Επαναστάτες της συμφοράς

ΠΗΓΗ  Ποντίκι

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Έγραψε πάλι ο Πάγκαλος! Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ο οποίος συνήθως σχολιάζεται για... λάθος λόγους, ή τουλάχιστον όχι όσο θα έπρεπε για τους... σωστούς, έδωσε πάλι το στίγμα της κυβερνητικής πρόθεσης. Σε συνέχεια παλαιότερηςδήλωσής του ότι «τα χρέη είναι για να αναδιαρθρώνονται», είπε στη συνέντευξή του στονΑλ. Παπαχελά ότι θα πρέπει να «επιμηκυνθεί» τοσύνολο του ελληνικού χρέους – και όχι μόνο το δάνειο των 110 δισ. ευρώ του μηχανισμού «στήριξης».

Η θέση του δεν υιοθετήθηκε από την κυβέρνηση, καθώς ο Πεταλωτής τη χαρακτήρισε «προσωπικήπολιτική θέση». Όμως ο Πάγκαλος δεν μιλάει στον αέρα, όπως έχει αποδείξει κατ' επανάληψη. Μπορεί να μην απηχεί την επίσημη εκδοχή του... Παπακωνσταντίνου, αλλά ο καθένας μπορεί να θυμηθεί αν κατά καιρούς επιβεβαιώνεται ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ή ο υπουργός Οικονομικών.

Η κατάσταση της χώρας είναι δραματική και η κυβέρνηση, παρότι συστηματικά διαλύει κάθε τομέα της οικονομίας βυθίζοντας στην απελπισία όλο και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού, εν τέλει αποτελεί ένανκακό μαθητή για τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, αφού αδυνατεί να πιάσει τους στόχους του Μνημονίου.

Όπως έχουμε πει όμως πολλές φορές – και όπως όλοι παραδέχονται πια –, ακόμη κι αν η κυβέρνηση επιτύγχανε όλους τους στόχους του Μνημονίου, στο τέλος της εφαρμογής του θα βρισκόταν με ένα χρέος εντελώς αδύνατον να εξυπηρετηθεί. Επομένως, όπως όλοι πια ομολογούν, η αναδιάρθρωση (ελεγχόμενη πτώχευση) είναι η μόνη διέξοδος για τους δανειστές μας. Άλλος τρόπος για να διασφαλίσουν τα λεφτά τους δεν υπάρχει.

Όπως συχνά έχουμε επισημάνει, οι αναδιαρθρώσεις χρεών δεν έχουν μόνο μια μορφή και το ερώτημα στην περίπτωση της Ελλάδας είναι ποια θα επιλεγεί.

● Αν κρίνουμε από την επιμονή του πρωθυπουργού και των υπουργών του ότι η κυβέρνηση θα πληρώσει τα χρέη της στο ακέραιο, αλλά και ότι το αίτημά τους είναι η «επιμήκυνση» (μόνο για το δάνειο του μηχανισμού «στήριξης»), τότε θα πρέπει να υπολογίζουμε στη χειρότερη μορφή αναδιάρθρωσης, που είναι μόνο χρονική.

● Αν κρίνουμε από τη συνέντευξη του Πάγκαλου, τότε μιλάμε για χρονική αναδιάρθρωση του συνόλου του χρέους.

● Αν κρίνουμε από παλαιότερη συνέντευξη του Πάγκαλου (σύμφωνα με την οποία δεν μπορεί η Ελλάδα να επιβάλει όρους στους δανειστές της στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται), τότε προφανώς μιλάμε για Ελλάδα στη διάθεση των δανειστών, οι οποίοι θα επιλέξουν το κοστούμι που βολεύει τους ίδιους.

Τι μένει; Να μάθουμε κι εμείς ποιο είναι αυτό το κοστούμι. Όχι από την κυβέρνηση, αλλά από τους δανειστές και επιτηρητές, οι οποίοι φαίνεται να βρίσκονται επίσης σε αδιέξοδο. Ιδιαίτερα η Γερμανία, η οποία πιέζεται αφόρητα από το ΔΝΤ και τις «αγορές» να βρει «μόνιμη λύση» στο ζήτημα της κρίσης χρέους κυρίως της Ευρωζώνης. Και θα αναγκαστεί να τη βρει στην προσπάθειά της να κερδίσει λίγο ακόμη χρόνο.

Κι όμως, ενώ ο Πάγκαλος μίλησε, ενώ ο Παπακωνσταντίνου έφυγε σαν βρεγμένη γάτα από το Eurogroup και το Ecofin και με εντολή για σκλήρυνση της πολιτικής του – ιδιαίτερα στα εργασιακά, στο τραπεζικό σύστημα και στο κλείσιμο ή ξεπούλημα των ΔΕΚΟ –, ο απόηχος πάλι ήταν η κοπριτολογία, τα νιτερέσατου αντιπροέδρου, το ρεβεγιόν του, ο παλικαράς πρωθυπουργός (Δίστομο, Ερζερούμ, φράχτης), το κάπνισμα, η φοροδιαφυγή, τα σκυλάδικα και άλλα κοσμογονικά ζητήματα.

Μην ανησυχείτε όμως, αφού ορμητικά μπήκαν στο πολιτικό παιχνίδι κάμποσοι από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Οι «επαναστάτες χωρίς αιτία» της κοινοβουλευτικής ομάδας του κυβερνώντος κόμματος, οι οποίοι

● αφού κατάπιαν αμάσητη την παραχώρηση κάθε έννοιας κυριαρχίας και ασυλίας της χώρας στους δυνάστες της,

● αφού ξεθεμελίωσαν με τις υπογραφές τους κάθε εργασιακό και ασφαλιστικό δικαίωμα,

● αφού συνυπέγραψαν τον προϋπολογισμό πτώχευσης του Παπακωνσταντίνου,

● αφού συναίνεσαν στη διάλυση του κοινωνικού κράτους,

● αφού είδαν την ανεργία να εκτινάσσεται ανεξέλεγκτα ως αποτέλεσμα της πολιτικής του κόμματός τους,

● αφού παρατηρούν απαθείς όλους τους δείκτες της οικονομίας να καταρρέουν βυθίζοντας τη χώρα στηνύφεση και την κοινωνία στην απόγνωση,

τελικά βρήκαν λόγο να επαναστατήσουν: την κίνηση της Μπιρμπίλη να αυξήσει τα στρέμματα με δικαίωμα χτισίματος στις προστατευόμενες περιοχές Natura από 4 σε 10.

Έτσι λοιπόν οι «επαναστάτες της συμφοράς» βρήκαν να υπερασπιστούν το δικαίωμα στο τσιμέντο. Τίποτεάλλο δεν τους άγγιξε. Δείγμα κι αυτό της νοοτροπίας που μας έφτασε μέχρι εδώ και μας πάει πια στο διάολο κι ακόμη παραπέρα. Όχι άδικα, λοιπόν, η κοπριτολογία, η ψευτομαγκιά και η άνευ περιεχομένου ηθικολογία κυριαρχούν. Την ώρα ακριβώς που η διαφθορά – βλέπε Siemens – ετοιμάζεται ακόμη μια φορά να επιβραβευτεί πανηγυρικά.

Κι όλοι εμείς, δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι, βαδίζουμε υπνωτισμένοι προς τον γκρεμό. Υπό τον ναζιστικόχαιρετισμό των χρυσαυγιτών...