tag:blogger.com,1999:blog-11086497254070084792024-03-13T08:09:16.372+02:00ΣεισαχθειαΠρωτοβουλία συγκρότησης μετώπου για την σωτηρία του Λαού και την αναγέννηση της Χώρας.ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.comBlogger5171125tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-51004694489279059282012-03-28T20:35:00.003+03:002012-03-28T20:42:59.915+03:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="color: red;">ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑΜΕ. ΜΠΕΙΤΕ ΕΔΩ<u><span style="font-size: medium;">:</span></u></span><br />
<a href="http://seisaxthia.wordpress.com/"><span style="font-size: large;">http://seisaxthia.wordpress.com/</span></a>
</div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-25172714904864308502012-03-28T11:54:00.001+03:002012-03-28T11:56:22.341+03:00Αμυράς δυστυχώς και πάλι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: verdana, geneva; font-size: 14pt;">Για λόγους δεοντολογίας και εις απάντηση δικού μας άρθρου,</span><br />
<span style="font-family: verdana, geneva; font-size: 14pt;"> 2 μέλη του ΕΠΑΜ </span><span style="font-family: verdana, geneva; font-size: 14pt;">(δεν θα δώσουμε ονόματα)</span><br />
<span style="font-family: verdana, geneva; font-size: 14pt;">μας ζήτησαν να δημοσιεύσουμε 2 αποφάσεις πυρήνων τους για το θέμα Αμυρά.</span><br />
<span style="font-family: verdana, geneva; font-size: 14pt;"><img alt="backlash" height="416" src="http://unconventionalnews.eu/images/stories/backlash.png" width="300" /></span><br />
<span style="font-family: verdana, geneva; font-size: 14pt;">
</span>
<br />
<span style="font-family: verdana, geneva; font-size: 14pt;"> </span><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #222222; font-family: verdana, geneva; font-size: 19px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; orphans: 2; text-align: left; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span style="font-size: xx-small;">Πηγη</span></span><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: xx-small; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; orphans: 2; text-align: left; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span style="font-family: verdana, geneva;">:</span></span><span style="-webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; color: #222222; font-family: verdana, geneva; font-size: 19px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; orphans: 2; text-align: left; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><span class="Apple-converted-space"> </span><span style="color: red; font-size: xx-small;">unconventionalnews.eu/</span></span><br />
<span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;">Αναγκαστικά θα το κάνουμε για λόγους δεοντολογίας με ένα μικρό σχόλιο δικό μας:<br /><br />Αφού τους πήρατε χαμπάρι, και τον Καζάκη και τους άλλους έχετε ΜΟΝΟ 2 επιλογές:</span><br />
<a name='more'></a><span style="font-family: arial, helvetica, sans-serif;"><br /><br />1. Φύγετε από το ΕΠΑΜ<br /><br />2. Τώρα που θα έχετε Συνέδριο ΔΙΑΓΡΑΨΤΕ όλη την Προσωρινή Επιτροπή και τον Καζάκη μαζί.<br /><br />Ή αυτοί ή εσείς που λέει και ο ίδιος.<br /><br />Ορίστε οι αποφάσεις σας που "μας αποστομώνουν", όπως γράφει ο ένας από εσάς:<br /><br />Α) ''Ο πυρήνας ΕΠΑΜ Αμπελοκήπων ελέγχει την προσωρινή πολιτική επιτροπή και ειδικότερα<br /><br />τα μέλη της που ανήκουν στον κεντρικό τομέα Αθήνας γιατί ανέχθηκαν για μεγάλο χρονικό<br /><br />διάστημα τον Ιφικράτη Αμυρά να εκφράζει αυτές τις απόψεις και δεν έφεραν το θέμα της <br /><br />διαγραφής του εγκαίρως για συζήτηση στον Τομέα και στους πυρήνες ως όφειλαν.<br /><br />Αντιθέτως αφού έδειξαν αυτή την ανοχή όταν το θέμα πήρε διαστάσεις και τέθηκε από<br /><br />άλλους εκτός ΕΠΑΜ έτρεξαν πανικόβλητοι να τον διαγράψουν και μας κάλεσαν εκ των <br /><br />υστέρων να αποφασίσουμε μεταβάλλοντας την δική τους απόφαση διαγραφής σε προτροπή..."<br /><br />Β)Ο Κεντρικός τομέας Ε.ΠΑ.Μ. Αθήνας αποφάσισε:<br /><br />1) Την διαγραφή του Ιφικράτη Αμυρά από τις τάξεις (πυρήνας, τομέας) του Ε.ΠΑ.Μ.<br /><br />διότι οι πολιιτκές θέσεις του, οι τοποθετήσεις του είναι επικίνδυνες και εκ διαμέτρου αντίθετες με τις Αρχές του Ε.ΠΑ.Μ. <br /><br /><br />2) Ασκεί κριτική και ελέγχει τα μέλη και όργανα της προσωρινής Πολιτικής επιτροπής<br /><br /> διότι ανέχθηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα τον Ιφικράτη Αμυρά να εκφράζει αυτές τις απόψεις,<br /><br />δεν το γνωστοποίησαν στα μέλη του τομέα μας εγκαίρως,<br /><br />και δεν έθεσαν το θέμα της διαγραφής του σε συζήτηση στον Τομέα και στους πυρήνες ως όφειλαν . <br /><br /><br /><br /><span style="color: red;">Σχόλιο Ιστοσελίδας: Συνεχίζουν να ισχύουν τα περί όψιμης ευαισθησίας και Φαρισαϊσμού. Ο μόνος τρόπος<br /><br />να μας αποστομώσετε είναι είτε να αποχωρήσετε και εσείς από το Καζακικό έκτρωμα, <br /><br />ή να το μετατρέψετε από ουρά του Καμμένου ή του ΣΥΡΙΖΑ σε Παλλαϊκό Μέτωπο, όπως αρχικά προοριζόταν να γίνει.<br /><br />Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο άμα αποπέμψετε το ΣΥΝΟΛΟ της προσωρινής και τον Καζάκη μαζί από το ΕΠΑΜ.<br /><br />Δύσκολο αλλά αξίζει η προσπάθεια. Άλλωστε ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ, με αυτά που έχουν κάνει, κάνουν και θα κάνουν.<br /><br />Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.<br /><br />Και μετά από εμάς και την ιστοσελίδα μας θα πάρετε 1000 μπράβο και 1.000.000 συγγνώμη.</span></span></div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-87085785975300696082012-03-28T11:44:00.001+03:002012-03-28T11:44:03.061+03:00Good... morning-start<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h1>
<br /></h1>
<div class="media">
<img align="left" alt="thumb" class="left" src="http://topontiki.gr/img/imagecache/300x243_133287021722.jpg" width="300" /> </div>
<strong>του Δημήτρη Μυ</strong><br />
Χτες... ανέτειλε στα μέρη μας ο κύριος Morningstar (πρωινό αστέρι)
ειδικός απεσταλμένος της Αμερικανίδας υπουργού εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον
για «θέματα ενέργειας στην Ευρασία». Καθώς ο εν λόγω κύριος είναι ένας
από τους ανθρώπους που οι απόψεις και οι αποφάσεις του μπορούν να
«γυρίσουν τον κόσμο ανάποδα» καλό θα είναι να έχουμε κατά νου τα εξής:<br />
<strong>Πρώτον: </strong>Το καλοκαίρι του 2010 (1/8 Καθημερινή) σε
συνέντευξή του ο Morningstar είχε πει: «[εάν υπάρχουν φυσικές πηγές
ενέργειας στο Αιγαίο ή σε οποιαδήποτε άλλη αμφισβητούμενη περιοχή, αυτές
να βοηθήσουν στην επίλυση των ζητήματος των συνόρων. Υπάρχουν πολλοί
τρόποι για να γίνει αυτό. Ο πρώτος είναι να υπάρξει, επιτέλους, συμφωνία
μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για τα σύνορα.<br />
<a name='more'></a> Αν αυτό δεν είναι δυνατόν,
υπήρξαν περιπτώσεις όπου χώρες κατέληξαν σε «εμπορικές διευθετήσεις» και
άφησαν το θέμα της οριοθέτησης των συνόρων για το μέλλον. Μπορώ να
φανταστώ μια περίπτωση, στο Αιγαίο ή σε κάποια άλλη αμφισβητούμενη
περιοχή, όπου το οικονομικό όφελος είναι και για τις δύο χώρες τόσο
μεγάλο που τις συμφέρει να καταλήξουν σε μια επιχειρηματική λύση, ακόμη
και εάν δεν συμφωνούν στα συγκεκριμένα σύνορα. Σίγουρα δεν θα ενθάρρυνα
μονομερείς κινήσεις από καμία χώρα, αλλά θα ενθάρρυνα να βρεθεί λύση στα
όποια ζητήματα υπάρχουν».<br />
<strong>Δεύτερον</strong>:<em> </em>Σήμερα Τετάρτη στη Βουλιαγμένη
στο περιθώριο διεθνούς συνεδρίου του Economist για την ενέργεια στην
οποία θα μιλήσει και ο Morningstar οι υπουργοί Ενέργειας
Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ υπογράφουν μνημόνιο συνεργασίας. Η ατζέντα του
Συνεδρίου αξίζει επίσης να σημειωθεί: •Επανασχεδιασμός του ευρωπαϊκού
ενεργειακού χάρτη<br />•Οριοθέτηση Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών<br />•Ηλεκτρική διασύνδεση και μεταφορά φυσικού αερίου για τη δημιουργίας ενός τρίτου πόλου ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρώπης.<br />• Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας<br />•Συζήτηση
για τη πορεία διεθνών ενεργειακών προγραμμάτων (ITGI, IGB, SOUTHSTREAM,
NABUCCO, TAP). Περιττό να σημειώσουμε ότι ο Morningstar έχει δουλέψει
σκληρά για να υπονομεύσει το ρωσικό μονοπώλιο στον εφοδιασμό της Ευρώπης
με φυσικό αέριο.<br />
<strong>Τρίτον: </strong>Λίγες<strong><em> </em></strong>μόλις<strong><em> </em></strong>μέρες
πριν, από τις 23 μέχρι και τις 25 Μάρτη το τουρκικό ερευνητικό Πίρι
Ρέις έπλευσε σε περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας που παγίως
αμφισβητεί η Άγκυρα. Ταυτόχρονα, πορεία επίδειξης σημαίας κοντά σε
ελληνικές ακτές πραγματοποίησε τις ίδιες μέρες και πολεμικό πλοίο της
Τουρκίας.<br />
<strong>Συμπέρασμα:</strong> Το ενεργειακό παιχνίδι στην περιοχή εξελίσσεται με γρήγορους και επικίνδυνους ρυθμούς...<br />
<div style="color: red;">
http://topontiki.gr/</div>
</div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-7868373469287516332012-03-28T11:40:00.001+03:002012-03-28T11:40:37.751+03:00ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΛΗΤΕΙΑ!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<span style="color: maroon;"><strong><span style="font-size: 8pt;"><img alt="" src="http://www.iskra.gr/images/stories/analiseis/bogiopoulos.jpg" style="float: left; margin: 5px;" />ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΨΗΦΟΘΗΡΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΙΛΩΤΕΣ!</span></strong></span><br />
<span style="color: maroon;"><strong><span style="font-size: 8pt;">Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ</span></strong></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Η <strong>αθλιότητά</strong> τους <strong>δεν έχει όριο.</strong></span><br /><span>Ποτέ δεν είχε. Τώρα, προεκλογικά, φτάσαμε να παρακολουθούμε:</span><br /><span>• Τον έ<strong>να κυβερνητικό εταίρο,</strong> τον ίδιο που λέει ότι <strong>«όλοι μαζί τα φάγαμε» και ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι «κοπρίτες»</strong>, να θυμάται τις <strong>«ανάγκες για προσλήψεις» σε τομείς του δημοσίου</strong>.</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>• Τον <strong>άλλο κυβερνητικό εταίρο να κατηγορεί (τον... κυβερνητικό του εταίρο) για «προεκλογική ψηφοθηρία», για «κομματικά ρουσφέτια» </strong>και να υπόσχεται πως αν αναδειχτεί αυτοδύναμος στις εκλογές, τότε θα κάνει εκείνος τις... προσλήψεις, αλλά με «αξιοκρατία»!</span><br /><span>*</span><br /><span>Πρόκειται για πολιτική αλητεία της χαμηλότερης υποστάθμης.</span><br /><span>Αρκεί να σκεφτεί κανείς το εξής:<a name='more'></a></span><br /><span>Και οι μεν - που θέλουν προεκλογικές προσλήψεις -</span><br /><span>και οι δε - που δε θέλουν ρουσφετολογικές και προεκλογικές, αλλά υπόσχονται... αξιοκρατικές μετεκλογικές προσλήψεις,</span><br /><strong><span>είναι αυτοί που μαζί και από κοινού</span></strong><br /><strong><span>έχουν υπογράψει,</span></strong><br /><strong><span>έχουν συμφωνήσει,</span></strong><br /><span><strong>έχουν αποφασίσει</strong>,</span><br /><strong><span>έχουν καταστήσει νόμο του κράτους</span></strong><br /><span>και πανηγυρίζουν (!!!)</span><br /><span>γιατί
όχι μόνο δε θα κάνουν «προσλήψεις», αλλά, όπως διατρανώνουν και
περηφανεύονται (!!!), ως «πατριώτες» και σωτήρες» που είναι,</span><br /><span>μέσα στο 2012 θα προχωρήσουν - είναι προειλημμένο - σε 15.000</span><br /><strong><span>και μέχρι το 2015 θα προχωρήσουν - είναι προειλημμένο - σε 150.000, όχι προσλήψεις,</span></strong><br /><strong><span>αλλά ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ δημοσίων υπαλλήλων!</span></strong></span>
<br />
<span style="font-size: small;"><span style="color: maroon;"><strong><span>«ΑΚΥΒΕΡΝΗΣΙΑ»</span></strong></span><br /><span> </span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>«Κίνδυνο ακυβερνησίας», είδε το «Βήμα» την περασμένη Κυριακή.<strong> Με κίνδυνο «ακυβερνησίας»... απειλούν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και οι φίλοι τους, αν ο λαός δεν συμπεριφερθεί στην κάλπη με πυξίδα το</strong></span><br /><strong><span>«σφάξε με αγά μ' ν' αγιάσω».</span></strong><br /><span>Αλλά, τώρα πια,</span><br /><span>ξέρουμε
τι εννοούν όταν μιλούν για «ακυβερνησία» όλοι αυτοί που - με τις
ισχυρές και τις στιβαρές κυβερνήσεις τους - οδήγησαν τον τόπο εδώ που
τον οδήγησαν.</span><br /><span>Ξέρουμε, επίσης, τι συνιστά γι' αυτούς «κίνδυνο»:</span><br /><strong><span>«Κίνδυνος
ακυβερνησίας» γι' αυτούς δεν είναι τίποτα άλλο από το να υποχρεωθούν
στο σχηματισμό εκείνων των ανήμπορων, των αδύναμων και ανίσχυρων
κυβερνήσεων, που, ακριβώς λόγω της αδυναμίας και της ανημπόριας τους</span></strong><br /><span>- που θα έχει προκύψει από την λαϊκή τους αποδοκιμασία -</span><br /><strong><span>δεν
θα μπορούν να επιβάλουν την επόμενη μέρα των εκλογών όσα έχουν ήδη
σχεδιάσει, έχουν ψηφίσει και όσα ετοιμάζονται να ψηφίσουν:</span></strong><br /><strong><span>Μειώσεις
και νέες μειώσεις μισθών, μειώσεις και νέες μειώσεις συντάξεων,
μειώσεις και νέες μειώσεις κοινωνικών δαπανών, καταργήσεις και νέες
καταργήσεις εργασιακών δικαιωμάτων κ.ο.κ.</span></strong><br /><span>*</span><br /><span>Αλλά, να που η «κινδυνολογία» τους αρχίζει να επιστρέφει στους ίδιους ως μπούμερανγκ, για τον εξής λόγο:</span><br /><span>Εφόσον ομολογούν ότι με το λαό απέναντί τους στους τόπους δουλειάς, στους δρόμους και στην κάλπη,</span><br /><span>θα αδυνατούν και</span><br /><span>θα δυσκολεύονται</span><br /><span>να διαπράξουν τα προαποφασισμένα τους κοινωνικά εγκλήματα, τότε εκείνο με το οποίο μας... απειλούν, <strong>ο «κίνδυνος» της «ακυβερνησίας» δηλαδή,</strong></span><br /><strong><span>όχι μόνο δε συνιστά «κίνδυνο» για το λαό, αλλά - για να θυμηθούμε και τον Πάγκαλο - περισσότερο με «ευλογία» μοιάζει.</span></strong></span><br />
<span style="font-size: small;"><span style="color: maroon;"><strong><span>«ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ» ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ!</span></strong></span><br /><span>Η
λεπτομερής καταγραφή των μέτρων φρούρησης και περίφραξης των
στρατοπέδων κράτησης των μεταναστών που σχεδιάζει η συγκυβέρνηση είναι
από μόνος του ένας επιπλέον λόγος που δικαιώνει το κάλεσμα του ΚΚΕ</span><br /><span>ο λαός να αντισταθεί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών.</span><br /><span>*</span><br /><span>Διαβάζοντας
τα εν λόγω μέτρα, που ανακοίνωσαν η συγκυβέρνηση και η ηγεσία της
ΕΛ.ΑΣ., δυσκολεύεται κανείς να μη σκεφτεί ότι ο όλος <strong>προγραμματισμός τους είναι προφανώς επηρεασμένος από την</strong></span><br /><strong><span>«αρχιτεκτονική» του Γκουαντανάμο,</span></strong><br /><span>την
οποία φιλοδοξούν να δημιουργήσουν στην ελληνική εκδοχή του και μάλιστα
με την ίδρυση 30 στρατοπέδων «φυτεμένων» σε όλη τη χώρα.</span><br /><span>*</span><br /><strong><span>Σύμφωνα, λοιπόν, με τους σχεδιασμούς των ιθυνόντων, που δόθηκαν στη δημοσιότητα, προβλέπεται ότι:</span></strong><br /><strong><span>• Κάθε κέντρο κράτησης θα έχει τριπλή περίφραξη τύπου ΝΑΤΟ και θα είναι ύψους 3 μέτρων.</span></strong><br /><span>• Η εξωτερική φύλαξη θα γίνεται από <strong>οπλισμένο αστυνομικό προσωπικό.</strong></span><br /><span>• Η εσωτερική φύλαξη του χώρου θα γίνεται από<strong> προσωπικό ιδιωτικών εταιρειών φύλαξης.</strong></span><br /><span>• Κάθε χώρος των «κέντρων φύλαξης» <strong>θα επιτηρείται από κλειστό κύκλωμα καμερών (κάμερες CCTV).</strong></span><br /><span>• Η εγκατάσταση θα είναι χωρισμένη σε 4 τομείς, χωρητικότητας 250 ατόμων.</span><br /><span>• Ο κάθε τομέας θα χωρίζεται σε πέντε πτέρυγες, όπου θα κρατούνται από 50 άτομα.</span><br /><span>•
Επίσης, θα ιδρυθούν αστυνομικές υπηρεσίες (η κάθε μία θα διαθέτει 150
αστυνομικούς), ενώ κάθε στρατόπεδο θα φυλάσσεται από 300 φύλακες
εταιρειών σεκιούριτι.</span><br /><strong><span>Αυτή
είναι η ...δημοκρατία του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ., των πάσης
φαιότητας μεταναστοφάγων, της ΕΛ.ΑΣ. και του υπουργείου «Προστασίας του
Πολίτη».</span></strong><br /><span>*</span><br /><span>Και
ακριβώς επειδή τέτοια είναι η ...δημοκρατία τους, η στήλη θέλει να
προφυλάξει τους αναγνώστες από παρερμηνείες και να το καταστήσει σαφές:</span><br /><span>Στην είσοδο των «κέντρων συγκέντρωσης μεταναστών»</span><br /><span>- τους οποίους, λέει, <strong>θα βάλουν να προσφέρουν και «κοινωνική εργασία» -</strong></span><br /><span>δεν
προκύπτει από πουθενά ότι έχουν πρόθεση να τοποθετήσουν τη γνωστή και
φρικιαστική πινακίδα που χρησιμοποιήθηκε σ' άλλα στρατόπεδα, σ' άλλες
εποχές:</span><br /><strong><span>«Η εργασία απελευθερώνει»!</span></strong><br /><strong><span>Είπαμε: Τώρα έχουμε δημοκρατία... </span></strong></span><br />
<span style="color: maroon;"><strong><span style="font-size: 8pt;"> *Δημοσιεύτηκε στο Ριζοσπάστη, 28.03.2012</span></strong></span></div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-1797225915128078632012-03-28T11:38:00.001+03:002012-03-28T11:38:13.228+03:00Η ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ, ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="color: maroon;"><strong><span style="font-size: 8pt;"><img alt="" src="http://www.iskra.gr/images/stories/analiseis/stathis%20stavropoulos.jpg" style="float: left; margin: 5px;" />Του ΣΤΑΘΗ</span></strong></span><br />
<br />
<span style="font-size: small;"><span>Παλιό, καλό κι αποτελεσματικό όπλο η αποπληροφόρηση, η παραπληροφόρηση και γενικώς η προπαγάνδα.</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Για τρίτη φορά, αν ενθυμούμαι καλώς, βγαίνει στον αφρό το θέμα των επιδομάτων-μαϊμού,</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>ποταμός λέξεων</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>για αυτούς που τα παίρνουν</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>ούτε λέξη όμως για τους γορίλες που τα χορηγούν. Πράσινους και μπλε γορίλες</span></span>
<br />
<span style="font-size: small;"><span>πολύ ευδιάκριτους κατά τα άλλα στις τοπικές κοινωνίες, αλλά αόρατους για τα δύο -κυρίως- κόμματα που τους εκτρέφουν.</span></span><br />
<a name='more'></a><br />
<span style="font-size: small;"><span>Βεβαίως, αν μελετήσει κανείς τους
αριθμούς προσεκτικά, θα δει ότι οι ανάπηροι-μαϊμού δεν είναι και τόσον
πολλοί όσον θέλουν να τους εμφανίζουν τα παπαγαλάκια - είδος πολύ πιο
επικίνδυνο απ' τις μαϊμούδες στη ζούγκλα που πλέον ζούμε, διότι εκεί
ακριβώς είναι το πρόβλημα: στη μετατροπή της κοινωνίας σε</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>μία εργασιακή ζούγκλα,</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>μάλιστα εγκλωβισμένη σε μια νέα «Φάρμα των Ζώων» με χαρακτηριστικά Ειδικής Οικονομικής Ζώνης, ενός δηλαδή απέραντου</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Στρατοπέδου Συγκέντρωσης</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>η Ωραία Ελλάς.</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Μέσα σε ελάχιστον χρόνο η χώρα υπό το Καθεστώς Κατοχής του Μνημονίου έχει μεταβληθεί σε μία Κόλαση Μαύρης Εργασίας που συνεχώς </span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>διευρύνεται. Ενα πραγματικό ολοκαύτωμα της Εργασίας συντελείται</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>με εργαζόμενους όλο και πιο φθηνούς, όλο και πιο ευέλικτους, με όλο και πιο πολλούς εξ ' αυτών ανασφάλιστους.</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Ήδη οι περισσότερες επιχειρήσεις δεν
πληρώνουν το προσωπικό τους παρά με καθυστέρηση μηνών. Περίπου 150.000
επιχειρήσεις πληρώνουν έναντι και κατά το δοκούν. Μόνον μία στις δέκα
πληρώνει πλέον τακτικά.</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Οι μισθοί βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση
(πώς λέμε ελεύθερη αγορά εργασίας;), η εκ περιτροπής απασχόληση
οργιάζει, οι ατομικές συμβάσεις εργασίας πληθύνονται σαν μολυσματικός
ιός, τα ασφαλιστικά ταμεία χάνουν έσοδα, άνθρωποι δουλεύουν 10 ώρες και
πληρώνονται για τέσσερις</span><br /><span>αν και όταν πληρώνονται.</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Είναι πλέον τόσο μεγάλο το κακό και θα
γίνει ακόμα μεγαλύτερο, που δεν χρειάζονται Μελανοχίτωνες για να
επιβάλουν τη Μαύρη Εργασία, αλλά τρέχουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πια να</span><br /><span>δουλέψουν για ένα ξεροκόμματο</span><br /><span>να
γίνουν δουλοπάροικοι, και να 'ναι και ευχαριστημένοι που βρέθηκε
ένας... Χριστιανός να τους εκμεταλλεύεται αντί να ξεροσταλιάζουν στα
αζήτητα μιας οικονομίας που «δεν τους αντέχει».</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Δεν ξέρω πόσον ηλίθιοι αισθάνονται
τώρα ορισμένοι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα που νόμιζαν ότι ο εχθρός
τους ήταν οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα
μας σήμερα, το</span><br /><span>θέμα μας είναι οι γορίλες των δύο κυβερνητικών κομμάτων που καθαίρεσαν τον πολιτισμό της εργασίας και τον έκαναν ζούγκλα.</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Το θέμα μας είναι οι Δυνατοί, τα
παπαγαλάκια τους και τα τρωκτικά τους που αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους
ως τροφή για τα κέρδη τους,</span><br /><span>οι «πατριώτες» καπιταλιστές που έχουν οδηγήσει την πατρίδα στη δυστυχία. (Κι εν τέλει στην υποδούλωση).</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Στην Ελλάδα, ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '80, το κράτος λειτουργούσε: α) για να πλουτίζουν κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες,</span><br /><span>β)
για να βολεύουν τα κυβερνητικά κόμματα την πελατεία τους με διορισμούς
στο Δημόσιο κι άλλα ρουσφέτια και γ) για να διώκει τους εργαζόμενους κι
όσους επιχειρηματίες πήγαιναν με τον «σταυρό στο χέρι».</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Το κράτος αυτό σήμερα βρίσκεται υπό κατοχήν. Κι ως εκ τούτου η λεηλασία θα συνεχιστεί και θα συνεχίζεται πιο άγρια.</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Το ίδιο θα συνεχίζονται και οι
ευφημισμοί της προπαγάνδας όσων μας έφεραν ώς εδώ. Για παράδειγμα : ως
«Επένδυση με πυρήνα τη θάλασσα» περιέγραφε προ ημερών η «Καθημερινή» τη
δήωση του Ελληνικού!!</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Εχει όμως, νομίζω, φθάσει ο κόμπος στο χτένι.</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Τώρα που ο ένας μετά τον άλλον οι εργαζόμενοι γίνονται απλήρωτοι εργαζόμενοι ή «ευέλικτοι» ή άνεργοι, τώρα που</span><br /><span>το
μέλλον των νέων είναι να γίνουν δουλοπάροικοι, τι άλλη δικαιολογία θα
έχουμε για να κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει;</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Με τους ίδιους δημαγωγούς θα πορευθούμε;</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Με τη Διαπλοκή και τα φερέφωνά της;</span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Αλλά , αν δεν είναι εσχάτη προδοσία
απέναντι σε μία κοινωνία ο εγκλεισμός της σε ένα Στρατόπεδο Συγκέντρωσης
Μαύρης Εργασίας, τότε τι είναι εσχάτη προδοσία;</span></span><br />
<span style="color: maroon;"><strong><span style="font-size: 8pt;">*αναδημοσίευση από www.enikos.gr, 28.03.2012</span></strong></span></div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-15297800298717516302012-03-28T11:36:00.000+03:002012-03-28T11:36:11.437+03:00Δυό λόγια ακόμη για το φασισμό<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh38iPQxZ2aO19EZ2Wc_EF0v1vN8rBCYp6zf9iebnDVIWs7MNLMUJyjzXbyxWg135BjsycuLZqni2onWpYUIrrJtyu30NIGPXb__4oTR0i_xMj8t-id0egKzfGPDp4wHjAgqO81qH4_nGOu/s1600/28-29f3-thumb-large.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="205" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh38iPQxZ2aO19EZ2Wc_EF0v1vN8rBCYp6zf9iebnDVIWs7MNLMUJyjzXbyxWg135BjsycuLZqni2onWpYUIrrJtyu30NIGPXb__4oTR0i_xMj8t-id0egKzfGPDp4wHjAgqO81qH4_nGOu/s320/28-29f3-thumb-large.jpg" width="320" /></a></div>
<a href="http://giorgossarris.blogspot.com/" target="_blank">Γιωργος Σαρρης</a><br />
Συμμετείχα προχθες στη συναυλία που οργανώθηκε από μαθητες και δασκάλους
στην Καλλιθεα και τη γύρω περιοχή ενάντια στο φασισμό και το ρατσισμό.<br />
Ηταν μια πρωτοβουλία που είδα πολύ θετικά αφου θεωρώ το φασισμό μια
υπόθεση πολύ επικίνδυνη που θα αντιμετωπίσουμε στο μέλλον είτε θελουμε
είτε όχι. Ο φασισμός είναι το τελευταίο αποκούμπι του καπιταλισμού όταν
όλα τα άλλα δείχνουν να αποτυγχάνουν,και μου άρεσε η ευαισθησία που
δείχνουν τα νέα παιδιά για το ζήτημα και του φασισμού και του ρατσισμού
που είναι μια από τις μορφές του.<br />
Αυτό που είδα ομως ηταν οτι οι περισσότεροι έχουν ταυτίσει το φασισμό στην Ελλάδα με τη Χρυσή Αυγή. Λαθος και αφέλεια.<br />
Η ΧΑ δεν είναι παρά μια ήδη καμμένη επιλογή για το φασισμό. Σιγουρα θα
εμφανιστεί ισχυρότερη στο μέλλον αλλά ήδη έχει πεσει σε σφ'αλματα πουθα
την βαραίνουν.και που την έχουν χαρακτηρίσει.<br />
Ο φασισμός όταν έρθει η στιγμή να παίξει το ρόλο του θα έχει ένα πρόσωπο
πολύ πιο "ανθρώπινο" απ'αυτό της Χρ.Αυγής. Οπως λένε οι παλιότεροι που
το έχουν νιώσει στο πετσί τους, θα φοράει όπως πάντα φιλολαική προβιά
και θα κρύβεται.<br />
<a name='more'></a><br />
Δε θα χαιρετάει φασιστικά λοιπόν, θα απεχθάνεται "κάθε τι το φασιστικό
από όπου κι αν προέρχεται", δε θα φοράει γνωστα σηματάκια στο πέτο,
φυσικά θα είναι εναντια στα μνημόνια και θα μιλάει με περισσευούμενο
πάθος για τη δημοκρατία και το λαό και για την ανάγκη για κατι
καινούργιο που θα μας βγάλει από το χάος. Θα έχει μεγάλη αποδοχή -αλλιώς
δεν θα επιλεγεί- και οι άνθρωποι που θα έχουν πέσει θύματά του θα είναι
οι γνωστοί μας, οι συγγενεις και οι φίλοι μας που θα μας λένε πως
είμαστε υπερβολικοί και πως όλα αυτα που λένε αυτοί οι λογικοί
πολιτικοί έχουν νόημα. Και πράγματι θα έχουν κάποιο νόημα μεχρι που δεν
θα το έχουν πια ανάγκη και κάποια στιγμή θα βγάλουν τη μάσκα και θα
φορέσουν σιδερένιες στρατιωτικές συμπεριφορές και θα ζητήσουν απόλυτη
πειθαρχία και υποταγή για το καλό μας απαγορεύοντας όποια διαδικασία
βαζει σε κίνδυνο τη "σταθερότητα" ...της καταπίεσης και της υποδούλωσης
μας. (Αν κοιτάξετε γύρω στο νέο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται
υπάρχει κάποιο κόμμα που ταιριάζει στις προδιαγραφές.)<br />
Πριν ο Χιτλερ αρχίσει την έφοδό του στη Γερμανια, μόλις το 1928 ούτε οι
ίδιοι οι Γερμανοί κομμουνιστές δεν είχαν υποψιαστεί το τί θα
ακολουθούσε. Γέλαγαν με το Χίτλερ που έλεγε ασυναρτησίες και χτυπιόταν
σαν επιληπτικός, μέχρι που ξαφνικά ανακάλυψαν ότι δεν ήταν για γέλια.
Αμέσως μετά την τελική εκλογική του επικράτηση το 1933 το πρωτο πράγμα
που έκανε ο Ναζιζσμός 'ηταν να θεσει εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα<br />
Ας τα έχουμε στο μυαλό μας.<br />
Το βιντεο από τη συναυλία της Κυριακής<br />
<br /></div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/G-1A6T8ABBY" width="420"></iframe></div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-15627603642939028672012-03-28T11:33:00.001+03:002012-03-28T11:33:05.424+03:00Καλή είναι η επανάσταση, αλλά καλύτερα να γίνεται μακριά μας...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJUrqSFpuouKgOgmwM-5hAKNdbMiXZfPifZD5V404JgAIZYNAmYm4_s4_oiU2fNZyK8j8xXXAOAsaL6zgDA16dUGwaFDBP1aX8IRNbjt6QQ0n0Z0cELsifuodILaRbRi2szfCykGe8qWUA/s1600/tsipras+papadhmos-520x293.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJUrqSFpuouKgOgmwM-5hAKNdbMiXZfPifZD5V404JgAIZYNAmYm4_s4_oiU2fNZyK8j8xXXAOAsaL6zgDA16dUGwaFDBP1aX8IRNbjt6QQ0n0Z0cELsifuodILaRbRi2szfCykGe8qWUA/s320/tsipras+papadhmos-520x293.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="font-size: 12px;"><span style="font-family: tahoma,geneva,sans-serif;"><strong>Του <a href="http://aristeroblog.gr/node/628" target="_blank">Παναγιώτη Μαυροειδή</a></strong></span></span><br />
<br />
<span style="font-size: 12px;"><span style="font-family: tahoma,geneva,sans-serif;"><strong> </strong></span></span><span style="font-size: small;"><span><span style="font-family: inherit;">Που ήταν τελικά τα ΟΥΚ και οι παρακρατικοί στις παρελάσεις;</span></span>
</span>
<div class="rtecenter" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span><strong>Περί φόβου, προβοκάτσιας, ατολμίας και πολιτικής δειλίας</strong></span></span></span></div>
<div class="rtecenter" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Την σχετική συζήτηση την είχε ξεκινήσει από τις 11/3/12 ο <a href="http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6740183&publDate=11/3/2012">Ριζοσπάστης</a>,
σε δημοσίευμα με τίτλο ‘’ΠΑΡΑΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ - ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΑΣΤΙΚΑ ΜΜΕ,
Φτιάχνουν κλίμα, που «μυρίζει» προβοκάτσια’’. Πηγή της εφημερίδας
αποτέλεσαν διάφοροι ακροδεξιοί ιστότοποι, οι μπαρούφες των οποίων
αναμεταδόθηκαν αμάσητες.<a name='more'></a></span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Ακολούθησαν
στο ίδιο μήκος κύματος, αποστάσεις δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, από κάθε
προετοιμασία για εργατικές λαϊκές διαδηλώσεις, στο επαναστατικό πνεύμα
της επετείου, ενάντια στην οικονομική και πολιτική κατοχή από τη χούντα
της ΕΕ, του ΔΝΤ και του κεφαλαίου.</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Τα
χειρότερα όμως ήρθαν αργότερα. Ακριβώς όταν ο χειρισμός του θέματος,
ξέφυγε από τις υπερβολές και τα λάθη των δημοσιογράφων των αριστερών
εφημερίδων.</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span><strong>Τσίπρας και Παπαρήγα πήγαν να συναντήσουν και να σφίξουν το χέρι του Παπαδήμου,</strong> <strong>ακριβώς μια μέρα πριν τις παρελάσεις της 24/</strong>3
στο κέντρο της Αθήνας. Στο περιθώριο των συναντήσεων, έκαναν
πανομοιότυπες δηλώσεις προκαταβολικής καταδίκης λαικών διαδηλώσεων στις
παρελάσεις. Πάντα στο όνομα της προβοκάτσιας και των …ακροδεξιών. </span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Οι δηλώσεις ήταν πολύ ξεκάθαρες: </span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Ο </span><span><a href="http://www.inews.gr/196/a-tsipras-yparchei-kindynos-provokatsias-stis-parelaseis.htm">Α. Τσίπρας</a>, δήλωσε πως ‘’Υπάρχει κίνδυνος προβοκάτσιας στις παρελάσεις από ’’ θεσμικά ή εξωθεσμικά κέντρα’’</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Παράλληλα, η Α. <a href="http://news.pathfinder.gr/greece/politics/780405.html">Παπαρήγα</a>
δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να εκδηλωθούν προβοκάτσιες κατά τη διάρκεια
των παρελάσεων για την επέτειο της 25ης Μαρτίου και τόνισε την ανάγκη
το λαϊκό κίνημα να αντιδράσει, υπογραμμίζοντας ότι ‘’δεν αποκλείεται
κάποιοι να αναζητούν <strong>προσχήματα για να αναβληθούν και οι εκλογές’’</strong>.</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Λίγες
μέρες πριν, σε ομιλία της στην Πάντειο είχε πει χαρακτηριστικά: «Οχι
στράκα-στρούκες, όχι αυτά που ετοιμάζονται στις 25 Μαρτίου όπου έχουν
βγει οι απόστρατοι και καλούν βατραχάνθρωπους, ΟΥΚάδες, διάφορα σώματα,
να κάνουν γεγονότα στην Αθήνα. Αυτό θα είναι μια προβοκάτσια για να
δημιουργηθούν προϋποθέσεις να φοβηθεί το κίνημα».</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Πού ήταν τελικά οι ακροδεξιοί ή οι ελεύθεροι σκοπευτές που θα δρούσαν από τις ταράτσες;</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Πρόκειται περί αφέλειας της κοινοβουλευτικής αριστεράς; Κατά τη γνώμη μας το πρόβλημα είναι σοβαρότερο.</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtecenter" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><strong>O λαός στο δρόμο, η αριστερά στον τρόμο</strong></span></span></div>
<div class="rtecenter" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Τα μόνα αληθινά γεγονότα που υπήρξαν, είναι τα παρακάτω:</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span><strong><u>Πρώτο:</u></strong> <strong>Μαχητική δράση χιλιάδων ανθρώπων σε όλη την Ελλάδα</strong>
και στις πιο μικρές κωμοπόλεις, που εξέφρασαν με ποικίλο αλλά πάντα
μαχητικό τρόπο την οργή του λαού και τις εξεγερτικές διαθέσεις. Με
αποφασιστικότητα και σχέδιο, με ωριμότητα και ψυχή. Ιδιαίτερη σημαντική η
συμμετοχή της νεολαίας, των εκπαιδευτικών και μαθητών. Και αυτό πονάει…</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span><strong><u>Δεύτερο:</u></strong> <strong>Επιχείρηση απίστευτης καταστολής από τις δυνάμεις των ΜΑΤ</strong>.
Με κατάληψη και αποκλεισμό του κέντρου της Αθήνας, αφήνοντας μόνο τον
Παπούλια, σε μια πραγματική εικόνα μοναξιάς και ήττας. Προσαγωγές και
προληπτικές συλλήψεις αγωνιστών της αντικαπιταλιστικής αριστεράς ακόμη
και έξω από τα σπίτια τους. Για να μην ξεχνάμε που βρισκόμαστε όταν
περιμένουμε να στρωθούν κόκκινα χαλιά για κοινοβουλευτικούς περιπάτους
και αριστερές κυβερνήσεις…</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span><strong><u>Τρίτο: </u> Σαφής πολιτική απόσταση της κοινοβουλευτικής αριστεράς </strong>τόσο
από τις διαδηλώσεις, όσο και από την καταδίκη της κρατικής καταστολής.
Μόνο η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στήριξε πολιτικά, ανοιχτά και θαρραλέα τις αγωνιστικές
πρωτοβουλίες των λαϊκών συνελεύσεων και άλλων φορέων.</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Ας βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά.</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span><strong>Κίνδυνος προβοκάτσιας</strong> υπάρχει σε κάθε λαϊκή κινητοποίηση. Αντιμετωπίζεται μόνο με σχεδιασμό και οργάνωση και όχι με πολιτική φυγή.</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span><strong>Κίνδυνος πολιτικού καπελώματος από ακροδεξιούς</strong>
ή άλλα αντιδραστικά ρεύματα υπάρχει πάντα και ειδικά όταν
διαμορφώνονται πλατιά κινήματα δυσαρέσκειας και αυθόρμητης δράσης.
Αλλά, σε αυτό, μια αριστερά που σέβεται τον εαυτό της, απαντάει με
αγωνιστικό, λαϊκό, δημοκρατικό, αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο και όχι με
αγοραφοβία.</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span><strong>Φόβος στον κόσμο</strong>
υπάρχει και τον καλλιεργεί η εξουσία, σε μια εμφανή και μελετημένη
στρατηγική του ‘’τρόμου για το χειρότερο’’. Η αριστερά όμως δεν πρέπει
να αναπαράγει το φόβο, αλλά να αναπτύσσει τη μαχητική επαναστατική
διάθεση του κόσμου, για να αλλάξει στρατόπεδο ο φόβος.</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span><strong>Ταλάντευση στους εργαζόμενους</strong>
υπάρχει και θα υπάρχει πάντα. Ο αντίπαλος στηρίζεται στην οικονομική
βία, στο μονοπώλιο της ένοπλης βίας και καταστολής, στην ιδεολογική
χειραγώγηση. Η αριστερά είναι επαναστατική μόνο αν δεν είναι συνήγορος
της ταλάντευσης, αλλά δρα στην αντίθετη κατεύθυνση. Όχι μόνο κινηματικά.
Αλλά και πολιτικά, θεωρητικά.</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε αυτή τη συστημική στάση, που υποδηλώνει επικίνδυνη πολιτική δειλία;</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Να
θυμίσουμε εδώ, δύο ακόμη γεγονότα, γιατί οι πολιτικοί συμβολισμοί,
έχουν πάντα την αξία τους και παράγουν πολιτικές συμπεριφορές.</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtecenter" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><strong>Η μανία με τα ...μέγαρα</strong></span></span></div>
<div class="rtecenter" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Τον
Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια συνάντησε ο Αλέξης Τσίπρας,
στον απόηχο των διαδηλώσεων την 28η Οκτωβρίου πέρυσι στις παρελάσεις
ανά την Ελλάδα, για να δηλώσει: «δεν μας εκφράζουν και δεν υιοθετούμε
τις αποδοκιμασίες απέναντι στο πρόσωπο και τον θεσμό του Προέδρου της
Δημοκρατίας». Απλά άστοχο;</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Η
Α. Παπαρήγα μετά την συνάντηση της με τον τότε πρωθυπουργό Κ.
Καραμανλή, δύο μέρες μετά την δολοφονία του ΑΛ. Γρηγορόπουλου στις 6
Δεκέμβρη του 2008, βγαίνοντας από το πρωθυπουργικό μέγαρο, έκανε την
περίφημη δήλωση περί.. ‘’χαϊδέματος αυτιών κουκουλοφόρων από τον
ΣΥΡΙΖΑ’’. Τυχαίο;</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtecenter" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><strong>Ποια επανάσταση;</strong></span></span></div>
<div class="rtecenter" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Δεν
έχουν μικρή σημασία όλα αυτά. Η κοινοβουλευτική αριστερά, πάντα στις
κρίσιμες καμπές , σπεύδει γονυπετής στα σύμβολα της εξουσίας να
δηλώσει: ‘’Είμαι απέναντι σας κύριοι. Αλλά είμαι και εντός των ορίων
σας’’.</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Ένας
φίλος σχολίαζε πρόσφατα: ‘’Μα αν η αριστερά μιλάει για καταστροφή,
λιμούς και κατακλυσμούς, από μια έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ,
τότε τι θα λέει μπροστά στον ..κίνδυνο μιας κοινωνικής επανάστασης;’’</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Δυστυχώς τα πράγματα είναι χειρότερα: Μια </span><span>αριστερά
που τρομάζει και ζητάει προκαταβολικά συγνώμη και απόσταση από την
εκδήλωση εξεγερτικών διαθέσεων απέναντι στη σαπίλα του αστικού πολιτικού
κόσμους, πως μπορεί να περιμένει </span><span>να πάρουν στα σοβαρά</span><span> ο εργαζόμενος κόσμος, οι άνεργοι και ειδικά η νεολαία, τα λόγια της για ..επανάσταση; </span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Με
τούτα και με τα άλλα ,ας μην ξοδεύεται μετά αυτή η αριστερά σε
κοινωνιολογικές αναλύσεις και πολιτικές νουθεσίες για τα ‘’τυφλά
ξεσπάσματα της αναρχίας’’. Ας καταλάβει ότι όλα αυτά υπογραμμίζουν την
απουσία μιας επαναστατικής αριστεράς…..</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span>Και
αυτό δεν είναι ασφαλώς το μεγαλύτερο πρόβλημα: Βγαίνει και το
ναζιστικό έκτρωμα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ με ένα απλό τρυκάκι που πέταξε στις
παρελάσεις με το σύνθημα ‘’Πιάσε τα άκρα’’ και ασφαλώς θα βρει να
πατήσει, σε ένα έδαφος που έχει αφήσει ο κομφορμισμός και η πολιτική
δειλία της αριστεράς. Και τότε δε σώνεσαι με αντιναζιστικά συλλαλητήρια…</span></span></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="rtejustify" style="font-family: inherit;">
<span style="font-size: small;"><span><span><strong>Τέτοιες
στιγμές θυμάται κανείς το δύστροπο και πικρόχολο του Ζίζεκ: ‘’Καλή
είναι η επανάσταση, αλλά καλύτερα να γίνεται και μακριά μας’’….</strong></span></span></span></div>
</div>
</div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-70830547067848065432012-03-28T11:28:00.002+03:002012-03-28T11:28:39.541+03:00Επικίνδυνοι πολεμικοί τυχοδιωκτισμοί στο Αιγαίο από Έλληνες και Τούρκους στρατιωτικούς<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKu5uArwCgbzocfF-cCAqOY4wLPsnd6aWLlNO_iIRLGiFfoIZ5ERg9zmevY-tIJYmTW67262eEsteafKLXc_gRzKV1wroJO6ac3A0yCHMCKg7o65n7cT2LUkqpMDE7mf1ipIXa4JSdp4F3/s1600/image11-300x225.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKu5uArwCgbzocfF-cCAqOY4wLPsnd6aWLlNO_iIRLGiFfoIZ5ERg9zmevY-tIJYmTW67262eEsteafKLXc_gRzKV1wroJO6ac3A0yCHMCKg7o65n7cT2LUkqpMDE7mf1ipIXa4JSdp4F3/s1600/image11-300x225.jpg" /></a></div>
Είναι γνωστές οι πολεμικές προκλήσεις του τουρκικού κατεστημένου στο
Αιγαίο, που προβάλλονται συστηματικά από τα ΜΜΕ και τους μιλιταριστές
δημοσιογράφους για να προπαγανδίσουν την ανάγκη εθνικής ενότητας,
απαιτώντας αγορές όπλων και αύξηση της στρατιωτικής θητείας.<br /><br />Στο
πλαίσιο ενός ακήρυκτου πολέμου με πολλά θύματα και τεράστιες πολεμικές
δαπάνες που φορτώνονται στις πλάτες των δύο λαών και παράλληλα
πολλαπλασιάζουν την περιουσία των βιομήχανων και εμπόρων όπλων,
καταμετρούνται δεκάδες παραβιάσεις του FIR, όπου τα πολεμικά αεροσκάφη
είναι εξοπλισμένα και εμπλέκονται σε άκρως επικίνδυνες αερομαχίες, ενώ
καταγράφονται κατασκοπευτικές και τρομοκρατικές υπερπτήσεις πάνω από
νησιά, πραγματοποιούνται αβλαβείς διελεύσεις των πολεμικών σκαφών του
Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού που συχνά παραβιάζουν τα χωρικά ύδατα και
τους διεθνείς κανόνες.<a name='more'></a><br /><br />Για τον ελληνικό αστικό πολιτικό και
δημοσιογραφικό κόσμο η ευθύνη βρίσκεται πάντα στους απέναντι, στην
τουρκική επιθετικότητα και προκλητικότητα. Που την αναζωπυρώνουν οι
Αμερικάνοι, γιατί επιδιώκουν να παρέμβουν ως επιδιαιτητές και να
ελέγξουν του Αιγαίο..<br /><br />Όμως, ένα πρόσφατο πολεμοκάπηλο
δημοσίευμα του defencenet.gr, που θέλησε «να ανορθώσει το εθνικό
φρόνημα», ενός εργαζόμενου που πλήττεται βάναυσα από την άγρια ταξική
επίθεση της πραξικοπηματικής κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ και από τα
Μνημόνια των τραπεζιτών-τοκογλύφων-Ε.Ε.-ΔΝΤ, αποκάλυψε μια διαφορετική
πτυχή της πραγματικότητας. Πιο συγκεκριμένα γίνεται λόγος για ακραίες
πολεμικές ενέργειες των πιλότων της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, που
επιχείρησαν να ισοσκελίσουν το ισοζύγιο των προκλήσεων,
διακινδυνεύοντας τις ζωές τους και ταυτόχρονα, να εμπλέξουν τους δύο
λαούς σε μια ολέθρια στρατιωτική σύγκρουση.<br /><br />Το δημοσίευμα έχει
τίτλο «Άγγιγμα θανάτου" από ελληνικά Mirage 2000 στην τουρκική φρεγάτα
Gaziantep (F490)» και αναφέρει ότι «Ένα σαφές μήνυμα ότι αν συνεχιστεί η
επίδειξη επιθετικότητας από τουρκικής πλευράς θα μπορούσαν να υπάρξουν
και ατυχήματα, έστειλαν για δεύτερη φορά μέσα σε τέσσερις μήνες οι
ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, όταν σύμφωνα με πληροφορίες του
defencenet.gr μαχητικά αεροσκάφη Μirage 2000, προερχόμενα από την
Τανάγρα στοχοποίησαν την τουρκική φρεγάτα Gaziantep (F490) η οποία το
Σάββατο 24/03 έφτασε μέχρι τις νότιες ακτές της Αττικής, περνώντας
μεταξύ Μακρονήσου και Τζιάς και ακολούθησε εν συνεχεία βορειοανατολική -
ανατολική πορεία μέχρι το ναύσταθμο του Ελλησπόντου. <br /><br />Πιο
συγκεκριμένα εκτός από την φρεγάτα του ΠΝ Θεμιστοκλής (F465) που
παρακολουθούσε τις κινήσεις της τουρκικής φρεγάτας, δύο μαχητικά
αεροσκάφη επιφυλακής Mirage 2000 εστάλησαν από την Τανάγρα στην περιοχή
που έπλεε η τουρκική φρεγάτα. Τα μαχητικά πέταξαν οπλισμένα σε απόσταση 5
περίπου μιλίων από την Gaziantep (F490), σε απόσταση δηλαδή οπτικής
επαφής και στοχοποίησης μέσα από το HUD των αεροσκαφών και σε ύψος 1300
μέτρων με ανοικτά και σε πλήρη ετοιμότητα όλα τα συστήματα των
αεροσκαφών και τα όπλα οπλισμένα. Πρακτικά "άγγιξαν" το εχθρικό πολεμικό
με ένα άγγιγμα που σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα ήταν θανατηφόρο.
Δεν έγινε σαφές από τις πηγές που μετέδωσαν την πληροφορία αν επρόκειτο
για μαχητικά της έκδοσης BGM, με βλήματα κατά σκαφών επιφανείας ΑΜ-39
Εxocet, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει.<br /><br />Το μήνυμα ήταν καθαρό και
ηχηρό: Οι βόλτες στις ακτές της Αττικής μπορεί να προκαλέσουν και
ατυχήματα και υπάρχουν και κάποια όρια ακόμα και στις προκλήσεις. Είναι η
δεύτερη φορά που η ΠΑ απαντά με τέτοιο τρόπο στην τουρκική
επιθετικότητα. Τον περασμένο Δεκέμβριο, λίγες ημέρες μετά την υπέρπτηση
των δύο RF-4E επάνω από την Μεγίστη (Καστελόριζο), δύο ελληνικά μαχητικά
F-16, κατά λάθος βέβαια, πλησίασαν κοντά (πολύ κοντά...) στις στέγες
των τουρκικών σπιτιών στην πόλη Κας, στην μικρασιατική ακτή απέναντι από
την Μεγίστη.<br /><br />Φαίνεται ότι έχουμε την έναρξη μιας νέας περιόδου
όπου η ΠΑ, με όσες δυνάμεις έχει, θα προσπαθεί τουλάχιστον να μην αφήνει
αναπάντητες τέτοιου είδους προκλήσεις... στέλνοντας . Στο παρελθόν τα
τουρκικά πλοία παρακολουθούνταν στενά από τα πλοία του ΠΝ μέχρις ότου
εξέλθουν στο βόρειο Αιγαίο. Όπως αποκάλυψε από το Σάββατο το
defncenet.gr, ήταν η δεύτερη φορά που η Gaziantep (F490) πραγματοποίησε
το δρομολόγιο Ακσάζ - Ελλήσποντος μέσω των Κυκλάδων και πλησίον των
ακτών της Αττικής. Η πρώτη φορά που το τουρκικό πλοίο ακολούθησε το
δρομολόγιο αυτό ήταν στις 28 Φεβρουαρίου 2010».<br /><br />Αν όσα περιγράφει
το δημοσίευμα αληθεύουν, τότε προκύπτουν εύλογα ερωτήματα: Οι ακραίες
αυτές πολεμικές ενέργειες ήταν πρωτοβουλία των πιλότων ή επιχειρησιακό
σχέδιο εγκεκριμένο από την ηγεσία της Πολεμικής Αεροπορίας; Ποιος έδωσε
λοιπόν τη διαταγή; Ήταν ενήμερη και σύμφωνη η πολιτική και στρατιωτική
ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων; Αν όντως γνώριζαν και το είχαν σχεδιάσει,
τότε βρισκόμαστε μπροστά σε μια επικίνδυνη τυχοδιωκτική πολεμική επιλογή
της κυβέρνησης Παπαδήμου με παρανομαστή των ενεργειών της τον καθορισμό
ΑΟΖ, την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων σε Αιγαίο-Ανατολική
Μεσόγειο, την αισχρή στρατηγικού χαρακτήρα στρατιωτική συνεργασία με το
κράτος τρομοκράτη Ισραήλ και την άμεση εμπλοκή σε όλες τις βάρβαρες
ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ΝΑΤΟ και ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ, την αγορά νέων οπλικών
συστημάτων και την αποδοχή μεταχειρισμένων, με βασικό προμηθευτή τις
ΗΠΑ.<br /><br />Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκε η χειρότερη εκδοχή καθώς ο ΥΕΘΑ
Δ.Αβραμόπουλος μιλώντας στην αρμόδια Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας
δήλωσε ότι «η τουρκική φρεγάτα σε κάποια στιγμή αισθάνθηκε στο σβέρκο
της, το χνώτο των ελληνικών μαχητικών και φρεγατών», ενώ επίσης βρήκε
την ευκαιρία να ενημερώσει για την προμήθεια βλημάτων 120 χλστ. Από τα
αποθέματα του Ολλανδικού στρατού και την παραγγελία χιλιάδων νέων
βλημάτων από τη Γερμανία.<br /><br />Πρόκειται για μια επικίνδυνη εξέλιξη
που αποδεικνύει ότι είτε για λόγους εσωτερικής πολιτικής και
αποπροσανατολισμού του λαού μας από τα καυτά κοινωνικά προβλήματα και
αδιέξοδα που πρόκειται να επιδεινωθούν, είτε για λόγους όξυνσης του
ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, οδεύουμε σε μια ακραία επιδείνωση των
σχέσεων και μια κλιμάκωση των εξοπλισμών.<br /><br />Η συνεργασία και
παρέμβαση του εργατικού και αντιπολεμικού κινήματος και στις δυο ακτές
του Αιγαίου είναι ο μόνος παράγοντας που μπορεί να εξασφαλίσει την
ειρήνη στην περιοχή.<br />Πρόκειται για μια επικίνδυνη εξέλιξη που
αποδεικνύει ότι είτε για λόγους εσωτερικής πολιτικής, ψηφοθηρίας και
αποπροσανατολισμού του λαού μας από τα καυτά κοινωνικά προβλήματα και
αδιέξοδα που πρόκειται να επιδεινωθούν, είτε για λόγους όξυνσης του
ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού, οδεύουμε σε μια ακραία επιδείνωση των
σχέσεων και μια κλιμάκωση των εξοπλισμών. <br /><br />ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ<br /><br />ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437 diktiospartakos.blogspot.com</div>
</div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-57158668324909635452012-03-28T11:27:00.004+03:002012-03-28T11:27:53.148+03:00Για την Συρία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h2 class="date-header">
<span></span></h2>
<div class="date-posts">
<div class="post-outer">
<div class="post hentry">
<a href="" name="134164001579988095"></a>
<h3 class="post-title entry-title">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="post-body entry-content">
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs-wIrHLTEjN3QEOeAMowqxOx8eFGtHxB-UbRxSf2b8cpOg6kRWjmpUP_DlcEhJ9ujIxWRxJ_2G_gYgSVf2J1z0WlGsx-1KBIcfbnVUdd2HyFCDeZp-WbznZJFK-eByMxU50OUQB7B0KMT/s1600/75338-syria_protests_mideast.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs-wIrHLTEjN3QEOeAMowqxOx8eFGtHxB-UbRxSf2b8cpOg6kRWjmpUP_DlcEhJ9ujIxWRxJ_2G_gYgSVf2J1z0WlGsx-1KBIcfbnVUdd2HyFCDeZp-WbznZJFK-eByMxU50OUQB7B0KMT/s320/75338-syria_protests_mideast.jpg" width="320" /></a></div>
Το παρακάτω ανήκει στον συγγραφέα και αρθρογράφο της Evrensel Αϊντίν Τσουμπουκσού<br /><br />………… <br />Φαίνεται
ότι είναι πολύ δύσκολο να ρίξουν τον Εσάτ με την εσωτερική
αντιπολίτευση. Αλλά είναι και δύσκολη μία εξωτερική επέμβαση όπως στη
Λιβύη απ’ την Αμερική και τους συνεργάτες της. Η στρατιωτική επέμβαση
βρίσκεται στο τραπέζι και φαίνεται πως περιμένουν την ωρίμανση της
κατάστασης στις ισορροπίες. Η στάση της Ρωσίας, Ιράν και Κίνας κάνουν
πιο δύσκολη μία ενδεχόμενη επέμβαση. Γι’ αυτό η Αμερική και οι υπόλοιπες
ιμπεριαλιστικές χώρες περιμένουν να κερδίσουν χρόνο. <a name='more'></a><br /><br />Στη
συνάντηση του Ομπάμα και Ερντογάν στη Σεούλ φαίνεται πως έχει βγει μία
κοινή απόφαση, η δυνάμωση της ένοπλης αντιπολίτευσης σε κάθε επίπεδο. <br /><br />Η
συνάντηση του Ομπάμα και Ερντογάν κράτησε δυόμιση ώρες. Αυτό που δεν
ανακοινώθηκε είναι η τακτική που θα ακολουθήσουν ενάντια στην αντίσταση
του Εσάτ. Είναι φανερό πια ότι η εσωτερική αντιπολίτευση δεν μπορεί να
το καταφέρει αυτό. Απ’ την άλλη μεριά ο κύριος όγκος του Συριακού λαού
δεν παίρνει θέση, τουλάχιστον προς το παρόν, ενάντια στον Εσάτ. Ο Εσάτ
έχει εξασφαλίσει την ισορροπία μέσα στον κόσμο. Όμως είναι και μία
πραγματικότητα πως δυσκολεύεται αρκετά να εμποδίσει τις διασπάσεις και
την ένταξη των δυνάμεων στην αντιπολίτευση. Όμως η ίδια κατάσταση ισχύει
και για την αντιπολίτευση. <br /><br />Και στις διεθνείς σχέσεις ο Εσάτ
φαίνεται πως προς τον παρόν πατάει γερά. Μέσα στον αραβικό κόσμο έχει
δημιουργήσει αντιφάσεις και έχει εμποδίσει να υπάρξουν πιο έντονες
στάσεις εναντίον του. Μεταξύ της Ρωσίας, Ιράν και Κίνας δεν υπάρχει προς
το παρόν διαφορετική άποψη για τη Συρία. <br /><br />Οι δυνάμεις που
ονομάζονται φίλοι της Συρίας φαίνεται πως χωρίς εξωτερική βοήθεια δεν θα
μπορέσουν να καταφέρουν τίποτα. Περιμένουν ιμπεριαλιστική βοήθεια και
δεν έχουν μεγάλη επιρροή. <br /><br />Ποιοι υπάρχουν μέσα στην αντιπολίτευση<br /><br />Το
Εθνικό Συμβούλιο Συρίας αποτελείται απ’ τους ισλαμιστές και
φιλελεύθερους που υιοθετούν την πλήρη πολιτική της Αμερικής στην
περιοχή. Το κέντρο τους είναι στο Παρίσι και στην Κων/πολη έχουν
γραφείο. Το κοινό όνομα των Ενόπλων Δυνάμεων που λέγεται Στρατός
Ελεύθερης Συρίας υποστηρίζεται απ’ το Εθνικό Συμβούλιο της Συρίας. Αυτή η
δύναμη υποστηρίζει φανατικά την ιμπεριαλιστική επέμβαση.<br /><br />Η άλλη
δύναμη είναι το Εθνικό Συμβούλιο Συντονισμού. Είναι η δεύτερη δύναμη του
Εθνικού Συμβουλίου Συρίας. Αυτοί δεν δέχονται μία εξωτερική επέμβαση
και ζητάνε την εσωτερική λύση, και δεν έχουν καμία επαφή με το Εθνικό
Συμβούλιο της Συρίας. <br /><br />Η Αμερική προσπαθεί συνεχώς να μαζέψει την
αντιπολίτευση κάτω απ’ την ομπρέλα του Εθνικού Συμβουλίου της Συρίας.
Και σ’ αυτή την προσπάθεια ο μεγαλύτερος σύμμαχος της Αμερικής είναι η
Τουρκία. Και φυσικά η Τουρκία κάνει το δικό της λογαριασμό για την
περιοχή. <br /><br />Στην επίσκεψη του αρχηγού της CIA στην Άγκυρα, ένα
ζήτημα που συζητήθηκε χωρίς αμφιβολία είναι πως θα καταφέρουν την ένωση
και το συντονισμό της συριακής αντιπολίτευσης. Ένας απ’ τους κύριους
παράγοντες της αλλαγής του καθεστώτος φαίνεται πως είναι αυτό. Δεν
κρύβεται πια ότι οι πράκτορες της Αμερικής και της Τουρκίας
πραγματοποιούν επιχειρήσεις προς σ’ αυτή την κατεύθυνση και προσφέρουν
κάθε βοήθεια στην αντιπολίτευση. <br /><br />Τις επόμενες μέρες, στην
Κων/πολη θα πραγματοποιηθεί η συνάντηση των «φίλων της Συρίας». Στη
συνάντηση θα παραβρεθούν η Χίλαρι Κλίντον και ο Ερντογάν που μόλις έχει
γυρίσει απ’ το Ιράν. Ιδια συνάντηση είχε πραγματοποιηθεί στην Τυνησία
όμως δεν είχε το αποτέλεσμα που ήθελε η Αμερική και η Τουρκία. Στη
συνάντηση της Κων/πολης θα συζητήσουν την ενότητα και το συντονισμό της
αντιπολίτευσης αλλά και τις υποδομές επεμβάσεων προς τη Συρία. <br /><br />Όμως
σ’ αυτή τη συνάντηση το σημαντικό είναι με τι πακέτο θα γυρίσει ο
Ερντογάν απ’ τη Συρία. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως ύστερα απ’ τη
συνάντηση με τον Ομπάμα ο Ερντογάν τόνισε πως το Ιράν έχει δικαίωμα
πυρηνικής ενέργειας. Φαίνεται ότι ο Ερντογάν θα διαπραγματευτεί με το
Ιράν, με αντάλλαγμα μία επέμβαση στη Συρία. <br /><br />Όμως δεν φαίνεται να πείθουν το Ιράν. <br /><br />Οι
λαοί της περιοχής πρέπει να αντιστέκονται και να αγωνίζονται ενάντια
στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, πολέμους και επεμβάσεις. Μοναδική δύναμη που
θα σταματήσει τους ιμπεριαλιστές είναι οι λαοί.</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-16760538831696415112012-03-28T11:26:00.003+03:002012-03-28T11:26:33.132+03:00Συνέντευξη Τύπου της "Πρωτοβουλίας για Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVuANESEvDxTi-iZEaflK0PPv1-l_rUwO6goy984QYF1ES1wvoX1oLSqJtS-qRAsr2OR6sx6FT69m_iFcdsZCKf_UNVS0igAGb04S2DydKm951qMDb9owtPF3GoRP2T_5h6clmxzWOpalF/s1600/Poster_PAAS.png.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVuANESEvDxTi-iZEaflK0PPv1-l_rUwO6goy984QYF1ES1wvoX1oLSqJtS-qRAsr2OR6sx6FT69m_iFcdsZCKf_UNVS0igAGb04S2DydKm951qMDb9owtPF3GoRP2T_5h6clmxzWOpalF/s320/Poster_PAAS.png.jpg" width="228" /></a></div>
<center><span style="font-size: medium;"><b style="color: red;">Πρωτοβουλία Για Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία</b></span><br /><br /><b style="color: red;">Υποστηρίζεται από το ΚΚΕ(μ-λ), το Μ-Λ ΚΚΕ</b></center><br />
<b style="color: red;"> και ανένταχτους αγωνιστές</b><br />
<br />
<br />
<b>ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ</b><br />
<br />
Με αφορμή την πρώτη της ανοιχτή συγκέντρωση που θα πραγματοποιηθεί τη <b>Δευτέρα 2 Απριλίου</b> 2012, στις 7:00 το απόγευμα στο <b>θέατρο Ακροπόλ (Ιπποκράτους 9-11)</b>
για να παρουσιάσει της βασικές της πολιτικές κατευθύνσεις και να
συζητήσει με τον κόσμο του αγώνα, η «Πρωτοβουλία για Αριστερή
Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία», διοργανώνει <b>συνέντευξη Τύπου</b> την <b>Πέμπτη 29 Μαρτίου</b> 2012, στις 12 το μεσημέρι στην Αίθουσα Συνεντεύξεων της ΑΔΕΔΥ στο Σύνταγμα (Φιλελλήνων και Ψύλλα 2, ισόγειο).</div>
</div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-40518863741262633082012-03-28T11:23:00.001+03:002012-03-28T11:23:10.486+03:00WHERE IS THE FLAG?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;">
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilPG41-Up_Qy3JrvpSTb2Z56UO9mREEzV6E-9Q5iyVZUx67ALzn1UM9viW_1dUE9NrkgVAEYjHbVJ21g_RhfGTt8tSie3BtekD122aphtlKWzXCpX6BifuLUaGLkzRGIyYP3OW2VltCCa6/s1600/blogger-image-1366136828.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilPG41-Up_Qy3JrvpSTb2Z56UO9mREEzV6E-9Q5iyVZUx67ALzn1UM9viW_1dUE9NrkgVAEYjHbVJ21g_RhfGTt8tSie3BtekD122aphtlKWzXCpX6BifuLUaGLkzRGIyYP3OW2VltCCa6/s1600/blogger-image-1366136828.jpg" /><br /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,sans-serif;">
<span style="font-size: small;"><span>Τι απέγινε η Ελληνική σημαία μωρή λιγδοτάμπαρη μαϊμού, που
παριστάνεις τον πρωθυπουργό, την έστειλες για φρεσκάρισμα στο στεγνοκαθαριστήριο;</span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="font-family: Verdana,sans-serif;">
<span style="font-size: small;"><span> </span></span><h1 class="western">
<span style="font-size: x-small;"><span style="color: white;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"><span><span style="background: none repeat scroll 0% 0% transparent;"><a href="http://harryklynn.blogspot.com.au/2012/03/where-is-flag.html">harryklynn.blogspot.com.</a></span></span></span></span></span></h1>
</div>
</div>
</div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-35405929564384266392012-03-28T11:21:00.001+03:002012-03-28T11:21:02.206+03:00Αριστερή Ευρώ-κοροιδία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h1 id="watch-headline-title">
<span style="font-size: x-small;"><span class="long-title" dir="ltr" id="eow-title" title="'Ελληνοφρένεια' για Τσίπρας-Κουβέλης">'Ελληνοφρένεια' για Τσίπρας-Κουβέλης
</span></span></h1>
</div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/0XxCz4qDIa8" width="420"></iframe></div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-63139728898352252562012-03-28T11:14:00.002+03:002012-03-28T11:14:28.963+03:00Ένας ιερέας τα χώνει στα συνδικάτα και στις ψευδο – Γενικές απεργίες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="author"></span>
<br />
<div class="entry">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivlKsGXlDLmJ-e3alHBZSFJQoWxKiEMfgT39jf6mPaFhazJSm7MnBUaZFhnq8bczikPY_EAmJh-84yIVdwTNh1tVKz5AW2A2nSaodZcZFLPJNarxgQwRW30mTclnICcnjvQKEuuLDWek2k/s1600/diadilosi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivlKsGXlDLmJ-e3alHBZSFJQoWxKiEMfgT39jf6mPaFhazJSm7MnBUaZFhnq8bczikPY_EAmJh-84yIVdwTNh1tVKz5AW2A2nSaodZcZFLPJNarxgQwRW30mTclnICcnjvQKEuuLDWek2k/s320/diadilosi.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
<strong><sup> </sup></strong></div>
<div>
<strong><sup>«</sup><span style="color: maroon;">Οι
συνδικαλιστικές συνομοσπονδίες και τα συνδικάτα που τις αποτελούν
μοιάζει να ακολουθούν το παράδειγμα των εκκλησιών. Δεν δείχνουν
δημιουργική ικανότητα, ικανότητα να επινοούν μέσα, διαδικασίες,
μεθοδολογίες, περιεχόμενα, στάσεις, πρακτικές για να αντισταθούν στη
μεγάλη οικονομική ισχύ, στη μεγάλη παγκόσμια αγορά που μας καταστρέφει,
που μας σκοτώνει, που μας κάνει να ασφυκτιούμε, που μας αφήνει πετσί και
κόκαλο</span></strong>». Γι’ αυτόν τον ιερέα και συγγραφέα ο οποίος γιόρτασε πρόσφατα τα 75α γενέθλιά του, <span style="color: maroon;"><strong>τα συνδικάτα και οι ηγεσίες τους έχουν πλέον εξαντληθεί, δεν έχουν φαντασία</strong></span>, «<span style="color: maroon;"><strong>το
χρηματοπιστωτικό σύστημα μοιάζει να αδειάζει το πνεύμα μας, δεν είμαστε
πια ικανοί να βρούμε μια διέξοδο. Υπό τις συνθήκες αυτές, κάθε γενική
απεργία ενισχύει ακόμη περισσότερο την ισχύ του συστήματος</strong></span>».<a name='more'></a></div>
<div>
<span id="more-51634"></span></div>
<div>
<strong>Πιστεύει πως όλες οι θρησκείες είναι διεφθαρμένες και όλες οι ιδεολογίες απατηλές</strong>. <strong>Και
χρησιμοποιεί τα κοινωνικά δίκτυα για να μοιράζεται τις πολύ ιδιαίτερες
και ανατρεπτικές σκέψεις του για την επικαιρότητα. Τον Μάρτιο του 2009
δημιούργησε ένα κανάλι στο YouTube όπου έχει ήδη ανεβάσει περισσότερα
από 1.300 βίντεο στα οποία χρησιμοποιεί τη μαιευτική μέθοδο για να
αρθρώσει ένα αντιεξουσιαστικό ευαγγέλιο</strong>.</div>
<div>
<span style="color: maroon;"><strong>Για τις Γενικές απεργίες
υπογραμμίζει ότι δεν είναι κατ’ ουδέναν τρόπο «γενικές», αφού «αυτό θα
σήμαινε πως ολόκληρη η χώρα θα σταματούσε να λειτουργεί. Ολοι μένουν στα
σπίτια τους, κανείς δεν βγαίνει στον δρόμο, κανείς δεν αγοράζει τίποτε,
κανείς δεν πάει στην αγορά. Τα πάντα σταματούν. Ετσι όπως γίνεται τώρα
δεν έχει κανένα νόημα, είναι απλώς το σινιάλο για να ενισχυθεί η
εξουσία», η οποία άλλωστε εγκρίνει τη γενική απεργία ακριβώς επειδή δεν
είναι «γενική», παρά μόνο κατ’ όνομα. «Ετσι ενισχύεται η εξουσία, επειδή
όλα γίνονται με τη συμφωνία της. Στην αρχή οι απεργίες ήταν παράνομες
επειδή δεν ήταν εγκεκριμένες, η εξουσία αναγκαζόταν να δείξει το
πραγματικό της πρόσωπο. Ηταν αληθινές απεργίες, αλλά έχουν πια
τελειώσει… Εχουν γίνει αληθινό φολκλόρ, μοιάζουν πλέον με προσκύνημα, με
μια θρησκευτική πομπή»</strong><strong>. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες
οφείλουν να πάψουν να μιμούνται τις εκκλησιαστικές εμμένοντας στην
«παράδοση» και να εφεύρουν νέους τρόπους για να αλλάξουν την κοινωνία.</strong></span></div>
<div>
Κρίμα που αυτά δεν τα έχει πει και έλληνας ιερέας. Γιατί ο ιερέας του ρεπορτάζ είναι Πορτογάλος, ο <strong>Μάριο Πάις ντε Ολιβέιρα</strong>.
Η εκκλησία του Πόρτο, στην οποία ανήκει, δεν του έχει αναθέσει κανένα
εκκλησιαστικό καθήκον. Το 1967 τον είχε στείλει ως υπολοχαγό εφημέριο
του πορτογαλικού στρατού στη Γουινέα-Μπισάου, όμως η συμμετοχή του στον
αποικιακό πόλεμο διήρκεσε μόνο μερικούς μήνες. Τον Μάρτιο του 1968
παύθηκε από τη θέση του εφημέριου επειδή μίλησε στο κήρυγμα για το
δικαίωμα των αποικιοκρατούμενων λαών στην αυτονομία και την ανεξαρτησία</div>
<div>
ΠΗΓΗ: http://www.tanea.gr/kosmos/article/?aid=4705419</div>
</div>
</div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-56061189595871369512012-03-28T11:09:00.005+03:002012-03-28T11:09:46.518+03:00Στριπτίζ για τα πελατάκια<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title">
<br />
</h3>
<div class="post-header">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg20FhGaQH0ESBsLYwcHn7QdGCtl3TI1ZG3p8EUzy2-LrC5HjBCSXwDAz00cf4W0kNTi9UEfxL64vf42E4HGAbIWW5jLB27_oXaYZnD510Kga4P8MvVsn0wUxFaSQ7EFhcHo6t0APKEOTk9/s1600/1332764247100.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="357" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg20FhGaQH0ESBsLYwcHn7QdGCtl3TI1ZG3p8EUzy2-LrC5HjBCSXwDAz00cf4W0kNTi9UEfxL64vf42E4HGAbIWW5jLB27_oXaYZnD510Kga4P8MvVsn0wUxFaSQ7EFhcHo6t0APKEOTk9/s400/1332764247100.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<b><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"></span></b><br />
<br />
<b><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Της Βάλιας Μπαζού </span></b><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Όσο πλησιάζουμε προς τις
εκλογές εκείνοι που έσκιζαν τα ιμάτιά τους στο όνομα των μεταρρυθμίσεων
και μιας νέας αντίληψης για το κράτος δικαίου και τη σχέση με τους
πολίτες αρχίζουν το στριπτίζ σε μια προσπάθεια να κλείσουν το μάτι στην
πελατεία τους. </span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;"></span><br />
<a href="" name="more"></a><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Αρχίζουν
το στριπτίζ σε μια προσπάθεια να τους αποδείξουν, έστω την ύστατη
στιγμή, ότι δεν έχουν αλλάξει, ότι παραμένουν πιστοί στη σχέση
εμπιστοσύνης που ανέπτυξαν όλα αυτά τα χρόνια με σημαία το ρουσφέτι, την
τακτοποίηση στο δημόσιο, τα «τυφλά» επιδόματα και το «μέσο» για την
εξασφάλιση δανείων. Μερικά παραδείγματα των τελευταίων 24ώρων: </span><a name='more'></a><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">● Οι παράνομοι όχι μόνον
τακτοποίησαν έναντι πινακίου φακής τις πάσης φύσεως αυθαιρεσίες τους
αλλά δεν θα φορολογηθούν... Είναι χαρακτηριστικό, μάλιστα, ότι ο
Παντελής Οικονόμου το ανακοίνωσε από τηλεοράσεως... </span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">● Η απελευθέρωση των
ταξί, είναι συνώνυμη με την απαγόρευση έκδοσης αδειών σε Αθήνα και
Θεσσαλονίκη και με την έκδοση ελαχίστων αδειών στις άλλες πόλεις της
περιφέρειας... </span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Και μετά το στριπτίζ θα
αρχίσουν να διανέμουν και καθρεφτάκια στους ιθαγενείς... Για παράδειγμα ο
υπουργός Υποδομών θα μπορεί να αποφασίζει μείωση του αντιτίμου των
διοδίων... Μόνο που, εάν η μείωση δεν έχει τη σύμφωνη γνώμη του
εργολάβου, το Δημόσιο θα τον αποζημιώνει για τη διαφορά.... </span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Βέβαια, υπάρχει και μια άλλη αλήθεια... έχουμε τους strippers που μας αξίζουν. </span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;"><b>ΥΓ.:</b> Αδυνατώ να
καταλάβω γιατί η αριστερά (σύμπασα) που έχει εύκολη την καταγγελία,
σφυρίζει αδιάφορα για το «δωράκι» στους αυθαίρετους... </span><br />
<span style="font-family: Verdana,sans-serif;"> </span><b><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Verdana,sans-serif;">Από </span><i><a href="http://topontiki.gr/article/32753" style="font-family: Verdana,sans-serif;">topontiki.gr</a></i></span><span style="font-family: Verdana,sans-serif;"> </span></b></div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-39777639822897294422012-03-27T10:07:00.000+03:002012-03-27T10:07:11.600+03:00Καμμένος: Η νέα ξόβεργα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <br />
<a href="http://eleutheriellada.files.wordpress.com/2012/03/cf83ceb1cebcceb1cf81ceaccf82-cebaceb1cebccebcceadcebdcebfcf82.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-medium wp-image-122" height="136" src="http://eleutheriellada.files.wordpress.com/2012/03/cf83ceb1cebcceb1cf81ceaccf82-cebaceb1cebccebcceadcebdcebfcf82.jpg?w=300&h=136" title="Σαμαράς Καμμένος" width="300" /></a><br />
<span style="font-size: xx-small;"><a href="http://eleutheriellada.wordpress.com/">ΠΗΓΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ</a></span><br />
Τα επιτελεία των ισχυρών οικονομικών κέντρων εξουσίας δεν ζούνε με αυταπάτες, ούτε βαυκαλίζονται με τα ρόδινα όνειρα των ανδρεικέλων τους. Γνωρίζουν τους κινδύνους που απειλούν το κυβερνητικό τους οικοδόμημα και τα κόμματά τους και δεν κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια: Μελετούν σε βάθος την πολιτική κατάσταση, χαρτογραφούν με ακρίβεια τη λαϊκή οργή, επεξεργάζονται τα «προγράμματα» της απάτης, κατασκευάζουν τις εφεδρείες τους για την αναπαλαίωση της καθεστωτικής σήψης και στήνουν τις ξόβεργές τους.<br />
<span id="more-121"></span><br />
Σήμερα και οι τυφλοί βλέπουν ότι οι δύο κυβερνητικοί πυλώνες του καθεστώτος καταρρέουν, ιδιαίτερα αυτός του ΠΑΣΟΚ.<br />
Αυτή η κατάρρευση των δύο κυβερνητικών πυλώνων σε συνδυασμό με την ανυπαρξία ενός ριζικά αντίρροπου ΑΝΤΙΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟΥ πόλου, αλλά και τη χαώδη πολιτική σύγχυση, φορτισμένη στο έπακρο από την εκρηκτική λαϊκή οργή, δημιουργούν ένα ευρύτατο και βαθύτατο πολιτικό κενό: Γόνιμο έδαφος για την εκτροφή και ανάπτυξη καθεστωτικών εφεδρειών και νέων καθεστωτικών ειδώλων.<br />
Οι ξόβεργες που έχουν στηθεί από τους «νταβάδες» για να παγιδεύσουν την οργισμένη αποχώρηση εκλογικών κομματιών από τα δύο μεγάλα κόμματα είναι πολλές και πολύχρωμες, καθώς και οι κατασκευές νέων ειδώλων και τυχοδιωκτών…<br />
<a name='more'></a><br />
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ του Φώτη Κουβέλη είναι η βασική παγίδα-αποθήκη της κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ. Το ανάχωμα το οποίο στήθηκε για να μην πάρει η κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ έντονα αριστερές και αγωνιστικές ΡΟΠΕΣ.<br />
Η ξόβεργα Κουβέλη αποτελεί μία από τις χρυσές εφεδρείες και πολιτικά πιο μοχθηρές του νεοταξικού πασοκισμού…<br />
Φυσικά έχουν στηθεί και άλλες «δορυφορικές» παγίδες για τη συλλογή της αγανακτισμένης και απελπισμένης ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ βάσης του ΠΑΣΟΚ: Των, ολοκληρωτικά κατεστραμμένων, μικροαστικών στρωμάτων της πόλης και της επαρχίας, τα οποία αποτελούσαν τη μεγάλη εκλογική πελατεία του ΠΑΣΟΚ…<br />
Γι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όλα αυτά τα νέα πολιτικά σχήματα και «Μέτωπα» αποτελούν καρικατούρες του αντρεϊκού βοναπαρτισμού, ξαναθυμήθηκαν τον «πατριωτισμό» (ακόμα και τα συνονθυλεύματα του Κουβέλη που μόνο η λέξη «πατρίδα» τους προκαλούσε αλλεργία), ξαναθυμήθηκαν το «Ελλάδα στους Έλληνες» ή «όλοι είμαστε Έλληνες» και διαλαλούν ότι είναι πέραν και άνω των ιδεολογιών, της «δεξιάς», της «αριστεράς» κ.λπ…<br />
Σε αυτά τα μοτίβα κινείται και η άλλη βασική ξόβεργα, το κόμμα του Καμμένου: Μια ξόβεργα που στήθηκε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ από τα ισχυρά κέντρα εξουσίας («νταβάδες») για να παγιδεύσει την απελπισία και την οργή των νεοδημοκρατών ψηφοφόρων κατά πρώτο λόγο, καθώς και του ΛΑ.Ο.Σ που καταρρέει και αυτό.<br />
Αν τα κέντρα εξουσίας είχαν και την παραμικρή αμφιβολία για τον Καμμένο, αν δεν ήταν «δικός» τους άνθρωπος, θα τον είχαν εξαφανίσει από τα κανάλια: Αυτό είναι ιστορικό αξίωμα και καθοριστικό κριτήριο για το ρόλο κάθε πολιτικού…<br />
Γράφαμε, πριν ένα μήνα, στο άρθρο:<br />
«Ο νέος φαύλος κύκλος της πατριδοκαπηλίας»:<br />
«Οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» είναι μία νέα έκδοση του ΛΑ.Ο.Σ. προσαρμοσμένη στα σημερινά δεδομένα.<br />
Μια «έκδοση» που καθίσταται αναγκαία για το καθεστώς σήμερα που ο ΛΑ.Ο.Σ εξάντλησε τον προβοκατόρικo ρόλο του και η ΝΔ καταρρέει.<br />
Οι πολιτικές συνθήκες καθιστούν ΑΜΕΣΑ και ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΑ τη δημιουργία μια νέας «ακροδεξιάς» ΑΠΑΤΗΣ, μιας νέας «δεξιάς»: Της λαϊκής «δεξιάς» του «πατριωτικού» νεοφιλελευθερισμού, της «πατριωτικής» συμμετοχής στους μηχανισμούς της Νέας Τάξης (ΕΕ, Ευρώ, ΑΓΟΡΕΣ και ΣΙΑ)».<br />
Ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ:<br />
<a href="http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=28720#28720" target="_blank">http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?p=28720#28720</a><br />
Δεν χρειάζεται κανείς να διαθέτει βαθιές θεωρητικές, ιστορικές και πολιτικές γνώσεις, αρκεί να βγάλει τις τσίμπλες από τα μάτια, για να αντιληφθεί ότι το κόμμα των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» (πάντα οι πλέον εξαρτημένοι δηλώνουν «ανεξάρτητοι») ΑΠΟΤΕΛΕΙ μια ξόβεργα της οικονομικής εξουσίας, δορυφορική της ΝΔ.<br />
Ο Καμμένος είναι μια βελτιωμένη έκδοση του ΛΑ.Ο.Σ και πολύ πιο σύνθετη, γιατί αποτελεί ανάχωμα και προς τα «ακροδεξιά». Δηλαδή λειτουργεί ανταγωνιστικά προς το ΛΑ.Ο.Σ και ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ προς τη ΝΔ.<br />
Ο Καμμένος αποτελεί τη χρυσή εφεδρεία για τον κυβερνητικό πυλώνα της ΝΔ, μια εφεδρεία που θα χρησιμεύσει για την αναπαλαίωση της «Δεξιάς» και τη στήριξη του συνολικού κυβερνητικού οικοδομήματος.<br />
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ και «Ανεξάρτητοι Έλληνες» είναι δύο εφεδρικές συνιστώσες (σε αυτή τη φάση, αύριο μπορεί να υπάρξουν και άλλες) των δύο κυβερνητικών πυλώνων: ΠΑΣΟΚ-ΝΔ…<br />
Ένα νέο πολιτικό «όχημα» δεν μπορεί να το κρίνουμε από αυτά που λέει, τα ρητορικά του κλισέ, ούτε από τις φορεσιές του και τα χρώματα που μακιγιάρεται, αλλά από την ιστορική του προέλευση, τις θέσεις του πάνω στα στρατηγικά ζητήματα της εποχής μας και την οργανωτική του συγκρότηση.<br />
Συνοπτικά για το κόμμα του Καμμένου:<br />
α). Οι θέσεις του είναι εντοιχισμένες στο ίδιο κάδρο της ΝΔ: Νεοφιλελευθερισμός. Τα «υπέρ πατρίδος» και κατά της διαφθοράς είναι τα προπαγανδιστικά κλισέ της νεοφιλελεύθερης απάτης (τα έχουμε αναλύσει κουραστικά…).<br />
β). Η σπονδυλική στήλη της συγκρότησης αυτού το κόμματος είναι στελέχη της ΝΔ, στελέχη τα οποία επί πολλά χρόνια (όπως και ο ίδιος ο Καμμένος) υπηρέτησαν και από κυβερνητικές θέσεις τα προστάγματα της Νέας Τάξης και της ΕΕ: Λαθρομεταναστευτικό, αποδόμηση του εθνικού ιστού, εθνομηδενιστική αποχρωμάτιση της Ιστορίας και της Παιδείας, πολυπολιτισμικότητα και πολλά άλλα.<br />
Ο Καμμένος και όλα τα στελέχη του συμμετείχαν ενεργητικά στην πολιτική αυτή του κόμματός τους και στις νεοταξικές επιλογές…<br />
ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ και στη νομιμοποίηση των «συμβολαίων θανάτου», στη Βουλή, που εκτελούσε η πράσινη κυβέρνηση των δωσίλογων ανδρεικέλων. Απλώς κάπου-κάπου εκτόξευαν αντικυβερνητικές ριπές για εσωτερική κατανάλωση…<br />
Συμμετείχαν και στην παπαδήμια συγκυβέρνηση (έμπρακτη νομιμοποίηση των Μνημονίων και των Μεσοπρόθεσμων) και ξαφνικά με τη ψήφιση του δεύτερου Μνημονίου, ήρθε το μαγικό ραβδάκι της Κίρκης για να τους φωτίσει και να τους …μεταμορφώσει!!!<br />
«Φωτίστηκαν, λοιπόν, όταν η ΝΔ εκτελώντας τις εντολές τής ευρω-χούντας έμπαινε στη φάση της κατάρρευσης!!!!<br />
Το ίδιο μαγικό ραβδάκι της Κίρκης «μεταμόρφωσε» και πολλούς πασόκους και υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη των ανδρεικέλων: Καστανίδης, Κατσέλη κ.λπ…<br />
Το ραβδάκι, βεβαίως, της Κίρκης δεν τους οδήγησε σε καμία αυτοκριτική για το έργο που συμμετείχαν και εκτελούσαν ο Καμμένος και τα νεοδημοκρατικά του στελέχη, ούτε τους άλλαξε θέσεις πάνω στα κεντρικά προστάγματα της Νέας Τάξης.<br />
Για το πρακτικό εργαλείο της κατοχής μας, τα «ανοικτά σύνορα», την εισβολή, κατοχή και τον εποικισμό της χώρας μας από τους λαθρομετανάστες, ο Καμμένος δεν βγάζει άχνα. Ούτε για την ΕΕ και τους μηχανισμούς της (τα οικονομικά και πολιτικά «εργαλεία» της κατοχής μας) μιλούν…<br />
γ). Αποκαλυπτική είναι και μια πρόσφατη συνέντευξη του Καμμένου στην οποία λέει καθαρά τούτο:<br />
«Δεν μπορεί να προχωρήσουμε ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΦΑΣΗ στην κατάργηση του Έθνους κράτους»!!!<br />
Αυτό σημαίνει ότι ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ την κατάργηση, αλλά όχι σε αυτή τη φάση!!!!<br />
Τα σχόλια περιττεύουν.<br />
Διαβάστε πιο αναλυτικά ΕΔΩ:<br />
<a href="http://www.klassikoperiptosi.blogspot.com/2012/03/blog-post_24.html" target="_blank">http://www.klassikoperiptosi.blogspot.com/2012/03/blog-post_24.html</a><br />
δ). Τέλος να θυμίσουμε και κάτι ακόμα που σημειολογικά καταγράφει τη βαθύτερη νεοφιλελεύθερη φιλοσοφία του Καμμένου, αλλά και την πολιτική του σοβαρότητα.<br />
Ο Καμμένος, ήταν πρώτος αυτός που τάχθηκε ΑΥΘΟΡΜΗΤΩΣ με τη Ντόρα στη διεκδίκηση της αρχηγίας του Κόμματός του!!!<br />
Με τη Ντόρα, το σύμβολο του ακραίου νεοφιλελευθερισμού και του πολιτικαντισμού…<br />
Μετά ΑΜΕΣΩΣ, αντιλήφθηκε το «ολίσθημα» και άλλαξε ρότα!!!!<br />
Σε ένα παλιό μας άρθρο (Μάιος 2011) αναλύουμε πιο διεξοδικά το «πορτρέτο» του Καμμένου και τις «ηρωικές» πρακτικές του. Διαβάστε το με τον τίτλο:<br />
«Ο Καμμένος και οι αυτιστικοί «ήρωες» του καθεστώτος».<br />
ΕΔΩ:<br />
<a href="http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5691" target="_blank">http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5691</a><br />
Γράφαμε τότε:<br />
«Κατασκευάζει το «ηρωικό» του είδωλο, σαν εφεδρεία των πολιτικών παιχνιδιών του καθεστώτος.<br />
Θα λέγαμε ακόμα και τούτο: Προετοιμάζει μια ηρωική, «πατριωτική» έξοδο από τη ΝΔ (ίσως και επιδιώκει την ηρωποιημένη διαγραφή του) για να υποκαταστήσει τις φθαρμένες «πατριωτικές» «τσόντες» του μητσοτακισμού: τον Καρατζαφέρη και CIA…».<br />
Τα πράγματα σήμερα είναι ολοκάθαρα, αρκεί, όπως είπαμε, να καθαρίσουμε τα μάτια μας από τις τσίμπλες…</div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-57658369302226613082012-03-27T09:57:00.000+03:002012-03-27T09:57:20.544+03:00Επάγγελμα υπηρέτης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><h1><br />
</h1><div class="media"> <img align="left" alt="thumb" class="left" src="http://topontiki.gr/img/imagecache/287x250_133282687911.jpg" width="300" /> </div><strong>Του</strong> <strong>Σταύρου</strong> <strong>Χριστακόπουλου</strong><br />
«“Οι πολίτες δεν ενδιαφέρονται για προγράμματα, το μόνο που θέλουν είναι <strong>ρουσφέτια</strong>” λέει αφοπλιστικά στέλεχος της <strong>Νέας</strong> <strong>Δημοκρατίας</strong> προσπαθώντας να εξηγήσει ότι δεν αντιμετωπίζει από τους ψηφοφόρους του οποιαδήποτε πίεση για το <strong>πολιτικό</strong> περιεχόμενο της προεκλογικής εκστρατείας. “Κανείς δεν με έχει ρωτήσει αν το επόμενο Υπουργικό Συμβούλιο μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από <strong>υπηρετικό</strong> <strong>προσωπικό</strong> των δανειστών” εξηγεί».<br />
Το ανωτέρω απόσπασμα περιέχεται σε <strong><a href="http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=450147">ρεπορτάζ</a></strong> του «Βήματος της Κυριακής», το οποίο περιγράφει πώς «το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία κατευθύνονται στις εκλογές φορώντας τις <strong>“πολιτικές χειροπέδες”</strong> του μνημονίου που υπερψήφισαν έχοντας <strong>μοναδική</strong> φιλοδοξία να κερδίσουν την ψήφο των πολιτών ως οι καλύτεροι συνομιλητές και οι ιδανικότεροι εφαρμοστές των εντολών των δανειστών».<br />
<a name='more'></a><br />
Εξ άλλου, συνεχίζει το κατατοπιστικό ρεπορτάζ, «ιδιωτικώς οι ηγεσίες και των δύο κυβερνητικών κομμάτων δεν κρύβουν ότι <strong>ποτέ</strong> τα δύο μεγάλα κόμματα δεν ήταν <strong>τόσο</strong> <strong>ίδια</strong> και ότι η μετεκλογική συγκυβέρνηση για την εφαρμογή του μνημονίου plus, η οποία απορρέει από την ισχυρή επιθυμία των <strong>δανειστών</strong>, καθίσταται περίπου μονόδρομος, <strong>ακόμη</strong> και στην απίθανη περίπτωση που το ένα κόμμα κερδίσει 151 βουλευτές».<br />
<br />
<strong>Είδαν το φως το αληθινό</strong><br />
<strong>Τι</strong>, αλήθεια, πληροφορούμαστε, από τα αποσπάσματα αυτά; Κατ’ αρχάς ότι οι πολίτες δεν ενδιαφέρονται για το αν η επόμενη κυβέρνηση θα είναι απλώς οι <strong>πλύστρες</strong> της τρόικας και της διεθνούς τοκογλυφίας, κατά την... ομολογία στελέχους – <strong>ανώνυμου</strong> πάντως – της Ν.Δ. Αυτή η αντίληψη μάλλον <strong>εξηγεί</strong> αρκετά πράγματα:<br />
● <strong>Γιατί</strong> η Ν.Δ. αποφάσισε τόσο εύκολα (και για τους <strong>νοήμονες</strong> καθόλου απροσδόκητα), στο πλαίσιο της συγκυβέρνησης υπό τον Παπαδήμο, να γίνει «υπηρετικό προσωπικό των δανειστών» εγκαταλείποντας την προηγούμενη «αντιμνημονιακή» ρητορεία της και δεσμευόμενη με υπογραφές και βουλοκέρια ότι θα συνεχίσει να είναι αναλόγου επιπέδου «υπηρετικό προσωπικό».<br />
● <strong>Γιατί</strong> η Ν.Δ. δεν αισθάνεται καμιά υποχρέωση να καταθέσει κάποιο πρόγραμμα που να τη διαφοροποιεί με σαφήνεια από το ΠΑΣΟΚ και να υπόσχεται, έστω ψευδώς, ότι θα ακολουθήσει πολιτική διαφορετική από αυτήν που επί διετία κατήγγελλε.<br />
● <strong>Γιατί</strong> τα μεγαλοστελέχη της Ν.Δ. αποδέχθηκαν, όπως και το ΠΑΣΟΚ του Παπανδρέου και του Βενιζέλου, να φορέσουν τις «πολιτικές χειροπέδες» του μνημονίου που υπερψήφισαν «έχοντας μοναδική φιλοδοξία να κερδίσουν την ψήφο των πολιτών ως οι καλύτεροι συνομιλητές και οι ιδανικότεροι εφαρμοστές των εντολών των δανειστών».<br />
<strong>Τι... δεν εξηγεί</strong> η αντίληψη αυτή του στελέχους της Ν.Δ.:<br />
● <strong>Γιατί</strong> το κόμμα του Καμμένου, άμα τη εμφανίσει, κατάγραψε δημοσκοπικό ποσοστό που δυνητικά του εξασφαλίζει την είσοδο στη Βουλή δημιουργώντας ανυπέρβλητο εμπόδιο στη δεδηλωμένη προσπάθεια της Ν.Δ. να κατακτήσει την... Καμμένη πλέον (και... κατακαημένη) αυτοδυναμία.<br />
● <strong>Γιατί</strong> το εμφανιζόμενο στις δημοσκοπήσεις – ως «εκτίμηση ψήφου» – ποσοστό άνω του 30%, τώρα πια, αντί για «βατήρας» για το άλμα προς την αυτοδυναμία, έγινε... επιδιωκόμενος στόχος, ώστε η Ν.Δ. να μην γίνει, όπως το ΠΑΣΟΚ, ένα μικρομεσαίο κόμμα, υποχρεωμένο να συγκυβερνά διαρκώς με τον – ποδοσφαιρικώ τω τρόπω – «αιώνιο αντίπαλό» του.<br />
Και μάλιστα με πρωθυπουργό αρεστό στην τρόικα και όχι στους <strong>διεφθαρμένους</strong> και ρουσφετάκηδες ψηφοφόρους τους.<br />
<br />
<strong>Δυνατότητα διεθνούς καριέρας</strong><br />
Πληροφορούμαστε ακόμη από το ανωτέρω ρεπορτάζ ότι οι ηγεσίες των δύο παραδοσιακών κομμάτων εξουσίας <strong>συμφωνούν</strong> («ιδιωτικώς» φυσικά) πως «ποτέ τα δύο μεγάλα κόμματα δεν ήταν τόσο ίδια και ότι η μετεκλογική συγκυβέρνηση για την εφαρμογή του μνημονίου plus, η οποία απορρέει από την ισχυρή επιθυμία των δανειστών, καθίσταται περίπου <strong>μονόδρομος</strong>, ακόμη και στην απίθανη περίπτωση που το ένα κόμμα κερδίσει 151 βουλευτές».<br />
Μα, αν τα δύο κόμματα ποτέ δεν ήταν τόσο ίδια όσο είναι σήμερα, τότε <strong>γιατί</strong> μας ταλαιπωρούν με ανούσιες αντιπαραθέσεις, οι οποίες, κατά τη γουστόζικη ατάκα του Βενιζέλου προς τον Δένδια, καταντούν <strong>αντιαισθητικές</strong>; Οι ρεαλιστικές <strong>επιλογές</strong> δύο τόσο ίδιων κομμάτων είναι ποικίλες:<br />
● <strong>Να</strong> <strong>ενώσουν</strong> τις δυνάμεις τους, να έλθουν εις γάμου κοινωνία, να ενωθούν εις σάρκαν μία και να βαδίσουν μαζί τον δρόμο του <strong>πεπρωμένου</strong> (τους).<br />
● <strong>Να</strong> <strong>αφήσουν</strong> στην άκρη τα ελάχιστα που, κατά τις ηγεσίες τους, τα χωρίζουν και – ηγετικά και κορυφαία στελέχη – να ενδυθούν, αναλόγως της διανομής των επιμέρους ρόλων, αντί για τα υπουργικά κοστούμια, τις <strong>στολές</strong> της καμαριέρας, του μπάτλερ, του κηπουρού, του ιπποκόμου, της αποκλειστικής νοσοκόμας, του μάγειρα, του σερβιτόρου, του σεκιουριτά, του λούστρου και <strong>όποιας</strong> <strong>άλλης</strong> υπηρεσίας θεωρούν οι δανειστές ότι χρειάζονται για να νιώθουν άνετα στην, κατά Ράιχενμπαχ, <strong>φιλόξενη</strong> πατρίδα μας, η οποία εις το διηνεκές θα τους ανήκει.<br />
● <strong>Να</strong> <strong>επιζητήσουν</strong>, ενδεχομένως, και διεθνή καριέρα, καθώς, όπως μαθαίνουμε, ανοίγουν αρκετές θέσεις εργασίας εις την Εσπερίαν. Τελευταίο παράδειγμα η αναζήτηση, από τα ανάκτορα του <strong>Μπάκιγχαμ</strong>, μπάτλερ με ειδίκευση στο σερβίρισμα πρωινού. Μισθός ικανοποιητικός: <strong>18.000</strong> ευρώ ετησίως, δωρεάν σίτιση και διαμονή στο παλάτι του Μπάκιγχαμ και δωρεάν εκπαίδευση στη βασιλική ακαδημία για μπάτλερ.<br />
Η τελευταία αυτή λεπτομέρεια δέον να <strong>μην</strong> <strong>υποτιμηθεί</strong>, καθώς μπορεί η βασίλισσα Ελισάβετ να μην θεωρείται ιδιαιτέρως γενναιόδωρη ως προς την αμοιβή για τις υπηρεσίες εντός του παλατιού, αλλά, σύμφωνα με τα έγκυρα βρετανικά ρεπορτάζ, ο <strong>προκάτοχος</strong> της θέσης αυτής σήμερα εργάζεται ως μπάτλερ σε <strong>ιδιώτη</strong> και αμείβεται με <strong>120.000</strong> ευρώ ετησίως.<br />
Οι δικοί μας δεν θα έχουν ούτε αυτό το πρόβλημα, καθώς αρκετοί από αυτούς έχουν ήδη <strong>προϋπηρεσία</strong>, όπως αποδεικνύουν οι αθρόες πωλήσεις εθνικής περιουσίας, τα τελευταία είκοσι χρόνια, έναντι πινακίου φακής, αλλά και τα 100 εκατομμύρια ευρώ που η <strong>Siemens</strong> ομολόγησε πως έχει διαθέσει σε πολιτικές πληρωμές (κοινώς «μίζες») για να διευκολύνει την επιχειρηματική της δραστηριότητα στη χώρα μας.<br />
<br />
<strong>Το Τέλος της Υστερίας</strong><br />
Ίσως, αν τα κόμματα εξουσίας αποφάσιζαν να κάνουν το <strong>Μεγάλο</strong> <strong>Βήμα</strong>, το όφελος να ήταν πολλαπλό:<br />
● <strong>Θα τελειώναμε</strong> διά παντός με την Αριστερά, τους συνοδοιπόρους και τας παραφυάδας αυτής.<br />
● <strong>Θα ικανοποιούσαν</strong> οι σοβαροί και έγκυροι (παρά τα «αντιμνημονιακά» ολισθήματά τους) εκφραστές του αστικού πολιτικού κόσμου τον διακαή πόθο τους να περιθωριοποιηθούν οριστικά – ενδεχομένως με κάποιον ευφυή και εγνωσμένης αποτελεσματικότητας «υγειονομικό» κανονισμό – τα πάσης φύσεως <strong>άκρα</strong>, τα οποία άλλωστε... <strong>συμπίπτουν</strong>.<br />
● Θα γλιτώναμε από τις άκομψες και υστερικές τσιρίδες αρκετών <strong>πρώην</strong> <strong>αριστερών</strong>, οι οποίοι εσχάτως είδαν το φως το αληθινό: ανακάλυψαν ότι οι πολιτικοί και ιδεολογικοί φορείς, από τις μήτρες των οποίων οι ίδιοι ξεπετάχτηκαν και <strong>κέρδισαν</strong> αναγνωρισιμότητα και προσοδοφόρες – αν όχι και <strong>πλούσιες</strong> – πολιτικές και μιντιακές καριέρες, αποτελούν πολιτικά <strong>εκτρώματα</strong>, τα οποία πρέπει πάση θυσία να ωθηθούν εις το πυρ το εξώτερον.<br />
Ας <strong>παραμεριστούν</strong> λοιπόν οι ενδοιασμοί. Η σωτηρία της πατρίδας αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα, προ της οποίας οι ηγεσίες των δύο «τόσο ίδιων κομμάτων» είναι έγκλημα να ολιγωρούν. Εξ άλλου δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί ένας σοβαρός ελλοχεύων <strong>κίνδυνος</strong>. Λόγω της ανθούσας ανεργίας η ανταγωνιστικότητα της χώρας ανακτάται σε όλα τα επίπεδα, ο ανταγωνισμός καθίσταται πλέον <strong>αδυσώπητος</strong> και μπορεί οι θέσεις υπηρεσίας της τρόικας να καταληφθούν από παρατυχόντες ανεπιθύμητους <strong>σαλταδόρους</strong>. Ήδη έχουν καταγραφεί σχετικά παραδείγματα...<br />
<a href="http://www.topontiki.gr/" target="_blank">To Ποντίκι </a></div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-24230804164082751932012-03-27T09:53:00.000+03:002012-03-27T09:53:25.568+03:00"ΦΡΙΚΗ ΔΙΧΩΣ ΤΕΛΟΣ" Ή "ΦΡΙΚΤΟ ΤΕΛΟΣ";...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <br />
<span style="color: maroon; font-size: 8pt;"><strong><img alt="" height="278" src="http://www.iskra.gr/images/stories/politiki/kke/mpogiopoulos2.jpg" style="float: left; margin: 5px;" width="206" />Του Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*</strong></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Το δίλημμα των εκλογών είναι «Ευρώπη ή χάος» δήλωσε τις προάλλες ο πρόεδρος του ΣΕΒ, κ. Δασκαλόπουλος. </span></span><br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>«Ευρώπη ή χάος» ακούστηκε ο αντίλαλος μόλις λίγες μέρες αργότερα - και με τις ίδιες ακριβώς λέξεις - διά στόματος κ. Αρη Σπηλιωτόπουλου της ΝΔ.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>«Ευρώπη ή χάος» επαναλαμβάνουν και τα φερέφωνα της ΠΑΣΟΚικής προπαγάνδας.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>*</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>Φυσικά η - λατρεμένη από τους θιασώτες της - «Ευρώπη» τους δεν είναι άλλη από το «χάος» των δεκάδων εκατομμυρίων Ευρωπαίων ανέργων και των εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρωπαίων φτωχών.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>Ενα «χάος» που απλώνεται στην ΕΕ από τον Ατλαντικό και τη Μάγχη μέχρι τη Μεσόγειο και τις βόρειες θάλασσες.</span></span></div><a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>Η «Ευρώπη του χάους» και της κοινωνικής φρίκης,</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>το «χάος της Ευρώπης τους»</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>- το οποίο έχουν τόσο θράσος ώστε να συνεχίζουν να μας το εμφανίζουν ως «εθνικά επιβεβλημένη και σωτήρια επιλογή» -</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>έχει από μνημόνια (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία)</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>μέχρι αντεργατικές και φοροεισπρακτικές επιδρομές (Ισπανία, Ιταλία, Δανία),</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>από «δάκρυα και αίμα» (Βρετανία)</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>μέχρι απηνή λιτότητα (Γερμανία, Γαλλία κ.ο.κ.).</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>Εχει, επίσης, και βασικό μισθό 150 ευρώ (Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη)...</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span>*</span></span> <br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>Από τη στιγμή, όμως, που βάλθηκαν να προσδώσουν στη λαϊκή ψήφο τέτοιο «διλημματικό» χαρακτήρα, να που - άθελά τους - αναδεικνύουν κάποια άλλα διλήμματα της εκλογικής αναμέτρησης, που αυτά κι αν έχουν σχέση με το «χάος»...</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>Με την ψήφο του, λοιπόν, ο καθένας και η καθεμιά στις εκλογές που έρχονται έχει να απαντήσει στα εξής, για παράδειγμα, διλήμματα:</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>Ναι ή όχι στο «χάος» των παιδιών που λιποθυμούν από ασιτία στα σχολεία;</span><br />
<span>Ναι ή όχι στο «χάος» των αλλεπάλληλων χαρατσιών και της ανελέητης φοροαρπαγής;</span><br />
<span>Ναι ή όχι στο «χάος» της αμέτρητης ουράς των απόκληρων πίσω από τα καζάνια των συσσιτίων;</span><br />
<span>Ναι ή όχι στο «χάος» των διαλυμένων Υγείας, Παιδείας και Πρόνοιας;</span><br />
<span>Ναι ή όχι στο «χάος» των μισθών και των συντάξεων πείνας από τώρα μέχρι το... 2042;</span><br />
<span>Ναι ή όχι στο «χάος» των αστέγων;</span><br />
<span>Ναι ή όχι στο «χάος» των καθ' εκάστην μνημονίων;</span><br />
<span>Ναι ή όχι στο «χάος» των «λουκέτων»;</span><br />
<span>Ναι ή όχι στο «χάος» των εκατομμυρίων ανέργων και των «εκ περιτροπής απασχολήσιμων»;</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>*</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>Κάθε ψήφος υπέρ τους,</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>κάθε ψήφος υπέρ των ανερυθρίαστων εκβιαστών που εφόσον ο λαός δεν ψηφίσει τη</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>«φρίκη δίχως τέλος» που του ετοιμάζουν τότε τον απειλούν ότι θα έχει ένα...</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>«φρικτό τέλος» (!),</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>θα είναι ταυτόχρονα και ψήφος επιδοκιμασίας, θα είναι «ναι» σε ό,τι προηγήθηκε και σε ό,τι ετοιμάζεται από τους σφαγιαστές του λαού.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>Ολους αυτούς, δηλαδή, που αν ο εκβιασμός τους περάσει, τότε από την επόμενη μέρα των εκλογών, θα επιφέρουν το «χάος» της απόλυτης λαϊκής χρεοκοπίας και της ανείπωτης κοινωνικής συμφοράς.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>Ισχυριζόμενοι, μάλιστα, πως το φρικτό έγκλημά τους έτυχε της λαϊκής έγκρισης και νομιμοποίησης...</span></span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><span style="font-size: 10pt;"><span style="color: maroon; font-size: 8pt;"><strong>*Δημοσιεύτηκε στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ την Τρίτη 27 Μαρτίου 2012</strong></span></span></div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-58024775585265842602012-03-27T09:51:00.002+03:002012-03-27T09:51:40.674+03:00ΠΡΟΣ ΤΟ ΙΚΡΙΩΜΑ ΚΑΙ Η ΙΣΠΑΝΙΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <br />
<span style="color: maroon; font-size: 8pt;"><strong><img alt="" height="267" src="http://www.iskra.gr/images/stories/analiseis/delastik_giorgos.jpg" style="float: left; margin: 5px;" width="207" />Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ*</strong></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Μπορεί ο δεξιός Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι να έσπευσε στο Βερολίνο ελάχιστα 24ωρα μετά την εκλογή του στα τέλη Νοεμβρίου για να δώσει γην και ύδωρ στη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ, αλλά αυτό δεν έσωσε τη χώρα του από τους κινδύνους υπαγωγής της σε καθεστώς Μνημονίου. «Οι Βρυξέλλες θέτουν κάτω από στενή επιτήρηση την ισπανική οικονομία» έγραφε η εφημερίδα «Ελ Παΐς» στον κεντρικό πρωτοσέλιδο τίτλο της το Σάββατο. </span></span><br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>Ακρως ανησυχητικό το ρεπορτάζ: «Η Ισπανία βρίσκεται εκ νέου υπό πίεση και όχι μόνο των αγορών. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή «έχει θέσει υπό επιτήρηση την Ισπανία», όπως εξήγησαν διπλωματικές πηγές της ΕΕ. Οι Βρυξέλλες έχουν προβλέψει να οργανώσουν νέες αποστολές ειδικών στη Μαδρίτη -η επόμενη άφιξη είναι κατά τα μέσα Απριλίου- για να αναλύσουν τους δημόσιους λογαριασμούς όλων των τομέων δημόσιας διοίκησης και την επισφαλή κατάσταση της υγείας της οικονομίας, μετά την αξιοσημείωτη μη εκπλήρωση του στόχου περιορισμού του ελλείμματος του 2011 και το χαστούκι του Γιουρογκρούπ στις φιλοδοξίες της ισπανικής κυβέρνησης να καθορίσει τον στόχο του ελλείμματος του 2012 στο 5,8% του ΑΕΠ» αναφέρει η «Ελ Παΐς».</span></span></div><a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>«Επιπροσθέτως, οι Ευρωπαίοι εταίροι της Ισπανίας θα εξετάζουν το κάθε βήμα της κυβέρνησης στις συνόδους του Γιουρογκρούπ, του Εκοφίν και των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, στις οποίες η Ισπανία και τα προβλήματά της θα αποτελούν πάντα εξέχον σημείο της ημερήσιας διάταξης, σύμφωνα με ευρωπαϊκές πηγές» προσθέτει ο ανταποκριτής της ισπανικής εφημερίδας στις Βρυξέλλες.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span> Οι Ισπανοί έχουν κάθε δίκιο να διαμαρτύρονται. Το τελεσίγραφο που επέδωσε η ΕΕ στη Μαδρίτη είναι εξωφρενικά σκληρό. Για να μη βάλει και την Ισπανία σε καθεστώς Μνημονίου, απαιτεί το έλλειμμα της χώρας, που ήταν στο τέλος του 2011 στο ύψος του 8,5% του ΑΕΠ, να πέσει μέχρι το τέλος του επόμενου χρόνου στο... 3%! Μέσα στο 2012 και στο 2013 να περιοριστεί κατά 5,5% του ΑΕΠ, πράγμα που σημαίνει περικοπές ύψους 55 δισεκατομμυρίων ευρώ.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι κατά τη διάρκεια της ίδιας διετίας από την Ελλάδα έχει ζητήσει η ΕΕ περικοπή του ελλείμματος κατά 4,7% του ΑΕΠ, από την Ιρλανδία κατά 2,6% και από την Πορτογαλία κατά 2,9% εύκολα αντιλαμβάνεται ότι οι απαιτήσεις από την Ισπανία είναι κάτι παραπάνω από υπερβολικές. «Δεν υπάρχει στη σύγχρονη οικονομική ιστορία ανάλογη προσαρμογή» έγραφε αγανακτισμένη στους τίτλους της χθες η «Ελ Παΐς».</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>«Οι Βρυξέλλες επιβάλλουν στην Ισπανία περισσότερες περικοπές από όσες στην Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία» υπογράμμιζε.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>Ο γερμανόφιλος Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι έκανε ένα ασήμαντο λάθος, το οποίο όμως εξαγρίωσε τους Γερμανούς εναντίον του. Λίγα λεπτά αφότου είχε υπογράψει με χέρια και με πόδια το Δημοσιονομικό Σύμφωνο που απαίτησε και επέβαλε σε όλη την ΕΕ η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ, για να σώσει τα προσχήματα ο φουκαράς Ραχόι προσπάθησε να ορίσει μόνος του τον στόχο του ελλείμματος της Ισπανίας για φέτος στο 5,8% του ΑΕΠ - μόλις... μισή μονάδα περισσότερο από το 5,3% που του είχε πει η ΕΕ.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>Ως γνήσιος δεξιός Ισπανός... λιμοκοντόρος, ο Ραχόι τόλμησε να επικαλεστεί για την απόφασή του αυτή την «εθνική κυριαρχία» της χώρας του. Αυτό ήταν! Ποιος είδε το... Νταχάου και δεν το φοβήθηκε! Τους έλιωσαν τους Ισπανούς!</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>«Μια προσαρμογή 55 δισεκατομμυρίων ευρώ σε δύο χρόνια είναι ηλίθια και άδικη, αλλά μην ξεχνάμε ότι όλος ο κόσμος στην Ευρώπη εδώ και μήνες προσπαθεί να εξαναγκάσει τους υπόλοιπους να κάνουν ηλίθια πράγματα - γι' αυτό και η κρίση έχει φτάσει τόσο μακριά» δήλωσε στην «Ελ Παΐς» ένας οικονομολόγος ονόματι Τσαρλς Βίπλος του Ινστιτούτου Γράντιουεϊτ των Βρυξελλών.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>Το Σάββατο, Ευρωπαίοι ηγέτες είχαν μια άτυπη συνάντηση στη Φινλανδία. Εκεί έβαλαν τον Ισπανό γραμματέα Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Ινιγο Μέντεθ ντε Βίγο να... δώσει όρκο ότι η ισπανική κυβέρνηση του Ραχόι «δεσμεύεται πλήρως» ότι θα έχει μειώσει το έλλειμμα στο 3% ως το τέλος του 2013!</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="color: maroon;"><strong><span>ΠΥΡ ΟΜΑΔΟΝ</span></strong></span><br />
<span style="color: maroon;"><strong><span>Χαϊδευτικός ... στραγγαλισμός!</span></strong></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>ΘΥΜΑΣΤΕ τη δήθεν χαριτωμένη σκηνή όπου κατά τη διάρκεια του τελευταίου Γιουρογκρούπ ο πρόεδρος της Ευρωομάδας Λουξεμβούργιος Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ πλησιάζει και... πιάνει από τον λαιμό στραγγαλιστικά τον Ισπανό υπουργό Οικονομικών Λουίς ντε Γκίντος; Η φωτογραφία του... χαϊδευτικού στραγγαλισμού έκανε τον γύρο της Ευρώπης. Αυτό που δεν ξέραμε και το μάθαμε τώρα είναι ότι στη σύνοδο εκείνη ο Γκίντος πλήρωσε πολύ ακριβά την «εθνική κυριαρχία» που είχε τολμήσει να επικαλεστεί ο Ισπανός πρωθυπουργός Ραχόι. Για να ταπεινώσουν τη Μαδρίτη, όχι μόνο αρνήθηκαν κατηγορηματικά να δεχτούν το κατά... 0,5% (!) μεγαλύτερο έλλειμμα που ζητούσε η Ισπανία για φέτος, αλλά και υποχρέωσαν το ισπανικό υπουργικό συμβούλιο να ανακαλέσει τη σχετική απόφασή του!</span></span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><span style="font-size: 10pt;"><span style="color: maroon; font-size: 8pt;"><strong>*Δημοσιεύτηκε στο ΕΘΝΟΣ την Τρίτη 27 Μαρτίου 2012</strong></span></span></div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-84459710040259307642012-03-27T09:50:00.000+03:002012-03-27T09:50:08.079+03:00ΕΞ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΗΣ «ΣΙΩΠΗΡΑΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <span style="color: maroon;"><strong><span style="font-size: 8pt;"><img alt="" height="200" src="http://www.iskra.gr/images/stories/analiseis/kibouropoulos.jpg" style="float: left; margin: 5px;" width="245" />Του Γ. ΚΙΜΠΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ</span></strong></span> <br />
<span style="font-size: small;"><span style="color: maroon;"><strong>Μια δεύτερη ανάγνωση στη συνέντευξη - μανιφέστο του πρωθυπουργού στους Financial Times για το ευρώ, τα μνημόνια και το πολιτικό «πεπρωμένο» της ελληνικής κοινωνίας.</strong></span></span><br />
<span style="font-size: small;"><span>Για τον <strong>χρόνο διεξαγωγής των πρόωρων εκλογών</strong>, που μέρα με τη μέρα μετατοπίζεται κατά μια εβδομάδα, πλησιάζοντας επικίνδυνα το καλοκαίρι, έχω μια πιο απλή εξήγηση από τα συνήθη σενάρια συνωμοσίας και τα πολύπλοκα τεχνάσματα των τεχνοκρατών της πολιτικής: οι άνθρωποι του Μαξίμου -το οποίο ο τεχνοκράτης πρωθυπουργός θέλει να εξελίξει σε ένα είδος μικρής καγκελαρίας- βγαίνουν κάθε πρωί στα παράθυρα και τσεκάρουν: <strong>«Έχει κόσμο έξω; Μήπως μας έχει περικυκλώσει οργισμένο πλήθος; Μπα, ηρεμία, τάξη και ασφάλεια.</strong> Ας φάμε άλλη μια <strong>εβδομάδα».</strong></span></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-size: small;"><br />
<span>Κάπως έτσι, πλάκα πλάκα, η μεταβατική, προσωρινή, ειδικού χαρακτήρα και επικίνδυνων αποστολών κυβέρνηση έχει ροκανίσει ήδη πέντε μήνες και πάει για έκτο. Και με την ασφάλεια που προσφέρει η απουσία του «οργισμένου πλήθους» έξω από τα παράθυρα της πρωθυπουργικής Βαστίλης, ο πρωθυπουργός Λ. Παπαδήμος μπορεί να ερμηνεύει κατά βούληση τη θέληση της «σιωπηρής πλειοψηφίας».</span></span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>Η πρόσφατη συνέντευξή του στους <span style="color: maroon;"><strong>Financial Times</strong></span> αποτέλεσε ένα ενδιαφέρον υπόδειγμα ρητορικής ακροβασίας που εκφράζει την αγωνία της εγχώριας πολιτικής και οικονομικής ελίτ, αλλά και των πιστωτών, να ανασυνθέσουν την πολιτική και κοινωνική συναίνεση που έχει θρυμματιστεί ελέω μνημονίων, έπειτα από δεκαετίες σχετικής σταθερότητας ως προς το status quo της χώρας.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="color: maroon;"><strong>ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΥΡΩ</strong></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>Γι' αυτό και ο κ. <strong>Λ. Παπαδήμος προέταξε στη συνέντευξή του αυτή την «αυθεντική ερμηνεία» της βούλησης της κοινωνικής πλειοψηφίας.</strong> «Η μεγάλη, σιωπηλή πλειοψηφία των Ελλήνων -και δεν είναι ο κόσμος που διαδηλώνει στους δρόμους- είναι αποφασισμένη να κάνει ό,τι χρειάζεται για να παραμείνει η χώρα στην Ευρωζώνη... Έχω δει ποσοστά που κυμαίνονται μεταξύ 70% και 80%. Αυτή είναι η θέληση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και τα κόμματα θα πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπόψη», είπε ο πρωθυπουργός.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span><strong>Το πιο εύλογο σχόλιο γι' αυτή τη δήλωση προήλθε από το ΚΚΕ: «Αφού είναι τόσο βέβαιοι για τη θέληση της πλειοψηφίας, τότε γιατί την τρομοκρατούν και την εκβιάζουν;»,</strong> ήταν το ρητορικό ερώτημα που έθεσε το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ. Και, πράγματι, αποτελεί κραυγαλέα λαθροχειρία η δημοσκοπική εκμαίευση ενός «ναι ή όχι» στο ευρώ, όταν η απάντηση περνά από το πορτοφόλι και την περιουσιακή κατάσταση κάθε νοικοκυριού, που σήμερα μετρά την επιβίωσή του σε ευρώ, όχι από κάποιον φετιχισμό προς το κοινό νόμισμα, αλλά γιατί είναι το μόνο μέτρο που διαθέτει. Και ισχύει απολύτως η θέση ότι «χρεοκοπία με ευρώ ή δραχμή είναι το ίδιο», αλλά προς το παρόν είναι το ευρώ που ο μέσος μισθωτός αναγκάζεται να διαιρεί αενάως στα δύο, στα τέσσερα, στα οκτώ και σε όσα μέρη χρειαστεί για να διαχειριστεί την καθημερινότητα της χρεοκοπίας. Το «ναι» στο ευρώ, σε όποιο ποσοστό κι αν μετράται, ενσωματώνει ακριβώς τον ρεαλιστικό φόβο για τις συνέπειες μιας άτακτης χρεοκοπίας και φυγής από το κοινό νόμισμα. Δεν αποτελεί μια εν λευκώ έγκριση των σχέσεων κυριαρχίας, ηγεμονίας και, εσχάτως, νέο-αποικιοκρατίας που αυτό ενσωματώνει εις βάρος των αδύναμων κρίκων της Ευρωζώνης, και, κυρίως, των υποτελών τάξεων σε όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span><strong>Επτά γενιές Ελλήνων, από την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους, έζησαν με τη δραχμή. Μ' αυτήν πέρασαν και τις δύο επίσημες χρεοκοπίες του κράτους.</strong> Μέχρι το 2002 ουδείς διανοήθηκε να θέσει σε έγκριση ποιο νόμισμα προτιμά η «σιωπηρή πλειοψηφία». Κι όταν μεθοδεύτηκε η ένταξη στην ΟΝΕ, τα σχετικά αιτήματα πνίγηκαν στη σιωπή. Η «σιωπηρή πλειοψηφία» αποδέχθηκε -με δυσθυμία και καχυποψία αυξανόμενη στις παραμονές και στα πρώτα χρόνια ένταξης- το νέο κοινό νόμισμα περίπου ως φυσική εξέλιξη, ανυποψίαστη για το πόσο βάναυσα μπορεί αυτό να «συμπεριφερθεί» εις βάρος κοινωνιών και οικονομιών χωρίς μια στοιχειώδη παραγωγική αυτοτέλεια. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά: μέσα σε λίγα χρόνια, η Ελλάδα και αρκετές ακόμη χώρες της Ευρωζώνης, μετατράπηκαν σε αγωγούς μεταφοράς εμπορικών πλεονασμάτων προς τις κεντρικές χώρες της ΟΝΕ. Θα ήταν ενδιαφέρον να απαντήσει ο κ. Παπαδήμος αν αυτό τελεί υπό την έγκριση της «σιωπηράς πλειοψηφίας». Κι ακόμη, αν στα μνημόνια περιλαμβάνεται έστω και ένα μέτρο που μπορεί να το αντιστρέψει, πέρα από τη μετατροπή των μισθωτών σε «φθηνό κρέας» για επίδοξους επενδυτές. Κι αυτό χωρίς εγγύηση αποτελέσματος.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="color: maroon;"><strong>ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΚΟΥΡΕΜΑ</strong></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span><strong>Το χειρότερο είναι πως, στην ίδια συνέντευξη στους Financial Times, το τρομοκρατικό δίλημμα «ευρώ ή χάος» που διατυπώνει ο κ. Λ. Παπαδήμος δεν συνοδεύεται από την παραμικρή εγγύηση ότι όσα υπομένει καρτερικά -κατά τον ίδιο- η «σιωπηρά πλειοψηφία» αποτρέπουν πράγματι το «χάος»</strong>. «Θα κάνουμε ό,τι είναι αναγκαίο για να διασφαλίσουμε ότι αυτή ήταν η τελευταία αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους», λέει ο πρωθυπουργός. Άρα, το PSI ίσως το διαδεχθεί ένα PSI 2, αλλά με τι τίμημα αυτή τη φορά; Και πόσο αποτρεπτικό μιας πλήρους χρεοκοπίας μπορεί να είναι ένα νέο «κούρεμα» με το δεδομένο ότι η χώρα έχει πλέον απέναντί κράτη ως κατόχους του χρέους της, σε ποσοστό 80%;</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span><strong>Ούτε το ενδεχόμενο να χρειαστεί νέο πρόγραμμα αποκλείει ο κ. Παπαδήμος: «έχει ξεκάθαρα δηλωθεί ότι οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης θα συνεχίσουν να παράσχουν επαρκή στήριξη και πέρα από τη διάρκεια του προγράμματος, μέχρις ότου η Ελλάδα ανακτήσει πρόσβαση στις αγορές,</strong> με προϋπόθεση βεβαίως ότι η χώρα εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της», τονίζει σε άλλο σημείο της συνέντευξης. Μήπως, τουλάχιστον, υπάρχει κάποια εγγύηση ότι η πιστωτική εξάρτηση από κράτη - εταίρους, που μετατρέπουν αναγκαστικά τη χώρα σε προτεκτοράτο, έχει ορατή ημερομηνία λήξης, με επιστροφή στις πιστωτικές αγορές; «Δεν μπορώ να προβλέψω με ακρίβεια. Είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς από τώρα ποιες θα είναι οι εκτιμήσεις των αγορών σε τρία χρόνια. Είμαι αισιόδοξος ότι μετά από όσα έχουμε κάνει βρισκόμαστε σε πιο στέρεο έδαφος από ό,τι πριν από μερικούς μήνες», λέει ο πρωθυπουργός.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span><strong>Μήπως, πάλι, υπάρχει κάποιου είδους σχέδιο για να ξεφύγει η χώρα από το άγριο σπιράλ λιτότητας – ύφεσης - δημοσιονομικών ελλειμμάτων, να επιστρέψει σε ανάπτυξη;</strong> «Είμαι πεπεισμένος ότι έχουμε διανύσει περισσότερο από το μισό δρόμο για την οικονομική ανάκαμψη, αν και η διαδικασία για τη δημοσιονομική σταθεροποίηση θα διαρκέσει περισσότερο... Θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης θα πρέπει να επιτευχθούν σε λιγότερο από δύο χρόνια», λέει ο πρωθυπουργός. Και πώς θα συντελεστεί αυτό το θαύμα; Απλά πράγματα: «Εάν ανακτηθεί η εμπιστοσύνη, τότε μπορούμε να προχωρήσουμε στον ενάρετο κύκλο». Η εμπιστοσύνη ποιών και σε τι; Των αγορών, φυσικά, στην εφαρμογή των «μεταρρυθμίσεων» και στις θετικές προοπτικές του «εξωτερικού περιβάλλοντος», δηλαδή των οικονομιών της Ευρωζώνης. Η οποία, ωστόσο, διολισθαίνει και πάλι στην ύφεση και, άρα, περιορίζει πάλι τα όποια «πλεονεκτήματα ανταγωνιστικότητας» κέρδισε η Ελλάδα εντός της ευρωπαϊκής αγοράς, με τον ταξικό άθλο εις βάρος της μισθωτής εργασίας. Ακόμη και για τον πιο φανατικό οπαδό της οικονομίας της αγοράς, η παρακολούθηση της «θετικής οικονομικής σκέψης» και των συλλογισμών του τεχνοκράτη πρωθυπουργού θυμίζει το γρίφο για το αβγό του Κολόμβου: Η εμπιστοσύνη των αγορών είναι προϋπόθεση επιστροφής στην ανάπτυξη, αλλά χωρίς ανάπτυξη (έστω, ανάπτυξη των άλλων εταίρων) είναι αδύνατη η εμπιστοσύνη...</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="color: maroon;"><strong>ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ</strong></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>Άκρως ενδιαφέρουσες είναι οι πρωθυπουργικές αναφορές του πρωθυπουργού- αυθεντικού ερμηνευτή της σιωπηρής πλειοψηφίας- και στα ζητήματα δημοκρατίας και εθνικής κυριαρχίας.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span><strong>«Οι μεταρρυθμίσεις θα συνεχιστούν με οποιαδήποτε κυβέρνηση. Αυτή είναι η βούληση της πλειονότητας των Ελλήνων και θα ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη από τα πολιτικά κόμματα».</strong> Κι αν δεν; Δηλαδή, αν η κοινή γνώμη πάρει τοις μετρητοίς όσα λέγονται από τους μνηστήρες της ψήφου της, τις υποσχέσεις αναδιαπραγμάτευσης και αντιμνημονιακής αντίστασης; «Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ενδεχομένως να ακούσετε κάποιες διαφοροποιήσεις, όμως πιστεύω ότι υπάρχει κατανόηση πως ο μόνος δρόμος μπροστά είναι η επιδίωξη της πολιτικής που ορίζεται στο πρόγραμμα», καθησυχάζει ο κ. Λ. Παπαδήμος. Τότε, γιατί γίνονται οι εκλογές και η προεκλογική εκστρατεία; Έλα μου, ντε;</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span><strong>Όσο για την εθνική κυριαρχία, οι σχετικές αναφορές αντιστοιχούν σε δελφικούς χρησμούς: </strong>«Η συμμετοχή στη νομισματική ένωση απαιτεί κάποια απώλεια εθνικής κυριαρχίας στην οικονομική πολιτική», αλλά «θα πρέπει να γίνεται ο διαχωρισμός ανάμεσα στην απώλεια πολιτικής εθνικής κυριαρχίας και στη μείωση του βαθμού της κυριαρχίας στην οικονομική πολιτική... Οι πολιτικές που εφαρμόζονται δεν συνεπάγονται ουσιώδη απώλεια πολιτικής ή δημοκρατικής κυριαρχίας. Κάτι τέτοιο θα ήταν απαράδεκτο και ανάρμοστο...» Ποιος είναι, όμως, ο διαχωρισμός; Από πότε το κρατικό θησαυροφυλάκιο και η κρατική περιουσία που μπαίνει στην προκρούστια κλίνη της ιδιωτικοποίησης και των εγγυήσεων εξαιρείται της ελληνικής επικράτειας; Και γιατί η διαχείριση του δημόσιου πλούτου, του ατομικού πλούτου των φορολογούμενων πολιτών, αλλά ακόμη και το δικαίωμα αυτοδιάθεσης (το παμπάλαιο habeas corpus, στα δεδομένα της αγοράς εργασίας) που υποτάσσεται στους κανόνες διατίμησης της εργασίας μέσω της νέας εργατικής νομοθεσίας εξαιρούνται της δημοκρατικής κυριαρχίας;</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span style="color: maroon;"><strong>ΑΝΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ</strong></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span><strong>Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να σχολιάσει και να αποκρυπτογραφήσει κανείς στον καθημερινό επίσημο μνημονιακό λόγο, ιδιαίτερα όταν εκφέρεται από έναν «τεχνοκράτη πρωθυπουργό».</strong> Και το ενδιαφέρον τους συνίσταται, μεταξύ άλλων, στο εξής: η ιντελιγκέντσια του μνημονιακού μονόδρομου διεκδικεί για τον εαυτό της τον ρόλο του αποκλειστικού κληρονόμου των καλύτερων παραδόσεων του διαφωτισμού, του ορθολογισμού και της δημοκρατίας που υποτίθεται πως συμπυκνώνονται στον ευρωπαϊσμό. Στην πράξη, και στην αγωνία της να υπερασπιστεί τις πιο βίαιες και ταξικές πολιτικές της μεταπολεμικής περιόδου, κατρακυλάει σε ένα μίγμα ανορθολογισμού, ιδεολογικού δογματισμού και αυταρχισμού. Και διανοητικού και πολιτικού. Μιλώντας εξ ονόματος της «σιωπηράς πλειοψηφίας» της απαιτούν και της επιβάλλουν ακριβώς αυτό: σιωπή!</span></span></div><span style="color: maroon;"><strong><span style="font-size: 8pt;">* Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς, Σάββατο 24 Μαρτίου </span></strong></span></div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-82751088822845966152012-03-27T09:33:00.000+03:002012-03-27T09:33:22.260+03:00«Το διεθνές καπιταλιστικό σύστημα και η συνεχιζόμενη επικαιρότητα της θεωρίας του ιμπεριαλισμού»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong><br />
</strong></span></div><h4 style="text-align: justify;"><strong><span style="color: maroon;">του Σταύρου Δ. Μαυρουδέα</span></strong></h4><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Τμήμα Οικονομικών</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong><span style="text-decoration: underline;">Ι. Ιμπεριαλισμός και «παγκοσμιοποίηση»</span></strong></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><a href="http://kokkinhshmaia.files.wordpress.com/2012/02/the_fruit_of_the_imperialism_by_latuff2.jpg"><span style="color: black;"><br />
</span></a><a href="http://kokkinhshmaia.files.wordpress.com/2012/02/the_fruit_of_the_imperialism_by_latuff2.jpg"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-1301" height="300" src="http://kokkinhshmaia.files.wordpress.com/2012/02/the_fruit_of_the_imperialism_by_latuff2.jpg?w=174&h=300" title="the_fruit_of_the_imperialism_by_latuff2" width="174" /></a>Η εισβολή στο Ιράκ έφερε, με τον πιο τραγικό τρόπο, ξανά στο προσκήνιο <strong><em>το ζήτημα του ιμπεριαλισμού</em></strong>. Προηγουμένως, το ζήτημα αυτό είχε – από πολλές πλευρές και ιδιαίτερα τους ορθόδοξους αλλά και ριζοσπάστες <strong><em>οπαδούς της θεωρίας της παγκοσμιοποίησης – επιχειρηθεί να εξοβελισθεί ως ξεπερασμένο από την ιστορική εξέλιξη</em></strong>. Αξίζει κανείς να θυμηθεί το κλίμα των σχετικών συζητήσεων στην περίοδο της διάλυσης και του πολέμου στην Γιουγκοσλαβία. Τότε, από πολλές πλευρές όλου του πολιτικού και του θεωρητικού φάσματος, <strong><em>είχε υποστηριχθεί ότι η γιουγκοσλαβική κρίση ήταν αποτέλεσμα εσωτερικών αντιθέσεων και ιδιαίτερα της περίπου αυτοφυούς ανάδυσης τοπικών εθνικισμών και δεν έπαιζαν κανένα ρόλο ξένες μεγάλες δυνάμεις</em></strong>. Στις πιο φαιδρές εκδοχές μάλιστα αυτής της προσέγγισης περίπου υποστηριζόταν ότι οι ξένες δυνάμεις ενεπλάκησαν ακουσίως<a href="http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/2011/02/11/%c2%ab%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/#_ftn1"><span style="color: black;">[1]</span></a>. Είναι σαφές ότι η αμερικανική εισβολή στο Ιράκ έπληξε σοβαρά όλες αυτές τις αντιλήψεις με τον ρητό αλλά και ταυτόχρονα ειρωνικό τρόπο που σοβαρά ιστορικά γεγονότα απαξιώνουν περίπου εν ριπή οφθαλμού μέχρι πρότινος κραταιές θεωρίες.</span></div><a name='more'></a><span id="more-986"></span><br />
<div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Αυτή η ευπρόσδεκτη «επιστροφή» της θεωρίας του ιμπεριαλισμού έχει, σε μεγάλο βαθμό, βασισθεί στο επίπεδο των εμπειρικών πεποιθήσεων. Δηλαδή αποδείχθηκε έμπρακτα – για άλλη μία φορά στην ιστορία – ότι στις διάφορες εθνικές και διεθνείς συγκρούσεις που ανέκυψαν στα τέλη του 20<sup>ου</sup> αιώνα και μετέπειτα υπάρχει και είναι σημαντικός ο ρόλος του «ξένου παράγοντα», δηλαδή «μεγάλων δυνάμεων» που πυροδοτούν, εκμεταλλεύονται ή/και επεμβαίνουν στις συγκρούσεις αυτές. Και φυσικά, <strong><em>διαψεύσθηκε οικτρά η αντίθετη εμπειρική πεποίθηση, δηλαδή ότι οι «μεγάλες δυνάμεις» είτε συνεργάζονται, είτε έχουν ενοποιηθεί σε ένα ενιαίο «αυτοκρατορικό γαλαξία» χωρίς συγκεκριμένη εδαφική βάση</em></strong> και δεν εμπλέκονται πλέον σε περιφερειακές συγκρούσεις και άλλες παρόμοιες μικρότητες.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Είναι όμως επίσης αναγκαίο αυτή η «επιστροφή» να συνοδευθεί με μία <strong><em>συστηματική μελέτη και ανάπτυξη της θεωρίας του ιμπεριαλισμού</em></strong>. Φυσικά κάθε θεωρία ξεκινά από εμπειρικές πεποιθήσεις – δηλαδή προ-θεωρητικές διαγνώσεις των βασικών σημείων μίας συγκεκριμένης ιστορικής πραγματικότητας – και επάνω σε αυτές συγκροτεί την ανάλυσή της. Όμως είναι το θεωρητικό οικοδόμημα αυτό καθ’ εαυτό και η μακροχρόνια ερμηνευτική ικανότητα της πραγματικότητας που επιδεικνύει που εν τέλει το κρίνουν.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Το κεντρικό επιχείρημα των αντίπαλων της θεωρίας του ιμπεριαλισμού – εκτός εκείνων που παραδοσιακά την απέρριπταν – είναι ότι ο ιμπεριαλισμός είναι χαρακτηριστικό της προηγούμενης ιστορικής περιόδου. Υποστηρίζεται ότι σήμερα διάγουμε μία νέα, εντελώς <strong><em>διαφορετική ιστορική περίοδο όπου η έννοια του ιμπεριαλισμού έχει περιπέσει σε αχρηστία καθώς η «παγκοσμιοποίηση» έχει ενιαιοποιήσει τον κόσμο και έχει εξαλείψει τις βάσεις δημιουργίας αντιπαλοτήτων μεταξύ κρατών, μπλοκ κρατών</em></strong> κλπ. Η συνεργασία είναι αυτή που κυριαρχεί ενώ οι συγκρούσεις είναι πολύ πιο υποδόριες και ελεγχόμενες. Συνεπώς η αυτοκρατορία (Hardt & Negri (2000)) ή ο μετα-ιμπεριαλισμός (Hayne (1999)) αντικαθιστούν τον ιμπεριαλισμό.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Κοινή βάση όλων αυτών των απόψεων είναι η θεωρία της παγκοσμιοποίησης ενώ στο μεθοδολογικό επίπεδο υπάρχουν – σε πολλές από αυτές (π.χ. στην αυτοκρατορία του Negri αλλά και στον μετα-ιμπεριαλισμό) – <strong><em>εμφανείς επιδράσεις του μετα-μοντερνισμού</em></strong>. Σε αναλυτικό επίπεδο όλες αυτές οι θεωρίες είναι ουσιαστικά αναδιατυπώσεις της τραγικά διαψευσμένης από τον Α΄ Παγκ. Πόλεμο θεωρίας του Kautsky (1914) περί υπεριμπεριαλισμού (και της αντίστοιχης του Hobson (1902) περί διιμπεριαλισμού).</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Η θεωρία της παγκοσμιοποίησης αποτελεί ένα ισχυρό κυρίαρχο ιδεολόγημα σήμερα το οποίο, δυστυχώς, έχει σοβαρές επιδράσεις και σε ριζοσπαστικές απόψεις. Το ιδεολόγημα αυτό έχει αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμο σήμερα για το καπιταλιστικό σύστημα καθώς αποδιαρθρώνει τη λογική κάθε αντίστασης στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις (καθώς αυτή έχει αντικειμενικά εθνική βάση όσο και εάν απαιτείται να αποκτά διεθνιστικό χαρακτήρα) και παράγει μία εύκολη «αντιπολίτευση του βασιλέως» με την μορφή υποτιθέμενα αντικαπιταλιστικών υπερεθνικών ουτοπιών.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Σήμερα βέβαια η θέση περί «παγκοσμιοποίησης» αμφισβητείται σοβαρά ακόμη και σε ορθόδοξους κύκλους<a href="http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/2011/02/11/%c2%ab%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/#_ftn2"><span style="color: black;">[2]</span></a>. <strong><em>Έχει δειχθεί πειστικά ότι η «παγκοσμιοποίηση» δεν είναι (α) ούτε καινοφανής, (β) ούτε μη-αναστρέψιμη και, (γ) σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί την κεντρικότητα του εθνικού κράτους και της οικονομίας του.</em></strong></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Όσον αφορά την υποτιθέμενη πρωτοτυπία και μοναδικότητα της πεντηκονταετίας 1950-2000 έχει δειχθεί ότι δεν αποτελεί κάτι εξαιρετικό συγκρινόμενη με την περίοδο <strong><em>1850-1914</em></strong> σε ότι αφορά τις ροές εμπορευμάτων, επενδύσεων κεφαλαίου και εργατικής μετανάστευσης. Σε αυτή την δεύτερη περίοδο όλες αυτές <strong><em>οι διασυνοριακές ροές ήταν συγκρίσιμες ή ακόμη και μεγαλύτερες από ότι στην πρώτη περίοδο</em></strong>. Ακόμη και το επιχείρημα ότι η σημερινή εκδοχή της «παγκοσμιοποίησης» είναι πρωτότυπη γιατί χαρακτηρίζεται από μία πρωτοφανή απελευθέρωση των χρηματο-οικονομικών ροών – όπως για παράδειγμα επιπόλαια υποστηρίζουν διάφορες θεωρίες περί «καπιταλισμού – καζίνο» – έχει επίσης αμφισβητηθεί πειστικά<a href="http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/2011/02/11/%c2%ab%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/#_ftn3"><span style="color: black;">[3]</span></a>.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Όσον αφορά την μη-αναστρεψιμότητα της «παγκοσμιοποίησης» είναι επίσης γνωστό ακόμη και σε επιπόλαιους γνώστες της ιστορίας ότι <em><strong>η προηγούμενη περίοδος αυξημένης απελευθέρωσης και ανόδου των διεθνών κεφαλαιακών ροών τερματίστηκε δραματικά στις αρχές του 20<sup>ου</sup> αιώνα με την όξυνση των ενδο-ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και την επαναφορά προστατευτικών πολιτικών που συνοδεύθηκαν με την έκρηξη δύο παγκοσμίων πολέμων – αλλά και αρκετών τοπικών επίσης.</strong></em></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Τέλος, όσον αφορά την εξάλειψη της σημασίας του εθνικού κράτους και της οικονομίας του έχει επίσης δειχθεί ότι τόσο στην περίοδο 1850-1914 όσο και σήμερα δεν ισχύει (βλέπε Hirst & Thompson (1999)). Μάλιστα, ακόμη και στην σημαντική περίπτωση των σημερινών <em><strong>πολυεθνικών εταιρειών</strong></em> (και φυσικά στην περίπτωση των προπατόρων τους του 19<sup>ου</sup> αιώνα) <em><strong>υπάρχει πάντα εθνική βάση συσσώρευσης αλλά και πολιτικής στήριξης</strong></em> (βλέπε Hirst & Thompson (1999), σ.80-96).</span></div><div style="text-align: justify;"><em><strong><span style="color: black;">Με αυτή την έννοια αντί της «παγκοσμιοποίησης» είναι ορθότερο να αναφέρεται κανείς σε περιόδους αυξημένης διεθνοποίησης του κεφαλαίου. Αυτό διαψεύδει διάφορες αιθεροβάμονες ριζοσπαστικές απόψεις που θεωρούν ότι ο καπιταλισμός – ένα σύστημα που γεννήθηκε με βάση τα εθνικά κράτη – θα εξαλείψει μόνος του τους εθνικούς διαχωρισμούς (και τις πολεμικές συγκρούσεις που τους συνοδεύουν) και θα προκύψει μία «καθαρή» ταξική αντιπαράθεση σε παγκόσμιο επίπεδο που δεν θα περιπλέκεται από τα όντως ακανθώδη εθνικά ζητήματα. Όπως εύστοχα είχε επισημάνει ο Bukharin (1976), το καπιταλιστικό σύστημα διαπερνάται από μία οργανική αντίφαση μεταξύ της τάσης διεθνοποίησης και της τάσης εθνικοποίησης του κεφαλαίου– δηλαδή της αύξησης της διεθνούς αλληλεξάρτησης της παγκόσμιας οικονομίας και της διαίρεσης της τελευταίας σε εθνικά μπλοκ – την οποία δεν πρόκειται ποτέ να επιλύσει. Έτσι περίοδοι αυξημένης διεθνοποίησης του κεφαλαίου (με ενδεχομένως ιδιαίτερα χαρακτηριστικά η κάθε μία) διαδέχονται περιόδους επιστροφής στις εθνικές βάσεις και διαίρεσης σε κλειστά αντίπαλα μπλοκ.</span></strong></em></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Τέλος, υπάρχει άλλο ένα σημαντικό συναφές ζήτημα που αποσταθεροποιεί επίσης κρίσιμες πλευρές της θέσης περί παγκοσμιοποίησης. Έχει υποστηριχθεί ότι η απελευθέρωση των διεθνών κεφαλαιακών ροών – και η αντίστοιχη της εργασίας – θα ευνοήσουν την ανάπτυξη των λιγότερο αναπτυγμένων οικονομιών και εν τέλει θα οδηγήσουν στην σύγκλιση των επιπέδων ανάπτυξης των ανεπτυγμένων και των λιγότερο ανεπτυγμένων οικονομιών. Με τον τρόπο αυτό πράγματι ο πλανήτης μας θα γίνει ένα «ενιαίο παγκόσμιο χωριό». Όμως, τόσο στην προηγούμενη περίοδο αυξημένης διεθνοποίησης του κεφαλαίου όσο και στην σημερινή διαψεύσθηκε οικτρά αυτή η ορθόδοξη πεποίθηση περί σύγκλισης. Αντιθέτως <em><strong>επιβεβαιώθηκε για πολλοστή φορά η θέση του Lenin για την ανισόμετρη ανάπτυξη μεταξύ των διαφορετικών εθνικών οικονομιών. Η αυξημένη διεθνοποίηση όχι μόνο δεν μειώνει το χάσμα αναπτυγμένων και λιγότερο ανεπτυγμένων οικονομιών αλλά αντιθέτως το αυξάνει καθώς κατά κανόνα λειτουργεί προς όφελος των πρώτων</strong></em> (π.χ. βλέπε Nayar (2006), σ.151 και 154). Όπως εύστοχα έχει δείξει η μαρξιστική προβληματική για τον ιμπεριαλισμό – και αντίθετα με τις νεοκλασσικές δοξασίες αλλά και κάποια ριζοσπαστικά «ανεστραμμένα είδωλα» τους – οι διεθνείς κινήσεις του κεφαλαίου ξεκινούν από την ύπαρξη διαφορετικών επιπέδων ανάπτυξης, αποσκοπούν στην εκμετάλλευση τους και εν τέλει τα αναπαράγουν σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό<a href="http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/2011/02/11/%c2%ab%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/#_ftn4"><span style="color: black;">[4]</span></a>. Στην βάση αυτών των διαφορών γεννιούνται οι διεθνείς κινήσεις του κεφαλαίου και οι συνακόλουθοι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί που κάθε άλλο παρά κάνουν τον κόσμο μας ένα ενιαίο, αγαπημένο πλανητικό χωριό.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Η απόρριψη της θεωρίας της παγκοσμιοποίησης αποδεικνύει την συνεχιζόμενη επικαιρότητα της θεωρίας του ιμπεριαλισμού. Όμως το πιο βασικό καθήκον παραμένει, δηλαδή η περαιτέρω ανάπτυξη αυτής της θεωρίας. Σε αυτό στοχεύει να συνεισφέρει η εργασία αυτή. Στο επόμενο τμήμα θα δειχθεί συνοπτικά πως γεννήθηκε η θεωρία του ιμπεριαλισμού και ιδιαίτερα η μαρξιστική και ποιες υπήρξαν μέχρι σήμερα οι βασικές συζητήσεις στο εσωτερικό της. Ιδιαίτερα τονίζεται η συμβολή του Lenin (1975, 1977,1987) στην συγκρότηση του κεντρικού πυρήνα της μαρξιστικής θεωρίας του ιμπεριαλισμού. Στο τελευταίο τμήμα προτείνεται μία αναδιατύπωση της μαρξιστικής θεωρίας του ιμπεριαλισμού, στην βάση του λενινιστικού πυρήνα της, που παίρνει υπ’ όψη νεότερες ιστορικές έρευνες για το παρελθόν του καπιταλιστικού συστήματος αλλά και σύγχρονες εξελίξεις.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong><span style="text-decoration: underline;">ΙΙ. Η ιστορική εποχή και η πορεία συγκρότησης της μαρξιστικής θεωρίας για τον ιμπεριαλισμό</span></strong></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><a href="http://kokkinhshmaia.files.wordpress.com/2012/02/imperialism1.gif"><span style="color: black;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-1303" height="197" src="http://kokkinhshmaia.files.wordpress.com/2012/02/imperialism1.gif?w=300&h=197" title="imperialism" width="300" /></span></a>Η συζήτηση για τον ιμπεριαλισμό ξεκίνησε στα τέλη του 19<sup>ου</sup> αιώνα σε μία κρίσιμη φάση του καπιταλιστικού συστήματος. Στους δύο προηγούμενους αιώνες το καπιταλιστικό σύστημα είχε εγκαθιδρυθεί στη Δύση (όπως επίσης και στην Ιαπωνία), είχε εξαπλωθεί σχεδόν σε όλο τον κόσμο (αξιοποιώντας συνήθως στοιχεία προηγούμενων κοινωνικο-οικονομικών συστημάτων), είχε γνωρίσει ήδη την πρώτη «χρυσή εποχή του» (δηλαδή μία μακρόχρονη περίοδο υψηλής και σχετικά απρόσκοπτης κερδοφορίας και καπιταλιστικής συσσώρευσης, τον 19<sup>ο</sup>αιώνα) καθώς και μία μεγάλη περίοδο έντονης διεθνοποίησης του κεφαλαίου. <em><strong>Από τα μέσα όμως του 19<sup>ου</sup> αιώνα και ιδιαίτερα στο τελευταίο τρίτο του το καπιταλιστικό σύστημα μπήκε στην πρώτη, βαθειά, δομική και επίσης σχετικά παγκόσμια (τουλάχιστον όσον αφορά τις επιπτώσεις της) κρίση του</strong></em>. Η πτώση της κερδοφορίας και οι επιπτώσεις της στην καπιταλιστική συσσώρευση οδήγησαν σε όξυνση του ανταγωνισμού η οποία μεταφέρθηκε και στις διεθνείς οικονομικές σχέσεις. <em><strong>Η όξυνση του διεθνούς ανταγωνισμού</strong> <strong>δεν πήρε φυσικά μόνο την μορφή του ανταγωνισμού μέσω των τιμών των εμπορευμάτων αλλά πάνω απ’ όλα την διεκδίκηση «στρατηγικών όρων» ανώτερης κερδοφορίας και συσσώρευσης, δηλαδή τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών, αγορών και γενικότερα οικονομικών χώρων και φυσικά τον αποκλεισμό των ανταγωνιστών από αυτούς</strong></em>. Στις συγκρούσεις αυτές τα διάφορα εθνικά (ακόμη και πολυεθνικά) κεφάλαια σχεδόν από την αρχή συνεπικουρήθηκαν από τα κράτη τους (κατά κανόνα) με αποτέλεσμα οι οικονομικές συγκρούσεις σύντομα να εξελιχθούν σε πολιτικές – και μετέπειτα στρατιωτικές – συγκρούσεις (καθώς είναι πάντα επίκαιρη η ρήση του Κλαούζεβιτς, που εύστοχα επικρότησε ο Lenin, ότι «ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής {και της οικονομίας θα μπορούσε να προσθέσει κανείς] με άλλα μέσα»).</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Οι εξελίξεις αυτές ανέτρεψαν μία εδραία πεποίθηση του κλασικού φιλελευθερισμού, ότι δηλαδή ο καπιταλισμός – σε αντίθεση με το βίαιο και πολεμοχαρές παρελθόν των προηγούμενων κοινωνικο-οικονομικών συστημάτων – δεν έχει ανάγκη τον πόλεμο αλλά την ειρήνη, καθώς ο πρώτος αποθαρρύνει τις επιχειρηματικές δραστηριότητες. Αυτό συνοδευόταν με την θέση ότι η καπιταλιστική κερδοφορία ευνοείται αποκλειστικά και μόνο από το ελεύθερο εμπόριο – αγνοώντας ότι τα πρώτα κρίσιμα βήματα του το καπιταλιστικό σύστημα (τόσο στο εμπόριο όσο και στην βιομηχανία) τα έκανε κάτω από τις φτερούγες του <em><strong>εμποροκρατικού προστατευτισμού</strong></em>.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Η επιστροφή του προστατευτισμού, του αγώνα δρόμου για τον έλεγχο γεωγραφικών περιοχών και η όξυνση των συναφών πολιτικο-στρατιωτικών συγκρούσεων οδήγησε στις πρώτες προβληματικές περί ιμπεριαλισμού οι οποίες γεννήθηκαν σαν ετερόδοξες αστικές θεωρίες. Η πρώτη συγκροτημένη εκδοχή είναι αυτή του Άγγλου Φαβιανού <em><strong>J.Hobson (1902)</strong></em>, που <em><strong>συνέδεσε τον ιμπεριαλισμό με την οικονομική κρίση του καπιταλισμού (την οποία απέδωσε στην υποκατανάλωση</strong></em>) και υποστήριξε ότι φιλεργατικές μεταρρυθμίσεις του συστήματος (όπως η εργατική εκπροσώπηση στο κοινοβούλιο και ο ελεύθερος συνδικαλισμός) θα ενισχύσουν την αγοραστική δύναμη της εργατικής τάξης και συνεπώς θα επιλυθεί το πρόβλημα της υποκατανάλωσης. Επομένως δεν θα υπάρχει λόγος οικονομικής εξόδου στο εξωτερικό και πολιτικο-στρατιωτικών συγκρούσεων για να την υποστηρίξουν. Ακολούθησαν άλλες θεωρίες – συχνά στα πλαίσια αυτού που ονομάσθηκε <strong><em>αντι-ιμπεριαλιστικός φιλελευθερισμός</em></strong> – μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει αυτή του <strong><em>Schumpeter (1919)</em></strong>, η οποία <em><strong>αποδίδει τον ιμπεριαλισμό σε προ-καπιταλιστικά κατάλοιπα</strong></em>. Σύντομα όμως είναι το εργατικό κίνημα και το σοσιαλιστικό ρεύμα αυτό που παίρνει την πρωτοκαθεδρία στις συζητήσεις – αλλά και στην κοινωνική και πολιτική δράση – σχετικά με τον ιμπεριαλισμό. Αυτό δεν ήταν καθόλου παράξενο καθώς, σε μεγάλο βαθμό, οι αστικές θεωρίες για τον ιμπεριαλισμό απηχούσαν την παλιά ορθοδοξία του συστήματος η οποία όμως είχε πλέον περιπέσει σε αχρηστία καθώς οι «νέοι καιροί» του συστήματος απαιτούσαν άλλες θεωρίες και άλλα εργαλεία πολιτικής. Αντιθέτως, το εργατικό κίνημα είχε κάθε λόγο να συνδέσει την πάλη του με τον αντι-ιμπεριαλισμό καθώς η όξυνση της εκμετάλλευσης συνδέεται άμεσα με την όξυνση του ανταγωνισμού και τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και καθώς επίσης είναι οι εργάτες που προμηθεύουν το απαραίτητο «κρέας για τα κανόνια». Στην βάση αυτή αναπτύχθηκε η κλασική μαρξιστική συζήτηση για τον ιμπεριαλισμό στην περίοδο πριν και μετά τον Α’ Παγκ.Πόλεμο.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Το πρώτο σημαντικό έργο στα πλαίσια της μαρξιστικής παράδοσης ήταν το «Χρηματιστικό Κεφάλαιο» του <em><strong>R.Hilferding</strong> </em>(που άρχισε να γράφεται το 1905 στην Βιέννη, αλλά ολοκληρώθηκε και εκδόθηκε το 1910 στην Γερμανία). Βέβαια, πρέπει να τονιστεί ότι ο ίδιος ο Hilferding δεν χρησιμοποιούσε στο βιβλίο του τον όρο «ιμπεριαλισμός» αλλά αναφέρεται σε «σύγχρονη προστατευτική πολιτική», «σύγχρονη αποικιακή πολιτική» ή «εξωτερική πολιτική του χρηματιστικού κεφαλαίου». Ο όρος «ιμπεριαλισμός» εμφανίζεται στο τελευταίο μέρος (Μέρος V). Όταν όμως τελείωνε την μελέτη του ο όρος αυτός είχε γίνει το επίκεντρο των συζητήσεων. Άρρητα, ο Hilferding θεωρούσε ότι ο καπιταλισμός είχε μπει σε μία <strong><em>νέα εποχή, αυτή των μονοπωλίων</em></strong>, που ήταν εντελώς διαφορετική από αυτή που έζησε και μελέτησε ο Marx. Ουσιαστικά – αλλά χωρίς να δηλώνεται πουθενά ρητά – στόχος του ήταν να γράψει το «Κεφάλαιο» αυτής της νέας εποχής που θεωρούσε ότι σηματοδοτούσε το <em>χρηματιστικό κεφάλαιο</em>. Συνοπτικά, <strong><em>υποστήριζε ότι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του νέου αυτού προσώπου του καπιταλισμού ήταν ότι οι τάσεις συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης οδηγούν στον σχηματισμό και την κυριαρχία των μονοπωλίων<a href="http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/2011/02/11/%c2%ab%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/#_ftn5"><span style="color: black;">[5]</span></a>, με συνεπακόλουθο την κατάργηση του ελεύθερου ανταγωνισμού<a href="http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/2011/02/11/%c2%ab%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/#_ftn6"><span style="color: black;">[6]</span></a>. Η κυριαρχία αυτή βασίζεται στην συγχώνευση του τραπεζικού με το βιομηχανικό κεφάλαιο, υπό την κυριαρχία του πρώτου. Το προϊόν αυτής της σύμφυσης είναι το χρηματιστικό κεφάλαιο. Η μονοπωλιοποίηση της εσωτερικής αγοράς λειτουργεί ως «τροχοπέδη της παραγωγικότητας» (Hilferding (1981), σ.314) και οδηγεί στον περιορισμό της δυνατότητας επέκτασης της παραγωγής μέσα σε ορισμένα όρια. Ο περιορισμός των σφαιρών τοποθέτησης του κεφαλαίου οδηγεί στις εξαγωγές κεφαλαίου και οι βιομηχανικές καπιταλιστικές χώρες μετατρέπονται σε διεθνείς τραπεζίτες. Επιπλέον οι εξαγωγές κεφαλαίων ενισχύονται από την προστατευτική πολιτική των υψηλών δασμών που επιβάλλονται από τα μονοπώλια. Έτσι, ο ρόλος του προστατευτισμού μετασχηματίζεται ριζικά και από αμυντικό μέσο εναντίον της εισόδου στην εγχώρια αγορά ξένων κεφαλαίων γίνεται, επιπλέον, ένα μέσο κατάκτησης ξένων αγορών εφόσον δίνει τεράστια πλεονεκτήματα στα εγχώρια κεφάλαια. Οι εξαγωγές κεφαλαίων, συνεπικουρουμένων από τα κράτη τους, οδηγεί σε συγκρούσεις και πόλεμους για νέα εδάφη και σφαίρες επιρροής.</em></strong></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Η θεωρία του Hilferding είχε σημαντική απήχηση σε εχθρούς και φίλους από όλες τις πτέρυγες της μαρξιστικής παράδοσης. Αυτή η απήχηση προέκυπτε από την <em><strong>αναλυτική της συνοχή</strong></em>, την <em><strong>πρωτοτυπία</strong></em> της καθώς επίσης και το ότι η θέση περί χρηματιστικού κεφαλαίου<em><strong> αντανακλούσε πιστά τα ιστορικά δεδομένα</strong></em> των γερμανόφωνων χωρών και της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης<a href="http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/2011/02/11/%c2%ab%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/#_ftn7"><span style="color: black;">[7]</span></a>. Αγνοήθηκε έτσι ότι η ανάλυση του έχει <em><strong>σοβαρές αδυναμίες</strong></em> <strong><em>και ελλείψεις</em></strong>. Ιδιαίτερα αγνοήθηκε ότι η εμπειρική επιβεβαίωση της έννοιας του χρηματιστικού κεφαλαίου είναι εξαιρετικά αμφισβητίσημη καθώς δεν ίσχυε για τις αγγλοσαξωνικές χώρες, την Γαλλία και το μεγαλύτερο τμήμα της Δύσης. Επίσης, μία σειρά άλλες αναλυτικές αδυναμίες όπως η θεωρία κρίσης του (ένα ιδιόμορφο μίγμα κρίσης υποκατανάλωσης και δυσαναλογίας), η αδυναμία συνεκτικής ερμηνείας του πως προκύπτει αυτό το ανενεργό περίσσευμα κεφαλαίου καθώς και η λανθάνουσα αποδοχή του μίας παραλλαγής της σημερινής νεοκλασικής θεωρίας περί σύγκλισης δεν επισημάνθηκαν τουλάχιστον επαρκώς. Πάνω απ’ όλα δε αγνοήθηκε ότι <strong><em>με την θεωρία του περί ανταγωνισμού ουσιαστικά θέτει στο περιθώριο την Εργασιακή Θεωρία της Αξίας του K.Marx.</em></strong></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Ο <strong><em>Κ.Kautsky</em></strong> δεν είχε μία συστηματική καί ολοκληρωμένη θεωρία για τον ιμπεριαλισμό. Δανειζόταν την ανάλυση του Hilferding, και μάλιστα με αρκετά υποτιμητικό τρόπο, συχνά, περίπου διεκδικώντας την πατρότητα και την αυθεντικότητα της. Υποστήριζε ότι η ιμπεριαλιστική πολιτική εκφράζει τα συμφέροντα του χρηματιστικού κεφαλαίου και των μονοπωλίων, αλλά βρίσκει <strong><em>αντίθετες μερίδες του βιομηχανικού κεφαλαίου που εξακολουθούσαν να έχουν συμφέρον την ειρήνη και το ελεύθερο εμπόριο</em></strong>. Έμεινε γνωστός για την εξαιρετικά άστοχη θέση του περί <em><strong>υπερ-ιμπεριαλισμού</strong></em>, , σύμφωνα με την οποία οι μεγάλες καπιταλιστικές δυνάμεις θα μπορούσαν να υπερπηδήσουν ειρηνικά τις μεταξύ τους αντιθέσεις, να διαμοιράσουν τον κόσμο και <strong><em>να συμφωνήσουν στην συνεκμετάλλευση του.</em></strong></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong><em>Η επόμενη συνεισφορά που ξεχώρισε ήταν αυτή της R.Luxembourg, που είναι σήμερα ευρέως γνωστή λόγω της συγγένειας της τόσο με πλευρές της κεϋνσιανής θεωρίας όσο και με το νεότερο ρεύμα της Θεωρίας της Εξάρτησης των P.Sweezy και P.Baran (1968).</em> </strong>Παρόμοια με τον Hobson θεωρούσε ότι όλα ξεκινούσαν από την κρίση υποκατανάλωσης που οργανικά διαπερνά τον καπιταλισμό καθώς το περιορισμένο εισόδημα της εργατικής τάξης – μαζί με τις επενδυτικές και καταναλωτικές δαπάνες των καπιταλιστών – αδυνατεί να καλύψει το σύνολο των παραγόμενων προϊόντων. Συνεπώς χρειάζονται κάποια «τρίτα πρόσωπα» – ούτε εργάτες ούτε καπιταλιστές – για να απορροφήσουν τα πλεονάζοντα εμπορεύματα αλλιώς προκύπτει κρίση πραγματοποίησης. Στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες αυτές οι ενδιάμεσες κοινωνικές τάξεις περιορίζονται δραστικά και συνεπώς απομένει κυρίως η διέξοδος κάποιων άλλων μη-καπιταλιστικών χωρών. Συνεπώς, <strong><em>ο ιμπεριαλισμός για την Luxembourg ήταν ο ανταγωνισμός των αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών για την επικυριαρχία σε υπανάπτυκτες μη-καπιταλιστικές χώρες ώστε να εξασφαλισθούν διέξοδοι για την επιπλέον παραχθείσα αξία.</em> <em>Στον βαθμό που ο χώρος αυτός συρρικνωνόταν ο καπιταλισμός αντικειμενικά όδευε προς την οικονομική του κατάρρευση.</em></strong> Τα προβλήματα της θεωρίας της Luxembourg είναι ευρέως γνωστά, ξεκινώντας από το πιο θεμελιακό, δηλαδή την <strong><em>θεωρία υποκατανάλωσης της</em></strong>. Όπως έδειξαν πολλοί – πρώτος μεταξύ των οποίων ο <strong><em>Bukharin – τίποτα δεν αποκλείει η επιπλέον αξία να καλυφθεί από τις αυξανόμενες δαπάνες των ίδιων των καπιταλιστών καθώς οι τελευταίοι επεκτείνουν τις δραστηριότητες τους.</em></strong></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Η συνεισφορά που σφράγισε την μαρξιστική συζήτηση για τον ιμπεριαλισμό είναι αναμφίβολα αυτή του Lenin. Σίγουρα δεν χρήζει παρουσίασης. Αξίζει όμως να τονισθούν ιδιαίτερα ορισμένες σημαντικές πλευρές της που συχνά διαφεύγουν της προσοχής.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong><a href="http://kokkinhshmaia.files.wordpress.com/2012/02/systeme_bancaire.jpg"><span style="color: black;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-1305" height="202" src="http://kokkinhshmaia.files.wordpress.com/2012/02/systeme_bancaire.jpg?w=300&h=202" title="systeme_bancaire" width="300" /></span></a>Πρώτον</strong>, ο Lenin είναι ο πρώτος που συνδέει το ζήτημα του ιμπεριαλισμού με μία ρητή θεωρία περιοδολόγησης του καπιταλισμού. <strong><em>Η αξία της περιοδολόγησης του καπιταλισμού είναι γνωστή καθώς έτσι μπορεί μία γενική ανάλυση να συγκεκριμενοποιηθεί περαιτέρω και φυσικά μία πολιτική στάση να αποκτήσει συγκεκριμένους οδηγούς και σημεία προσανατολισμού. Ο Lenin συνδέει ρητά τον ιμπεριαλισμό με το στάδιο του μονοπωλιακού καπιταλισμού</em></strong>. Μάλιστα παρόλο που στο πιο γνωστό κείμενο του – για πολιτικούς λόγους όπως σαφώς φαίνεται και στο ίδιο και στα «Τετράδια για τον ιμπεριαλισμό» – δίνει τον τίτλο του σταδίου στον ιμπεριαλισμό είναι ουσιαστικά ο προηγούμενος που τον κατέχει. Με αυτή την έννοια <strong><em>ο ιμπεριαλισμός είναι ουσιαστικά η μορφή οργάνωσης του διεθνούς συστήματος του καπιταλισμού στο στάδιο του μονοπωλιακού καπιταλισμού</em></strong>. Βέβαια <strong><em>η μεθοδολογία και τα κριτήρια περιοδολόγησης του Lenin</em></strong> είναι <em><strong>εξαιρετικά αντιφατικά</strong></em> και έχουν σημαντικά προβλήματα, όμως είναι ο πρώτος που εγκαινιάζει με σοβαρό τρόπο το πεδίο αυτό.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong>Δεύτερον</strong>, είναι ο πρώτος – μετά από κάποιες αρχικές αντιφάσεις – που ορίζει την <strong><em>διαδικασία κρίσης που εν τέλει οδηγεί στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς όχι σαν κρίση υποκατανάλωσης ή δυσαναλογίας αλλά σαν κρίση πτωτικής τάσης του ποσοστού κέρδους λόγω ανόδου της οργανικής σύνθεσης του κεφαλαίου.</em></strong> Η προσέγγιση αυτή – χωρίς να είναι εδώ αναγκαίο να ανοιχθεί η συζήτηση περί θεωρίας κρίσης – είναι εκείνη που σήμερα συγκεντρώνει την μεγαλύτερη αναλυτική και εμπειρική επιβεβαίωση.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong>Τρίτον</strong>, ξεκαθαρίζει ότι <strong><em>η μονοπωλιοποίηση δεν καταργεί τον ανταγωνισμό αλλά γεννάται από αυτόν και τον οξύνει</em></strong>. Αυτή η προσέγγιση, που είναι σήμερα εμπειρικά δικαιωμένη, ήταν και αυτή που περιέγραψε ο Marx. Στην μαρξιστική παράδοση – αλλά όχι, παραδείγματος χάριν, στον Hilferding – το μονοπώλιο αντί να αποκλείει τον ανταγωνισμό παραπέμπει σε πιο έντονες και πολύπλοκες μορφές ανταγωνισμού. Αντίθετα, στην αστική θεωρία το μονοπώλιο (ή το ολιγοπώλιο) παραπέμπουν στην κατάργηση του ανταγωνισμού.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong>Τέταρτον</strong>, είναι πάντα επίκαιρη και εύστοχη – και απουσιάζει από άλλες προσεγγίσεις – η έμφαση που αποδίδει στην <em><strong>ανισόμερη ανάπτυξη</strong></em> και στις επιπτώσεις της στους ενδοκαπιταλιστικούς και ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong>Πέμπτον,</strong> είναι επίσης πάντα επίκαιρη και εύστοχη – και επίσης διακρίνει την προσέγγιση του από τις υπόλοιπες – η έμφαση που αποδίδει όχι μόνο στην εξαγωγή εμπορευμάτων αλλά και στην <strong><em>εξαγωγή κεφαλαίου</em></strong>. Το σημείο αυτό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο καθώς η διεθνοποίηση των τριών βασικών μορφών του κεφαλαίου (<strong><em>εμπορικό, χρηματικό, παραγωγικό</em></strong>) ακολούθησε σχετικά διαφορετικούς δρόμους και είχε διαφορετική έκταση και συνέπειες σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους. Έτσι, όπως δείχνουν νεότερες προβληματικές και έρευνες, <strong><em>στην φάση αυξημένης διεθνοποίησης του πρώτου σταδίου του καπιταλιστικού συστήματος</em></strong> (που συνήθως ονομάζεται στάδιο του <em>ελεύθερου ανταγωνισμού</em>) ήταν <strong><em>το εμπορικό κεφάλαιο</em></strong> – δηλαδή οι εξαγωγές εμπορευμάτων αυτό που κυριαρχούσε. Αντιθέτως, στην αντίστοιχη φάση του σταδίου του <strong><em>μονοπωλιακού καπιταλισμού</em></strong> – στην οποία αναφέρεται ο Lenin – ήταν το <strong><em>χρηματικό κεφάλαιο</em></strong> (σε άλλη ορολογία οι επενδύσεις χαρτοφυλακίου και κυρίως με την μορφή του τραπεζικού δανεισμού) που έδιναν τον τόνο. Τέλος, φαίνεται ότι <strong><em>από τα μέσα του 20<sup>ου</sup> αιώνα</em></strong> είναι το <strong><em>παραγωγικό κεφάλαιο</em></strong> (σε άλλη ορολογία οι άμεσες ξένες επενδύσεις) – μέσω των πολυεθνικών εταιρειών και όχι μόνο – που δίνει τον τόνο στις τάσεις διεθνοποίησης του κεφαλαίου. Βέβαια ο Lenin όταν αναφέρεται στην εξαγωγή κεφαλαίου έχει υπ’ όψιν του κυρίως τις επενδύσεις χαρτοφυλακίου, που κυριαρχούσαν στην εποχή του.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Υπάρχουν φυσικά και προβλήματα, αντιφάσεις και σφάλματα στην προσέγγιση του Lenin. Δύο από αυτά αξίζει να αναφερθούν ιδιαίτερα.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong>Πρώτον</strong>, είναι εσφαλμένη η υιοθέτηση εκ μέρους του αυτούσιας της θέσης περί χρηματιστικού κεφαλαίου του Hilferding με τα γνωστά προβλήματα που προαναφέρθηκαν. Βέβαια, ο Lenin δείχνει σε διάφορα κείμενα ότι ήταν ενήμερος των προβλημάτων αυτών (π.χ. Lenin (1977), τομ.32, διάλεξη «Πόλεμος και Επανάσταση», επίσης στην συλλογή Lenin (1987), σ.122). Παρόλα αυτά διατηρεί την αναφορά στην θέση αυτή.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong>Δεύτερον, <em>είναι παραπλανητική η αίσθηση που αποπνέουν – συνήθως για πολιτικούς λόγους – τα κείμενα του ότι ο ιμπεριαλισμός αποτελεί το τελευταίο στάδιο του καπιταλισμού</em></strong>. Γι’ αυτό έχει κατηγορηθεί από πολλούς (π.χ. Harvey (2004), σ.69). Βέβαια, όπως αποδεικνύει μεταξύ άλλων ένα πρόσφατο «Σημείωμα των Εκδοτών» της Monthly Review (2004), στην θεωρία του o Lenin κάθε άλλο παρά διακατέχεται από μία τέτοια πεποίθηση. Ενδεικτικά, δείχνουν ότι <strong><em>ο Lenin αρχικά σχεδίαζε να δώσει στο βιβλίο «Ιμπεριαλισμός» τον τίτλο «Τα Βασικά Χαρακτηριστικά του Σύγχρονου Καπιταλισμού», ενώ στο χειρόγραφο του 1916 χρησιμοποίησε τον τίτλο «Ιμπεριαλισμός, το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού». Τελικά, το βιβλίο εκδόθηκε το 1917 με τον τίτλο «Ιμπεριαλισμός, το πιο πρόσφατο στάδιο του καπιταλισμού». Ήταν στην επανέκδοση του βιβλίου μετά τον θάνατο του που επαναφέρθηκε ο τίτλος του χειρόγραφου. Όμως η αίσθηση που αποπνέουν πολλές πολιτικής σκοπιμότητας διατυπώσεις βαραίνει άδικα την θεωρία του.</em></strong></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Μετά την κλασική μαρξιστική συζήτηση για τον ιμπεριαλισμό των αρχών του 20<sup>ου</sup> αιώνα ακολούθησαν και άλλες συνεισφορές που δεν υπάρχει η δυνατότητα εδώ να συζητηθούν. Όμως όλες σε μεγάλο βαθμό υστερούν σε βάθος και αναλυτική στιβαρότητα σε σχέση με εκείνες τις πρώτες συνεισφορές. Σε μεγάλο βαθμό μάλιστα οι μετέπειτα συζητήσεις νόθευσαν ή τροποποίησαν εσφαλμένα βασικές πλευρές της αρχικής συζήτησης.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong><span style="text-decoration: underline;">ΙΙΙ. Για μία σύγχρονη αναδιατύπωση της μαρξιστικής θεωρίας για τον ιμπεριαλισμό</span></strong></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><a href="http://kokkinhshmaia.files.wordpress.com/2012/01/omilos_anaireseis.png"><span style="color: black;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-1012" height="300" src="http://kokkinhshmaia.files.wordpress.com/2012/01/omilos_anaireseis.png?w=213&h=300" title="omilos_anaireseis" width="213" /></span></a>Μία σύγχρονη αναδιατύπωση της μαρξιστικής θεωρίας για τον ιμπεριαλισμό οφείλει να βασισθεί στην προσέγγιση που αποτέλεσε το βάθρο της κλασικής συζήτησης και ιδιαίτερα της προσέγγισης του Lenin. <strong><em>Ο ιμπεριαλισμός είναι πρώτα και κύρια οικονομική διαδικασία από την οποία προκύπτουν πολιτικο-στρατιωτικές διαδικασίες</em></strong>. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σήμερα καθώς – σαν αποτέλεσμα εσφαλμένων απόψεων που κυριάρχησαν μετά την κλασική συζήτηση – πολλές φορές ο ιμπεριαλισμός ταυτίζεται απλά και μόνο με την πολιτικο-στρατιωτική επέμβαση και σύγκρουση. <strong><em>Η οικονομική αυτή διαδικασία – δηλαδή η εξαγωγή κεφαλαίων</em></strong> είτε με όλες είτε με κάποιες από τις τρεις θεμελιακές μορφές του κεφαλαίου (δηλαδή η εξαγωγή εμπορευμάτων, η εξαγωγή χρηματικού κεφαλαίου και η εξαγωγή παραγωγικών δραστηριοτήτων) γεννιέται από τις – πολλές φορές ακόμη πρώιμες και λανθάνουσες – κρισιακές τάσεις του καπιταλιστικού συστήματος. Με αυτή την έννοια αποτελεί ταυτόχρονα ένδειξη δύναμης και αδυναμίας<a href="http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/2011/02/11/%c2%ab%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/#_ftn8"><span style="color: black;">[8]</span></a>. Αυτή η οικονομική έξοδος στο εξωτερικό οδηγεί σε σύγκρουση με άλλα κεφάλαια από άλλες χώρες που υιοθετούν την ίδια κίνηση. Στην οικονομική αυτή σύγκρουση έρχεται να προστεθεί η πολιτική συνεπικουρία των κρατών προέλευσης ή στήριξης των κεφαλαίων αυτών, γεγονός που μετατρέπει την οικονομική σύγκρουση και σε πολιτική. Στα πλαίσια της διαδικασίας αυτής συχνά διαμορφώνονται λιγότερο ή περισσότερο σταθερά και μόνιμα <em><strong>μπλοκ κεφαλαίων και κρατών.</strong></em></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Η κλασική συζήτηση επεσήμαινε επίσης ότι <strong><em>η ιμπεριαλιστική σύγκρουση είναι εν τέλει σύγκρουση μεταξύ αναπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών</em></strong> καθώς αυτές ερίζουν για επέκταση της γεωγραφικής κυριαρχίας του και <strong><em>δευτερευόντως σύγκρουση μεταξύ ιμπεριαλιστικών χωρών και χωρών που υφίστανται την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα.</em></strong> Με βάση την ιστορική εμπειρία της περιόδου της κλασικής συζήτησης αυτό έπαιρνε συνήθως την μορφή επέκτασης των ιμπεριαλιστικών χωρών σε λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές, σύγκρουση – μερικές φορές «δι’ αντιπροσώπων» – με άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες στο έδαφος αυτό και τέλος την έκρηξη της σύγκρουσης στο έδαφος των ίδιων των αναπτυγμένων ιμπεριαλιστικών χωρών. Αυτό ήταν το κλασικό σενάριο στην περίοδο που οδήγησε στον Α΄ Παγκ.Πόλεμο.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Με βάση τα παραπάνω, ο <strong><em>ιμπεριαλισμός μπορεί να ορισθεί ως η εξαγωγή από τις ισχυρότερες καπιταλιστικές δυνάμεις των κρισιακών τάσεων στο εξωτερικό λόγω αυξημένου εθνικού και διεθνούς ανταγωνισμού που οδηγεί σε διεκδίκηση σφαιρών επιρροής</em></strong> – σε βάρος άλλων λιγότερο ισχυρών χωρών – που αποσκοπεί όμως εν τέλει στην υπερίσχυση έναντι άλλων ισχυρών καπιταλιστικών δυνάμεων. Συνεπώς, οι ενδο-ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί αποτελούν τον κινητήριο μοχλό όλης της διαδικασίας. Η πολιτικο-στρατιωτική σύγκρουση (ανοικτή είτε συγκαλυμμένη) είναι το αναγκαίο συνεπακόλουθο της διαδικασίας αυτής.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Με αυτή την έννοια ο ιμπεριαλισμός δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο του δευτέρου σταδίου του καπιταλιστικού συστήματος – ή και κάποιου ενδεχόμενου διαδόχου του – αλλά γενικό χαρακτηριστικό του καπιταλιστικού συστήματος. Δηλαδή ο<strong><em> ιμπεριαλισμός αποτελεί τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας του διεθνούς συστήματος του καπιταλισμού.</em></strong> Επομένως, και στο πρώτο στάδιο του καπιταλισμού – αλλά ακόμη και στο μεταβατικό προστάδιο της εμποροκρατίας – κυριαρχούν ιμπεριαλιστικές σχέσεις. Οι αποικιακές αυτοκρατορίες, το εμπόριο σκλάβων και ακόμη και η πειρατεία <strong><em>δεν αποτελούσαν κατάλοιπα κάποιων προηγούμενων κοινωνικο-οικονομικών συστημάτων αλλά είχαν μετασχηματισθεί και ενσωματωθεί πλήρως σε διαδικασίες της «πρωταρχικής συσσώρευσης» του διεθνούς καπιταλιστικού συστήματος</em></strong><a href="http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/2011/02/11/%c2%ab%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/#_ftn9"><span style="color: black;">[9]</span></a>. Στο στάδιο αυτό κυριαρχεί η εξαγωγή εμπορικού κεφαλαίου (δηλαδή εμπορευμάτων) αν και υπάρχουν επίσης και εξαγωγές χρηματικού και παραγωγικού κεφαλαίου (και ακόμη και οι πρώτες πολυεθνικές εταιρείες, ιδιαίτερα με την μορφή των διαφόρων Εταιρειών των Ινδιών κλπ.). Αντίστοιχα, όπως προαναφέρθηκε, στο δεύτερο στάδιο του καπιταλισμού κυριαρχεί η εξαγωγή χρηματικού κεφαλαίου. Τέλος, στην περίοδο από το τέλος του Β΄ Παγκ. Πολέμου και μετά φαίνεται ότι κάτι αλλάζει καθώς τον τόνο δίνουν – με διάφορες διακυμάνσεις – οι εξαγωγές παραγωγικού κεφαλαίου οι οποίες ενισχύονται μετά το 1945 και κυριολεκτικά εκτινάσσονται μετά το 1990 (βλέπε στοιχεία UNCTAD, World Investment Report, online database).</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Στο σημείο αυτό χρήζει ιδιαίτερης προσοχής το γεγονός ότι στην περίοδο μετά τον Β΄ Παγκ. Πόλεμο ο μεγάλος όγκος των διεθνών κεφαλαιακών ροών είναι μεταξύ των τριών αναπτυγμένων πόλων του διεθνούς καπιταλιστικού συστήματος (Β.Αμερική, Δ.Ευρώπη, λεκάνη του Ειρηνικού) και ένα μικρότερο τμήμα μόνο κατευθύνεται προς άλλες λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές. Αυτό έχει χρησιμοποιηθεί από ορισμένους ως εμπειρική διάψευση της θεωρίας του ιμπεριαλισμού. Χωρίς να πλατειάσει κανείς επάνω στο σημαντικό αυτό ζήτημα, αξίζει να επισημανθεί ότι <strong><em>και στην περίοδο 1850-1914 δεν διέφεραν πάρα πολύ οι αναλογίες αυτές</em></strong>. Όμως όσον αφορά την μεταπολεμική περίοδο σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει η διαμόρφωση τριών ευρύτερων πόλων διεθνούς συσσώρευσης και οι συγκεκριμένες σχέσεις μεταξύ τους. Ένα δεύτερο αξιοσημείωτο ζήτημα είναι η εμφάνιση τις τελευταίες δεκαετίες των λεγόμενων «πολυεθνικών των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών».</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Στην ερμηνεία και των δύο αυτών ζητημάτων βοηθά η προσέγγιση του Lenin και ιδιαίτερα η θέση του περί ιμπεριαλιστικής αλυσίδας όπου ακόμη και μεσαίοι ή χαμηλότεροι κρίκοι της μπορούν να επιδοθούν σε ιμπεριαλιστικές δραστηριότητες σε βάρος όμοιων ή κατώτερων τους. Με αυτή την έννοια η εξαγωγή κεφαλαίου ως διαδικασία εκμετάλλευσης δεν λειτουργεί μόνο μεταξύ αναπτυγμένων και λιγότερο αναπτυγμένων χωρών αλλά και μεταξύ των ίδιων των αναπτυγμένων χωρών. Γι’ αυτό άλλωστε η εξαγορά μεγάλων επιχειρήσεων από άλλες ξένες αποκτά σχεδόν πάντα σοβαρές πολιτικές διαστάσεις που παραμερίζουν ανενδοίαστα τα φληναφήματα περί ελεύθερου ανταγωνισμού.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Υπάρχει τέλος μία σημαντική ανοικτή συζήτηση σήμερα γύρω από τον προφανώς σημαντικό ρόλο του χρηματο-πιστωτικού συστήματος στην ιμπεριαλιστική διαδικασία. Είναι προφανές επίσης ότι η έννοια του χρηματιστικού κεφαλαίου, που ερμήνευε στην κλασική συζήτηση το πεδίο αυτό είναι ανεπαρκής. Και επίσης ότι χρήζουν ερμηνείας νέα φαινόμενα, όπως παραδείγματος χάριν η περίπτωση μεγάλων παραγωγικών επιχειρήσεων (όπως η General Electric και η General Motors) που όχι μόνο επιδίδονται σήμερα σε χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες αλλά που μάλιστα τα τελευταία χρόνια τα τμήματα τους αυτά συμβάλλουν στην κερδοφορία τους περισσότερο από τα παραγωγικά τμήματα τους (βλέπε Berman, Sender & McDonald (2005)).</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Τέλος, ένα μεγάλο ζήτημα είναι αυτό που ήταν στο επίκεντρο της προβληματικής του Lenin. Δηλαδή πώς αλλαγές στον τρόπο οργάνωσης του διεθνούς συστήματος του καπιταλισμού συνδέονται με την περιοδολόγηση του συστήματος.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Όλα αυτά τα ζητήματα – και ενδεχομένως και σε άλλα που παραλείφθηκαν ή πρόκειται να ανακύψουν – καλείται να απαντήσει σήμερα η μαρξιστική θεωρία του ιμπεριαλισμού για να συνεχίσει να είναι αναλυτικά και εμπειρικά υπέρτερη των αντιπάλων της.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><strong>ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ</strong></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Baldwin, R. & Martin P, (1999), ‘Two Waves of Globalization: Superficial Similarities, Fundamental Differences’, NBER Working Paper 6904 (January).</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Βaran, P. & Sweezy, P. (1968), <em>Monopoly Capital</em>, New York: Monthly Review Press.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Berman, D., Sender, H. & McDonald, I. (2005), ‘GM auction won’t be simple’, <em>Wall Street Journal</em>, 27 April.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Brewer, A. (1980), <em>Marxist Theories of Imperialism</em>, London: Routledge.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Bucharin, N. (1976), <em>Imperialism and World Economy</em>, London: Merlin.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Hardt, M. & Negri, A. (2000), <em>Empire</em>, Massachusetts: Harvard University Press.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Harvey, D. (2004), ‘The ‘New’ Imperialism’, <em>Socialist Register 2004</em>.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Hayne, K. (1999), ‘Capitalism and the Periodization of International Relations: Colonialism, Imperialism, Ultraimperialism, and Postimperialism’, <em>Radical History Review</em> no.57.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Hilferding, R. (1981), <em>Finance Capital</em>, London: Routledge.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Hirst, P. & Thompson, G. (1999), <em>Globalization in Question: The International Economy and the Possibilities of Governance</em>, Cambridge: Polity Press.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Hobson, J. (1902), <em>Imperialism</em>, London: Allen & Unwin.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Kautsky, K. (1914), Ultra-imperialism, <em>Die Neue Zeit</em>, September 11<sup>th</sup>.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Lenin, V.I. (1975), <em>Ο ιμπεριαλισμός, ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού</em>, Αθήνα: Σύγχρονη Εποχή.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Lenin, V.I. (1977), <em>Τετράδια για τον ιμπεριαλισμό</em>, Άπαντα τομ.28, Αθήνα: Σύγχρονη Εποχή.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Lenin, V.I. (1987), <em>Για τον ιμπεριαλισμό και τους ιμπεριαλιστές</em>, Αθήνα: Σύγχρονη Εποχή.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Monthly Review (2004), ‘Notes from the Editors’, <em>Monthly Review</em> vol.55 no. 8.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Nayyar, D. (2006), ‘Globalisation, history and development: a tale of two centuries’, <em>Cambridge Journal of Economics</em>, no.30.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Schumpeter, J. (1919), The Sociology of Imperialism, Wien: Archiv fur Sozialwissenschaft und Sozialpolitik.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Zevin, R. (1988), ‘Are world financial markets more open? If so, why and with what effect?’, paper delivered at WIDER Conference on Financial Openess, Helsinki.</span></div><div style="text-align: justify;"> <hr align="left" size="1" width="100%" /> </div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><a href="http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/2011/02/11/%c2%ab%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/#_ftnref1"><span style="color: black;">[1]</span></a> Αξίζει να θυμηθεί κανείς τα εξαιρετικά εύστοχα και ταυτόχρονα άκρως ειρωνικά σχόλια του Lenin (1977, τόμος 28 σ.243), για τις ανάλογες απόψεις του Kautsky ότι η σύγκρουση Αυστρίας – Σερβίας δεν προκλήθηκε αποκλειστικά από ιμπεριαλιστικές τάσεις αλλά έχει εξίσου εθνικιστικές ρίζες.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><a href="http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/2011/02/11/%c2%ab%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/#_ftnref2"><span style="color: black;">[2]</span></a> Βλέπε, για παράδειγμα, την ανάλυση των Baldwin & Martin (1999) για μία από τις πρώτες ορθόδοξες αμφισβητήσεις της πρωτοτυπίας της περιόδου 1950-2000. Από μία πιο ριζοσπαστική σκοπιά ενδεικτική είναι η μελέτη των Hirst & Thompson (1999).</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><a href="http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/2011/02/11/%c2%ab%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/#_ftnref3"><span style="color: black;">[3]</span></a> Ο Zevin (1988) έδειξε αρκετά νωρίς ότι δεν υπάρχει κάποια συνταρακτική ιδιαιτερότητα στον τομέα αυτό και ότι στην περίοδο 1850-1914 η ενοποίηση των χρηματο-οικονομικών αγορών ήταν εξίσου σημαντική.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><a href="http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/2011/02/11/%c2%ab%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/#_ftnref4"><span style="color: black;">[4]</span></a> Η νεοκλασσική θεωρία υποστηρίζει ότι ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός οδηγεί – υπό «κανονικές» συνθήκες (τέλεια πληροφόρηση, ανεμπόδιστη κίνηση των παραγωγικών συντελεστών κλπ.) – σε μία κατάσταση ισορροπίας όπου όχι μόνο εξισώνονται τα ποσοστά κερδοφορίας αλλά επιπλέον μηδενίζονται. Αυτό φυσικά σημαίνει απουσία κινήτρων για τα ατομικά κεφάλαια να επενδύσουν περαιτέρω και, φυσικά, να μετακινηθούν γεωγραφικά. Πρόκειται για ένα εμφανώς μη-ρεαλιστικό πόρισμα που απορρέει όμως από τις θεμελιώδεις υποθέσεις του νεοκλασσικού μοντέλου μεγέθυνσης. Έδω βασίζεται και η θέση περί σύγκλισης (convergence) και οι διάφορες παραλλαγές της.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;">Αντιθέτως, για την μαρξιστική θεωρία στα πλαίσια του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού κάθε ατομικό κεφάλαιο αποσκοπεί στην επίτευξη πρόσθετου κέρδους (πέραν του μέσου ποσοστού κέρδους που δεν αποτελεί ένα σημείο ισορροπίας αλλά ένα συνολικό κέντρο βαρύτητας του συστήματος). Μέσω της επίτευξης αυτού επιδιώκει να δημιουργήσει και να αναπαράγει ένα δικό του ανώτερο (και συνεπώς διαφορετικό) επίπεδο συσσώρευσης από αυτά των ανταγωνιστών του. Με τον τρόπο αυτό στοχεύει στο να αναπαράγει και να επιτείνει τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα του. Συνεπώς, για την μαρξιστική πολιτική οικονομία, επίσης για θεμελιακούς λόγους – και φυσικά χωρίς τις μεταφυσικές νεοκλασσικές «κανονικές συνθήκες» – η ανισόμερη ανάπτυξη αποτελεί τον κανόνα λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><a href="http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/2011/02/11/%c2%ab%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/#_ftnref5"><span style="color: black;">[5]</span></a> Ο Hilferding – όπως επισημαίνει ο Brewer (1982, σ.87) -θεωρούσε δεδομένο ότι τα μονοπώλια σχηματίζονται σε εθνική βάση. Ήταν ο Bukharin και ο Lenin που έστρεψαν την προσοχή σε πολυεθνικά μονοπώλια.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><a href="http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/2011/02/11/%c2%ab%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/#_ftnref6"><span style="color: black;">[6]</span></a> «Το καρτέλ αποκλείει τον ανταγωνισμό στην εσωτερική αγορά, με τον διαμοιρασμό της ποσότητας της παραγωγής που αντιστοιχεί στην εγχώρια κατανάλωση» (Hilferding (1981), σ.308)</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><a href="http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/2011/02/11/%c2%ab%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/#_ftnref7"><span style="color: black;">[7]</span></a> Και επίσης της Ιαπωνίας, την οποία όμως ουσιαστικά αγνοούσαν την περίοδο εκείνη.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><a href="http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/2011/02/11/%c2%ab%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/#_ftnref8"><span style="color: black;">[8]</span></a> Με ένα παρόμοιο τρόπο προσεγγίζει ο Marx το ζήτημα της κρίσης: είναι η υπερβολική επιτυχία του συστήματος (η υπερσυσσώρευση κεφαλαίου) αυτή που οδηγεί στην αποτυχία του (την κρίση).</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"><a href="http://stavrosmavroudeas.wordpress.com/2011/02/11/%c2%ab%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%ad%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%8d%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1/#_ftnref9"><span style="color: black;">[9]</span></a> Με τον ίδιο τρόπο που η «πρωταρχική συσσώρευση του κεφαλαίου» σε εθνικό επίπεδο επιτεύχθηκε με την μετατροπή των καταλοίπων της παλαιότερης φεουδαρχίας σε καπιταλιστές γαιοκτήμονες με την χρήση βίαιων, ληστρικών και καθόλου «κανονικά καπιταλιστικών» μεθόδων και διαδικασιών.</span></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: black;"> </span><a href="http://kokkinhshmaia.wordpress.com/2006/04/01/%cf%84%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%b5%ce%b8%ce%bd%ce%b5%cf%83-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%b9%cf%84%ce%b1%ce%bb%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf-%cf%83%cf%85%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9/"><em>Κόκκινη Σημαία</em></a></div></div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-4404248997201299492012-03-27T09:27:00.001+03:002012-03-27T09:29:20.732+03:00ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΕΥΡΩ. ΔΥΟ ΜΕΛΕΤΕΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><iframe class="scribd_iframe_embed" data-aspect-ratio="0.707514450867052" data-auto-height="true" frameborder="0" height="600" id="doc_11422" scrolling="no" src="http://www.scribd.com/embeds/86661975/content?start_page=1&view_mode=list&access_key=key-2jw5jks6po43mp24mpgy" width="100%"></iframe>Γιώργος Π. Τριανταφυλλόπουλος <script type="text/javascript">
(function() { var scribd = document.createElement("script"); scribd.type = "text/javascript"; scribd.async = true; scribd.src = "http://www.scribd.com/javascripts/embed_code/inject.js"; var s = document.getElementsByTagName("script")[0]; s.parentNode.insertBefore(scribd, s); })();
</script></div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-73187726691588213772012-03-27T09:24:00.000+03:002012-03-27T09:24:22.716+03:00Τρόμος και παράνοια στις 20:00 – συμβολή στην απομυθοποίηση των ειδήσεων<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="printfriendly"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfmPK0tifJnffH5LLIs6lW4WrKx6RLzrza0B_2PmNJdDYm9j_GMOvyuunOI56jtPKrHe7HSLGCUrCsz0zX1xQKICJpAsvK110Zz0low6w0_6CHpic6Aj5b4TrOq6M0ZrosQL-WsuHVCZ54/s1600/artistic-one-eye-85x85.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfmPK0tifJnffH5LLIs6lW4WrKx6RLzrza0B_2PmNJdDYm9j_GMOvyuunOI56jtPKrHe7HSLGCUrCsz0zX1xQKICJpAsvK110Zz0low6w0_6CHpic6Aj5b4TrOq6M0ZrosQL-WsuHVCZ54/s320/artistic-one-eye-85x85.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: justify;"><em><br />
<a href="http://anti-texni.blogspot.com/"></a></em></div><div style="text-align: justify;"><strong><em>Θοδωρής Τζίμας</em></strong></div><div style="text-align: justify;">Τόσες και τόσες σελίδες έχουν γραφτεί για την τηλεόραση και την μεγαλύτερη ναυαρχίδα της, τα δελτία ειδήσεων. Ωστόσο, πάντα υπάρχει κάτι να προσθέσει κανείς στο μωσαϊκό. Ακούγοντας όλον αυτόν τον θόρυβο δεν μπορεί κανείς να αντισταθεί. Αν ήταν σχολική έκθεση, το παρακάτω άρθρο θα μπορούσε να απαντά στο θέμα «Τι μου αρέσει περισσότερο στα δελτία ειδήσεων». Επειδή όμως δεν γίνεται να σου αρέσει μόνο ένα πράγμα, παρακάτω ακολουθούν 8 σημεία που σύσσωμο το αφηνιασμένο τηλεοπτικό κοινό λατρεύει να μισεί.</div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="text-decoration: underline;">Σημείο πρώτο: </span></strong>Οι ειδήσεις όπως και να παρουσιάζονται σχετίζονται με το “νέο”. Από τον αρχαίο αγγελιαφόρο και τον μεσαιωνικό κήρυκα φτάσαμε στα δελτία ειδήσεων και τον Πρετεντέρη. Κατά συνέπεια, ο πρωθυπουργός θα κάνει <strong>νέο</strong> διάγγελμα κι ο γιατρός <strong>νέο</strong> ιατρικό ανακοινωθέν. Όλοι έχουν τον ρόλο τους στην καινοτομία.</div><a name='more'></a><br />
Πόσο “νέο” είναι όμως αυτό; Κι αν όντως έχουμε ανάγκη από “νέα”, τότε γιατί ταυτιζόμαστε με το παραδοσιακό κι αναμενόμενο; Η απάντηση είναι μάλλον απλή: πείθουμε τον εαυτό μας ότι κάτι είναι καινούργιο για να μην παραδεχθούμε ότι λατρεύουμε την τυποποίηση.<br />
<div style="text-align: justify;">Όση καινοτομία περιέχεται στις δηλώσεις ποδοσφαιριστών και αθλητικών παραγόντων, άλλη τόση περιέχεται και στις ειδήσεις (ή τουλάχιστον σε αυτό που μα θράσος ονομάζεται έτσι). “Δεν πρέπει να υποτιμήσουμε τον αντίπαλο”, “ο κόσμος ήταν ο δωδέκατος παίκτης”, “η ομάδα μου έδωσε το 100% των δυνάμεών της”, “δεν συνηθίζω να σχολιάζω την διαιτησία, αλλά…”, “κοιτάμε τον επόμενο αγώνα”. και άλλα τέτοια πλαστικά, βαρετά και στερεότυπα. Οι ειδήσεις όμως δεν διαφέρουν και πολύ: “σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες”, “η αστυνομία έχει εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό”, “οι γνωστοί-άγνωστοι”, “βουβός πόνος”, “δεν θυμίζει σε τίποτα”, “οι κάτοικοι δεν το βάζουν κάτω”. Α ναι, και “ευχαριστούμε που ήσασταν μαζί μας”.</div><div style="text-align: justify;">Κι όμως κάθε μέρα αυτήν την ιστορία την τρώμε αμάσητη. Από την άλλη, κατηγορούμε άνετα τον πολιτικό λόγο. Βέβαια, αφού είναι ξύλινος και τυποποιημένος… Τον ξύλινο λόγο, τον σχεδόν αποφθεγματικό, που διαποτίζει την επικοινωνία τον αγνοούμε. Αλλά όσο κι αν ενοχλεί η τυποποίηση και ο στερεότυπος λόγος, ποιος μπορεί να αρνηθεί την θαλπωρή που νιώθουμε μέσα του μακριά από δύσκολες λέξεις και ακόμα δυσκολότερες σημασίες; Αυτά τα απλά, ασήμαντα και καθημερινά έχουν εντυπωθεί μέσα μας. Τα αναγνωρίζουμε στο θυμικό μας με την παραμικρή αναφορά χωρίς καμιά διαδικασία σκέψης. Αυτός άλλωστε δεν είναι κι ο σκοπός των ειδήσεων και της τηλεόρασης;</div><div style="text-align: justify;">Το καλοκαίρι δεν υπάρχουν ειδήσεις, έλεγε ο Ουμπέρτο Έκο. Όχι ότι δεν υπάρχουν γεγονότα. Αλλά εφόσον δεν υπάρχει δέκτης, δεν υπολογίζονται για ειδήσεις. Εξάλλου, οι ειδήσεις είναι επανάληψη. Δεν αναπαράγεται τίποτα που να μην μπορούμε να ακούσουμε. Περισσότερο είναι κάτι από τα παλιά, κάτι που ακούσαμε και θα το ξανακούσουμε. Κάτι που περιμένουμε να ακούσουμε, κάτι αναμενόμενο. Δεν είναι δα και τόσο κακοί οι καναλάρχες, που θα μας πρόσφεραν κάτι που δεν αντέχουμε να ακούσουμε. Επομένως, ακούμε αυτά που θέλουμε να ακούσουμε. Αυτά που έχουμε ανάγκη.</div><div style="text-align: justify;"><strong><span style="text-decoration: underline;">Σημείο δεύτερο:</span></strong> τι θέλουμε τελικά να ακούσουμε; Το μόνο σίγουρο είναι ότι ΔΕΝ θέλουμε να ακούσουμε «καλά» νέα, ούτε βαρετές ιστορίες. Και βέβαια δεν μας ενδιαφέρει η καθημερινή ρουτίνα – τέτοια έχουμε, δεν θέλουμε άλλη. Τι θέλουμε λοιπόν; Ας ρίξουμε μια ματιά στην στερεότυπη φρασεολογία των ειδήσεων μπας και βγάλουμε μια άκρη. “Λουτρό αίματος”,”δρακόντεια μέτρα ασφαλείας”, “εκατόμβη θυμάτων”, “στυγερή δολοφονία”, “προσωπικό δράμα”,”κρατικός μηχανισμός”, “ενέδρα θανάτου”, “πλήρωσε με την ζωή του”, “ράγισε καρδιές”,”αναπάντητα ερωτήματα”, “οργιάζουν οι φήμες”, “χτύπημα του Εγκέλαδου”. Μέχρι και στα αθλητικά, “εσχάτη των ποινών”… Τώρα κάτι γίνεται!</div><div style="text-align: justify;">Βαρύγδουπες εκφραστικές διατυπώσεις που ενώ εν πρώτοις μοιάζουν τρομοκρατικές, στην ουσία δεν είναι. Το αντίθετο. Ο θεατής είναι τόσο εξοικειωμένος με αυτές τις πεπερασμένες εκφράσεις, που η απουσία τους δεν φορτίζει συναισθηματικά το γεγονός. Αλλά όχι, ας φερθούμε προβοκατόρικα κι ας αλλάξουμε λίγο αυτές τις διατυπώσεις.</div><table><thead>
<tr> <td align="center" width="125">λουτρό αίματος →</td> <td align="center" width="150">ατομικό έγκλημα / εκατόμβη θυμάτων →</td> <td align="center" width="125">μαζική εξόντωση</td> </tr>
</thead> <tbody>
<tr> <td align="center" valign="top" width="125">οργιάζουν οι φήμες →</td> <td align="center" valign="top" width="175">φημολογείται / πλήρωσε με την ζωή του →</td> <td align="center" valign="top" width="125">σκοτώθηκε</td> </tr>
<tr> <td align="center" valign="top" width="125">στυγερή δολοφονία →</td> <td align="center" valign="top" width="175">σκληρό έγκλημα / ραγίζω καρδιές →</td> <td align="center" valign="top" width="125">στεναχωρώ</td> </tr>
<tr> <td align="center" valign="top" width="125">εσχάτη των ποινών →</td> <td align="center" valign="top" width="175">πέναλτι</td> <td align="center" valign="top" width="125"><br />
</td> </tr>
</tbody> </table>Μα δεν έχει πλάκα έτσι! Είναι ανάλατο, σχεδόν βαρετό… Κι επίσης, απαιτεί από τον θεατή να φορτίσει αυτός συναισθηματικά την είδηση. Η είδηση παραμένει είδηση, αλλά η τυποποιημένη εκφραστική διατύπωση την κάνει λίγο πιο αιχμηρή, λίγο πιο «ενδιαφέρουσα». Και χωρίς να απαιτεί από εμάς να τονίσουμε τις γωνίες… Όχι, θα πάρουμε την πρώτη εκδοχή, αυτήν στην οποία είμαστε συνηθισμένοι.<br />
<strong><span style="text-decoration: underline;">Σημείο τρίτο </span></strong>: τα ονόματα των πρωταγωνιστών δεν οξύνουν συναισθηματικά την είδηση κι επίσης ακριβώς για τον ίδιο λόγο δεν ενδιαφέρουν ΚΑΝΕΝΑΝ! Αυτό το ξέρουν τα κανάλια, οπότε μας απάλλαξαν εξαρχής από άσχετες πληροφορίες. Αρκεί ένα “θύμα βιασμού” ή “αδερφός θύματος” για να μας καθηλώσει μπροστά στην οθόνη. Γιατί να γνωρίζουμε το όνομα, όταν από κάτω μπορεί απλά να γράφει “δικηγόρος 16χρονης”, “πατέρας αγνοούμενου”, “υιοθετημένη”; Δεν έχει καμία σημασία ποιος είσαι ή πως λέγεσαι.<br />
Σημασία έχει μόνο ο βαθμός εμπλοκής σου στον συμβάν. Κι αν δεν είσαι μπλεγμένος στο συμβάν θα σε μπλέξουν τα κανάλια έτσι κι αλλιώς. Γι’ αυτό, ενώ γράφει από κάτω “αυτόπτης μάρτυρας”, μπορείς να ξεκινήσεις την συγκλονιστική μαρτυρία σου με την φράση “από ο,τι άκουσα κι από ο,τι μου είπαν…”.<br />
Κι αν όλη η κοινωνία ψάχνει για ήρωες, δεν θα τους βρει στις ειδήσεις. Εδώ μετράει μόνο το γεγονός. Οι μαρτυρίες προσώπων εμπλεκόμενων στο γεγονός χρησιμεύουν ως αναγκαστική διαδικασία μόνον εφόσον προσφέρουν στην συναισθηματική ένταση. Μετράει μόνον η ιδιότητα (κι αυτή τόσης διάρκειας όσο το ρεπορτάζ). Επομένως, η ανωνυμία επιβάλλεται. Εξάλλου, η ανωνυμία του πλήθους δεν ήταν ποτέ άλλοτε πιο διακριτή από ότι στην τηλεόραση.<br />
<span style="text-decoration: underline;"><strong>Σημείο τέταρτο:</strong></span> αυτοί που παρελαύνουν κάθε μέρα στις ειδήσεις πως διάολο κατάφεραν να είναι λίγο πιο επώνυμοι; Το κατάφεραν με το να είναι εμείς. Προφανώς, γνωρίζουν ότι ωρύονται, ότι βρίζουν και ότι εκχυδαΐζουν καθετί. Γνωρίζουν ότι λένε ψέματα. Γνωρίζουν πολύ καλά το ρόλο τους στο παιχνίδι. Και παίζουν και καλό θέατρο. Πολυτάλαντοι και παντογνώστες γαρ… Μας εκπροσωπούν με αξιώσεις. Γιατί λένε όσα θα έλεγε ο μέσος τηλεθεατής ή όσα σκέφτεται, ακόμα κι όσα ντρέπεται να ξεστομίσει. Ακριβώς γι’ αυτό η τηλεόραση είναι μαζική ψυχοθεραπεία. Τζάμπα group therapy. Δεν το λες και μικρό πράμα… Έτσι, οι τηλεκριτικοί και πάσης φύσεως κριτές παρελαύνουν δια τηλεοράσεως κατά τέτοιον τρόπο, ώστε εμείς οι άμοιροι τηλεθεατές να ταυτιζόμαστε μαζί τους.<br />
<span style="text-decoration: underline;"><strong>Κατά συνέπεια, σημείο πέμπτο:</strong></span> όπως κάθε τηλεθεατής που σέβεται τον εαυτό του κατακρίνει όλα τα προγράμματα που παρακολουθεί μανιωδώς, όμοια πράττει και το τηλεοπτικό σύστημα. Επομένως, μην μας παραξενεύει η αντίφαση. Αλλά ποια αντίφαση; Καμία! Το σύστημα έχει αυτό-ίαση, θρέφεται από μόνο του. Έτσι, θα δούμε και θα ξαναδούμε γνωστές περσόνες του”ποιοτικού” χώρου να κατηγορούν από τα δελτία του Star την τηλεόραση ότι “έχει ρημάξει τα μυαλά των ανθρώπων” ή ότι “πλασάρει ψεύτικα πρότυπα στη νεολαία”. Ο καθένας θα φιλοξενηθεί στα τηλεοπτικά παράθυρα για λίγη τηλεοπτική κριτική. Δεν συζητάμε για τη τηλεσάτιρα που αποδοκιμάζει την τολμηρότητα και καυτηριάζει την χυδαιότητα. Πώς το κάνει αυτό; Μα φυσικά χρησιμοποιώντας ανυπέρβλητο λεξιλόγιο, όπως “μαλάκας”, “πήδημα”, “λούτσος” ή άλλες παρόμοιες εκφράσεις και σεξουαλικά υπονοούμενα.<br />
Αυτό το γαϊτανάκι είναι κυρίαρχο σε όλη την δομή του σύγχρονου πολιτισμού. Η τηλεόραση προτρέπει σε όλα αυτά που κατά τα άλλα απορρίπτει και κατακρίνει. Όμως, για το δίκαιο της υπόθεσης, όταν φερειπείν η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει καμπάνια κατά του καπνίσματος και ταυτόχρονα χρηματοδοτεί της καλλιέργειες καπνού, η τηλεόραση είναι μόνο μια μικρογραφία αυτής της γελοιότητας.<br />
Η κριτική λοιπόν έχει πολλά πρόσωπα. Το καλύτερό της όμως είναι αυτό που δεν είναι κριτική, αλλά φαίνεται ως τέτοια. Κάθε αξιολόγηση παίρνει αξία ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο αναπτύσσεται και ανάλογα με το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί. Για παράδειγμα, βεβαίως η εμπορευματοποίηση είναι κακή. Ρωτήστε όποιον τηλεορασόπληκτο θέλετε. Όμως, οι υψηλές πωλήσεις είναι καλές. Αντίστοιχα, η έμπρακτη κριτική των ειδήσεων σε επίπεδο καθημερινότητας είναι κακή, είναι επιτηδευμένη, είναι “θολοκουλτουριάρικη”. Η κριτική των ειδήσεων στα τηλε-παράθυρα είναι καλή, είναι δείγμα σώφρονα ανθρώπου που “λέει τα πράγματα με το όνομά τους”.<br />
Επομένως, το μέσο είναι το μήνυμα; Για να κάνεις την καταγγελία σου πιο προσιτή στο φιλοθεάμον κοινό πρέπει να εισέλθεις στο μέσο. Έτσι, η επιτυχία είναι διπλή: από την μία, βγαίνεις στο γυαλί, διαφημίζεσαι, το παίζεις και σοβαρός κριτικός. Από την άλλη, τα ΜΜΕ διασώζονται, γιατί η καταγγελία σου είναι αναίμακτη εφόσον γίνεται μέσα από αυτά. Εξάλλου, πάντα οι παρόντες εξαιρούνται…<br />
<span style="text-decoration: underline;"><strong>Σημείο έκτο:</strong></span> η πληροφορία και οι ειδήσεις είναι δύο πράγματα άσχετα μεταξύ τους. Με άλλα λόγια, οι ειδήσεις είναι ειδήσεις όταν έχουν θέαμα. Όποια και να είναι η είδηση, αν δεν είναι καταγεγραμμένη σε βίντεο δεν μετράει. Ναι ok, δεκτό, εξερράγη ηφαίστειο στην Ιταλία. Αν δεν έχεις βίντεο της έκρηξης, είναι σαν να μην έγινε ποτέ. Αντίστοιχα, το ίδιο συμβαίνει με την συντριβή ενός αεροσκάφους, την βύθιση ενός πλοίου, ακόμα και με τα γιαούρτια που έφαγε ο κάθε πολιτικός. Δεν έχει κανένα τηλεοπτικό ενδιαφέρον, αν δεν προσφέρεται για τηλεοπτικό κανιβαλισμό. Κάπως έτσι, η ανθρώπινη τραγωδία και οποιαδήποτε άλλη είδηση μετατρέπεται σε ψυχαγωγία. Το φιλοθεάμον κοινό δεν ψάχνει πληροφορία. Ψάχνει θέαμα. Κι αν γίνεται, σε αργή κίνηση παρακαλώ.<br />
<span style="text-decoration: underline;"><strong>Σημείο έβδομο:</strong></span> σωστά αντιλαμβανόμενοι την ανάγκη για θέαμα, οι καναλάρχες εντόπισαν (και όπου δεν υπήρχαν, δημιούργησαν) δίπολα αντιπαράθεσης. Ο τηλεθεατής δεν θέλει να βλέπει Το μικρό σπίτι στο λιβάδι. Θέλει ίντριγκα. Τι να την κάνει μια πολιτισμένη πολιτική συζήτηση, που ο καθένας τα βρίσκει με αυτόν που βρίσκεται στο διπλανό παράθυρο; Βαρετό! Πρέπει να δημιουργούνται δυαδικές συγκρούσεις. Από κει και πέρα, δίκιο έχει αυτός που φωνάζει περισσότερο.<br />
Πέραν του πολιτικού, αυτή η κόντρα εμπλουτίζεται και στο lifestyle. Μοντέλο εναντίον μοντέλου, τραγουδίστρια εναντίον μοντέλου, τραγουδίστρια εναντίον τραγουδίστριας, ηθοποιός εναντίον τραγουδίστριας και το κράξιμο πάει λέγοντας. Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο: δήλωση-απάντηση-ανταπάντηση-ξεκατίνιασμα. Κάπως έτσι, το Star κάλυψε τηλεοπτικό χρόνο για μια εβδομάδα κι εμείς βρήκαμε ασχολία. Κατά κανόνα, το τηλεοπτικό κοινό δεν διάκειται ιδιαίτερα φιλικά προς κάποιον από τους δύο αντιμαχόμενους. Ενδεχομένως, να μην τους ξέρει καν (όπως κι η μάνα τους). Δεν έχει καμία σημασία! Το κοινό αντιμετωπίζει την σφοδρή μιντιακή σύγκρουση όπως κι έναν αγώνα ποδοσφαίρου.<br />
<span style="text-decoration: underline;"><strong>Σημείο όγδοο:</strong></span> μέρος του θεάματος είναι το ψεύτικο που μοιάζει αληθινό. Φυσιολογικά, αυτό δεν θα ήταν και τόσο μεγάλο πρόβλημα. Το πρόβλημα ξεκινά από την στιγμή που το ψεύτικο γίνεται πιο αληθινό από το αληθινό. Γιατί σήμερα το ψεύτικο έχει υποκαταστήσει το αληθινό. Κάποτε στις κινηματογραφικές ταινίες αρκούσε ο ήχος του όπλου για να αποδώσει τον θάνατο του ηθοποιού. Όχι πια. Σήμερα για να αποδοθεί πιστά ο θάνατος πρέπει το πλάνο να εστιάσει, ο ήχος να κλιμακωθεί, η κίνηση να γίνει αργή, η λεπτομέρεια της λεπίδας ευδιάκριτη και η πρώτη σταγόνα αίμα φετίχ. Τότε ο θάνατος μοιάζει αληθινός αφήνοντας σοκαρισμένο τον θεατή. Το φιλοθεάμον κοινό έχει εθιστεί σε αυτό το πακέτο. Οτιδήποτε άλλο είναι λίγο. Επομένως, πώς να φορτιστεί κανείς πχ. με τον θάνατο ενός μετανάστη ή ενός ανήλικου, έτσι όπως προβάλλεται στην κανονική ζωή; Ναι ok, τον πυροβόλησαν κι έπεσε κάτω. Τόσο αδικαιολόγητα, τόσο απλά, τόσο ψεύτικα!<br />
Μήπως όμως το ίδιο δεν συμβαίνει και με κάθε γεγονός; Το πιπεράτο ψέμα είναι πιο ενδιαφέρον από την ανάλατη αλήθεια. Κάποτε είχε κάνει πάταγο μια “ανθελληνική” δήλωση του Κίσινγκερ περί “καταστροφής της ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού”. Λίγο μετά αποδείχθηκε ότι η δήλωση ήταν κατασκευασμένη από τους ανθούς της ελληνικής ειδησιογραφίας. Ορισμένοι τηλεπλασιέ βιβλίων επικαλούνται ακόμη την φερόμενη ως δήλωση. Ανάλογο παράδειγμα είναι η προ μηνός «καταστροφή του Αττικόν από διαδηλωτές». Το Αττικόν όμως ποτέ δεν καταστράφηκε… Ποιος όμως θα ασχολούνταν με την διάψευση της “είδησης”; Κανείς…<br />
Δεν έχει ενδιαφέρον, ούτε θα κάνει νούμερα. Είναι αλήθεια. Και η αλήθεια είναι βαρετή. Επιπλέον, κρύβει μέσα της μια νομοτέλεια που ανακόπτει τους όρους του θεάματος. Κανείς δεν μπορεί να αναπτύξει θεωρίες συνωμοσίας, να καταγγείλει σκοτεινά κέντρα και να βάλλει κατά των πρακτόρων μυστικών υπηρεσιών. Η αλήθεια δεν έχει κανένα μυθοπλαστικό χαρακτηριστικό και δεν ευνοεί την ανάπτυξη αστικών μύθων. Μα πάνω από όλα δεν τονώνει την περιέργειά μας και τα τρομολάγνα μας αισθήματα. Δεν προσφέρεται για θέαμα. Απορρίπτεται!<br />
Επομένως, η κριτική στις ειδήσεις αλλά και γενικότερα στα ΜΜΕ δεν πρέπει να λογίζεται ως εξατομικευμένη και απομονωμένη από την κοινωνική βάση στην οποία άλλωστε στηρίζεται. Τα ΜΜΕ ικανοποιούν τις ανάγκες ενός εξαιρετικά απαιτητικού φιλοθεάμονος κοινού. Είναι ένας αντικατοπτρισμός της ίδιας της κοινωνίας. Είναι οι τηλεθεατές της και όσα θέλουν από αυτά. Είναι οι ευσεβείς μας πόθοι και οι κρυφές μας φιλοδοξίες. Επομένως, ο σκοπός δεν είναι να αλλάξει η φύση των ειδήσεων ή των καναλιών. Ο σκοπός είναι να απεκδυθούμε τον (προσβλητικό) χαρακτηρισμό του “τηλεθεατή”. Ο σκοπός είναι να αλλάξει ο ίδιος ο άνθρωπος.<br />
<em>Αναδημοσίευση από <a href="http://anti-texni.blogspot.com/">Αντι-Τέχνη</a></em></div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-6379660831748054122012-03-27T09:20:00.000+03:002012-03-27T09:20:00.839+03:00SOS ναζισμός<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"> <div class="clearfix" id="main"> <div id="content" role="main"> <div class="post-55409 post type-post status-publish format-standard hentry category-- category-180280 category-454768 category-180253 tag-- tag-- tag-7546338 tag-3135984 tag-13641718 tag-19615244 tag-- tag-mega post-wrapper clearfix" id="post-55409"> <div class="entry-wrapper clearfix"> <div class="entry"> <a href="http://risinggalaxy.files.wordpress.com/2012/03/nazi20concentration20camp5.gif"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-55410" height="242" src="http://risinggalaxy.files.wordpress.com/2012/03/nazi20concentration20camp5.gif?w=300&h=242" title="nazi%20concentration%20camp5" width="300" /></a>Σαν σήμερα λοιπόν οι Ναζί ξεκίνησαν να στέλνουν Εβραίους στο Άουσβιτς στη Πολωνία. Και πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτηση που διεξάγεται στην “δημόσια σφαίρα” -που αποτελείται από τις εταιρίες “ενημέρωσης”, με άδεια πρόσβασης σε κοινωνικές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές συχνότητες. Η “συζήτηση” που ξεκινάει από τους τηλεοπτικούς διαφημιστές των θεσμικών νεοναζί της κυβέρνησης, ξεκινάει από την αποδοχή της πλέον φρικτής “ιδέας” στην ανθρώπινη ιστορία -μαζί με την ατομική βόμβα-. Ξεκινάει δηλαδή από την αποδοχή ότι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι “απαραίτητα” και “χρήσιμα”. Ακόμα περισσότερο ναζιστικής κατεύθυνσης είναι η εκλογίκευση της απόφασης για την κατασκευή στρατοπέδων συγκέντρωσης από τις εταιρίες “ενημέρωσης”, που απλά σιγοντάρουν την επίσημη κυβερνητική γραμμή -η οποία με τη σειρά της είναι μεταφορά των οικονομικών συμφερόντων των κατασκευαστικών εταιριών και των εταιριών ασφάλειας και εξαίρεσης στη σφαίρα του κυρίαρχου πολιτικού λόγου-.<span id="more-55409"></span><br />
Γιατί τι άλλο είναι, πέρα από ναζιστικό, το επιχείρημα ότι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι “χρήσιμα” για την “προφύλαξη” της κοινωνίας από μολυσματικές ασθένειες; (Χρυσοχοίδης απόψε σε δηλώσεις του στα κανάλια).<br />
<a name='more'></a><br />
Γιατί τι άλλο είναι, πέρα από ναζιστικό, το επιχείρημα ότι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι “χρήσιμα” ως αποθήκες ανθρώπων που βρίσκονται υπό καθεστώς εξαίρεσης, χωρίς χαρτιά, που ενώ δεν θέλουμε να υπάρχουν…υπάρχουν;<br />
Φυσικά το επικοινωνιακό κολπάκι του να ξεκινάει μια “συζήτηση” με την παραδοχή του αδιανόητου ως αυταπόδεικτα αναγκαίου είναι παλιό. Τόσο παλιό όσο ο ρατσισμός επί αποικιοκρατίας και η τελική λύση των φούρνων.<br />
Στο ίδιο παιχνίδι και οι διάφοροι “τοπικοί φορείς”, δηλαδή οι διάφοροι δημαρχαίοι οι οποίοι φωνάζουν πως δεν είναι ρατσιστές την ίδια στιγμή που το κύριο μέλημα τους είναι το αν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης έχουν τις επαρκείς οικονομοτεχνικές μελέτες.<br />
Και όμως κύριοι δήμαρχοι. Οι οικονομοτεχνικές μελέτες δεν θα αργήσουν όπως δεν άργησαν οι υπολογιστικές μηχανές που προμήθευσε η IBM στους Ναζί για τα logistics των κρεμματόριων. Θα μείνετε όλοι ευχαριστημένοι και να είστε σίγουροι πως όταν θα έρθουν οι ιδιωτικές εταιρίες που θα δώσουν θέσεις εργασίας ανθρωποφυλάκων και λοιπού προσωπικού, φυσικά θα μπορέσετε να βολέψετε και από κανένα δικό σας. Γιατί στην Ελλάδα ζούμε ρε γαμώτο.<br />
Άραγε οι δήμαρχοι για τους λιγνίτες της Κοζάνης και τη ΔΕΗ, για τους νεκρούς στα ορυχεία και τη μόλυνση του περιβάλλοντος, είχαν ζητήσει μελέτη; (όπως πολύ σωστά επεσήμανε φίλος στο twitter)<br />
Άλλου όμως είναι το κύριο παιχνίδι. Αλλού βρίσκεται και το ζουμί αλλά πάνω από όλα ο τζίρος.<br />
Βρίσκεται στις κατασκευαστικές εταιρίες που θα διαχειριστούν τα λεφτά, στις εταιρίες παροχής διοικητικών υπηρεσιών και στις εταιρίες παροχής προσωπικού. Άλλωστε δεν είναι καθόλου τυχαία η συζήτηση που έχει ξεκινήσει από το Σεπτέμβριο και μετά για τις άθλιες συνθήκες φύλαξης στις ελληνικές φυλακές. Αλλού κάποιοι περιμένουν να χτίσουν φυλακές και άλλοι περιμένουν να περιφράξουν με φρέσκο συρματόπλεγμα τα στρατόπεδα.<br />
Νεοφιλελευθερισμό έχουμε και η βιομηχανία των φυλακών, της κατασκευής ενόχων και τις διαχείρησης των φυλακισμένων στις ΗΠΑ έχει τζίρο γύρω στα 5 δις. δολάρια. Το δόγμα ήρθε και εδώ προ πολλού με τους Ολυμπιακούς και τις μίζες για τα συστήματα ασφάλειας. Ποιος πληρώνει σε κάθε περίπτωση; Εμείς. Ποιους; Τις εταιρίες. “Ανάπτυξη”.<br />
Εκεί το λόμπι της συγκεκριμένης βιομηχανίας περνάει νόμους για αυστηρότερες ποινές και άρα μακροχρόνιες καταδίκες σε ιδιωτικές φυλακές που χρεώνουν 200 δολάρια τη βραδιά ανά κρατούμενο. Η αναδιάρθρωση της καπιταλιστικής παραγωγής(κρίση) δημιουργεί καινούργιους περιττούς εργάτες,εργαζόμενους και μετανάστες εργάτες-εργαζόμενους. Όλοι αυτοί κάπως πρέπει να ελέγχουν και να βγει κέρδος.<br />
Φυσικά ο πολιτικά κερδισμένος από όλα αυτά είναι ο χώρος της λαικίστικης δεξιάς-ακροδεξιάς αλλά και οι νεοναζί όπως η Χρυσή Αυγή. Όταν λοιπόν ο λόγος της Χρυσής Αυγής είναι ο επίσημος λόγος της κυβέρνησης και της “δημόσιας σφαίρας” μην απορούμε γιατί ανεβαίνουν τα ποσοστά των νεοναζιστών.<br />
Όταν οι εκπρόσωποι του κράτους όπως ο Χρυσοχοίδης και ο Σγουρός λένε σε δηλώσεις ότι υπάρχει ένας “ιδιότυπος ρατσισμός του μακριά απο μένα το πρόβλημα” όχι μόνο λένε εν μέρη την αλήθεια αλλά δημιουργούν και τις προυποθέσεις να γίνεται μισητός και “συστημικός” όποιος μιλάει για ρατσισμό εξισώνοντας τον με διάφορους υπουργούς των μνημονίων. Γιατί άλλωστε εδώ και χρόνια η ακροδεξιά και οι νεοναζί μιλάνε για “επαγγελματίες αντιρατσιστές” “θολοκουλτουριαρέους” κτλ;<br />
Απλά είναι τα πράγματα.<br />
Όταν τα αδιαπραγμάτευτα γίνονται αντικείμενο συζήτησης, τότε το αδιανόητο μπορεί και να φαντάζει ως καλή ιδέα.<br />
Κέρδος,πολιτική αλητεία και δημαγωγία, φασιστικές αντιλήψεις και νεοναζί παρατρεχάμενοι των κεντρικών κατασταλτικών μηχανισμών.<br />
Εξάλλου πολλοί “συμπολίτες μας νοικοκυραίοι” μπορεί να θέλουν τους “αυθεντικούς” νεοναζί. Το αυθεντικό μπορεί να είναι και καλύτερο από το “μαϊμού”. Στη Δημοκρατίας της Βαιμάρης, σοσιαλδημοκράτες και λοιποί το κατάλαβαν όταν ήταν πολύ αργά πλέον.<br />
Εδώ μπορεί ένα Δ Ράιχ με ασπίδα και γαλανόλευκη μπορεί να φαντάζει μακρινό , αλλά ξεκινάμε μάλλον από το τέλος.<br />
Καμιά συζήτηση για στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κανένας διάλογος.<br />
<strong>risinggalaxy</strong><br />
<br />
<strong>υ.γ</strong> πριν από κάποιο καιρό είχα ανεβάσει στον Παραλληλογράφο το εξαιρετικά χρήσιμο βίντεο για την βιομηχανία κατασκευής ενόχων στην Αμερική:<br />
<h2><strong><a href="http://parallhlografos.wordpress.com/2011/09/17/%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%80%CF%8E%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B7-%E2%80%93-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B1-%CE%BA%CE%AD%CF%81%CE%B4%CE%B7/" target="_blank">Μετανάστες Προς Πώληση</a></strong></h2><h2><strong> </strong><span style="font-size: x-small;"><a href="http://risinggalaxy.wordpress.com/"><span style="color: maroon;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><b>risinggalaxy.wordpress.com/</b></span></span></a></span></h2></div></div></div></div></div></div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-4402987824036269522012-03-26T22:54:00.003+03:002012-03-27T09:13:13.383+03:00Εξαφάνισαν τα χρήματα των νοσοκομείων. Για ληστεία κάνουν λόγο οι γιατροί EXCLUSIVE: GREEK GOVERNMENT ROBBED PUBLIC INSTITUTIONS TO COMPLETE BOND SWAP<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div class="content"><div class="field field-type-filefield field-field-main-image"><div class="field-items"><div class="field-item odd"><a class="imagefield imagefield-lightbox2 imagefield-lightbox2-300x164_full_node imagefield-field_main_image imagecache imagecache-field_main_image imagecache-300x164_full_node imagecache-field_main_image-300x164_full_node lightbox-processed" href="http://www.ygeianews.gr/sites/default/files/imagecache/300x164_full_node/nosokomeio-esoteriko_0.jpg" rel="lightbox[field_main_image][Εξαφάνισαν τα χρήματα των νοσοκομείων. Για ληστεία κάνουν λόγο οι γιατροί]"><img alt="Εξαφάνισαν τα χρήματα των νοσοκομείων. Για ληστεία κάνουν λόγο οι γιατροί" height="164" src="http://www.ygeianews.gr/sites/default/files/imagecache/300x164_full_node/nosokomeio-esoteriko_0.jpg" title="" width="300" /></a> </div></div></div>Άφωνοι έμειναν πολλοί διοικητές νοσοκομείων, πρυτάνεις ΑΕΙ και υπεύθυνοι άλλων οργανισμών του Δημοσίου όταν ανακάλυψαν πως έχει εξαφανιστεί το 70% των χρημάτων έντοκων λογαριασμών που διατηρούσαν στην Τράπεζα της Ελλάδος. Οι λογαριασμοί αυτοί δεν είχαν καμία σχέση με ομόλογα– ήταν έντοκοι τραπεζικοί λογαριασμοί στους οποίους «έμπαιναν» επιχορηγήσεις και «έβγαιναν» αναλήψεις για τα έξοδα των οργανισμών.<br />
<b>Όπως έγινε γνωστό από τους νοσοκομειακούς γιατρούς «την μέρα που «έκλεινε» το PSI και μάλλον λίγο πριν τα μεσάνυχτα, κυβέρνηση και διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος αγόρασαν ομόλογα από κατόχους με αυτά τα χρήματα, χωρίς να ρωτήσουν τους καταθέτες των έντοκων λογαριασμών! </b><br />
Οι «ομολογιούχοι» αυτοί έτσι γλίτωσαν το κούρεμα, ενώ ταυτόχρονα ληστεύθηκαν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από νοσοκομεία, πανεπιστήμια και άλλους οργανισμούς τελείως απαραίτητα για την στοιχειώδη διατήρηση της λειτουργίας τους.»<br />
<a name='more'></a><br />
Η κατάσχεση ανέρχεται στο 70% των καταθέσεων των Νοσοκομείων, τα οποία οδηγούνται πλέον σε ολοσχερή οικονομική ασφυξία. Ταυτόχρονα οι επιταγές που εκδόθηκαν από τα Νοσοκομεία την τελευταία εβδομάδα σφραγίζονται ως ακάλυπτες, πράγμα που πρόκειται να γενικευτεί το επόμενο διάστημα.<br />
«Εντέλει η κυβέρνηση Παπαδήμου ακολουθεί την ίδια πρακτική με τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής, τα οποία το 1941, εκτός από την επίταξη της περιουσίας των ελλήνων, κατέσχεσαν και μετέφεραν στη Γερμανία και τον χρυσό που φυλάσσονταν στο Θησαυροφυλάκιο του Ελληνικού Κράτους.<br />
<b>Καλούμε όσες Διοικήσεις Νοσοκομείων διατηρούν ψήγματα αξιοπρέπειας να στραφούν άμεσα κατά της κυβέρνησης, διεκδικώντας την περιουσία που τους κατασχέθηκε με βάναυσο τρόπο και στερεί τα Νοσοκομεία από πολύτιμους πόρους για την περίθαλψη των πολιτών,» τονίζει σε ανακοίνωση της η Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας.<br />
</b><br />
<div style="background: #ffcc99; border-bottom: windowtext 1pt solid; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; padding-bottom: 1pt; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;"><div style="background: #ffcc99; border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; padding-bottom: 0cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri;"><b><span style="font-size: 12pt;">Ο.Ε.Ν.Γ.Ε</span></b><span style="font-size: 12pt;">. <b>Ο</b>μοσπονδία <b>Ε</b>νώσεων <b>Ν</b>οσοκομειακών<b> Γ</b>ιατρών <b>Ε</b>λλάδας</span></span></span></div><div style="background: #ffcc99; border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none; padding-bottom: 0cm; padding-left: 0cm; padding-right: 0cm; padding-top: 0cm;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri;"><b><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt;">O.E.N.G.E.</span></b><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt;"> Federation of Hospital Doctors of Greece</span></span></span></div></div><div align="right" style="text-align: right;"><i><span style="font-size: 12pt;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri;">Θεσσαλονίκη, 23 Μαρτίου 2012</span></span></span></i></div><div align="center" style="text-align: center;"><br />
</div><div align="center" style="text-align: center;"><b><u><span style="font-size: 12pt;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri;">ΔΗΛΩΣΗ</span></span></span></u></b></div><br />
<span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri;"><span style="font-size: 12pt;">Η μια μετά την άλλη οι Διοικήσεις των Νοσοκομείων της χώρας ανακαλύπτουν εμβρόντητες ότι οι καταθέσεις που διατηρούσαν στην Τράπεζα της Ελλάδας για πληρωμή υλικών και εξόφληση προμηθευτών μετετράπησαν αυθαίρετα πριν μία εβδομάδα σε ομόλογα και στη συνέχεια υπέστησαν την περικοπή του </span><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt;">PSI</span><span style="font-size: 12pt;">, η οποία ουσιαστικά συνιστά κατάσχεση των καταθέσεών τους.</span></span></span><br />
<span style="font-size: 12pt;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri;">Η κατάσχεση ανέρχεται στο 70% των καταθέσεων των Νοσοκομείων, τα οποία οδηγούνται πλέον σε ολοσχερή οικονομική ασφυξία. Ταυτόχρονα οι επιταγές που εκδόθηκαν από τα Νοσοκομεία την τελευταία εβδομάδα σφραγίζονται ως ακάλυπτες, πράγμα που πρόκειται να γενικευτεί το επόμενο διάστημα.</span></span></span><br />
<span style="font-size: 12pt;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri;">Εντέλει η κυβέρνηση Παπαδήμου ακολουθεί την ίδια πρακτική με τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής, τα οποία το 1941, εκτός από την επίταξη της περιουσίας των ελλήνων, κατέσχεσαν και μετέφεραν στη Γερμανία και τον χρυσό που φυλάσσονταν στο Θησαυροφυλάκιο του Ελληνικού Κράτους.</span></span></span><br />
<span style="font-size: 12pt;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri;">Καλούμε όσες Διοικήσεις Νοσοκομείων διατηρούν ψήγματα αξιοπρέπειας να στραφούν άμεσα κατά της κυβέρνησης, διεκδικώντας την περιουσία που τους κατασχέθηκε με βάναυσο τρόπο και στερεί τα Νοσοκομεία από πολύτιμους πόρους για την περίθαλψη των πολιτών.</span></span></span><br />
<br />
<div align="center" style="text-align: center;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri;">ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ</span></span></span></div><div align="center" style="text-align: center;"><br />
</div><div align="center" style="text-align: center;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="color: black;"><span style="font-family: Calibri;">ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΕΝΓΕ</span></span></span></div><br />
<b> Βάσω Καλυβιώτη </b><br />
<b> <span style="color: red;">ygeianews.gr</span></b><br />
<br />
<br />
<h1 class="entry-title" style="-webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; clear: both; color: black; font-family: Georgia, 'Bitstream Charter', serif; font-size: 28px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: inherit; letter-spacing: normal; line-height: 33px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; orphans: 2; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 10px; text-align: left; text-indent: 0px; text-transform: none; vertical-align: baseline; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;">EXCLUSIVE: GREEK GOVERNMENT ROBBED PUBLIC INSTITUTIONS TO COMPLETE BOND SWAP</h1><div class="entry entry-content" style="-webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px; background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; color: #333333; font-family: Georgia, 'Bitstream Charter', serif; font-size: 14px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 23px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; orphans: 2; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 1.7em; text-align: left; text-indent: 0px; text-transform: none; vertical-align: baseline; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 15px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><a href="http://hat4uk.files.wordpress.com/2012/03/papademoslagarde.jpg" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; color: #333333; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: underline; vertical-align: baseline;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-9398" src="http://hat4uk.files.wordpress.com/2012/03/papademoslagarde.jpg?w=500" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; clear: both; display: block; height: auto; margin-bottom: 2px; margin-left: auto; margin-right: auto; max-width: 100%;" title="papademoslagarde" /></a><i style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-style: italic; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">“But Lucas my dear, if you run out of poor people, you can always steal from the sick”</i></div><h2 style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; color: black; font-size: 28px; font-style: inherit; font-weight: inherit; line-height: 33px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 10px; text-align: center; vertical-align: baseline;">REVEALED: HOW VENIZELOS REGIME SECRETLY REMOVED 70% OF MAJOR HOSPITAL, UTILITY & UNIVERSITY BANK ACCOUNT FUNDS TO PAY BONDHOLDERS</h2><div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 15px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: center; vertical-align: baseline;"><span style="border-width: 0px; color: navy; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline-width: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><i style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-style: italic; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><b style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-style: inherit; font-weight: bold; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Bank of Greece complicit in broadscale embezzlement revealed by respectable Greek health site</b></i></span></div><div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 15px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline;"><i style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-style: italic; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><b style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-style: inherit; font-weight: bold; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"></b></i>The illegally denied default of Greece entered a dramatic new phase this afternoon with the revelation by mainstream Greek public health website<span class="Apple-converted-space"> </span><a href="http://translate.google.com/translate?hl=en&sl=el&tl=en&u=http%3A%2F%2Fwww.ygeianews.gr%2Fsection%2Fugeia-politiki%2Fcontent%2Fexafanisan-ta-xrimata-ton-nosokomeion-gia-listeia-kanoun-logo-oi-giat" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; color: #333333; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: underline; vertical-align: baseline;"><i style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-style: italic; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Health News<span class="Apple-converted-space"> </span></i></a>that, shortly before midnight on March 8th – the eve of Greece’s psi completion<span class="Apple-converted-space"> </span><a href="http://www.keeptalkinggreece.com/2012/03/09/psi-participation-rate-85-8-with-cac-activation-95-7/" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; color: #333333; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: underline; vertical-align: baseline;">on Friday March 9th</a><span class="Apple-converted-space"> </span>– on average 70% of public utility funds in varous large, interest-bearing accounts at the Bank of Greece were raided. These included most of the State’s regional hospital budgets, various universities and (it is alleged) at least one utility company.</div><div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 15px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline;">The shortfalls came to light late last week and this morning as various hospital purchasing cheques in particular began to bounce. The monies – estimated by one source to total some 1.4 billion euros – appear to have been used to pay off the tiny minority of private sovereign creditors who, under the original terms of their bond purchase, were entitled come what may to full payment of the bond’s yield entitlement.</div><div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 15px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline;">Setting aside the amoral audacity of this act, it does yet again raise the issue of a Greece so utterly lacking in any real funds in the real world, that to pay off a minute proportion of the bondholders it had to resort to such a desperate measure.</div><div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 15px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: left; vertical-align: baseline;">“The Greek government used this money in order to purchase government bonds from various bondholders without getting permission from the bank account owners,” one reliable Athens source told The Slog in commenting on the story, “hospitals and universities have been robbed of hundreds of millions of Euros, absolutely essential for their core functionality.”</div><div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">On being pointed at the Health News site, The Slog immediately contacted another of many Athens sources who have flocked to this website in recent weeks. This informant in turn offered access to a senior administrator in a major teaching hospital. The person thus contacted told me: “There can be no doubt about this. It isn’t even very subtle. All the monies were withdrawn over a brief period of time on March 8th after normal banking hours. I have spoken to teaching contacts at Universities over the weekend, and it has been confirmed that they too have the same embarrassment. These people are criminals who should be brought to justice. But in the Greece of today, it will not happen”.</div><div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">One final source told me shortly before posting, “The Bank of Greece is naked in this matter. We ask them for the reasons why this has happened, and they claim to have no knowledge of such things. This is ridiculous. This could not have been done without their cooperation. There is nobody now in Greece we can trust”.</div><div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Equally, nobody should be surprised that senior politicians and government officials have conspired to do such a thing. The Venizelos elite has shown itself to be without ethics or remorse in many ways already. The European Central Bank, Brussels, the IMF and even Berlin have also shown a compliant willingness to look the other way or simply ignore the Law if it suits them so to do. But now, I think institutions around the world – and their stakeholders – need to look at what’s happening in southern Europe and ask themselves,<span class="Apple-converted-space"> </span><i style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-style: italic; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><b style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-style: inherit; font-weight: bold; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">‘Is this really right? Is any cause worth this amount of depravity and deprivation?’</b></i></div><div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border-width: 0px; color: red; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline-width: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><i style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-image: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-style: italic; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Footnote: sharp-eyed Sloggers may have noticed that last Friday – that ill-starred March 23rd – the Greeks once again postponed the time by which English Law bondholders have to participate in psi. The reason: they aren’t going to participate, and Athens does NOT have the money to pay them…as the above post demonstrates rather well.</i></span></div><div style="border-width: 0px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline-width: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border-width: 0px; color: red; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 0px; outline-width: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"><i style="border-width: 0px; font-style: italic; font-weight: inherit; margin: 0px; outline-width: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> </i></span><a href="http://hat4uk.wordpress.com/">http://hat4uk.wordpress.com</a></div></div></div></div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1108649725407008479.post-21777479067370457872012-03-26T19:05:00.000+03:002012-03-26T19:05:59.084+03:00Ανακοίνωση Πρωτοβουλίας Ανέργων Περιστερίου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><h3 class="post-title entry-title" style="background-color: white; color: black; font-family: Arial,Tahoma,Helvetica,FreeSans,sans-serif; font-size: 22px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: bold; letter-spacing: normal; line-height: normal; margin: 0px; orphans: 2; position: relative; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; word-spacing: 0px;"><br />
</h3><div class="post-body entry-content" id="post-body-5523871124082767858" style="background-color: white; color: black; font-family: Arial,Tahoma,Helvetica,FreeSans,sans-serif; font-size: 13px; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: 18px; orphans: 2; position: relative; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: 2; width: 606px; word-spacing: 0px;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzmvWrhEUHRqLRatfHQadbTpL1QOWGyCsdElLhO6ahbMMvE0OMp8w_k4ObYoY1AWU4itUvIOfD-gXu2y7wq_4aB5YNdfXU3-eQUb2TZ83bEiPjCkHtQQUwopZbldgqiOzP0mEajg6OAdk/s1600/poreia15-3-2012.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" height="205" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgzmvWrhEUHRqLRatfHQadbTpL1QOWGyCsdElLhO6ahbMMvE0OMp8w_k4ObYoY1AWU4itUvIOfD-gXu2y7wq_4aB5YNdfXU3-eQUb2TZ83bEiPjCkHtQQUwopZbldgqiOzP0mEajg6OAdk/s400/poreia15-3-2012.jpg" style="border-color: transparent; border-radius: 0px 0px 0px 0px; border-style: solid; border-width: 1px; box-shadow: 0px 0px 0px rgba(0, 0, 0, 0.2); padding: 8px; position: relative;" width="400" /></a></div><br />
Μετά από δύο συγκεντρώσεις ανέργων στο υπουργείο εργασίας στις 15 Μάρτη και στις 22 Μάρτη και τρεις συναντήσεις με τον κ. Λεπενιώτη (στις 15/3), την κ. Δρέττα (στις 22/3) και τον υπουργό κ. Κουτρουμάνο (στις 23/3), αισθανόμαστε την ανάγκη να προχωρήσουμε σε κάποια πρώτα συμπεράσματα.<br />
<br />
Οι τελευταίες ρυθμίσεις του υπουργείου για την ιατροφαρμακευτική κάλυψη των ανέργων και υποαπασχολούμενων, είναι μια σημαντική εξέλιξη στο βαθμό που θα καλύψει για το υπόλοιπο του έτους 2012 πολλούς ανθρώπους που το βιβλιάριο τους είχε λήξει ή δεν συμπλήρωναν τις προϋποθέσεις θεώρησης. Κατανοούμε ότι αυτή η «επιτυχία» οφείλεται λιγότερο στη κινητοποίηση μας και περισσότερο στο εκρηκτικό κλίμα που επικρατεί στα πλήθη του ενός εκατομμυρίου και πλέον, ανέργων. Όπως επίσης στο κλίμα που διαμόρφωσαν οι διαδηλώσεις, απεργίες και αγώνες εργαζόμενων και λαού ενάντια στην πολιτική των μνημονίων, όλο το προηγούμενο διάστημα. Κατάσταση που η κυβέρνηση και το υπουργείο προσπαθεί να βρει τρόπους να διαχειριστεί.<span class="Apple-converted-space"> </span><a name='more'></a><br />
<br />
Παρόλα αυτά, οι ρυθμίσεις αυτές (σφράγισμα βιβλιαρίων με 50 ένσημα, επέκταση περίθαλψης σε άνεργους μέχρι τέλους του 2012), έχουν καταρχήν προσωρινό χαρακτήρα και δεν υπάρχει στην ουσία καμία ρύθμιση ή δέσμευση για την περίθαλψη των ανέργων από το 2013 και έπειτα. Όπως επίσης παραμένουν ακάλυπτοι άνεργοι που δεν εμπίπτουν στις κατηγορίες του υπουργείου, ή δεν έχουν ούτε τα χρήματα που απαιτούνται για τη «συμμετοχή» σε εξετάσεις και φάρμακα.<span class="Apple-converted-space"> </span><br />
<br />
Δεν αποδεχόμαστε την προσπάθεια του υπουργείου να υποβαθμίσει τις πολιτικές του ευθύνες. Για εμάς το πρόβλημα της ανεργίας έχει καταρχήν και κυρίως πολιτική διάσταση. Η έκρηξη της ανεργίας δεν προέκυψε «αντικειμενικά». Την έχουν προκαλέσει και οξύνει πολιτικές που το υπουργείο εργασίας έχει εφαρμόσει και συνεχίζει να εφαρμόζει. Όσο κι αν τα στελέχη του υπουργείου δηλώνουν αναρμόδιοι, δεσμευμένοι από τον προϋπολογισμό, κλπ, δεν παύουν να είναι εκείνοι που απελευθέρωσαν τις απολύσεις και εφάρμοσαν τον εργασιακό μεσαίωνα των μνημονίων.<span class="Apple-converted-space"> </span><br />
<br />
Δεν μας ικανοποιούν οι απαντήσεις του υπουργείου στα εργασιακά ζητήματα. Δεν αποδεχόμαστε το «δεν υπάρχουν λεφτά», σαν απάντηση στο αίτημα μας για επέκταση του ταμείου σε όλους τους άνεργους, για όλο το διάστημα της ανεργίας. Όταν την ίδια στιγμή επιδοτούνται οι τράπεζες με δισεκατομμύρια. Όταν τα χρήματα του ΟΑΕΔ, συγκεντρωμένα από το μόχθο των ανθρώπων της δουλειάς, χαρίζονται απλόχερα στις επιχειρήσεις μέσω επιδοτήσεων. Αντίθετα το υπουργείο, όχι μόνο δεν συζητάει για επέκταση της επιδότησης των ανέργων, αλλά έχει προχωρήσει σε μείωση του ποσού κατά 100 ευρώ.<span class="Apple-converted-space"> </span><br />
<br />
Η ανεργία αντιμετωπίζεται με αγώνα, συλλογική δράση και πολιτική διεκδίκηση. Επιβεβαιώνεται η ανάγκη συνέχισης του αγώνα των ανέργων για να κατακτήσουμε και να διασφαλίσουμε τα δικαιώματα μας. Η συσπείρωση ανέργων σε συλλογικές προσπάθειες μας δίνει δύναμη και ο συντονισμός των συλλογικοτήτων ανέργων μπορεί να ανοίξει το δρόμο για κατακτήσεις και επιτυχίες στον αγώνα μας.<span class="Apple-converted-space"> </span><br />
<br />
Καλούμε όλους τους άνεργους συναδέλφους, όπως και επιτροπές, πρωτοβουλίες και συσπειρώσεις ανέργων, να συζητήσουμε τον απολογισμό της μέχρι τώρα δράσης μας και κυρίως τη συνέχεια του αγώνα μας.<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><div><b><span style="font-size: medium;">Την Παρασκευή 30 Μάρτη, στις 7:00μμ, στο Πολυτεχνείο (κτίριο Γκίνη)</span></b></div><span style="font-size: large;"><br />
<b>Πρωτοβουλία Ανέργων Περιστερίου</b></span></div><br />
<div>Σημείωση:</div><div>Για όσους συναγωνιστές και φίλους δεν έχουν υπόψη τις τελευταίες ρυθμίσεις του υπουργείου ή έχουν απευθυνθεί στα υποκαταστήματα του ΙΚΑ και αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη σφράγιση του βιβλιαρίου τους, παραθέτουμε τους παρακάτω συνδέσμους:</div><div><br />
<a href="" name="more"></a></div><div>Ι. Όλο το σχετικό ΦΕΚ μπορείτε να το κατεβάσετε από<span class="Apple-converted-space"> </span><a href="http://www.et.gr/idocs-nph/search/pdfViewerForm.html?args=5C7QrtC22wEbA_BZxkczbHdtvSoClrL8b5S2mIvi-NjtIl9LGdkF53UIxsx942CdyqxSQYNuqAGCF0IfB9HI6hq6ZkZV96FI740c8y0urxr0ACU372gQvKx1xOIQZq4g7OW6RsUvZnk." style="text-decoration: none;" target="_blank">εδώ</a>.</div><div><br />
</div><div>Επειδή είναι αρκετά ογκώδες, αναζητήστε το παρακάτω κείμενο:</div><div><br />
</div><div>Φύλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης, ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ, Αρ. Φύλλου 41, 1 Μαρτίου 2012, σελ. 1174</div><div><br />
</div><div>Άρθρο 138</div><div><br />
</div><div>Ρυθμίσεις Θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης</div><div><br />
</div><div>Α. 1. Στο τέλος της παρ. ΙΑ του άρθρου 31 του α.ν. 1846/1951 (Α ́ 179), όπως προσετέθη με την παράγραφο 1 του άρθρου 35 του ν. 3996/2011 (Α ́ 170) προστίθεται εδάφιο που έχει ως εξής:</div><div><br />
</div><div>«Οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ , καθώς και τα μέλη οικογενείας τους, όπως αυτά αναφέρονται στο άρθρο 33, για την περίοδο από 1.3.2012 έως 28.2.2013 καλύπτονται από τον ΕΟΠΥΥ για παροχές ασθένειας σε είδος, εφόσον έχουν πραγματοποιήσει τουλάχιστον πενήντα (50) ημέρες ασφάλισης είτε το προηγούμενο ημερολογιακό έτος είτε κατά το τελευταίο δεκαπεντάμηνο, χωρίς να συνυπολογίζονται οι ημέρες που πραγματοποιήθηκαν κατά το τελευταίο ημερολογιακό τρίμηνο του δεκαπενταμήνου.»</div><div><br />
</div><div>2. Η ασφαλιστική κάλυψη των ανέργων που έχουν κάνει χρήση των διατάξεων της παρ.4 του άρθρου 5 του ν. 2768/1999 (Α ́ 273) και της παρ. 2 του άρθρου 35 του ν. 3996/2011 (Α ́170), παρατείνεται για ένα έτος από τη λήξη της και πάντως όχι πέραν της 31ης Δεκεμβρίου</div><div>2012. Κατά τα λοιπά ισχύουν τα αναφερόμενα στις επί μέρους διατάξεις του ν.2768/1999 και ο ΟΑΕΔ υποχρεούται να καταβάλλει την προβλεπόμενη εισφορά στους ασφαλιστικούς οργανισμούς.</div><div><br />
</div><div>ΙΙ. Την εγκύκλιο προς τις υπηρεσίες του ΙΚΑ κλπ, μπορείτε να κατεβάσετε από<span class="Apple-converted-space"> </span><a href="https://sites.google.com/site/anergoiperisteri/files/egyklios_asfalisi_2012.pdf?attredirects=0&d=1" style="text-decoration: none;">εδώ</a>.</div><div><a href="http://anergoi-peristeri.blogspot.com/">anergoi-peristeri.blogspot.com/</a></div></div></div>ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑhttp://www.blogger.com/profile/11597099371220116707noreply@blogger.com0