλων των πολιτών, δηλ. των εργαζομένων και του ελληνικού λαού.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ;

Η τρόικα κι οι αγορές δεν απαιτούν απλά το ξεπούλημα της ΔΕΗ. Απαιτούν τον πλήρη διαμελισμό, την πλήρη αποδιάρθρωση μιας βασικής παραγωγικής δραστηριότητας που γύρω και πάνω της βασίστηκε η όποια ανάπτυξη γνώρισε αυτός ο τόπος. Κι η «ελληνική» κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει και να παραχωρήσει:

-       Το 40% του λιγνίτη και των λιγνιτικών Μονάδων. Το στρατηγικό καύσιμο της χώρας παραδίδεται για καταλήστευση στις «αγορές» έναντι… του τίποτα! Απλά υπέρ πίστεως και «απελευθέρωσης». Για τον ελληνικό λαό, τον ιδιοκτήτη αυτού του πλούτου, προβλέπεται μόνο νηστεία και προσευχή…

-       Τη διαχείριση των υδάτων που αξιοποιεί η υδροηλεκτρική παραγωγή της ΔΕΗ. «Οι αγορές», με τα γνωστά «κοινωνικά» τους κριτήρια, θα αποφασίζουν αν θα πλημμυρίζουν ή αν θα διψάνε οι αγροτικές περιοχές. Αν αυτός ο ανεκτίμητος φυσικός πόρος θα σπαταλιέται ή θα σπανίζει. Ο ελληνικός λαός, ο ιδιοκτήτης αυτού του πλούτου, μπορεί να πάει να… πνιγεί, αν η τσέπη του επιτρέπει «πρόσβαση» στο νερό.

-       Τα δίκτυα Μεταφοράς και Διανομής, δηλ. τη ραχοκοκαλιά του ηλεκτρικού συστήματος της χώρας απ’ τα οποία εξαρτάται η αδιάλειπτη τροφοδότηση ή η διακοπή της ηλεκτροδότησης. Αυτή η στρατηγικού χαρακτήρα υποδομή για την οικονομία, τη λαϊκή διαβίωση και την εθνική ασφάλεια παραδίδεται στους ιδιώτες που θα αναλάβουν το μάνατζμεντ των αποσχισμένων «θυγατρικών» της ΔΕΗ. Ενώ το 2014, μετά την εφαρμογή του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Μοντέλου Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας, την κατανομή των φορτίων θα καθορίζουν απευθείας οι περιφερειακές χρηματιστηριακές εταιρείες που συστήνουν οι πέντε μονοπωλιακοί κολοσσοί της ενέργειας (EdF, GdF-Suez, RWE, EON, ENEL). Ο ελληνικός λαός, ο ιδιοκτήτης αυτής της υποδομής, απλά θα χρυσοπληρώνει κι οι αγορές θα του εγγυώνται… «ασφάλεια»! Η έξτρα χρέωση προβλέφθηκε ήδη (δείτε τη νέα στήλη δεξιά στο λογαριασμό σας).

Αυτά εννοούσε στη Βουλή ο πρωθυπουργός όταν «ξεκαθάρισε ότι δεν θα χαθεί ο δημόσιος έλεγχος από τη ΔΕΗ»; Γιατί αν αφαιρεθούν τα παραπάνω, δεν βλέπουμε να απομένει τίποτα στον ηλεκτρενεργειακό τομέα της χώρας ώστε να ασκηθεί πάνω του οποιοσδήποτε δημόσιος έλεγχος…

Οι «αγορές» κι οι ντόπιοι συνεργάτες τους γνωρίζουν καλά ότι η αποσάθρωση της αναπτυξιακής υποδομής μιας χώρας είναι βασική προϋπόθεση για να μη βγει ποτέ από το φαύλο κύκλο της υπερχρέωσης. Κι η διάσωση του ευρώ και των υπερκερδών που εξασφαλίζει στις τράπεζες και τα μονοπώλια που το επινόησαν, προϋποθέτει όχι την ανάταξη των εθνικών οικονομιών, αλλά την αδιάκοπη αιμορραγία χωρών και λαών. Η «ελληνική» κυβέρνηση παίρνει όλα τα μέτρα για να εξασφαλίσει ότι η χώρα θα συνεχίσει να υπάρχει, αν το επιτρέψουν «οι αγορές», για ένα και μόνο λόγο: να τους πληρώνει τόκους και πανωτόκια. Έτσι, εκτός από τη διάλυση και την εκποίηση της ΔΕΗ, ετοιμάζει νέο νομοθετικό πραξικόπημα: την πλήρη παραχώρηση του δικαιώματος της χώρας να χαράζει δική της ενεργειακή πολιτική.

Η «ανεξάρτητη» Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), γνωστή για την ανεξαρτησία της από κάθε έννοια δημόσιου συμφέροντος και κοινωνικού δικαιώματος, αποκτά πλέον τις αρμοδιότητες υπερυπουργείου και θα λογοδοτεί μόνο στην Κομισιόν. Αυτό το εγκάθετο όργανο, που τύποις θα διορίζεται από «τη διάσκεψη των προέδρων της βουλής» και ουσιαστικά από τους μονοπωλιακούς ομίλους και το συλλογικό εκφραστή τους, την Κομισιόν, θα υποκαταστήσει:

- τη νομοθετική εξουσία της βουλής: θα είναι αρμόδιο για τη σύνταξη όλων των κανονισμών και των ρυθμίσεων που θα εφαρμόζονται στους κλάδους ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου.

- την εκτελεστική εξουσία της κυβέρνησης: θα αποφασίζει για τις άδειες παραγωγής, το μίγμα καυσίμου, τα τιμολόγια, την ανάπτυξη δικτύων, κ.ο.κ.

- τη δικαστική εξουσία: οποιαδήποτε διαφορά θα την εκδικάζει η ίδια, χωρίς έφεση και με περιορισμούς στην προσφυγή στην ελληνική δικαιοσύνη.

Αυτό το έγκλημα δεν αφορά μόνο τους 22.000 εργαζόμενους στη ΔΕΗ και τις οικογένειές τους. Υπερβαίνει τα όρια ακόμα κι αυτού του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας. Συνιστά εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων του λαού και της χώρας μας. Το δικαίωμα άσκησης ενεργειακής πολιτικής, το μέλλον της οικονομικής και βιομηχανικής ανάπτυξης της χώρας, ο φυσικός πλούτος, μέχρι κι η ανάγκη κάθε νοικοκυριού για φως και θέρμανση παραχωρούνται στην απληστία και τη λεηλασία των νέων κατοχικών δυνάμεων: των τοκογλύφων, των τραπεζιτών, της κάθε RWE και των ντόπιων συνεργατών τους!!

Αλλά τι να περιμένει ο λαός από μια κυβέρνηση που παραδίδει τη σύνταξη των κρατικών προϋπολογισμών, δηλ. την ίδια την διακυβέρνηση της χώρας στους τραπεζικούς ομίλους και την Κομισιόν τους;

Θα επιτρέψουν οι εργαζόμενοι, ο ελληνικός λαός την εγκαθίδρυση της σύγχρονης απολυταρχίας του «Συμφώνου για το ευρώ», των «ανεξάρτητων» αρχών και των μονοπωλίων που τις επιβάλλουν; Θα επιτρέψουν οι εργαζόμενοι, ο ελληνικός λαός να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας οι αντιπρόσωποι των εταιρειών που στελεχώνουν τις κάθε λογής «ανεξάρτητες αρχές» και τα χρηματιστήρια αξιών, ενέργειας, κ.ο.κ.; Θα ανεχτούν οι εργαζόμενοι κι ο ελληνικός λαός την κατοχή που επιβάλλουν στη χώρα, στους ενεργειακούς πόρους και στις υποδομές της, όχι ξένα κράτη, αλλά κάτι χειρότερο: οι μάνατζερς των «αγορών».

Υπάρχει διέξοδος για τη χώρα; ΝΑΙ. Ανεξαρτησία από την ΕΕ και το ΔΝΤ, έξοδος από την ΟΝΕ και το ευρώ, εθνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, ενίσχυση του εισοδήματος των εργαζομένων, κατοχύρωση της ασφαλούς και σταθερής εργασίας. Μπορούν να γίνουν όλα αυτά; Ναι, αρκεί να αρνηθούμε να αναγνωρίσουμε και να πληρώσουμε το επαχθές δημόσιο χρέος. Μόνο έτσι θα εξασφαλιστούν οι απαραίτητοι πόροι για την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας σε όφελος του λαού και του τόπου.

Υπάρχει διέξοδος για το λαό μας; ΝΑΙ. Βρίσκεται στην ιστορία και τους αγώνες του. Είναι καταγεγραμμένη στο Ακροτελεύτιο Άρθρο 120: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει.» 

*Πολιτικός Επιστήμονας - Οικονομολόγος ΜSc
Aν. Γραμματέας Συλλόγου Επιστημονικού Προσωπικού ΔΕΗ