Θα ανεχθούμε τον εργασιακό μεσαίωνα;

ΠΗΓΗ Βαθύ Κόκκινο

Συνάδελφοι –ισες,

Την Τετάρτη 29 του μήνα 6 το απόγευμα πραγματοποιήσαμε συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την δολοφονία του συναδέλφου μας Αζίζ Εμάντ που έχασε την ζωή του πέφτοντας από τον τρίτο όροφο ενώ καθάριζε τα τζάμια του κτηρίου της Γενικής Γραμματείας του Υπουργείου Εργασίας Διαχείρισης Κοινοτικών & άλλων Πόρων επί της Κοραή 4.
Αντιπροσωπεία από το σωματείο μας άλλους συνδικαλιστές και αλληλέγγυους συναγωνιστές συναντηθήκαμε με τον Γ.Γραμματέα του υπουργείου εργασίας  Ι. Τσέκο.

    Στη συνάντηση επιβεβαιώθηκαν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο οι τεράστιες ευθύνες του ίδιου και των πολιτικών του προϊστάμενων  κ Κατσέλη και του τέως κ. Λοβέρδου.

•    Δεν υπήρχε πίνακας προσωπικού ούτε ήξεραν ποιοι εργάζονταν στο κτίριο!
•    Είχαν δώσει μαγνητικές κάρτες στους εργολάβους για να μπαίνουν στο υπουργείο όποτε ήθελαν!
•    Δούλευαν σε όλο το κτίριο χωρίς καμιά επίβλεψη!
•    Δεν υπάρχουν θυρωροί και κλητήρες κατά τον κ.Τσέκο! κι όμως για να μπεις στο κτίριο σε ελέγχουν στο θυρωρείο και σου ανοίγουν!
•    Φυσικά δεν έπαιρναν κανένα μέτρο ασφάλειας, ούτε υπάρχει υπεύθυνος για να ελέγχει τους εργολάβους.

 Η αναλγησία όμως και ο παχυδερμισμός τους προκαλεί και εξοργίζει:
 Δεν ενδιαφερθήκαν ούτε για τη μεταφορά της σορού ,ούτε για τα έξοδα κηδείας, ούτε ένα συλλυπητήριο τηλεγράφημα δεν έστειλαν τα πολιτικά παχύδερμα του υπουργείου εργασίας. Ούτε σκοπεύουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους σαν παράλληλοι εργοδότες για να πληρώσουν αποζημίωση!

 Αδιαφάνεια, ωμές παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας, μαύρη εργασία, απλήρωτοι εργαζόμενοι που δουλεύουν μέσα στο υπουργείο χωρίς καμία εργασιακή σχέση είναι λίγα από όσα αποκαλύφθηκαν από τις αμήχανες απαντήσεις του κυβερνητικού υπεύθυνου. Φυσικά αφού ήταν υπουργείο εργασίας γιατί να τηρούν τους νόμους και τους κανονισμούς; Ποιος θα τους έλεγχε;Οι ίδιοι θα έλεγχαν και θα τιμωρούσαν τον εαυτό τους;

    Με τον ίδιο τρόπο σκεφτήκαν όταν σκοτώθηκε ο Ασίζ Εμάντ, γι’αυτό έκρυβαν το έγκλημα 10 μέρεςπάρα τα ανεξίτηλα σημάδια από το αίμα του συναδέλφου μας στο ψευδεπίγραφο υπουργείο  τους!
    Ήταν βέβαιοι επίσης ότι οι καναλάρχες και τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια θα έπνιγαν το γεγονός όπως πράγματι συνέβη όταν εμείς το αποκαλύψαμε από τις 23 Δεκέμβρη!
    Η επιχείρηση συσκότισης, υποβάθμισης και αποπροσανατολισμού φορτώνοντας την ευθύνη στον εργολάβο ή και στον ίδιο το νεκρό συνεχίζεται από την κυβέρνηση και τα περισσότερα ΜΜΕ.

Συνάδελφοι και Συναδέλφισσες.

Κρύβονται πολλά ακόμα πίσω από την κουρτίνα του υπουργείου  εργασίας ιδιαίτερα μετά το πέρασμα του περιβόητου Λοβέρδου από εκεί.
    Πέφτει λοιπόν στις πλάτες μας να τα αποκαλύψουμε και να αγωνιστούμε για να πληρώσουν οι φυσικοί και ηθικοί υπαίτιοι για το θάνατο του συναδέλφου μας!

ΓΙ ΑΥΤΟ:

καλούμε όλα τα σωματεία, όλες τις συλλογικότητες,  και τους εργαζόμενους την Τετάρτη στις 5-1-2011 Λόντου 6  στις 6 το απόγευμα για να συναποφασίσουμε τις αναγκαίες δράσεις και το συντονισμό του αγώνα

Π.Ε.Κ.Ο.Π.

Το παρακάτω άρθρο της δημοσιογράφου κ.ΛΩΡΗΣ ΚΕΖΑ αφού συμπληρώσουμε ότι στα συνεργεία καθαρισμού δουλεύουν και πολλοί έλληνες και ελληνίδες καθαριστές, το αφιερώνουμε σε όλη «τη συμμαχία των προθύμων» ιδιαίτερα των ΜΜΕ που μοχθούν καθημερινά για την »πληροφόρηση» της κοινωνίας.
Όπως πχ Έθνος, Νέα, Βήμα, Σκαι, Real-news,το πρακτορείο του υπουργείου εργασίας του κ Αυτιά και του Alter, ΕΡΤ, ΝΕΤ κλπ
Ιδιαίτερα ευχαριστούμε τον Ριζοσπάστη αλλά και το Πριν, την Εποχή και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις που αγνόησαν τελείως την είδηση!
Συγχαρητήρια στην Αυγή στον Δρόμο της Αριστεράς, στο TVXS, στο Ιndymedia, το βήμα online, την Καθημερινή  κλπ που έβγαλαν πρώτοι το θέμα αλλά και τους τοίχους της Αθήνας που κραυγάζουν για την εργατική δολοφονία! Στις μέρες μας το αυτονόητο είναι δυστυχώς ζητούμενο!

ΠΕΚΟΠ

Τα καθαρά τζάμια του Αζίζ

Θα τα γράψουμε σήμερα, θα τα κουβεντιάσουμε με την παρέα μας, ένας κόμπος στον λαιμό θα μας κόψει για λίγο την ανάσα και θα το ξεχάσουμε ώσπου να υπάρξει επόμενο θύμα στον τομέα της καθαριότητας. Ένας Αιγύπτιος έπεσε από τον τρίτο όροφο καθαρίζοντας τζάμια δημόσιου κτιρίου και ήταν ανασφάλιστος. Τα είχαμε ξαναγράψει προ διετίας, τα είχαμε κουβεντιάσει με την παρέα μας και είχαμε συγκλονιστεί από την επίθεση που δέχτηκε η Κωνσταντίνα Κούνεβα. Δεν είχε μείνει τίποτε κρυφό για τις εταιρείες καθαρισμού που παίρνουν στη δούλεψή τους ξένους, τους πληρώνουν το μισό του μισού του βασικού και αντί για ένσημα τους δίνουν ένα φιλικό χτύπημα στον ώμο. Οσοι δεν το ήξεραν το έμαθαν, ότι στα υπουργεία, στα πανεπιστήμια, στις ΔΕΚΟ, ακόμη και στα γραφεία του ΙΚΑ το σφουγγάρισμα το κάνουν οι νεόσκλαβοι της καθαριότητας. Δεν μπορεί να μην το έμαθε και η κυρία Λούκα Κατσέλη, δεν μπορεί να μην το έμαθαν οι επιτελείς της, δεν μπορεί να μην το ήξεραν οι εργαζόμενοι στη Γενική Γραμματεία Διαχείρισης Κοινοτικών και Αλλων Πόρων του υπουργείου Εργασίας, εκεί όπου σκοτώθηκε ο Αζίζ Εμάντ.

Την καθαριότητα στα δημόσια κτίρια την έχουν αναλάβει σκουρόχρωμοι άνδρες και ξανθές γαλανομάτες με σπαστά ελληνικά. Συμφέρουν οι αλλοδαποί στη λάτρα και σιωπηρά η ελληνική κοινωνία αποδέχεται τις μεσαιωνικές συνθήκες της πρόσληψής τους. Μπορεί να μην επικροτεί, αλλά αποδέχεται. Γιατί δηλαδή να έχουν μόνιμους υπαλλήλους, που θέλουν άδειες, που θέλουν δώρα και επιδόματα; Οχι τίποτε άλλο, οι μόνιμες πάνε και γκαστρώνονται και πληρώνονται για να κάθονται. Η ιδέα του «συνεργείου καθαρισμού» ανοίγει τον δρόμο για την πιο στυγνή εκμετάλλευση του ανθρώπου. Ο σκλάβος παρουσιάζεται ως «συνεργάτης» ή «υπεργολάβος», οπότε ως αφεντικό του εαυτού του και του απορρυπαντικού του μπορεί να δουλεύει μία ώρα στο ένα κτίριο, να μπαίνει στο αυτοκίνητο για να πάει αλλού (ο χρόνος μεταφοράς δεν πιάνεται για χρόνος εργασίας) και μετά αλλού ώσπου να συμπληρώσει το ωράριο, το γνωστό «από ήλιο σε ήλιο κι ακόμη παραπάνω».

Την άλλη ημέρα αλλού, με επταήμερες βάρδιες και κανένα δικαίωμα. Ο Εμάντ σκοτώθηκε απόγευμα Κυριακής, αλλά δεν θα πληρωνόταν κυριακάτικο. Από ποιον να ζητήσει την προσαύξηση; από τον εργοδότη, από τη ΓΣΕΕ ή μήπως από το υπουργείο Εργασίας που αποδέχεται την καταστρατήγηση των βασικών δικαιωμάτων ακόμη και μέσα στα κτίριά του;

Ο θάνατος του Αζίζ Εμάντ έχει έναν ισχυρό συμβολισμό. Επεσε από τον τρίτο όροφο καθαρίζοντας τζάμια. Τα μέτρα ασφαλείας που θα έπρεπε να τον προστατεύουν αντιμετωπίστηκαν ως περιττό έξοδο. Το διπλό μεροκάματο που θα έπρεπε να παίρνει ως κυριακάτικο θεωρήθηκε εργοδοτικό βάρος. Η σταθερή δουλειά που θα έπρεπε να έχει καθώς παρείχε μόνιμες υπηρεσίες αντιμετωπίστηκε ως εμπόδιο στην ανάπτυξη της χώρας. Μπροστά στην προκοπή του κράτους οι εργαζόμενοι της καθαριότητας, οι ξένοι εργάτες αντιμετωπίζονται σαν τα έντομα που σκοτώνονται στο παρμπρίζ ενός αυτοκινήτου. Γι΄ αυτό και έχει ισχυρό συμβολισμό αυτός ο θάνατος. Ο 44χρονος Αιγύπτιος καθάριζε τα τζάμια για να μπορούν να δουν έξω από το γραφείο τους όλοι αυτοί που είναι σκυμμένοι στα χαρτιά, που μετρούν τα ένσημα ως δαπάνη και τις ασφαλιστικές εισφορές ως κρατικό έσοδο. Η καθαρή τζαμαρία επιτρέπει διαπιστώσεις: όλοι αυτοί απέξω δεν είναι μυγάκια - ανήκουν στο ανθρώπινο είδος.