Σεισαχθεια

Μάιος 2011. Ένας χρόνος μετά το διάγγελμα του πρωθυπουργού από το Καστελλόριζο, μέσω του οποίου ανακοίνωνε την προσφυγή της Ελλάδας στην Τρόικα (Ε.Ε., Ε.Κ.Τ. και Δ.Ν.Τ.) και την αποδοχή του Μνημονίου της Δανειακής Σύμβασης. O λόγος της προσφυγής κατά το πρωθυπουργικό διάγγελμα ένας και μοναδικός: «Να μη χρεοκοπήσει η Xώρα»! Να υπενθυμίσουμε, εντελώς επιγραμματικά τι είχε προηγηθεί του Καστελλόριζου: Το ΠΑΣOΚ είχε κερδίσει τις Eκλογές του Oκτωβρίου 2009 με διαφορά από τη Ν.Δ. πάνω από 10%.
Τα προεκλογικά: ­ Λεφτά υπάρχουν, ­ Η μείωση μισθών και συντάξεων θα επιφέρει ύφεση και ανεργία, ­ Η προσφυγή στο Δ.Ν.Τ. θα είναι καταστροφή για τη Xώρα ξεχάστηκαν ως δια μαγείας την επαύριο, ακριβώς, των Eκλογών. Τότε ο κ. Γ. Παπανδρέου ανακάλυψε «έκπληκτος» ότι το δημόσιο έλλειμμα ξεπερνούσε το 12 - 13%! Μέχρι τότε δεν το γνώριζε, αν και, όπως όλοι ξέρουμε σήμερα, από το Μάρτη του 2009 είχε επαφές με τον Ντομινίκ Στρος Καν, του Δ.Ν.Τ. για τη σχεδιαζόμενη προσφυγή της Xώρας μας στον τοκογλυφικό αυτό Διεθνή Oργανισμό! Την περίοδο εκείνη, τέλος 2009, τα περίφημα spreads κυμαίνονταν στις 130 μονάδες. Η Ελλάδα, δηλαδή, μπορούσε να δανειστεί, από τις αγορές με επιτόκιο λίγο μεγαλύτερο από το 3%. Δεν δανείστηκε όμως, αν και ήταν γνωστό ότι σε λίγο «δεν θα μπορούσε να πληρώσει μισθούς και συντάξεις». Αντίθετα, ο πρωθυπουργός έκανε το γύρο του κόσμου για να διαλαλεί ότι η Ελλάδα είναι «Τιτανικός», που βουλιάζει στα δημοσιονομικά της ελλείμματα και στο τεράστιο δημόσιο χρέος της, των περίπου 300 δισ. ευρώ, που αντιπροσώπευε το 115% του ΑΕΠ! Η Ελλάδα αναζητούσε δάνειο από τις αγορές τον Απρίλη του 2010. Τότε όμως τα spreads είχαν εκτοξευθεί στα ύψη και το κόστος δανεισμού είχε γίνει απαγορευτικό. Το σχετικό επιτόκιο ήταν της τάξης του 8%! Έτσι, φθάσαμε στο Καστελλόριζο με την υποθήκευση της Ελλάδας μέσω του Μνημονίου που κατέστη, για την Kυβέρνηση, υποχρεωτική και ταυτόχρονα ικανή, όπως μας έλεγαν, «για να μη χρεοκοπήσει η Xώρα»! Με απλά λόγια, το πρόβλημα που είχε η Xώρα μας, η θηλιά στο λαιμό της, το Μάη του 2010 ήταν το εξής: Με τα χρήματα που είχε ή θα πλήρωνε τη δόση προηγούμενων δανείων, οπότε δεν θα πλήρωνε μισθούς και συντάξεις ή αντίθετα θα πλήρωνε τους μισθούς και τις συντάξεις, αλλά δεν θα πλήρωνε τους δανειστές της, θα έκανε δηλαδή «στάση πληρωμών». Αυτή είναι η ουσία της έννοιας της χρεοκοπίας. Η Kυβέρνηση και όσοι ψήφισαν το Μνημόνιο επέλεξαν να δανειστούν 110 δις από την Tρόικα, υποθηκεύοντας την Ελλάδα ολόκληρη, για να πληρωθούν οι δανειστές και έτσι «να μη χρεοκοπήσει η Xώρα». Να μην αναγκαστεί, δηλαδή, να κάνει στάση πληρωμών προς τους δανειστές της. Από το κακό στο χειρότερο Η πολιτική της Kυβέρνησης προέβλεπε, όπως κάθε τόσο τόνιζε το οικονομικό επιτελείο της, καθώς και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, ότι με τα 110 δις ευρώ η Xώρα «θα ανασάνει», σε πρώτη φάση, και στη συνέχεια, θα μπει σε «τροχιά ανάπτυξης», ώστε στα τέλη του 2011 να μπορεί «να βγει στις αγορές» για δάνειο με χαμηλό επιτόκιο 3 - 4%. Αξίζει να δούμε, πάλι, συνοπτικά και χωρίς καμμία αντιπολιτευτική διάθεση, τι έγινε. Ποια η πορεία της Εθνικής Oικονομίας και ποιες είναι οι προοπτικές της. Εάν οι, από παντού εκτιμούμενες ως αιματηρές, θυσίες του Ελληνικού λαού και ιδιαίτερα των οικονομικά ασθενών τάξεων έπιασαν τόπο. Εάν τελικά διαφαίνεται «φως στο βάθος του τούνελ», που να σηματοδοτεί αποφυγή της χρεοκοπίας και ανάκαμψη της πτωτικής μας πορείας. Τι έγινε Με την κατακόρυφη πτώση της αγοραστικής δύναμης των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, η ζήτηση στην αγορά έπεσε, επίσης κατακόρυφα. Αποτέλεσμα, να κλείνουν μαγαζιά και επιχειρήσεις συνεχώς. Η ανεργία να αυξάνεται με καλπάζοντες ρυθμούς. Τα έσοδα του Κράτους και των Ασφαλιστικών Ταμείων να μειώνονται, αντίθετα προς τις κυβερνητικές προβλέψεις και τις επιταγές του Μνημονίου. Λίγο πριν την υπογραφή του Μνημονίου τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS) ήταν 7%. Φέτος έχουν φτάσει στο 13,7%. Αυτό σημαίνει ότι οι αγορές εκτιμούν ότι τώρα ο κίνδυνος χρεοκοπίας της Xώρας μας, το ενδεχόμενο δηλαδή να μην έχει τη δυνατότητα να πληρώσει τους δανειστές της, είναι πολύ μεγαλύτερος (διπλάσιος) από ό,τι ήταν πέρισυ! Η απόδοση του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου ήταν της τάξης του 8,23% το Μάιο του 2010, σήμερα κυμαίνεται στο 15,3%! Oι αριθμοί αυτοί δείχνουν ότι η Ελλάδα δεν «ανέκτησε την αξιοπιστία της». Αντίθε-τα, αυξήθηκε η δυσπιστία των αγορών έναντι της Ελλάδας. Αυξήθηκε, κατά τις αγορές, η πιθανότητα της χρεοκοπίας είτε με τη μορφή αναδιάρθρωσης του χρέους κατόπιν συμφωνίας με τους πιστωτές μας, είτε ακόμα και με αναγκαία μονομερή απόφαση για στάση πληρωμών. Η νέα Kατοχή Oι εκτιμήσεις αυτές των αγορών δεν αποκλείεται, πιθανότερο είναι το αντίθετο, να είναι προϊόν δόλου. Oι ίδιοι, δηλαδή, οι πιστωτές μας (Γερμανικές, Γαλλικές Τράπεζες και Δ.Ν.Τ.) να επιδίωξαν, μέσω του Μνημονίου, τη χρεοκοπία της Ελλάδας! Παράλογο και συνωμοσιολογικό θα πείτε, αφού χρεοκοπία της Ελλάδας θα σημαίνει ότι οι δανειστές μας χάνουν τα λεφτά τους. Αμ, δεν είναι έτσι! Δεν θα χάσουν τίποτε. Το Μνημόνιο έχει προβλέψει τα πάντα, προκειμένου να μη χάσουν τίποτε οι «σωτήρες μας» και ας τα χάσει όλα ο λαός και η Πατρίδα μας! Αν η Ελλάδα «βαρέσει κανόνι», τότε θα ενεργοποιηθούν οι διατάξεις του Μνημονίου «για κατάσχεση δημόσιας περιουσίας», χωρίς να έχουμε, σύμφωνα με το Μνημόνιο, δικαίωμα να επικαλεστούμε, ως Xώρα, ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας! Θα βγουν τότε, κυριολεκτικά, στο σφυρί, όχι τα «ασημικά», αλλά τα «χρυσαφικά», της Πατρίδας μας. Δημόσιες επιχειρήσεις, λιμάνια, αεροδρόμια, χρυσές ακτές, ορυκτός πλούτος, νησίδες και ό,τι πολύτιμο διαθέτουμε. Ενότητα Αυτό το ενδεχόμενο, που δεν είναι σενάριο νοσηρού εγκεφάλου, αλλά υπαρκτός κίνδυνος, πρέπει να αποτρέψουμε με κάθε θυσία. Ας ξεχάσουμε ΠΑ.ΣO.Κ., Ν.Δ., Κ.Κ.Ε. κ.λπ. Να πούμε ότι όλοι είμαστε Έλληνες. Όλοι έχομε την ίδια Πατρίδα, που κινδυνεύει και επιβάλλεται να τη σώσουμε. Να ενωθούμε με αυτόν το σκοπό. Δεξιοί, Kεντρώοι και Aριστεροί καλούμαστε να συγκροτήσουμε και να αναπύξουμε μια νέα εθνική Αντίσταση απέναντι στη νέα Kατοχή. Το Μνημόνιο πρέπει να καταργηθεί. Το δημόσιο χρέος, όμως, υπάρχει. Η εξέταση για το αν το ύψος του είναι αυτό που μας εμφανίζουν οι πιστωτές μας ή είναι πολύ μικρότερο, αξίζει και πρέπει να γίνει. Χρέος, πάντως, υπάρχει. Η παραγωγική μηχανή της Xώρας μας σε όλους τους τομείς έχει σκουριάσει και επιβάλλεται τάχιστα η επαναλειτουργία της. Χωρίς παραγωγή το χρέος δεν εξοφλείται. Αντίθετα, αυξάνει. Η διαφθορά και η αδιαφάνεια είναι καθεστώς στον δημόσιο βίο και πρέπει με λειτουργικούς θεσμούς να ανατραπεί. Η ατιμωρησία των δημόσιων λειτουργών πρέπει να τερματιστεί. Η λιτότητα και ο αντικαταναλωτικός τρόπος ζωής να επεκταθούν και στην κορυφή της κοινωνικής πυραμίδας, από όπου έπρεπε να είχαν αρχίσει. Η πνευματική ηγεσία να μελετήσει σοβαρά και υπεύθυνα το πρόβλημα και να προτείνει λύση στο λαό. Αγώνας χωρίς πυξίδα, χωρίς σχέδιο και στόχους, είναι στείρος και ίσως και επικίνδυνος. Φως ζητά ο λαός. Είναι έτοιμος να αγωνιστεί. Η πολιτική ελίτ είναι αναξιόπιστη και κύρια υπεύθυνη για την κρίση. Ελεύθερες συνειδήσεις από το χώρο της Επιστήμης, των Γραμμάτων, των Τεχνών, της Εργασίας, της Παραγωγής είναι απόλυτη ανάγκη να συντονιστούν, να αποφασίσουν να εγκαταλείψουν τη στάση «ουδετερότητας» ή του εφησυχασμού και να διακηρύξουν την απόφασή τους να δουλέψουν με πόνο για το λαό και την Ελλάδα, για να δοθεί λύση στο πολιτικό κοινωνικό και εθνικό μας πρόβλημα. Η προσπάθεια που άρχισε με γνωστούς καθηγητές Α.Ε.Ι. είναι μια καλή αρχή. Δεν αρκεί, κυρίως μάλιστα αν περιοριστεί σε δραστηριότητες μέσα σε πανεπιστημιακές αίθουσες. Δημιουργικός ξεσηκωμός του λαού, που είναι αναγκαίο, θα έλθει μόνο μετά από υπεύθυνη και έγκυρη ενημέρωση με προοπτικές και στόχους. Καιρός για χάσιμο δεν υπάρχει. Εδώ και τώρα η επ-ανάσταση μέσα μας και γύρω μας πρέπει να ξεκινήσει. Μηλιαράκης Μανώλης

http://xristianiki.gr